www.iospress.gr

IOSPRESS

26/07/03

ΤΗ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ φαίνεται ότι εξαντλούν οι κρατικοί μηχανισμοί εναντίον δύο πολιτών της Αθήνας που εναντιώθηκαν στην ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, υποστηρίζοντας ότι καταστρέφονται μ' αυτό τον τρόπο σημαντικές αρχαιότητες. Η Ελένη Γκίκα και ο Σπύρος Καλογερόπουλος οδηγήθηκαν χτες στο δικαστήριο μετά από μήνυση που υποβλήθηκε εναντίον τους από κάποιον εργολάβο του έργου. Την ώρα που συντάσσονται αυτές οι γραμμές δεν έχει γίνει γνωστή η έκβαση της δίκης, όμως όποια απόφαση κι αν παρθεί, θα είναι ένα απλό επεισόδιο στο δράμα που παίζεται στο χώρο Μακρυγιάννη από τη στιγμή που αποφασίστηκε να χτιστεί εκεί πάση θυσία το μουσείο.

Ο ΒΙΑΙΟΣ ΤΡΟΠΟΣ που χρησιμοποιήθηκε εναντίον της κυρίας Γκίκα την Κυριακή το απόγευμα, η απελευθέρωσή της χωρίς να της απαγγελθεί κατηγορία, η εκ νέου σύλληψή της τη Δευτέρα το πρωί, η πρόσκληση του συζύγου της στο Τμήμα Νέου Κόσμου και η σύλληψη κι εκείνου, μαρτυρούν ότι οι δυο πολίτες έχουν γίνει στόχος, μόνο και μόνο επειδή εκδηλώνουν δημόσια τις απόψεις τους για την επαπειλούμενη καταστροφή.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ του «Ιού» την περασμένη Δευτέρα (21/7), και την υποβολή ερώτησης στη Βουλή από τον κ. Κώστα Καρρά, η Αστυνομική Διεύθυνση αποκάλυψε ότι οι άνδρες που συνέλαβαν την κυρία Γκίκα την Κυριακή ήταν υπάλληλοι του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης και όχι παρακρατικοί μπράβοι. Ομως οι υπάλληλοι του ΟΑΝΜΑ δεν έχουν δικαίωμα να προβαίνουν σε συλλήψεις πολιτών, και μάλιστα την ώρα που είχε συμφωνηθεί με την παρευρισκόμενη δύναμη της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής η διακοπή της ειρηνικής της διαμαρτυρίας. Είτε το θέλουν είτε όχι, λειτούργησαν ως παρακράτος. Ημασταν αυτόπτες μάρτυρες. 

Η ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ και ο Σπύρος Καλογερόπουλος πληρώνουν σήμερα τη συνέπεια με την οποία αγωνίστηκαν επί μήνες από το μικρό τους διαμέρισμα στην πολυκατοικία της οδού Χατζηχρήστου 7 που έχει απαλλοτριωθεί και κατεδαφίζεται. Το κίνητρό τους δεν είναι παρά μόνο αυτό. Ως απλοί ενοικιαστές δεν έχουν να χάσουν την περιουσία τους -όπως συμβαίνει με άλλους ενοίκους των απαλλοτριούμενων κτιρίων της περιοχής. Πληρώνουν σήμερα το γεγονός ότι ήταν εκείνοι που έβγαλαν βίντεο-ντοκουμέντο για την καταστροφή των αρχαιοτήτων στην ανασκαφή Μακρυγιάννη, από το παράθυρο του σπιτιού τους.

ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ την ικανοποίηση ότι την ίδια μέρα που τα ΜΑΤ με πρωτοφανή αγριότητα τους έβγαζαν από το σπίτι τους (16/7), δημοσιευόταν η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που ανέστειλε τις εργασίες θεμελίωσης του Μουσείου. Μια απόφαση-κόλαφος για το υπουργείο Πολιτισμού και προσωπικά τον υπουργό.

19/07/03

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ το πρόσφατο δημοσίευμά μας για την άνιση και αυθαίρετη μεταχείριση των ερευνητών από το Ιστορικό Αρχείο του ΥΠ.ΕΞ. («Κ.Ε.» 6.7.2003), η αναγνώστριά μας Καίτη Αρώνη-Τσίχλη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, καταθέτει κι αυτή τη δική της ανάλογη εμπειρία: 

«ΤΟ 1995 υπέβαλα αίτηση έρευνας στα Αρχεία του ΥΠ.ΕΞ., σχετικά με το Σταφιδικό Ζήτημα για τη χρονική περίοδο 1892-1905 και τα Ευαγγελιακά (1903). Και τα δύο αυτά θέματα απείχαν περί τα εκατό χρόνια από την εποχή που είχα υποβάλει την αίτηση και φυσικά δεν άπτονταν "ευαίσθητων" πτυχών σε σχέση με τους γείτονές μας. Μετά από πάροδο πολλών μηνών, έλαβα αρνητική απάντηση από την κυρία Φ. Τομαή- Κωνσταντοπούλου (αρ.πρωτ. Α.Φ. 0158.2/175/ΑΣ388/13-9-1995). 

Ως αιτιολογία αναφέρεται ότι: "το θέμα το οποίο επιθυμείτε να ερευνήσετε αποτέλεσε αποκλειστικά και μόνο θέμα που αντιμετωπίστηκε στο εσωτερικό της επικράτειας και ως εκ τούτου θα ήταν χρησιμότερο για σας να απευθυνθείτε στα Γενικά Αρχεία του Κράτους" ».

«ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ σημειωθεί εδώ», συνεχίζει η κυρία Αρώνη-Τσίχλη, «ότι κατά τη διάρκεια παλαιότερης έρευνας που είχα πραγματοποιήσει κατά τη δεκαετία του 1980 στο ΥΠ.ΕΞ. σχετικά με άλλο θέμα, είχα ήδη εντοπίσει κάποιους φακέλους για το Σταφιδικό και τα Ευαγγελιακά. Οσο για τον ισχυρισμό ότι το θέμα που ζητούσα να ερευνήσω "αποτέλεσε αποκλειστικά και μόνο θέμα που αντιμετωπίστηκε στο εσωτερικό της επικράτειας", αναφέρω ενδεικτικά ότι βρήκα πλούσιο σχετικό υλικό τόσο στο υπουργείο Εξωτερικών της Αγγλίας (στα αρχεία του Foreign Office στο Public Record Office στο Λονδίνο) όσο και στα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας (Quai d' Orsay) και συγκεκριμένα στις σειρές Correspondance Politique, Grece, Nouvelle Serie, Grece και Correspondance Consulaire et Commerciale, Patras. 

ΜΕΤΑ ΑΠΟ την παραπάνω απάντηση του Ιστορικού Αρχείου του ΥΠ.ΕΞ., επανήλθα με νέο έγγραφό μου (αρ. κατ. ΚΕΞ 51/Ε6/21-11-1995), ζητώντας και πάλι την έγκριση της αιτήσεώς μου για διεξαγωγή έρευνας στο Αρχείο. Στο έγγραφό μου αυτό διευκρίνιζα ότι, ως ιστορικός και ερευνήτρια επί σειρά ετών σε αρχεία του εσωτερικού και του εξωτερικού, γνώριζα το αντικείμενα της εκάστοτε έρευνάς μου καθώς και το πού θα έπρεπε να ερευνήσω για να την πραγματοποιήσω, και ότι δεν χρειαζόμουνα σχετικές υποδείξεις για το πού θα έπρεπε να απευθυνθώ.

ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ αυτή αίτησή μου είχα και πάλι αρνητική απάντηση, με το έγγραφο της Ε6 Διεύθυνσης Ιστορικού Αρχείου του ΥΠ.ΕΞ. (αρ.πρωτ. Α.Φ.0158.2/18/ΑΣ43/22-1-1996)».

12/07/03

ΣΤΙΣ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ ο Συνήγορος του Πολίτη εξέδωσε 11σέλιδο πόρισμα για τις "νόμιμες προϋποθέσεις προσαγωγών και αστυνομικών ερευνών". Ο λόγος έκδοσης του σχετικού ντοκουμέντου είναι προφανής. Είναι γνωστό (βλ. "Ιός", "Ιδού οι νέοι φάκελοι - Αστυνομικές προσαγωγές στο σωρό", "Κ.Ε" 8.12.2002), ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν πολλαπλασιαστεί τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας σε βάρος ανύποπτων πολιτών με πρόσχημα την "ύποπτη" παρουσία τους σε δημόσιους χώρους. Οι προσαγωγές στα αστυνομικά τμήματα, η πολύωρη κράτηση, οι άτυπες ανακρίσεις, οι εξευτελιστικές σωματικές έρευνες και το φακέλωμα των πολιτών στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων που εξέτασε ο Συνήγορος του Πολίτη είναι καταχρηστικές και παράνομες -απότοκα των ασαφειών των νόμων και των κανονισμών. Σημειώνουμε ότι το πόρισμα αναφέρεται αποκλειστικά σε περιπτώσεις κακομεταχείρισης πολιτών που διέθεταν Αστυνομικές Ταυτότητες τις οποίες και επέδειξαν στα αστυνομικά όργανα όταν τους ζητήθηκε.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ της, η Αστυνομία όχι μόνο δικαιολογεί και απαλλάσσει (μετά από τη διεξαγωγή των περίφημων Ε.Δ.Ε.) από κάθε ευθύνη τα όργανά της, αλλά διαμορφώνει και ένα νέο "νομικό πολιτισμό", ένα ιδιότυπο φέις κοντρόλ ανά την επικράτεια, σε βάρος των δικαιωμάτων των πολιτών, με βάση την "επικράτηση των συγκεκριμένων πρακτικών της"!

ΩΣΤΟΣΟ, "το σύνηθες μιας πρακτικής δεν συνιστά, άνευ άλλου τινός, κατάφαση της νομιμότητάς της", σημειώνουν οι συντάκτες του πορίσματος (ο Συνήγορος του Πολίτη, Γιώργος Καμίνης και ο Ειδ. Επιστήμονας Μιχάλης Τσαπόγας). "Ο υψηλός βαθμός εγκληματικότητας σε συγκεκριμένο δημόσιο χώρο επιτρέπει, προφανώς, την πύκνωση της αστυνόμευσης αυτού και την επέμβαση εφόσον αναφύεται η παραμικρή εξατομικευμένη ένδειξη, όχι όμως και την αντιμετώπιση όλων των παρατυχόντων πολιτών ως εκ προοιμίου υπόπτων, αφού οι πολίτες δεν υποχρεούνται να συνδέουν προς ορισμένο 'νόμιμο' σκοπό τη φυσική τους παρουσία σε δημόσιο χώρο".

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ υπογραμμίζει ακόμα ότι "η επίδειξη δελτίου ταυτότητας θα έπρεπε, κατ' αρχήν, ν' απαλλάσσει τον ελεγχθέντα από το ενδεχόμενο προσαγωγής για πρόσθετη εξακρίβωση στοιχείων, αφού το αντίθετο επιτρέπεται μόνον αν η συμπεριφορά του (και όχι απλώς ο τόπος, ο χρόνος οι περιστάσεις) κινεί υποψίες". 

ΠΕΡΑ ΑΠΟ την προφανή ταλαιπωρία που υφίσταται ο πολίτης, φτάνουμε και στο παράνομο φακέλωμά του (με ό,τι συνεπάγεται για το μέλλον του), παρότι κατά τη "διασταύρωση των στοιχείων" δεν προκύπτει οτιδήποτε επιλήψιμο σε βάρος του. Επομένως "τίθεται θέμα διατήρησης και χρήσης των εντύπων με τα στοιχεία των συλληφθέντων (σ.σ. δακτυλοσκοπήσεις, φωτογραφήσεις, 'άτυπο ανακριτικό υλικό' και κρίσεις των αστυνομικών) τα οποία συμπληρώθηκαν κατά την προσαγωγή".

05/07/03

ΤΟ ΠΡΩΤΟ βήμα για τον οριστικό τερματισμό των συνεπειών του Εμφυλίου έκανε τελικά η κυβέρνηση την περασμένη Τρίτη. Οπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών, μεταξύ 10 Αυγούστου και 30 Οκτωβρίου θα επιτρέπεται η είσοδος στη χώρα των τελευταίων εκείνων πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου που η υπουργική απόφαση 106841 του 1982 έχει αποκλείσει, ως "μη Ελληνες το γένος", από τον ελεύθερο επαναπατρισμό. Ανοικτό παραμένει, βέβαια, το ζήτημα μιας μονιμότερης ρύθμισης, η οποία θα άρει οριστικά τις αδικίες του παρελθόντος, όπως παραδέχθηκε και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ανδρέας Λοβέρδος στη συνέντευξή του στον "Ιό" (8.6.03). 

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, οι ποικιλόμορφοι "εθνικώς ανησυχούντες" ρίχνουν στη μάχη τις τελευταίες τους εφεδρείες, για να επιβάλουν ακόμη μια φορά τη διατήρηση του απαράδεκτου αυτού ρατσιστικού διαχωρισμού. Η εκπομπή "Αθέατος Κόσμος" του Κώστα Χαρδαβέλλα (1.7.03) έσπευσε έτσι να αναδείξει σε "ειδήμονα" επί του θέματος τον... Κυριάκο Βελόπουλο. 
Τον τηλεοπτικό δηλαδή πλασιέ κι αυτόκλητο λογοκριτή βιβλίων, που πέρυσι διέλυσε ένα επιστημονικό συνέδριο επειδή -λέει- ο βασιλιάς Φίλιππος δεν ήταν γκέι! Υπό τους ύμνους των υπόλοιπων καλεσμένων, που τον αναγόρευσαν σε νέο Ιωνα Δραγούμη, ο Βελόπουλος μας "πληροφόρησε" έτσι, μεταξύ άλλων, ότι ένας απ' τους πολιτικούς πρόσφυγες που θα μας επισκεφθούν τούτο το καλοκαίρι είναι και ο... Κίρο Γκλιγκόροφ, που "κατάγεται από την Καστοριά και τη Φλώρινα" (κι όχι από το Στιπ της ΠΓΔΜ, όπως είναι πασίγνωστο). Ο δε οικοδεσπότης του "προειδοποίησε" αυστηρά τις κρατικές υπηρεσίες, από το ΥΠΕΞ ώς το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ότι θα τον βρουν μπροστά τους σε κάθε μελλοντική "υποχώρηση". Απ' ό,τι φαίνεται, μόνο στην ΕΥΠ έχει ο ίδιος εμπιστοσύνη. 

ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ κόμματα, μονάχα ο ΣΥΝ είχε το στοιχειώδες θάρρος να τοποθετηθεί ανοικτά στο ζήτημα. Με δήλωσή του που δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" (28.6.03), το μέλος της Π.Γ. Τάσος Τρίκκας ζητά "να επαναπατριστούν χωρίς όρους οι Σλαβομακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες" και να αποκρουστούν οι "πιέσεις των νοσταλγών του εμφυλιοπολεμικού κλίματος": "Αποβλέποντας στη δημιουργία εντυπώσεων", διαβάζουμε, "η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσφεύγει στο περιορισμένο μέτρο της χορήγησης αδειών ολιγοήμερης επίσκεψης στην Ελλάδα. Το μέτρο, οπωσδήποτε θετικό, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αποτελέσει άλλοθι. Επιβάλλεται να επιτραπεί σε όλους τους πολιτικούς πρόσφυγες, χωρίς καμιά εξαίρεση και κανέναν όρο, η επιστροφή τους στην Ελλάδα".