ΧΟΡΣΤ ΜΑΛΕΡ

1.   2.   3.

ΣΤΟ ΟΡΙΟ

Η περίπτωση του Χορστ Μάλερ δεν είναι σε καμία περίπτωση μοναδική. Γι' αυτό εξάλλου έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν είναι λίγα τα στελέχη της γερμανικής φοιτητικής εξέγερσης του τέλους της δεκαετίας του '60 και των αρχών της δεκαετίας του '70 που γοητεύονται σήμερα από θέσεις ακροδεξιές, εθνικιστικές, ακόμη και νεοναζιστικές. Ο ενδεικτικός κατάλογος που παραθέτουμε στη συνέχεια μας δίνει μια ιδέα για τις ιδεολογικές και πολιτικές μετατοπίσεις αυτού του τύπου, οι οποίες δεν αποτελούν γερμανική ιδιοτυπία και συναντώνται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα δεδομένα αυτά αντλούμε από μια ευρύτερη λίστα ονομάτων που συνέταξε ο Πασκάλ Μπόικερ με τίτλο "Χθες αριστεροί, σήμερα δεξιοί" και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Konkret" τον Ιούλιο του 1996 (σελ. 21).

Ρούντολφ Μπάρο: χθες αιρετικός κομμουνιστής, σήμερα γκουρού οικοφασιστικών απόψεων.
Χένρικ Μ. Μπρόντερ: χθες επέλεγε να μεταναστεύσει στο Ισραήλ επιθυμώντας να καταγγείλει τον αντισημιτισμό, σήμερα εργάζεται ως γραφιάς σε έναν αντισημίτη εκδότη.
Ραλφ Φικς: χθες λάτρης του Μάο Τσετούνγκ, σήμερα φίλος φαιοπράσινων οργανώσεων.

Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ: χθες "Χο Χο Χο Τσι-Μινχ", σήμερα αυτόκλητος προπαγανδιστής των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων.
Βίνφριντ Κρέτσμαν: χθες μέλος κομμουνιστικών φοιτητικών ομάδων, σήμερα οπαδός φαιοπράσινων απόψεων.
Ράινερ Λάνγκχανς: χθες στέλεχος της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Ενωσης Φοιτητών (SDS) και της Κομμούνας 1, σήμερα ναζιστής με μυστικιστικές ανησυχίες.
Μπότο Στράους: χθες μαθητής του Αντόρνο, σήμερα δάσκαλος και εμπνευστής των σκίνχεντ.
Αλις Σβάρτσερ: χθες πασίγνωστη αριστερή φεμινίστρια συγγραφέας, σήμερα περήφανη ως "μητέρα του γερμανικού έθνους".
Ράινχολντ Ομπερλέχερ: χθες μέλος της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Ενωσης Φοιτητών, σήμερα ναζιστής.
Τόμας Σμιντ: χθες "Επαναστατική Πάλη" και "Αυτονομία", σήμερα στις παρυφές του ναζισμού.
Πέτερ Σιτ: χθες ηγετικό στέλεχος του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος και συγγραφέας επαναστατικών στίχων, σήμερα φασίζων κυνηγός κομμουνιστικών κεφαλών.
Μάρτιν Βάλσερ: χθες σχεδόν κομμουνιστής, σήμερα απολύτως εθνικιστής.
Ράινερ Τσίτελμαν: χθες μαοϊκός, σήμερα ναζιστής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Gretchen Dutschke, "Rudi Dutschke. Wir hatten ein barbarisches, schoenes Leben" (έκδοση Kiepenheur & Witsch, Κολωνία 1996, ελληνική μετάφραση Χρήστου Αναγνωστόπουλου: Γκρέτχεν Ντούτσκε, "Ζήσαμε σαν αγρίμια μια όμορφη ζωή", εκδόσεις "Το Ποντίκι", Αθήνα 1998). Κριτική βιογραφία του Ρούντι Ντούτσκε, βασισμένη σε πολλά άγνωστα ντοκουμέντα και αδημοσίευτες μέχρι σήμερα σημειώσεις του ηγέτη της γερμανικής φοιτητικής εξέγερσης. Στις σελίδες της διόλου αγιογραφικής αυτής παρουσίασης των ιδεών και της δράσης του "Κόκκινου Ρούντι" εμφανίζεται συχνά και ο Χορστ Μάλερ, αρχικά ως στέλεχος του φοιτητικού κινήματος και αργότερα, μετά το πέρασμά του στην παρανομία, ως συνιδρυτής της RAF.

W.Pohrt, κ.α. "Die alte Strassenverkehrsordnung, Dokumente der RAF" (Εκδόσεις Tiamat, Berlin 1987). Στην πιο πρόσφατη έκδοση σχολιασμένων ντοκουμέντων της RAF περιλαμβάνεται το κείμενο της αρχικής διακήρυξης που είχε συντάξει ο Μάλερ στη φυλακή, καθώς και το ιστορικό της περιπέτειας του κειμένου.

Τομ Βαγκ "Η ομάδα Μπάαντερ Μάινχοφ. Η RAF και η ένοπλη πάλη στη Γερμανία 1963-1993" (μετάφραση Νίκος Αλεξίου, Νότης Πάτσαλος, Αχιλλέας Καλαμάρας, εκδ. "Ελεύθερος Τύπος", Αθήνα 1997). Ιστορική καταγραφή της πορείας του ένοπλου αντάρτικου στη Γερμανία, με συχνές αναφορές στον Μάλερ. Περιγράφεται η ρήξη του με τα άλλα ιδρυτικά στελέχη της οργάνωσης.

Horst Mahler Homepage (http://www.horst-mahler.de). Η προσωπική ιστοσελίδα του Μάλερ παραπέμπει σε κείμενά του από την εποχή της ίδρυσης της RAF έως το σημερινό του ειδύλλιο με την ακροδεξιά.


ΔΕΙΤΕ

Η Γερμανία το φθινόπωρο (Deutschland im Herbst) των Χάινριχ Μπελ, Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, Αλεξάντερ Κλούγκε, κά (1978). Συλλογική δημιουργία μιας πλειάδας συγγραφέων και σκηνοθετών, γύρω από την αντιτρομοκρατική υστερία και τα έκτακτα μέτρα που σημάδεψαν το κύκνειο άσμα της RAF, το φθινόπωρο του 1977.

Η τρίτη γενιά (Die Dritte Generation) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (1979). Οξύτατη κριτική στις μεθόδους και -κυρίως- τα πολιτισμικά πρότυπα της RAF, μέσα από μια αρκετά ελεύθερη αναπαράσταση των ίδιων γεγονότων (απαγωγή και φόνος του Χανς-Μάρτιν Σλάγιερ). Ιδιαίτερα καυτηριάζεται η αναπαραγωγή ορισμένων τυπικών αντιδραστικών αντιλήψεων (μιλιταρισμός, σεξισμός, κλπ) στο εσωτερικό του "ένοπλου κόμματος".

(Ελευθεροτυπία, 19/9/1999)