www.iospress.gr

IOSPRESS

24/02/07

Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ δεν είναι τόσο κατάλληλη εποχή για επισκέψεις σε νησιά. Ομως καλό είναι να επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό περιοδικό "Εύπλοια" (http://eyploia.aigaio-net.gr), στο οποίο δημοσιεύονται χωρίς λογοκρισία άρθρα, απόψεις, ειδήσεις, καταγγελίες που αφορούν περιβαλλοντικά ζητήματα ή θέματα πολιτισμού των νησιών του Αιγαίου και εκφράζουν ομάδες πολιτών ή μεμονωμένα άτομα. Πρόκειται για την αληθινή εικόνα της ζωής στα νησιά και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ μας γράφει από την Ξάνθη: "Το ότι οι δημόσιες υπηρεσίες ταλαιπωρούν συχνά τον πολίτη λόγω γραφειοκρατίας είναι συχνό φαινόμενο. Το να τον ταλαιπωρούν, όμως, ζητώντας του να παρανομήσει, αυτό ούτε στην Ελλάδα δεν γίνεται. Ομως και αυτό συμβαίνει από δημόσια υπηρεσία, την Πολεοδομία της Νομαρχίας Καβάλας. Η συγκεκριμένη υπηρεσία ζητά από τους πολίτες που θέλουν να κτίσουν στην παραλία του οριοθετημένου από το 1986 οικισμού Οφρυνίου του Δήμου Ορφανού να προσκομίζουν μαζί με τα υπόλοιπα δικαιολογητικά και απόσπασμα της 'προτεινόμενης πολεοδομικής μελέτης της περιοχής'. Μόνο που η συγκεκριμένη μελέτη που ζητούν και που εκπονήθηκε πριν από 20 χρόνια, σύμφωνα με το έγγραφο της ίδιας της Πολεοδομίας, 'δεν έχει εγκριθεί και
δεν εφαρμόζεται' (10072/8-9-2006).

Οι συνθήκες από το 1986 μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει, αλλά η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν λαμβάνει υπόψη της ούτε το έγγραφο της Διεύθυνσης ΠΕΧΩΔΕ της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης (3836/29-8-2006), το οποίο ζητά για να ισχύει οποιαδήποτε μελέτη να υπάρχει στην περιοχή είτε εγκεκριμένο ΓΠΣ ή ΣΧΟΑΑΠ ή Ρυθμιστικό Σχέδιο ή Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου, και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε στο ΥΠΕΧΩΔΕ υπάρχει τίποτα, αλλά μόνο μια 'οίκοθεν' ανάθεση πριν από 20 χρόνια. Αφήστε δε που στο νόμο για την έκδοση οικοδομικών αδειών προβλέπεται (άρ.10,6) ότι πρέπει να κατατεθεί απόσπασμα από 'εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο', και όχι κάποιο προ 20ετίας προτεινόμενο.

Το πιο ωραίο όμως είναι ότι αυτό το περίφημο προτεινόμενο σχέδιο προέβλεπε μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων δρόμους πλάτους από 12,5 έως 15,00 μέτρων λες και θα γινόταν η παράκαμψη της Εγνατίας. Ολα αυτά βέβαια προς όφελος κάποιων ολίγων που φτιάξανε τρένα-κτίρια και που λυμαίνονται την περιοχή θέλοντας να καταργήσουν την έννοια της γειτονιάς και μεταφέροντας το δράμα των πόλεων σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα, που με τις ευλογίες της Πολεοδομίας 'κόβουν και ράβουν' τα οικόπεδα εμποδίζοντας τον πολύ κόσμο να χτίσει ένα ανθρώπινο σπίτι".

17/02/07

ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ καταπάτησης δασικής έκτασης στο Βύρωνα καταγγέλλει η Πρωτοβουλία Πολιτών για τη Διάσωση του Δάσους της Ζωοδόχου Πηγής (Αναπηρικά).

"ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς, διαπιστώθηκε ότι η απόφαση (1985) του τότε υπουργείου Γεωργίας να παραχωρήσει στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας το δικαίωμα χρήσης δημόσιας αναδασωτέας έκτασης εμβαδού 4.700 τ.μ. στη θέση Ζωοδόχος Πηγή με σκοπό την ανέγερση παιδικού σταθμού είναι παράνομη και αντισυνταγματική και πρέπει να ανακληθεί. 

Συγκεκριμένα, το άρθρο 54 του νόμου 998/1979 (Δασικός Νόμος), το οποίο καταργήθηκε με την παρ. 9 του άρθρου 18 του Ν. 1743/1987, επέτρεπε την εγκατάσταση νοσοκομείων, σανατορίων, θεραπευτηρίων, κατασκηνώσεων και παιδικών εξοχών σε δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ωστόσο η ανέγερση παιδικού σταθμού δεν προβλεπόταν από την εν λόγω διάταξη νόμου. Επιπλέον, η συγκεκριμένη έκταση στην υπ' αριθμ. 356/2003 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βύρωνα αναφέρεται ως ιδιόκτητο οικόπεδο, παρότι η περιοχή δεν είναι ενταγμένη στο σχέδιο πόλης. 

Οπως προκύπτει από έγγραφα του Α' Τμήματος της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού 
του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Νομαρχίας Αθηνών, οποιαδήποτε πολεοδομική ρύθμιση αφορά περιοχή εκτός σχεδίου θα πρέπει να γίνεται με απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, πράγμα το οποίο για την εν λόγω έκταση δεν έχει γίνει.

Ωστόσο το ΠΕΠ (Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα) Αττικής έχει ήδη εγκρίνει χρηματοδότηση για την κατασκευή του παιδικού σταθμού από τις 12.10.2005 και μάλιστα έχει ήδη οριστεί και ανάδοχος του έργου! 

Το παρήγορο είναι ότι η αρμόδια Διεύθυνση Πολεοδομίας δεν εξέδωσε οικοδομική άδεια εντός του προβλεπόμενου χρόνου, παρότι είχαν γίνει δεκτές ορισμένες μελέτες. 

Ετσι, την ώρα που ο Υμηττός ροκανίζεται, την ώρα που το ποσοστό δασοκάλυψης εξακολουθεί να μειώνεται δραματικά και την ώρα που η Αθήνα είναι μία από τις τελευταίες πόλεις σε αναλογία κατοίκων και πρασίνου στην Ευρώπη, εμείς θεωρούμε ότι το δάσος είναι υπερπολύτιμο και άρα δεν πρέπει να χτιστεί, γιατί έτσι συμβάλλουμε στο να ανοίξει η κερκόπορτα για τη συστηματικότερη καταπάτηση και συρρίκνωση ενός τόσο πολύτιμου αγαθού για όλους και κατεξοχήν για τον πληθυσμό στον οποίο απευθύνεται το κοινωφελές έργο του Παιδικού Σταθμού".

10/02/07

Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ γιατρός Κώστας Νικηφοράκης δεν υπάρχει πια. Ξεχωριστή περίπτωση ανυστερόβουλου ακτιβιστή, αφήνει πίσω του σημαντική δουλειά στο αντιρατσιστικό και άλλα κοινωνικά κινήματα στα οποία αφοσιώθηκε με όλες του τις δυνάμεις. Η στήλη θα τον αποχαιρετήσει την επόμενη εβδομάδα.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ πρώτο θέμα παίχτηκε στα βραδινά δελτία των ιδιωτικών καναλιών το κάψιμο της σημαίας των ΗΠΑ από διαδηλωτές του ΠΑΜΕ έξω από το δημαρχείο της Αθήνας την περασμένη Δευτέρα. Μάλιστα ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Γεωργιάδης επέμενε από το MEGA ότι πρέπει να διωχτούν οι υπεύθυνοι για το κάψιμο.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ φορά μάς εξέπληξε ο κ. Γεωργιάδης. Γιατί αυτός, τουλάχιστον, ως θαυμαστής
της αμερικανικής δημοκρατίας, δεν έχει καμιά δικαιολογία να αγνοεί ότι στις ΗΠΑ όχι μόνο δεν διώκεται το κάψιμο της σημαίας, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται προστατευόμενο δικαίωμα του πολίτη βασισμένο στην Πρώτη Τροπολογία που αναφέρεται στο δικαίωμα της έκφρασης. Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ εξακολουθεί να προστατεύει όποιους βεβηλώνουν ή καίνε τη σημαία (βλ. σχετ. Ιός, «Σημαιομάχοι και σημαιολάτρες», 29/10/2000).

Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ εκδόθηκε το 1989 και ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση δικαστηρίου του Τέξας, το οποίο είχε καταδικάσει τον Αμερικανό πολίτη Γκρέγκορι Τζόνσον για το κάψιμο μιας σημαίας των ΗΠΑ. Ο τότε πρόεδρος Μπους πατήρ προσπάθησε να ανατρέψει αυτή την απόφαση. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς εγκρίθηκε και από τα δύο νομοθετικά σώματα ο «νόμος για την προστασία της σημαίας». Ομως την ίδια μέρα 500 βετεράνοι του Βιετνάμ διαδήλωσαν καίγοντας σημαίες. Οι αντιδράσεις συνεχίστηκαν επί μήνες, παρά τις συλλήψεις και τις πρώτες καταδίκες των διαδηλωτών. Τα ομοσπονδιακά δικαστήρια και στη συνέχεια το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσαν τις καταδίκες και έκριναν αντισυνταγματικό το νόμο που διώκει το κάψιμο της σημαίας.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ σ' αυτή την προσπάθεια της εκτελεστικής εξουσίας στις ΗΠΑ να ανατρέψει τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου παίχτηκε το περασμένο καλοκαίρι. Ο Μπους υιός έφερε στη Γερουσία πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης για να περάσει μια νέα ειδική τροπολογία. Ομως και πάλι δεν εξασφάλισε την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων. Αυτά δεν τα γνωρίζουν άραγε ο κ. Γεωργιάδης και οι συνομιλητές του;

03/02/07

ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ όσο και ενδιαφέρουσα η παρέμβαση του δημοσιογράφου Σταμάτη Σακελλίωνα στη συζήτηση για την "ελληνική σαρία":

«ΔΙΑΒΑΣΑ με προσοχή το διάλογο στην 'Ελευθεροτυπία' (27.1), ανάμεσα σε εσάς και στον αγαπητό φίλο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ. Παραδέχεται και ο ίδιος ότι τα δικαιώματα της γυναίκας της μειονότητας παραβιάζονται σε μεγάλο βαθμό. Αυτό είναι το σημαντικό. Αν η σαρία ήταν κάποτε προοδευτική ή όχι, ελάχιστα με ενδιαφέρει. Ή αν ο χριστιανισμός ήταν κάποτε προοδευτικός ή όχι, πάλι για μένα δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ακριβό ζητούμενο είναι η πραγματικότητα. Καθόλα θλιβερή για το θέμα που συζητάμε. Θα σταθώ σε κάτι που μου είπε ο ψυχίατρος και καλός φίλος Ιμπράμ Ονσούνογλου σε ρεπορτάζ μου για την εφημερίδα 'Αυγή' (10.12.2006) 'πως οι μονοθεϊστικές θρησκείες είχαν τις γυναίκες στην δεύτερη θέση'.

ΣΗΜΕΡΑ, πέρα των θλιβερών εκλογών στην Θράκη για την ανάδειξη μουφτή, θλιβερών όχι ως προς το αποτέλεσμα, αλλά ως προς την ουσία και τη διαδικασία, αποδείχτηκε και ένα άλλο σημείο. Πως η φερόμενη ως 'ηγεσία' της μειονότητας ουσιαστικά στέρησε από τις γυναίκες το δικαίωμα της ψήφου. Είτε γιατί δεν το επέτρεψε η Συμβουλευτική Επιτροπή της Μειονότητας, είτε γιατί δεν το επέτρεψε η ανδροκρατική κοινωνία της μειονότητας. Είτε γιατί συνέβησαν και τα δύο. Ο,τι όμως και να συνέβη, απλώς επιβεβαιώνει το γνωστό, πως τα δικαιώματα ενός μεγάλου κομματιού των γυναικών της μειονότητας είναι ζητούμενα. Και ευθύνη έχουν πολλοί. Το ελληνικό κράτος γιατί επί σειρά πριμοδοτεί πολιτικές που ουσιαστικά δεν οδηγούν στην χειραφέτηση των γυναικών, η ιντελιγκέντσια της μειονότητας, γιατί κανείς δεν θέλει να χάσει τον ρόλο του και τέλος η καχυποψία ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Η Ελλάδα έχει δικαίωμα να καταργήσει μονομερώς τη σαρία, όπως με έγκυρο τρόπο ανέφερε ο καθηγητής Αλιβιζάτος σε ημερίδα του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης. Δεν προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης. Αλλά η Ελλάδα δεν το κάνει. Υποστηρίζοντας ότι έτσι σέβεται την ιδιαιτερότητα των μουσουλμάνων της Θράκης. Χαριτωμένο. Σε άλλα ζητήματα, όμως, η ελληνική πολιτεία δεν είναι τόσο ευαίσθητη. Ας είναι.

ΕΚΕΙΝΟ που έχει ενδιαφέρον είναι πως εδώ και κάποιο καιρό γυναίκες της μειονότητας μιλούν για αυτά τα ζητήματα. Τα ζητήματα που τις απασχολούν. Μιλούν για τις ματαιωμένες ζωές, για την πίεση που αισθάνονται από την κοινωνική συνθήκη. Αυτό είναι σημαντικό. Επιτρέψτε μου απλώς να σημειώσω ότι ίσως η πραγματική χειραφέτηση των γυναικών της μειονότητας, μπορεί να φέρει συγκλονιστικές αλλαγές, όχι μόνο στη μειονότητα, αλλά στο σύνολο της Θράκης. Είναι μια αχνή ελπίδα αυτή που εκφράζω, μακάρι να γίνει πράξη. Και η φωνή των γυναικών της μειονότητας να υπερκεράσει και τις σκιές και τα φαντάσματα που κανοναρχούν εν πολλοίς την ζωή τους. Αλλά είναι κυρίως μια δικιά τους υπόθεση».