IOSPRESS
29/10/05
ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ μας με θέμα το προ πολλού
αναμενόμενο νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας απαντά η
ΓΓ Ισότητας Ευγενία Τσουμάνη. Θυμίζουμε ότι σε ερώτησή μας σχετικά με το Πόρισμα
στο οποίο αναφέρεται η κυρία Τσουμάνη, η συντονίστρια του Εθνικού Παρατηρητηρίου
για την αντιμετώπιση της βίας Καίτη Κωσταβάρα είχε εξηγήσει τους λόγους για τους
οποίους θεωρεί ότι το Πόρισμα ενδιαφέρεται για τη στήριξη της οικογένειας,
αδιαφορώντας για τις γυναίκες-θύματα της ενδοοικογενειακής βίας.
"Η ΘΕΣΠΙΣΗ ολοκληρωμένου νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την
αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να αποτελέσει ζήτημα δημοσίου
ενδιαφέροντος", σημειώνει η κυρία Τσουμάνη. "Από την άποψη αυτή, θεωρώ σημαντική
την ανάδειξη του θέματος στο δημοσίευμα του 'Ιού' (15/10/2005).
"ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ της Επιτροπής που συγκρότησε η Γενική Γραμματεία Ισότητας προτείνει
νομοθετικές προτάσεις οι οποίες αποσκοπούν τόσο στη στήριξη των γυναικών και τη
διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων τους -χωρίς μάλιστα να ευνοείται η
θυματοποίησή τους-όσο και στην προστασία των δικαιωμάτων των μελών της
οικογένειας.
Ενα από τα πλέον καινοτόμα στοιχεία του Πορίσματος είναι η δυνατότητα ποινικής
διαμεσολάβησης. Με αυτή η γυναίκα-θύμα ενθαρρύνεται να καταγγείλει την πράξη
βίας, μετέχοντας σε μία ενδιάμεση διαδικασία που σκοπό έχει να βοηθήσει τα δύο
μέρη να συζητήσουν με τη βοήθεια ενός θεσμικού διαμεσολαβητή. Το σκεπτικό της
εδράζεται σε στοιχεία ερευνών σύμφωνα με τα οποία μεγάλο ποσοστό
γυναικών-θυμάτων δεν παίρνει εύκολα την απόφαση να αφήσει την οικογένεια.
Διευκρινίζεται ότι για την έναρξη της διαδικασίας όχι μόνο απαιτείται η
συναίνεση του θύματος αλλά επίσης ο δράστης υποχρεούται να αναλάβει σειρά
συγκεκριμένων δεσμεύσεων. Σε κάθε περίπτωση κινείται κανονικά η ποινική δίωξη.
Το Πόρισμα διαβιβάσθηκε τον περασμένο Ιούλιο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ως καθ’
ύλην αρμόδιο για την προώθηση του σχετικού νομοσχεδίου".
ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ερευνητικό έργο παρουσιάζεται σε ημερίδα με τίτλο "Κόμβος
Δευτερογενούς Επεξεργασίας: μία Ερευνητική Υποδομή για τις Κοινωνικές Επιστήμες"
που διοργανώνεται από το ΕΚΚΕ και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης την Τρίτη 1
Νοεμβρίου στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών (09.30-17.30). Οι θεματικές βάσεις που θα
παρουσιαστούν αφορούν ερευνητικά αντικείμενα όπως η διαχείριση δεδομένων
απογραφών της ΕΣΥΕ, η επεξεργασία των δεδομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε
βάθος χρόνου, κοινωνική συνοχή και εγκληματικότητα, οι εισοδηματικές διαστάσεις
της ανισότητας, πολιτική και οι πολιτικοί θεσμοί, πηγές για τη μελέτη του
φαινομένου της μετανάστευσης, σύνδεση εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ παρελάσεις, για τις οποίες γίνεται και πάλι λόγος, βλ.
www.iospress.gr/issues/parelaseis.htm
22/10/05
Ο ΣΑΜΟΥΕΛ ΧΑΣΙΔ από τη Χάιφα του Ισραήλ μας
στέλνει «δυο μικρές παρατηρήσεις» για το κείμενο της περασμένης Κυριακής,
σχετικά με τον Ντέιβιντ
Ιρβινγκ:
«1. Δεν ισχύει ότι ο "Πόλεμος του Χίτλερ" επικεντρώνεται στον αντισημιτισμό ή
ότι υποστηρίζει ότι ο Χίτλερ δεν ήταν αντισημίτης. Ο Ιρβινγκ υποστηρίζει απλά
ότι ο αντισημιτισμός ήταν σύνηθες φαινόμενο στον μεσοπόλεμο, δεν περιοριζόταν
στη Γερμανία και ήταν ιδιαίτερα σφοδρός σε χώρες σαν την Πολωνία, που ήταν ο
πρώτος εχθρός του Χίτλερ. Ασχετο με το ολοκαύτωμα φαίνεται να 'ναι και το νέο
βιβλίο του "Ο πόλεμος των στρατηγών" που αναφέρεται στους στρατηγούς των
συμμάχων.
2. Δεν ισχύει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην οποία εκδίδονται τα Πρωτόκολλα
των Σοφών της Σιών. Η ισραηλινή ερευνήτρια των Πρωτοκόλλων διατείνεται ότι έχουν
μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου (με εξαίρεση τα εβραϊκά, στα
γίντις έχουν μεταφραστεί) και είναι δημοφιλέστατα στη γειτονική Τουρκία, π.χ.
Λυπούμαι που σας υπενθυμίζω ότι έχουν τύχει και μάλλον ευμενούς κριτικής στη
δική σας εφημερίδα».
ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ έκπληξή μας που η μόνη φωνή υποστήριξης στον Ιρβινγκ προέρχεται
από το Ισραήλ και απαντούμε αμέσως:
1. Πουθενά δεν γράφουμε ότι τα περί αντισημιτισμού του Χίτλερ περιλαμβάνονται
στο βιβλίο «Ο Πόλεμος του Χίτλερ». Αυτά βγήκαν στη δίκη κατά της Λίπσταντ. Ομως
το βιβλίο είναι σχετικό με το Ολοκαύτωμα. Απλώς στην πρόσφατη έκδοσή του έχει ο
ίδιος ο Ιρβινγκ αφαιρέσει όλες τις σχετικές αναφορές στη λέξη. Εμειναν μόνο 5
αναφορές (σε εισαγωγικά) και μόνο 1 (μία) κανονική, αλλά αυτή αφορά το
«Ολοκαύτωμα της Δρέσδης»! Οσο για το «Πόλεμο των στρατηγών», κάνετε λάθος. Δεν
είναι νέο το βιβλίο. Εχει κυκλοφορήσει το 1981.
2. Τα Πρωτόκολλα έχουν μεταφραστεί βέβαια σε πολλές γλώσσες. Αλλά από τότε που
αποδείχτηκε η πλαστότητά τους εκδίδονται στη Δύση μόνο από περιθωριακούς ή
φιλοναζιστικούς εκδοτικούς οίκους. Δεν μιλάμε βέβαια για την Τουρκία ή τις
αραβικές χώρες. Εξαίρεση η Ελλάδα, όπου κυκλοφορούν και σε «σοβαρές» εκδόσεις
και θεωρούνται γνήσια από πολλούς σοβαρούς. Είναι αυτό που αναφέρετε για «μάλλον
ευμενή κριτική στην εφημερίδα σας». Εμείς βέβαια έχουμε εγκαίρως αποκαλύψει την
απάτη («Το όνομα της τσουκνίδας», 17/9/95).
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ μας πληροφορεί ότι «δεν ήγειρα αγωγήν κατά του συγγραφέως
κ. Ν. Κλειτσίκα, διότι με είπε "ακροδεξιό" αλλά διότι με απεκάλεσε πράκτορα της
CIA και τρομοκράτη». Για την υπόθεση έχουμε αφιερώσει ολόκληρο «Ιό», όπου
παραπέμπουμε τον ίδιο και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο («Ολίγον
ακροδεξιοί;», 16/1/05).
15/10/05
ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ θεωρεί ο κ. Κώστας Στάμος τη διόρθωση
συνοπτικής αναφοράς μας σε έρευνα του βρετανικού περιοδικού «Λάνσετ» με θέμα τον
αριθμό των θανάτων στο Ιράκ, η οποία περιλαμβανόταν σε δημοσίευμα του «Ιού» με
τίτλο «Οι απαγορευμένες
ειδήσεις» και αντικείμενο ειδήσεις που υπήρξαν θύμα της σύγχρονης
αμερικανικής λογοκρισίας (24/09/2005). Οι ενστάσεις του αφορούν τον αριθμό των
νεκρών, το κατά πόσον πρόκειται για στρατιώτες ή αμάχους, άνδρες ή γυναίκες και
παιδιά, καθώς και το ποσοστό των θανάτων που οφείλονται στους αεροπορικούς
βομβαρδισμούς. Εκτός αυτών, ο κ. Στάμος κρίνει εντελώς άστοχο το γεγονός ότι η
έρευνα του «Λάνσετ», η οποία γνώρισε διεθνώς αλλά και στις ΗΠΑ τεράστια
δημοσιότητα, περιλαμβάνεται σε έναν κατάλογο «λογοκριμένων» ειδήσεων.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ να επανέλθουμε με την πρώτη ευκαιρία στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα
-τόσο ως προς τη μεθοδολογία όσο και ως προς τα πορίσματά της- έρευνα του «Λάνσετ»,
περιοριζόμαστε εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Πράγματι, η έρευνα αναφέρεται γενικά
σε Ιρακινούς και όχι αποκλειστικά σε αμάχους. Ο αριθμός των θανάτων
υπολογίζεται, όπως σημειώναμε, σε 100.000, «αλλά μπορεί να είναι και πολύ
υψηλότερος». (Ο αριθμός των θανάτων του Iraq Body Count -που επικαλείται ο κ.
Στάμος- είναι κατά πολύ μικρότερος, καθώς αφορά αποκλειστικά τους θανάτους που
έχουν καταγραφεί). Ως προς τους θανάτους που προκλήθηκαν από αεροπορικούς
βομβαρδισμούς, στην έρευνα του «Λάνσετ» σημειώνεται ότι οι βομβαρδισμοί υπήρξαν
υπεύθυνοι για το 95% των θανάτων που αποδόθηκαν στις «συμμαχικές δυνάμεις» από
τα άτομα που απάντησαν στα ερωτήματα της έρευνας.
ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ τη δημοσιότητα που γνώρισε η έρευνα του «Λάνσετ» στις Ηνωμένες
Πολιτείες, οι υπεύθυνοι του Project Censored που την περιέλαβαν στις
«λογοκριμένες» ειδήσεις εξηγούν τους λόγους που τους οδήγησαν στην επιλογή τους:
οι βασικές εφημερίδες της χώρας είτε αποσιώπησαν την έρευνα είτε της αφιέρωσαν
ελάχιστο χώρο, καταχωνιάζοντάς την στις εσωτερικές τους σελίδες, σε αντίθεση με
τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ που της επιφύλαξαν πολύ μεγαλύτερη προβολή. Η «Λος Αντζελες
Τάιμς» και η «Σικάγκο Τρίμπιουν» την ξεπέταξαν με ένα σύντομο δημοσίευμα, ενώ οι
«Νιου Γιορκ Τάιμς» την παρουσίασαν σε ένα μικρό άρθρο με τη σημείωση ότι η
έρευνα θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Η «Ουάσιγκτον Ποστ» ανέφερε δήλωση του
Μαρκ Γκαλάσκο του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σύμφωνα με την οποία
«οι αριθμοί αυτοί μοιάζουν παραφουσκωμένοι». Ο Γκαλάσκο ανασκεύασε αργότερα τη
δήλωσή του ισχυριζόμενος ότι δεν είχε διαβάσει την έρευνα. Η έρευνα, τέλος,
ουδέποτε αναφέρθηκε από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.
8/10/05
ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, μια ΜΚΟ από την Ιαπωνία
ταγμένη στην υπόθεση της ειρήνης, διοργανώνει κάθε χρόνο εκστρατείες
αντιπολεμικού και αντιμιλιταριστικού περιεχομένου. Φέτος, διευρύνοντας την
έννοια της ειρήνης, η οργάνωση ασχολείται με τη συχνά αθέατη βία κατά των
γυναικών. Το Πλοίο της Ειρήνης καταπλέει σήμερα στον Πειραιά και από εκεί
φεμινίστριες από το Μαρόκο, την Κένυα και την Ιαπωνία, θα κατευθυνθούν στο
Φεστιβάλ της "Εποχής", όπου θα συζητήσουν με το ελληνικό δίκτυο της Παγκόσμιας
Πορείας Γυναικών (Αλσος Νέας Σμύρνης, 7.00-9.00 μ.μ.).
ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της
Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Τριπόδων 28, Πλάκα) συνεχίζεται ως τις 11 Οκτωβρίου η
έκθεση "Ιστορίες: Το Κοινοτικό Αρχείο της Φολεγάνδρου, 1825-1970". Στην έκθεση
παρουσιάζονται μητρώα, κοινοτικά και κρατικά έγγραφα, επιστολές και εφημερίδες,
καθώς και συνεντεύξεις κατοίκων του νησιού και φωτογραφίες από ιδιωτικά αρχεία
(διοργάνωση Media dell'
Arte).
ΟΤΑΝ κλείνουν ραδιοφωνικοί σταθμοί και έντυπα αναστέλλουν την κυκλοφορία τους
ξαφνιάζει ευχάριστα η κυκλοφορία του πρώτου τεύχους του μηνιαίου περιοδικού
ΓΑΛΕΡΑ από ομάδα πολύ
γνωστών δημοσιογράφων, σκιτσογράφων και άλλων ανήσυχων. Το γεγονός γιορτάστηκε
με κρασί και πολύ κόσμο σε μαγαζί των Εξαρχείων. Οπως δηλώνει και στο e(n)ditorial
ο φίλος Γιάννης Καλαϊτζής «όσοι περιμένουν ρήξεις και τομές από τη δημοσιογραφία
είναι γελασμένοι. Είναι σα να περιμένουν χρήμα από τις τράπεζες και έλεος από
την εκκλησία... Οσο πιο συντηρητικό είναι ένα μέσο ενημέρωσης τόσο μακροβιότερο
καθίσταται. Εάν η ΓΑΛΕΡΑ σας υποσχεθεί επαναστατικές αλλαγές, θα είναι
καταδικασμένη. Οι νεωτερισμοί περί του τέλους των ιδεολογιών ανήκουν στους
εκσυγχρονιστές και τους νεοφιλελεύθερους. Ονομάζουν τους εργάτες απασχολήσιμους,
τη λεηλασία μεταρρύθμιση, τα λουτρά αίματος εκδημοκρατισμό. Εμείς λέμε το σκύλο
σκύλο, το λύκο λύκο και το σκοτάδι σκοτάδι... Το εντιτόριαλ το οποίο κατά κανόνα
καταχωρείται στις πρώτες σελίδες, ο μεθυσμένος αρχιεργάτης της ΓΑΛΕΡΑΣ το
μοντάρισε στις τελευταίες».
ΑΝΑΜΕΣΑ στο εξαιρετικό εξώφυλλο όπου ο Γιάννης Ιωάννου σκιτσάρει την εικόνα της
σημερινής Αμερικής και στα προχωρημένα κόμικς υπάρχουν κείμενα για όλα τα θέματα
και όλα τα γούστα τόσο των συνεργατών όσο και των υποψήφιων αναγνωστών του
περιοδικού. Οσο για τις απόψεις, τις επιλογές αλλά και το λιμάνι απ' όπου η
ΓΑΛΕΡΑ αποπλέει, αποτυπώνονται στη σελίδα 93 του περιοδικού ως τα «100 πρώτα της
ΓΑΛΕΡΑΣ» αλλά φυσικά και στις υπογραφές των αρθρογράφων και σκιτσογράφων της.
1/10/05
ΚΑΠΟΥ ΤΑ ΜΠΛΕΞΑΜΕ με τις φετινές επετείους των
ελληνοτουρκικών συρράξεων του παρελθόντος. Μια βδομάδα μετά τα επίσημα μνημόσυνα
για τη "γενοκτονία" των Μικρασιατών (1922), ήρθε η σειρά του πανηγυρικού
γιορτασμού της άλωσης της Τριπολιτσάς (1821). Κάτι η αρκαδική καταγωγή του
υφυπουργού Πολιτισμού, κάτι ο οίστρος του -επίσης Αρκά- κ. Ρέππα, η 23η
Σεπτεμβρίου κόντεψε να υποκαταστήσει στο δημόσιο εορτολόγιο την 25η Μαρτίου. Λές
και πάμε γυρεύοντας να πείσουμε τους εξ Ανατολών γείτονές μας να καθιερώσουν κι
αυτοί τη δική τους επέτειο της "γενοκτονίας του πελοποννησιακού τουρκισμού" -ή
κάτι τέτοιο
ΦΥΣΙΚΑ είναι αναχρονισμός ν' ανακαλύπτει κανείς "γενοκτονίες" σε εποχές που το
συγκεκριμένο "αδίκημα" δεν υφίστατο καν ως νοητική κατηγορία. Αλλο τόσο όμως
είναι αλήθεια ότι, παρά το μεγαλείο τους, οι εθνικοαπελευθερωτικές επαναστάσεις
και των δυο λαών -Ελλήνων (1821-30) και Τούρκων (1919-22)- βαρύνονται με φοβερά
συλλογικά εγκλήματα εναντίον των "αλλόπιστων" που έπρεπε να "αδειάσουν τη γωνιά"
του εκάστοτε ξεσηκωμένου έθνους. Και στην περίπτωσή μας, η εξολόθρευση των
αμάχων μουσουλμάνων της Τριπολιτσάς αποτελεί τη σκοτεινότερη ίσως στιγμή του
'21. Αψευδής μάρτυρας, η περιγραφή του μακελειού από τον ίδιο το Γέρο του Μωριά:
"Το άλογό μου από τα τείχη έως τα σεράγια δεν επάτησε γη. [...] Το ασκέρι οπού
ήτον μέσα το ελληνικό έκοβε και εσκότωνε από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες,
παιδιά και άνδρες 32.000, μία ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς. Ενας Υδραίος έσφαξε
90. Ελληνες εσκοτώθηκαν εκατόν. Ετσι επήρε τέλος. [Εβαλα] τελάλη να παύση ο
σφαγμός" (Θεόδωρου Κολοκοτρώνη "Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής" [1836],
εκδ. Ωρόρα, Αθήνα 1992, σ.106).
ΜΕ ΤΙΤΛΟ "Ενα τραγούδι για το Ιράν" πραγματοποιείται αύριο Κυριακή συναυλία
ιρανικής και ελληνικής μουσικής (Θέατρο των Βράχων, 21.00). Στη συναυλία, την
οποία διοργανώνει ο Σύλλογος για την Προάσπιση του Πολιτισμού, των Ανθρώπινων
και Πολιτικών Δικαιωμάτων στο Ιράν σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του
Δήμου Βύρωνα, συμμετέχουν βιρτουόζοι Ιρανοί μουσικοί, ενώ από ελληνικής πλευράς
παίρνουν μέρος οι Νένα Βενετσάνου, Μαρία Δημητριάδη, Γιώργος Θεοδωράκης, Μαρίζα
Κωχ, Μανώλης Μητσιάς, Βασίλης Ρακόπουλος, Μαρία Φαραντούρη, το Τρίφωνο κ.ά. Η
συναυλία είναι αφιερωμένη στις γυναίκες του Ιράν.