www.iospress.gr

IOSPRESS

28/03/09

  Μια από τις κινήσεις πολιτών που συμμετέχουν στην αποψινή Παγκόσμια Καμπάνια «Ωρα της Γης 2009» κατά της υπερθέρμανσης του Πλανήτη είναι και η Επιτροπή Αγώνα κατά των επεκτάσεων των ΕΛΠΕ (πρώην Πετρόλα) και των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της Χαλυβουργικής. Με την αφίσα που φιλοξενούμε, η Επιτροπή Αγώνα θυμίζει στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου ότι το πρόβλημα είναι ταυτόχρονα παγκόσμιο αλλά και τοπικό.

  «Το Σάββατο 28 Μαρτίου το βράδυ», γράφει η Επιτροπή Αγώνα, «σβήνουμε τα φώτα για μία ώρα, από τις 20.30 έως τις 21.30. Στέλνουμε συμβολικό αλλά ξεκάθαρο μήνυμα στις Κυβερνήσεις που ενώ είναι απρόθυμες να προχωρήσουν στη λήψη γενναίων μέτρων για την σωτηρία του Πλανήτη σπεύδουν με καταπληκτική ταχύτητα να σώσουν τις ...Τράπεζες!»

  «Είναι η ώρα του Θριάσιου να αποτρέψει τα παράλογα σχέδια της γιγάντωσης του διυλιστηρίου της Πετρόλα και της εγκατάστασης Θερμοηλεκτρικού Σταθμού 880 MW από την σύμπραξη Χαλυβουργική - ΔΕΗ. Η ματαίωση αυτών των σχεδίων θα αποτρέψει -εκτός των άλλων- την έκλυση 4.000.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO2) σε ετήσια βάση στην ατμόσφαιρα».

  «Με το σχέδιο γιγάντωσης της Πετρόλα, οι εκπομπές CO2 θα αυξηθούν κατά 350%, αγγίζοντας τους 1.000.000 τόνους ετησίως! Αυτό σημαίνει σχεδόν τριπλάσιες εκπομπές από τα δικαιώματα που έχει το διυλιστήριο έως το 2012 με βάση την νομοθεσία! Με τις μονάδες Ηλεκτροπαραγωγής της Χαλυβουργικής θα εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα περίπου 3.000.000 εκ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα (CO2), ετησίως!»

  Το τραγικό είναι ότι η περίφημη αυτή «επέκταση» -για την τύχη της οποίας καλείται την ερχόμενη βδομάδα να κρίνει το ΣτΕ- εμφανίζεται ως αναγκαίος όρος για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του επιχειρηματικού ομίλου των ΕΛΠΕ. Τουλάχιστον έτσι διαδίδουν οι κάθε λογής απολογητές της «επέκτασης», γιατί επισήμως ο όμιλος -ως εισηγμένη εταιρεία- δεν μπορεί να υποστηρίξει κάτι παρόμοιο. Αλλά δυστυχώς μεταξύ των υποστηρικτών αυτής της επέκτασης εμφανίζονται και ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΠΣΕΕΠ).

  Το φαινόμενο αυτό δεν είναι βέβαια καινούργιο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση κάνει εντύπωση ότι το ίδιο πρόσωπο που βρίσκεται επικεφαλής του Πανελλήνιου Σωματείου και επιχειρηματολογεί υπέρ της επέκτασης των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, πριν από τέσσερα χρόνια (1/6/05) είχε καταγγείλει επωνύμως με επιστολή του προς τον πρόεδρο των ΕΛΠΕ κ. Χριστοδούλου, ότι «υπήρξε μεθόδευση με στόχο την υπονόμευση της επιλογής της Θεσσαλονίκης για την επένδυση» και ζητούσε «να μην παρθεί απόφαση για χωροθέτηση της επένδυσης, πριν γίνει μελέτη και για τη Θεσσαλονίκη». Οσο για τις μελέτες που οδήγησαν στην απόφαση να απορριφθεί η λύση της Θεσσαλονίκης, αυτές, σύμφωνα με τους ίδιους συνδικαλιστές, «δεν εκπονήθηκαν από τη διεύθυνση και τα στελέχη των ΒΕΘ (Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις Θεσσαλονίκης), αλλά από τα ίδια τα στελέχη των ΕΛΠΕ (πρώην διευθυντές της Πετρόλα). Τα δε στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν είναι από φυλλάδιο που δίνεται για ενημέρωση φοιτητών».

21/03/09

  Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε η πρόσφατη εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα «Αθέατος Κόσμος», η αφιερωμένη στις μειονότητες (Alter, 10/3). Οχι τόσο τα ίδια τα ρεπορτάζ, διότι επρόκειτο για ανακατωμένη συρραφή παλιότερων θεμάτων, ούτε το περιεχόμενο της συζήτησης, γιατί επαναλήφθηκαν τα γνωστά και χιλιοειπωμένα, όσο η στάση και τα επιχειρήματα των ομιλητών. Γιατί αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά ότι το «εθνικό μέτωπο» που εκτείνεται από το ΛΑΟΣ (Πλεύρης, Βελλόπουλος) μέχρι το ΠΑΣΟΚ (Σγουρίδης), περνώντας από τη Νέα Δημοκρατία (Τζαμτζής) δεν έχει τίποτα νέο να προσφέρει στη σχετική συζήτηση και επιδεικνύει απλά έλλειψη ψυχραιμίας. Ταμπουρωμένο πίσω από τη γνωστή θεωρία της «μίας και μόνης» μειονότητας, υποδεικνύει ως «ύποπτη» και «ανθελληνική» κάθε άλλη άποψη.

  Αντίθετα, οι παριστάμενοι υποστηρικτές μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής για τις μειονότητες στην Ελλάδα (Βοσκόπουλος, Παρίσης, Βαλλιανάτος) είχαν σαφή επιχειρήματα, στηριγμένα στο διεθνές δίκαιο και τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα και δεν κατέφυγαν ποτέ σε χυδαιότητες, όπως εκείνες του κ. Σγουρίδη, που διετέλεσε και αντιπρόεδρος –να μην ξεχνάμε- της ελληνικής Βουλής: «Σας πονάει ο ανθελληνισμός σας και σας αρέσει».

  Αφορμή για την εκπομπή ήταν η γνωστή έκθεση της ανεξάρτητης εμπειρογνώμονος του ΟΗΕ για τις μειονότητες Γκέι Μακντούγκαλ (βλ. «Μηδέν στο ‘μάθημα’ της Εκθεσης», Ιός, 15/3/09). Τις ίδιες μέρες, η ελληνική κυβέρνηση παρουσίαζε στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ που συνεδρίαζε στη Γενεύη τις δικές της απαντήσεις, διά του μονίμου αντιπροσώπου, πρέσβη κ. Βέρρου. Σ’ αυτό το επίσημο ντοκουμέντο, που μπορεί να αναζητηθεί στον ιστότοπο του Συμβουλίου (www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/) διαφαίνεται μια μετατόπιση -έστω και προσχηματική- της ελληνικής πολιτικής, την οποία δεν έχουν ακόμα οσφρανθεί τα τσακάλια των αθηναϊκών μέσων ενημέρωσης.

  Αντίθετα από τις αντίθετες μόνιμες διακηρύξεις και όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών διαψεύδει τις παρατηρήσεις της έκθεσης Μακντούγκαλ ότι «η Ελλάδα προωθεί μια ενιαία εθνική ταυτότητα» και ότι «πολίτες που επιθυμούν ελεύθερα να εκφράσουν τις εθνικές τους ταυτότητες αντιμετωπίζουν κυβερνητικά εμπόδια και σε ορισμένα σημεία εκφοβισμό από άλλα άτομα ή ομάδες». Την απαγόρευση της ίδρυσης «Στέγης μακεδονικού πολιτισμού» στη Φλώρινα, για την οποία έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η ελληνική κυβέρνηση τη δικαιολογεί λέγοντας ότι πρόκειται για μια χούφτα πολιτών «προσανατολισμένων προς τους Σλάβους» (slav-oriented) και ότι η αναγνώριση παρόμοιου σωματείου θα ερχόταν σε σύγκρουση με την «ελληνική πολιτισμική κληρονομιά και την ταυτότητα 2,5 εκατομμυρίων ελλήνων Μακεδόνων».

  Οσο για την μέχρι σήμερα άρνηση της Ελλάδας να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τους συλλόγους που φέρουν το όνομα «τουρκικός» στη Θράκη, η απάντηση της Ελλάδας είναι ότι οι αποφάσεις αυτές είναι μόνο τρεις (σ.σ. αλλά τόσες είναι και οι σχετικές προσφυγές) και ότι «η κυβέρνηση εξετάζει τρόπους και μέσα να εφαρμόσει αυτές τις αποφάσεις». Τον κ. Σγουρίδη και τον κ. Βελλόπουλο τους ρώτησε;

14/03/09

  Τα τελευταία νέα για την υπόθεση Τοπλού στην Κρήτη είναι η έκθεση των ορκωτών λογιστών για την εταιρεία Μinoan που φιλοδοξεί να μετατρέψει το Ακρωτήρι σε Φλόριντα με τρύπες γκολφ και πολυτελείς κατοικίες. Για την υπόθεση εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ, ενώ στον τοπικό τύπο δημοσιεύτηκαν τα βασικά σημεία της έκθεσης.

  Με τη σφραγίδα των ορκωτών ελεγκτών επιβεβαιώνεται η έλλειψη οικονομικής επιφάνειας και η αμφίβολη βιωσιμότητα του Αγγλικού ομίλου Loyalward-Minoan Group, στον οποίο η Μονή Τοπλού έχει παραχωρήσει για αξιοποίηση και εκμετάλλευση 26.000 στρέμματα στο Κάβο Σίδερο της Κρήτης (βλ. "Ιός" 20/04/2008).

  Στις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας, που κυκλοφόρησαν με μεγάλη καθυστέρηση, ο οίκος Pricewaterhouse Coopers επισημαίνει ότι η εταιρεία δεν διαθέτει κεφάλαια ούτε για τα τρέχοντα έξοδά της και ότι προκύπτουν σοβαρές αμφιβολίες για την ικανότητά της να παραμείνει βιώσιμη. Κρίσιμο στοιχείο για το οικονομικό της μέλλον, αναφέρει, είναι η έκβαση της δίκης στο ΣτΕ.

  Το Δ.Σ. της Minoan Group ομολογεί ότι υπάρχουν «ουσιώδεις αβεβαιότητες» ως προς τη βιωσιμότητα της εταιρείας. Εκφράζει όμως την πεποίθηση ότι η πραγματική αξία της είναι μεγαλύτερη, χάρη στο περιουσιακό στοιχείο της έκτασης που της έχει παραχωρηθεί. Παράλληλα αναγγέλλει ότι η εταιρεία αναζητεί νέες δραστηριότητες ώστε να εξασφαλίσει εισροή κεφαλαίων.

  Η εταιρεία εξαγγέλλει πρόγραμμα περικοπής δαπανών, με στόχο τη μείωση των εξόδων της κατά 65%. Το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων είναι οι μισθοί των στελεχών της. Σύμφωνα με τον ισολογισμό, μόνο για τις κάθε λογής αποδοχές του προέδρου της Κρίστοφερ Ιγκλετον η εταιρεία δαπάνησε σε 18 μήνες 570.000 ευρώ (31.500 το μήνα) σε μετρητά και άλλες 830.000 υυρώ (46.000 το μήνα) σε μετοχές.

  Η κυρία Βούλα Λαζαρίδου, "διευθύντρια 2ου Νηπιαγωγείου Αυλώνα, πρώην δημοτική σύμβουλος και πρόεδρος του αθλητικού οργανισμού Δ. Αυλώνα και αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου" από παραδρομή αποδίδει στον "Ιό" το υστερόγραφο της μαρτυρίας του Ολύμπιου Δαφέρμου που φιλοξενούσαμε στη στήλη το περασμένο Σάββατο. Η κυρία Λαζαρίδου δίνει τη δική της εξήγηση για το διαχωρισμό των μικρών παιδιών.

  "Στον Αυλώνα", γράφει η κυρία Λαζαρίδου, "λειτουργούν πράγματι δύο νηπιαγωγεία. Το 1ο βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, ακριβώς δίπλα στο Δημοτικό Σχολείο Αυλώνα και σ' αυτό λειτουργούν δύο τμήματα, ένα κλασικού ωραρίου (έως τις 12:30 μ.μ.) και ένα ολοήμερο (έως τις 16:00). Το 2ο βρίσκεται στα προάστια (2 χλμ από το κέντρο) και στον οικισμό Βλάχικα και σ' αυτό λειτουργούν δύο τμήματα κλασικού ωραρίου (έως τις 12:30 μ.μ.). Τα νηπιαγωγεία είναι σαφώς οριοθετημένα γεωγραφικά. Οι αλλοδαποί διαμένουν κυρίως στην περιοχή του 2ου νηπιαγωγείου (όπου υπάρχουν οικήματα προς ενοικίαση) και αιτούνται τη φοίτηση των παιδιών τους στο ολοήμερο τμήμα, λόγω του ωραρίου του και των κοινωνικών τους αναγκών, αφού εργάζονται κυρίως σε εργαστάσια και δεν έχουν κάποιον στο σπίτι να κρατά τα παιδιά των Αυλωνιτών (όπως συμβαίνει άλλωστε και σε όλα τα μικρά μέρη)".

07/03/09

  Από τον Ολύμπιο Δαφέρμο, πρωταγωνιστή και ιστορικό του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, η μαρτυρία που ακολουθεί:

  «Στη συνεργασία μου με το Γυμνάσιο του Αυλώνα για τη γιορτή του Πολυτεχνείου, είχα διαπιστώσει το μεγάλο και γνήσιο ενδιαφέρον της διευθύντριάς του, Νάντιας Τσενέ, και όσων καθηγητών του γνώρισα, για την παιδεία γενικά και για το σχολείο τους ειδικότερα. Στα τριάντα χρόνια που υπηρετώ την εκπαίδευση σπανίως είχα τέτοιες θετικές εμπειρίες. Ετσι όταν έμαθα ότι οργανώνουν κάποια γιορτή θεώρησα υποχρέωσή μου να πάω. Ούτε που είχα φανταστεί ότι θα ζούσα μια συγκλονιστική εμπειρία».

  «Καθώς άργησα να πάω, βρέθηκα στην εξέλιξη του χορού που είχε χορογραφήσει για τα παιδιά η γυμνάστρια Ξένια Ψαρού. Εκπληκτος διαπίστωσα ότι είχε εντάξει στο χορευτικό δρώμενο και ένα παιδί με κινητικά προβλήματα. Η ένταξή του στο χορό είχε γίνει με ευαισθησία και σεβασμό προς το παιδί. Με κατάθεση ψυχής. Το παιδί, πότε με τη βοήθεια των συμμαθητών του, πότε μόνο του, χαιρότανε τη συμμετοχή του. Καθώς η συμμετοχή του αυτή απάλυνε και δεν αναδείκνυε τις κινητικές του δυσκολίες. Το εξίσωνε με τα άλλα παιδιά. Αλήθεια πόση προσπάθεια και πόση αγάπη χρειάστηκε τόσο από την Ξένια Ψαρού όσο και από όλα τα παιδιά για το εξαίσιο αυτό αποτέλεσμα; Πού είναι εκείνοι οι παιδαγωγοί που θα εκτιμήσουν το εκπληκτικό αυτό μάθημα ζωής; Που θα ανιχνεύσουν το τι άφησε στις ψυχές των παιδιών του σχολείου. Το να τους πούμε ένα απλό μπράβο δεν φτάνει. Εκείνοι μας είπαν πολλά και σημαντικά:

  Το να «ξοδεύεσαι» στηρίζοντας όσους έχουν ανάγκη δεν θα πάψει ποτέ να είναι μεγαλείο και απόδειξη πολιτισμού. Κυρίως σήμερα που η δύναμη και η εξουσία γίνονται οι αποκλειστικοί πόλοι έλξης ελλείψει αμφισβήτησης και ελπίδας.

  Η κουλτούρα του παραδοσιακού ελληνικού σχολείου είναι να ασχολείται μόνο με αυτούς που τα καταφέρνουν μόνοι τους. Οι άλλοι αφήνονται στην τύχη τους. Και σ' αυτό το σημείο το Γυμνάσιο του Αυλώνα έκανε την ανατροπή. Πήγε κόντρα στο ρεύμα και απέδειξε ότι όταν οι εκπαιδευτικοί αγαπούν τα παιδιά και ενδιαφέρονται για τη δουλειά τους γίνονται και θαύματα.

  Μας είπαν ακόμη πως όλοι μπορούμε να κάνουμε πράγματα, πολλά και σημαντικά. Μπορούμε περισσότερα από όσα νομίζουμε. Μπορούμε να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας και να μην την αφήσουμε στους λογής-λογής εξουσιαστές και «ειδικούς». Και βέβαια μας μάγεψαν. Να 'ναι καλά η διευθύντρια του σχολείου, που όπως φαίνεται εμπνέει τέτοιες πρωτοβουλίες, η Ξένια Ψαρού και όλος ο σύλλογος των καθηγητών.

  ΥΓ: Στο ίδιο μέρος, στον Αυλώνα, λειτουργούν δύο νηπιαγωγεία. Φαίνεται πως με τη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας και των υπηρεσιακών παραγόντων μοιράστηκαν τα παιδιά. Στο ένα πάνε τα ελληνάκια και στο άλλο τα παιδιά των μεταναστών. Εδώ διαδραματίζεται το ακριβώς αντίθετο του Γυμνασίου. Ας μην επεκταθούμε όμως. Ας μείνουμε στη μαγεία της ευαισθησίας».