Τα χημικά, η Μάρθα και οι πρόσφυγες     

"Γκρίζα παραμύθια σε κίτρινο Ομπζέρβερ"
        (Εθνος", 29.9.97)

Η δημοσιογραφική "επιτυχία" του κυριακάτικου Ομπζέρβερ, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναπτυχθούν κάθε λογής συνωμοτικά σενάρια που αφορούν το τρίγωνο των σχέσεων Ελλάδας, Τουρκίας και ΗΠΑ. Ο Κούρδος Σέιντο Χαζάρ, μετανοημένο μέλος του Ρ.Κ.Κ, εξομολογείται κάπου στη Νάξο, στον δημοσιογράφο Σιάμ Μπατία, τις εμπειρίες του ως τρομοκράτη στη χώρα μας. Ηταν, υποτίθεται, εξπέρ στις βόμβες και τα δηλητηριώδη αέρια, εκπαιδεύτηκε από τη Στάζι, τη "17Ν", την ελληνική ΕΥΠ, το Πολεμικό Ναυτικό -απ' όλους δηλαδή τους "συμμάχους" του κουρδικού αντάρτικου- και τώρα που κατάλαβε ότι κινδυνεύουν και αθώοι από τα εκρηκτικά του, αποφάσισε να μιλήσει. Περιγράφει τις "επίσημες γιάφκες" στη Δροσιά και την Εύβοια, τη γνωριμία του με τους αξιωματούχους της ΕΥΠ και τους "αρχηγούς της '17Ν' Δημήτρη και Μάρθα" (όπως ακριβώς τους έχει "ξανααποκαλύψει" και η ναζιστική φυλλάδα "Στόχος" από τις 13.3.1996), αναφέρεται στο ρόλο ενός Ελληνα πρώην αξιωματικού του Π.Ν στη σύνταξη, στην πολιτική γραμμή δηλαδή του εντύπου "Φωνή του Κουρδιστάν", και εξηγεί το πόσο επικίνδυνο για τον κόσμο ολόκληρο είναι το οπλοστάσιο του Ρ.Κ.Κ.
Μετά, όπως ήταν επόμενο, σύσσωμο το έθνος άρχισε να αναλύει το μέγεθος της σκευωρίας, τους αφανείς υποκινητές της και το είδος των κινήτρων τους: Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αμερικάνικες, βρετανικές, γερμανικές ή απλοί φτωχοχαφιέδες που πουλάνε σε όποιον ενδιαφέρεται και την ίδια τους τη μάνα; Ο ένθερμος υποστηρικτής του Ρ.Κ.Κ. τ. αξιωματικός του Π.Ν, Αντ. Ναξάκης, μιλώντας στο "Εθνος", δίνει μιά απλή απάντηση: "Η βοήθεια προς το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Κουρδιστάν δεν δόθηκε ποτέ εν κρυπτώ". Δηλαδή η ελληνική συμπαράσταση προς τους "εχθρούς του εχθρού μας" είναι δεδομένη αλλά όχι παράνομη. Η εκπρόσωπος του κουρδικού κινήματος στην Αθήνα παραδέχτηκε ότι ο Χαζάρ έκοβε βόλτες στα γραφεία του ERNK, και ότι "μπορεί να είναι πράκτορας των Γερμανών, αφού εκεί μεγάλωσε, εκεί εκπαιδεύτηκε και είναι γνωστό ότι Γερμανία και Τουρκία είναι κατά του αγώνα των Κούρδων". Ο β' αντιπρόεδρος της Βουλής, Παν. Σγουρίδης, ένας από τους Ελληνες πολιτικούς που επισκέφθηκαν παλιότερα τον αρχηγό των ανταρτών του Ρ.Κ.Κ. Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ζήτησε την έκδοση στην Ελλάδα του Χαζάρ για να δικαστεί με το νόμο περί εκρηκτικών και ο Γιώργος Ρωμαίος μας διαβεβαίωσε ότι ο τύπος ήταν γνωστός, ήρθε από τη Γερμανία με βίζα από το ελληνικό προξενείο της Φρανκφούρτης στις 12.2 και έφυγε- πληρώνοντας και πρόστιμο στο φυλάκιο- προς τα Σκόπια, στις 26.9. Οσο για τα κέντρα εκπαίδευσης, αυτά έχουν ερευνηθεί προ ετών!
Και πάνω που η ιστορία άρχισε να μπαγιατεύει, ήρθε και το συμπέρασμα από την Ουάσινγκτον: "Οπως επισημαίνει η σχετική αναφορά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να ανέχεται την επίσημη παρουσία στην Αθήνα γραφείων δύο τρομοκρατικών οργανώσεων, του ERNK, πολιτικής πτέρυγας του Ρ.Κ.Κ, και του Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου, παλαιότερα γνωστού ως Dev Sol", δήλωσε ο Τζιμ Φόλεϊ. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση θα θεωρήσει τελικά τρομοκράτες τους Κούρδους και Τούρκους αντικαθεστωτικούς που καταφεύγουν στην Ελλάδα; Το μέλλον άγνωστο. Ομως ήδη ο παλιός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη, Νίκος Αγγελής, ξαναζεσταίνει ορισμένες ξενόφοβες ιδέες για το ζήτημα των προσφύγων στη χώρα μας, και προφανώς δεν είναι ο μόνος οπαδός των "καθαρών λύσεων":
"Ο μέσος Ελλην γνωρίζει ακόμη ότι οι Κούρδοι και του ΡΚΚ, όπως και οι άλλοι, είναι φανατικοί ισλαμιστές του γνωστού ανά τον κόσμο πάθους και μέσα του καίει, έστω κι αν δεν εκδηλώνεται, το τυφλό μίσος κατά παντός αλλοδόξου (...) Σήμερα το ΠεΚαΚά είναι εναντίον των Τούρκων. Μπορεί αύριο να μεταστραφεί και τότε θα μας μείνει το ΚαΚά σκέτο! Γι' αυτό δεν θα έβλαπτε μια διακριτική επιτήρηση" ("Ελ. Τύπος", 1.10.97).

(Ελευθεροτυπία, 4/10/1997)