Πόρισμα για τις εκτάσεις που πούλησε σε ιδιώτες η Μονη Ξενιάς
Πίσω στο δημόσιο οι Νηες
Με ένα πόρισμα κόλαφο η Κτηματική Υπηρεσία
του Δημοσίου του Ν. Μαγνησίας αμφισβητεί τη νομιμότητα των αγοραπωλησιών στην
περιοχή Νηές της Μαγνησίας. Με την υπόθεση των αμφισβητούμενων εκτάσεων της
Μονής Ξενιάς που πουλήθηκαν με πολλαπλά συμβόλαια στην εταιρεία του αδελφού της
νύφης της κας Μπακογιάννη, Μίλτου Καμπουρίδη, ασχολήθηκε ο ΙΟΣ σε συνεχή
δημοσιεύματα (12/7/2009,
19/7/2007, και
3/10/2009).
Με αγωνιώδεις προσπάθειες μέχρι και τις παραμονές των εκλογών προσπάθησαν τότε
οι υπηρεσίες του Δημοσίου να νομιμοποιήσουν την πώληση ακόμα και δασικών
εκτάσεων και να δώσουν το πράσινο φως για την γιγαντιαία και χωρίς
περιβαλλοντική μελέτη επένδυση που ετοιμαζόταν με φόντο τους Μεσογειακούς
Αγώνες.
Πρωταγωνιστές -ηθελημένα ή αθέλητα- αυτής της επίμονης και εις βάρος των
συμφερόντων του δημοσίου προσπάθειας μεταπώλησης ήταν ο κ. Κιλτίδης, ο κ. Μπέζας,
η κα Μαντέλη, η Ιερά Μονή Ξενιάς, μέρος του τοπικού Τύπου που συνεχώς
θριαμβολογούσε για την οριστική επίλυση του ιδιοκτησιακού, ακόμα και αιρετοί
εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης. Ο ΙΟΣ επέμεινε από την αρχή στην ανάδειξη του νέου
αυτού Βατοπεδίου της Μαγνησίας και παρουσίασε αναλυτικά τις απόψεις των
οικολογικών οργανώσεων της περιοχής που αντιτάχτηκαν στην «ιερή τρομοκρατία».
Εργαλείο στην ανάλυση ειδικά για το αμφισβητούμενο ιδιοκτησιακό καθεστώς
αποτέλεσε η εμπεριστατωμένη μελέτη που συνέταξε ο νομικός σύμβουλος των
οικολογικών οργανώσεων της Μαγνησίας, Γιώργος Λωρίτης. Σήμερα, λοιπόν, ο
Προϊστάμενος της ΚΥΔ Δημήτρης Ευθυμίου στην ουσία δικαιώνει συνολικά τη μελέτη
Λωρίτη. Παρουσιάζουμε στη συνέχει τα βασικά σημεία αυτού του ντοκουμέντου:
«Από τη Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών δόθηκε εντολή στην
Κτηματική Υπηρεσία Ν. Μαγνησίας να διενεργήσει έρευνα για το ιδιοκτησιακό
καθεστώς στην περιοχή ΝΗΕΣ Σούρπης. Η Υπηρεσία μας ζήτησε στοιχεία από τους
εμπλεκόμενους στην υπόθεση Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος (Ι.Μ.Δ.), την Εταιρία
Golfing Developers Α.Ε., τις Οικολογικές οργανώσεις της περιοχής καθώς και από
τις συναρμόδιες Δημόσιες Υπηρεσίες.
Το Δασαρχείο Αλμυρού με την αριθ. 766/08 πράξη του, χαρακτήρισε ως δασικό, τμήμα
εμβαδού 1.612.576.06 τ.μ. από τα 2.903.362 τ.μ., που απεικονίζονται στο από 6/06
διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού Αντώνη Αντωνόπουλου. Κατά συνέπεια το παρόν
πόρισμα αναφέρεται στα υπόλοιπα 1.290.786 τ.μ., όπως αυτά απεικονίζονται στα
διαγράμματα του φακέλου της υποθέσεως.
Επιπρόσθετα, σε συναντήσεις που έγιναν στα Γραφεία της Κτηματικής Υπηρεσίας με
εκπροσώπους, μηχανικούς και νομικούς συμβούλους των οικολογικών οργανώσεων, της
Ι.Μ.Δ. και της Golfing Developers Α.Ε., αναπτύχθηκαν διεξοδικά οι απόψεις των
εμπλεκομένων. Επίσης με έγγραφο της Εθελοντικής Περιβαλλοντικής Ομάδας Αλμυρού
«Εν Δράσει» εστάλη στην Υπηρεσία μας, Ερευνα-Γνωμοδότηση του δικηγόρου Γ. Λωρίτη
αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εν λόγω εκτάσεων.
Παρακάτω ακολουθεί η εξαγωγή συμπερασμάτων ξεκινώντας από τα νεότερα
προσκομισθέντα συμβόλαια και καταλήγοντας στα τούρκικα έγγραφα που εστάλησαν
μεταφρασμένα από την Ι.Μ.Δ.
Α. Από τα συμβόλαια που υπέγραψε η Golfing Developers Α.Ε. με την Ι.Μ.Δ.
(συμβάσεις μίσθωσης αγρών και αγοροπωλησίας ακινήτων), διαπιστώνουμε ότι αυτά
αναφέρονται στο αριθ. 6920/80 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Βόλου Δήμητρας
Ζαχογιώργου. Ενώ όμως το συμβόλαιο περιγράφει και αναφέρεται σε έκταση εμβαδού
1.358 στρεμμάτων, στα παραπάνω συμβόλαια η έκταση ανέρχεται σε 2.903,62 στρ.
Δηλαδή η Ι.Μ.Δ. πούλησε ή μίσθωσε 1.545,6 στρέμ. παραπάνω από ό,τι αναφέρεται
στο συμβόλαιό της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το συμβόλαιο της συμβολαιογράφου
Αθηνών Ζαφειροπούλου - Οικονομοπούλου, όπου μισθώνει έκταση συνολικού εμβαδού
1601,782 στρεμμάτων ως τμήμα έκτασης των 1.358 στρεμμάτων που αναφέρονται στο
δωρητήριο συμβόλαιο (παράλογο).
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε αδυναμία εφαρμογής των συμβολαίων στις
αναφερόμενες σε αυτά εκτάσεις.
Β. Στο 6920/80 συμβόλαιο, αναφέρεται ότι η έκταση των 1358 στρ., που
μεταβιβάστηκαν στην Ι.Μ.Δ., περιήλθε στην Ιερά Μονή Παναγίας Ξενιάς «... εκ
χρησικτησίας...». Στον από 20-3-54 κτηματολογικό πίνακα αποτυπώσεως του «Λειβαδίου
Νηές Σούρπης Αλμυρού Ιεράς Μονής Ξενιά Μ.Σ Δημητριάδος» καταγράφονται ακίνητα
συνολικής έκτασης 13.426.500 τ.μ. Δεν προσδιορίζεται ούτε εντοπίζεται η ακριβής
θέση των 1.358 στρεμ. που αναφέρονται στο αριθ. 6920/80 δωρητήριο συμβόλαιο. Δεν
έγινε δυνατόν να εντοπιστεί η ακριβής θέση των 1.358 στρεμ. Είναι δηλαδή πιθανόν
τα 1.358 στρεμ. να αναφέρονται σε άλλη περιοχή.
Γ. Οσον αφορά το από 2-9-1933 Π. Διάταγμα, που «περιγράφει» εκκλησιαστική
περιουσία παρατηρούμε ότι αναφέρεται μόνο σε εμβαδόν και στο ότι αναφέρεται στη
περιοχή Νηες. Δεν έγινε δυνατόν, ούτε καν να συνδεθεί με την επίδικη έκταση,
αφού άλλωστε δεν περιγράφονται ούτε κατά προσέγγιση τα όριά του. Ακόμα
περισσότερο, κατά τη γνώμη μας δεν αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο.
Δ. Οσον αφορά την αριθ. 755/1878 απόφαση του Πρωτοδικείου Λαμίας, την αριθμ.
1.016/1878 απόφαση Εφετείου Αθηνών και την αριθ. 21/1896 απόφαση του Αρείου
Πάγου, με τις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο έχασε τις αγωγές κατά την Ιεράς Μονής
Ξενιάς, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι αφενός τα όρια που περιγράφονται είναι ασαφή
και αφετέρου το διεκδικούμενο εμβαδόν δεν αναφέρεται. Σε καμία περίπτωση δεν
αποδεικνύεται ότι πρόκειται για την επίδικη έκταση.
Ε. Οσον αφορά τα από 1783 και 1784 τούρκικα έγγραφα, αναφέρονται (και λογικό
είναι) με ασαφή τρόπο σε τοποθεσίες που έχουν πάψει να ισχύουν και συνεπώς δεν
είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν, ούτε κατά χονδρική προσέγγισή. Ούτε αυτά είναι
αποδεικτικά στοιχεία για την επίδικη έκταση.
Υστερα από τα παραπάνω, γνώμη μας είναι ότι η επίδικη έκταση ανήκει στο Ελληνικό
Δημόσιο, διότι δεν αποδεικνύεται από τα προσκομισθέντα στοιχεία ότι είναι
ιδιοκτησία της Ι.Μ.Δ. αφού δεν προσκομίστηκε αλληλουχία τίτλων, που να
εφαρμόζονται και να φτάνουν τουλάχιστον μέχρι το έτος 1885. Αντίθετα, τόσο τα
εμβαδά, όσο και οι περιγραφές των ορίων δεν είναι εφαρμόσιμα ούτε τα συμβόλαια
διαδοχικά, δηλαδή εμφανίζονται χρονικά κενά, ασάφειες στις περιγραφές των ορίων
και μεγάλες αδικαιολόγητες διαφορές στα εμβαδά".
Ο δικηγόρος Γ. Λωρίτης σχολιάζει: "Το συναίσθημα της προσωπικής δικαίωσης
βαρύνει μέσα μου αυτή τη στιγμή που ήρθε η πανηγυρική αναγνώριση της ορθότητος
των θέσεών μου με την επιτέλους παραδοχή από το ελλ. κράτος ότι η επίδικη έκταση
στις Νηές ανήκει στο Ελλ. Δημόσιο. Όμως το γεγονός ότι αντιμετωπίσαμε τόσες
δυσκολίες και εμπόδια για να καταστήσουμε αποδεκτό το προφανές και αυτονόητο και
να φτάσουμε , μετά από πολύ χρόνο , στο σημερινό αποτέλεσμα , μου αφήνει , ως
έλληνα πολίτη , μια αίσθηση απογοήτευσης εξ αιτίας της κατεστημένης γενικευμένης
διαφθοράς που σπέρνει σκάνδαλα και θερίζει κρίσεις".
(Ελευθεροτυπία, 25/4/2010)