Οταν οι λεβέντες κάνουν την πάπια   

"O κ. Κουτρουμάνης χαρακτηρίζει γελοίο το βίντεο"
        ("Αδέσμευτος Τύπος", 31/12/97)

Οι προσεκτικοί αναγνώστες θα έχουν ήδη εντοπίσει ορισμένες παράδοξες αντιδράσεις που συνόδευσαν την έκδοση του πορίσματος για τους χουντικούς αστυνομικούς των ειδικών δυνάμεων της Θεσσαλονίκης. Ενώ αποδείχθηκε η γνησιότητα του γνωστού βίντεο της ντροπής, ενώ εντοπίστηκαν -μετά από εξονυχιστικές ανακρίσεις- οι 32 χουντογλετζέδες και οι 9 άλλοι ομοϊδεάτες τους αστυνομικοί, που συμπλέκονται με παρακρατικές ελληνοχριστιανικές οργανώσεις, οι πάσης φύσεως υποστηρικτές της "τιμής του ενδόξου σώματος" εξακολουθούν να θολώνουν τα νερά.
Επιμένουν ότι πρόκειται για συνωμοσία εναντίον της ΕΛΑΣ, ότι είναι εσωτερική διαμάχη ενόψει των κρίσεων και ότι στην Ελλάδα, ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει εθνικισμός, φασισμός και, πολύ περισσότερο, παρακρατική ακροδεξιά δραστηριότητα. Ο ίδιος ο αρχιχορευταράς με το κουμπούρι, μέχρι πρότινος αστυνομικός διευθυντής, αρχηγός των ΕΚΑΜ Θεσσαλονίκης, Σπ. Κουτρουμάνης, βγήκε στα δελτία των 8.30 την Τετάρτη για να μας πείσει ότι δεν είναι χουντικός, και ότι στην αστυνομία δεν υπάρχει ίχνος ακροδεξιού! Οι τηλεθεατές δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Υποθέτουμε, όμως, ότι παρόμοια έκπληξη ένιωσαν και οι συμπαραστάτες του μέσα και έξω από το σώμα, όπως και οι 40 άλλοι ομοϊδεάτες και συγκατηγορούμενοι στην ίδια υπόθεση, συνάδελφοί του. Αν ο ηγέτης τους, αντί να αναλάβει ευθαρσώς την υπεράσπιση των αρχών του και της ιστορίας του (όποια κι αν είναι αυτή), καταφεύγει σε απίθανα τεχνάσματα σαν νά 'ναι ο πιτσιρικάς που συλλαμβάνεται να αντιγράφει στο διαγώνισμα, τότε τί απομένει να πράξει η "λαϊκή του βάση"; Τί θα γράψουν και τί θα πούν οι δημοσιογράφοι που πίστεψαν ότι δεν κάνει κακό και λίγος Παπαδόπουλος, όταν η πατρίδα οφείλει να σκληραγωγηθεί για να αντιμετωπίσει τόσους και τόσους εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς; Τί παράδειγμα θα πάρουν οι νεότεροι εθνικιστές ΕΚΑΜίτες ή οι φίλοι τους ναζιστές "Χρυσαυγίτες", όταν τα ινδάλματά τους βάζουν την ουρά στα σκέλια και ακροβατούν στα όρια της αυτογελοιοποίησης;
Θα περιμέναμε και από τον κ. Κουτρουμάνη, όπως και από τους πολιτικούς του φίλους, να υπερασπιστούν τις απόψεις τους. Να πουν, π.χ, ότι η εκπαίδευση των ΕΚΑΜ πράγματι περιέχει εξευτελισμούς μεταναστών, εφόσον αυτοί είναι οι πρώτοι στόχοι του σώματος στις επιχειρήσεις "σκούπα". Να πουν ακόμα ότι τα "λεβέντικα" τραγούδια της 21ης Απριλίου βοηθούν στο εθνικό φρόνημα των ανδρών και καταπολεμούν την "εκπούστευση" του ελληνισμού, όπως θα έλεγαν και οι αγωνιστές διανοούμενοι του σύγχρονου εθνικισμού. Αντ' αυτών, στον δεξιό και ακροδεξιό Τύπο των ημερών, διαβάζαμε πάλι παρανοϊκές ιστορίες για το "περίεργο τάιμινγκ" της αποκάλυψης, για τον "προδότη" βουλευτή Παρασκευόπουλο και τους λοιπούς "διεθνιστές και προοδευτικούς" που επιμένουν ότι υπάρχει ακροδεξιό παρακράτος. Πού πήγε η "μαγκιά" του Γιώργου Καρατζαφέρη και η "ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ", το φασιστικό κόμμα που συγκροτεί μέσα στη Ν.Δ, με τους χουντικούς, τους βασιλόφρονες και τους Χρυσαυγίτες; Γιατί δεν υπερασπίζονται τον μεταμοντέρνο χουντισμό τους;
Ολα αυτά, αναπόφευκτα, μας φέρνουν στο νου την ανάλογη τραγελαφική κατάληξη μιας άλλης ακροδεξιάς παρακρατικής ιστορίας που μας απασχόλησε τα τελευταία χρόνια. Στην υπόθεση της εγκληματικής δραστηριότητας της ΜΑΒΗ, της μυστικής ομάδας που ήθελε να προκαλέσει πόλεμο με την Αλβανία για να προσαρτηθεί στη μητέρα πατρίδα η Βόρεια Ηπειρος, οι συλληφθέντες στην αρχή εμφανίστηκαν ως ήρωες, μετά ως θύματα διεθνούς προβοκάτσιας και στο τέλος, λαθρέμποροι όπλων και πυρομαχικών! Ωστόσο στο δικαστήριο, όταν, μετά απ' αυτή την απίθανη υπερασπιστική τακτική, έπεσαν τελικά στα μαλακά, το κοινό τους δεν έκρυψε την αλήθεια τους: "Ζήτω η ΜΑΒΗ", φώναζαν με πάθος, θέλοντας, συμβολικά έστω, να ξορκίσουν την παράνοιά τους και να αποκαταστήσουν κάπως τη χαμένη τους τιμή. Μα ήταν πολύ αργά.

(Ελευθεροτυπία, 3/1/1998)