Απόφαση χωρίς «κουκούλες»
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για το χουντογλέντι
Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης, που δικαιώνει την αποκάλυψη της «Ε» για το χουντογλέντι της
Θεσσαλονίκης, είναι ταυτόχρονα και η πρώτη δικαστική απόφαση που δίνει απάντηση
σε όσους αμφισβήτησαν τη γνησιότητα της αποκαλυπτικής βιντεοκασέτας ή
υπαινίχθηκαν αλλοίωση και μοντάζ (βουλευτές, όπως ο Γ. Καρατζαφέρης και ο Π.
Ψωμιάδης, συνδικαλιστές αστυνομικοί και δημοσιογράφοι, όπως ο Δ. Ρίζος, ο Γ.
Ντάσκας, ο Ν. Αγγελής και ο Ν. Κακαουνάκης).
Αλλά η σημασία της απόφασης του Συμβουλίου (δικαστές Σοφία Στρατίδου, Αναστασία
Ιωσηφίδου και Γρηγόριος Καλαθάς, αντεισαγγελέας Αλέξανδρος Κωνσταντίνου) είναι
ευρύτερη. Για πρώτη, ίσως, φορά από τη Μεταπολίτευση αντιμετωπίζονται τα
προβλήματα του «δημοκρατικού ελλείμματος» στα στελέχη της Αστυνομίας χωρίς
διάθεση κουκουλώματος. Και δίνεται μια έμμεση απάντηση σε εκείνους που έσπευσαν
να επιβραβεύσουν το «χορευταρά» αξιωματικό των ΕΚΑΜ, προάγοντάς τον προσφάτως σε
διοικητή της υποδιεύθυνσης Μεταγωγών Θεσσαλονίκης. Το βούλευμα του Συμβουλίου
Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης 115/1999 απορρίπτει τη μήνυση του αστυνομικού
διευθυντή Κουτρουμάνη και περιγράφει επακριβώς τα γεγονότα της 30ής Απριλίου του
1993:
«Ο εγκαλών Σπυρίδων Κουτρουμάνης κατά την 30-4-1993 υπηρετούσε ως Διοικητής στην
ΕΚΑΜ Θεσσαλονίκης. Κατά την ημέρα αυτή όφειλε ως επικεφαλής ομάδος 18
αστυνομικών να βρίσκεται στο πεδίο βολής Θέρμης για εκπαίδευση. Η ομάδα
επιβιβάσθηκε σε υπηρεσιακό λεωφορείο, το οποίο οδηγούσε ο αστυφύλακας Βαβιάκης
Χρήστος. Ο τελευταίος φόρεσε στρατιωτικό τζόκεϊ με το έμβλημα της δικτατορίας
της 21ης Απριλίου, το οποίο επιδείκνυε με προκλητικό τρόπο στη βιντεοκάμερα που
κινηματογραφούσε τις σκηνές με τη συναίνεση των παρευρισκομένων.
»Ο εγκαλών δεν αντέδρασε στην προκλητική αυτή συμπεριφορά του υφισταμένου του,
που προσέβαλλε το Σύνταγμα και το πολίτευμα της χώρας, δείχνοντας ότι δεν τον
ενοχλεί.
»(Στη Θέρμη) όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε η εκπαίδευση, αλλά σε ώρα υπηρεσίας
ακολούθησε μουσικοχορευτική εκδήλωση, στην οποία πρωτοστάτησε ο εγκαλών, και
κατά τη διάρκεια της οποίας έλαβαν χώρα ενέργειες προσβλητικές προς το
πολίτευμα, το Σύνταγμα και μυστήρια της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της
Ελλάδος.
1. Ο αστυφύλακας Χρυσούλας Δημήτριος φόρεσε στρατιωτικό τζόκεϊ, το οποίο αντί
του εθνοσήμου έφερε το έμβλημα της δικτατορίας.
2. Ομάδα υφισταμένων του αστυνομικών (Ράπτης Θωμάς, Σακελλαρίου Λάμπρος,
Κουντρουμπής Παναγιώτης και Τηλεμάχου) διασκέδαζαν υπό τους ήχους του τραγουδιού
που εξυμνούσε τη δικτατορία, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα οι αστυφύλακες Παϊνάκης
Γεώργιος και Ζάχος Ευάγγελος παρήλαυναν φορώντας στολή παραλλαγής.
3. Υφιστάμενοί του αστυνομικοί (Κελίδης Νικόλαος, Αναστασιάδης Γεώργιος, Ράπτης
Θωμάς, Κουτσούρας, Σακελλαρίου Λάμπρος, Χρυσούλας Δημήτριος, Σαχπαζίδης
Βασίλειος και Φρίππης Κων/νος) χόρευαν το "Ωρέ Γιώργο Παπαδόπουλε, για σένα
μιλάει ο ντουνιάς, για σένα καμαρώνει", ήτοι τραγούδι που υμνούσε την άνω
δικτατορία και τον αρχηγό αυτής και προσέβαλλε βάναυσα τη δημοκρατία.
4. Οι υφιστάμενοί του αστυφύλακες Κουντρουμπής και Σύρρας υπέβαλαν σε
"θρησκευτική τελετή βάπτισης", σε παρακείμενο στον τόπο του γλεντιού μικρό
ποτάμι, Αλβανό υπήκοο αγνώστων λοιπών στοιχείων, που φορούσε μόνο το κάτω
εσώρουχό του, συγχρόνως δε έραιναν αυτόν με ρετσίνα και τον ενέπαιζαν, οι δε
λοιποί αστυνομικοί γελούσαν και πετούσαν πέτρες εναντίον του ψάλλοντας "Εν
Ιορδάνη βαπτιζομένω" προβαίνοντες έτσι σε ηθικά απαράδεκτες σκηνές εξευτελισμού
και ταπείνωσης αυτού.
»Η εν λόγω βιντεοκασέτα με το ως άνω κατάπτυστο περιεχόμενό της περιήλθε περί
τις αρχές Σεπτεμβρίου 1997 στην κατοχή του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ. Ρωμαίου.
Ακολούθως το βίντεο περιήλθε στην κατοχή των δημοσιογράφων της "Ελευθεροτυπίας"
που υπογράφουν με το ψευδώνυμο ΙΟΣ».
Εξίσου κατηγορηματικό είναι το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης και για τα γεγονότα της 30ής Οκτωβρίου 1997:
«Αποδείχθηκε επίσης ότι (ο Σπυρίδων Κουτρουμάνης) συμμετείχε με έξι διμοιρίες
για την τήρηση της τάξης της 30.10.97, κατά τη διεξαγωγή ημερίδας με θέμα
"Θεσσαλονίκη - Ατατούρκ - Βενιζέλος", στην οποία συμμετείχαν Ελληνες και Τούρκοι
πολίτες. Κατά την εν λόγω ημέρα, εξτρεμιστικά στοιχεία, τα οποία αντιτίθεντο στη
διεξαγωγή της ημερίδας, δημιούργησαν επεισόδια, τα οποία οι υπεύθυνοι για την
τήρηση της τάξης ανώτεροι και ανώτατοι αστυνομικοί, μεταξύ των οποίων και ο
εγκαλών, δεν αντιμετώπισαν με τη δέουσα αποφασιστικότητα και πυγμή, με
αποτέλεσμα να προπηλακισθούν οι μετέχοντες στην ημερίδα Ελληνες και Τούρκοι
υπήκοοι και να εμποδιστεί η προσέλευση άλλων σ' αυτή».
Οι δικαστές έκριναν ότι τα δημοσιεύματα της «Ελευθεροτυπίας» «στηρίχθηκαν στα
προβαλλόμενα διά της ταινίας ως άνω απαράδεκτα και θλιβερά περιστατικά, τα οποία
αυτόχρημα είναι προσδιοριστικά του επιπέδου και του φρονήματος των
συμμετασχόντων ενεργά ή σιωπηρά σ' αυτά και ως εκ τούτου αυτονόητη η σκληρή και
οξεία κριτική, η οποία και ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο. Τα δημοσιεύματα
εκφράζουν την ανησυχία και την αγωνία του κοινωνικού συνόλου, το οποίο οφείλουν
οι κατηγορούμενοι (ως δημοσιογράφοι) όχι μόνο να ενημερώσουν, αλλά και να
προστατεύσουν».
Το βούλευμα αφήνει, τέλος, εκτεθειμένους, όσους πολιτικούς επιχείρησαν να
καλύψουν την υπόθεση και να υποβαθμίσουν τη σημασία της: «Πρόκειται για σπουδαίο
ζήτημα του δημόσιου βίου. Η δράση (του Κουτρουμάνη) και του ευρύτερου κύκλου
αστυνομικών συνδέεται με το κορυφαίο θέμα της υπακοής και προσήλωσης των Ελλήνων
Αστυνομικών στο πολίτευμα και το Σύνταγμα της χώρας, από το οποίο εκπορεύεται η
εν λόγω δημοκρατική νομιμότητα».
Παρασκευόπουλος: Πλήρης δικαίωση της «Ε» Ο βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Παρασκευάς Παρασκευόπουλος αναφέρει σε δήλωσή του για το ρόλο της «Ε» στην αποκάλυψη του «χουντογλεντιού»: Με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, που δικαιώνει πλήρως την «Ε» για τα δημοσιεύματά της και την αποκάλυψη του λεγόμενου «χουντογλεντιού», αποκαθίσταται το αυτονόητο. Οτι ο Τύπος εκ του ρόλου του δεν μπορεί ούτε να αυτολογοκρίνεται ούτε να υφίσταται περιορισμό της ελευθερίας του ούτε πολύ περισσότερο να διώκεται για την αποκάλυψη, την κριτική και την καταδίκη φαινομένων που προσβάλλουν το δημοκρατικό αίσθημα των Ελλήνων πολιτών και συνιστούν παραβίαση της συνταγματικής νομιμότητας. Απεναντίας, μάλιστα, ο Τύπος έχει την υποχρέωση να πληροφορεί τους πολίτες για τη δράση και τη συμπεριφορά δημοσίων προσώπων και υπηρεσιών, να αποκαλύπτει και να ασκεί κριτική και έλεγχο σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Τότε δικαιώνει το ρόλο του. Πόσο μάλλον που στην προκειμένη περίπτωση τα γεγονότα, που έλαβαν χώρα στο «χουντογλέντι», επιβεβαιώθηκαν και από τα αποτελέσματα της ΕΔΕ. Θεωρώ ότι η «Ε», με τα δημοσιεύματά της για τα γεγονότα αυτά και την αποκάλυψή τους, συνέβαλε στην αντιμετώπιση των φαινομένων αυτών, που καταδίκασε όλος ο πολιτικός κόσμος και οι Ελληνες πολίτες. Οι αναγνώστες της «Ε» αισθάνονται επίσης δικαιωμένοι και θεωρούν δεδομένο ότι η εφημερίδα τους θα συνεχίσει να υπηρετεί και στο μέλλον τις ίδιες αρχές. |
(Ελευθεροτυπία, 11/2/1999)