Προβοκάτορες πλήρους απασχόλησης


"'Κύκλοι ανωμαλίας' πίσω από την επίθεση στην Κομοτηνή"
        ("Καθημερινή, 10/2/1999)

Σύσσωμος ο επίσημος (και ανεπίσημος) πολιτικός κόσμος, ο Τύπος και οι σχετιζόμενοι με την "ευαίσθητη" περιοχή της Θράκης, εξέφρασαν για άλλη μια φορά την ανησυχία τους για την έκρηξη που σημειώθηκε κοντά στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Κυβερνητικοί παράγοντες, τοπικοί άρχοντες και βουλευτές έσπευσαν να καταγγείλουν τους προβοκάτορες, τους παρακρατικούς, τις μυστικές υπηρεσίες, όσους -εν πάση περιπτώσει- θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή που ζεί η πολυπληθής τουρκομουσουλμανική μειονότητα.
Οι πιο ευφάνταστοι από τους ειδικούς αναλυτές δεν έχασαν την ευκαιρία να παραθέσουν τα κλασικά κινδυνολογικά σενάρια με πεμτοφαλαγγίτες, διαμελιστές πράκτορες ξένων δυνάμεων κ.λπ. Ολα αυτά, βεβαίως, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον που (όποτε σφίξουν τα πράγματα στη Θράκη) γίνεται ξαφνικά σαφές και αυτονόητο. Η ανάγκη, δηλαδή, διαφύλαξης της ειρήνης με την Τουρκία και, φυσικά, η περαιτέρω προώθηση της αρμονικής συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων στο ελληνικό κράτος (δικαίου). Αυτό το νόημα άλλωστε είχαν και οι ανακοινώσεις του υπουργείου Εξωτερικών: "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δράστες της εγκληματικής αυτής ενέργειας επιδίωκαν να πλήξουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις".
Μετά απ' αυτά, ο καλοπροαίρετος πολίτης, καταναλωτής των σχετικών ρεπορτάζ και αναλύσεων, μένει με την εντύπωση ότι η τοπική κοινωνία (όπως και το ελληνικό κράτος) δεν ασχολείται με τίποτα άλλο όλο τον χρόνο -πριν και μετά τις προβοκάτσιες- παρά μόνο με τη σύσφιξη των σχέσεων των "δύο λαών" και την "ισονομία και ισοπολιτεία των δύο σύνοικων στοιχείων". Ακόμα και τα "Γεράκια της Θράκης", τα "Λιοντάρια του Εβρου", οι ρατσιστές του "Στόχου" και οι Χρυσαυγίτες, οι επαγγελματίες τουρκοφάγοι και τα "εθνικοχριστιανικά σωματεία", που χρόνια τώρα εργάζονται για την εθνοκάθαρση στη Θράκη, εμφανίζονται σαν περιστέρια της ειρήνης. Μόλις σκάσει η "προβοκάτσια", τα φορτώνουν κι αυτοί στους "κύκλους της ανωμαλίας", δηλαδή στη ΜΙΤ ή άλλες υπηρεσίες - και ξεμπερδεύουν. Ποιος θα θυμηθεί ότι στην καθημερινή τους δραστηριότητα (μια ολόκληρη ζωή) αγωνίζονται, δημόσια και απολύτως ατιμώρητα, για να "ξεκουμπιστεί το προξενείο", οι "τουρκόγυφτοι", οι "μογγόλοι", οι "τουρκόφιλοι φιλομειονοτικοί", οι "ειρηνιστές κουλτουριαραίοι" κ.λπ;
Αν τα πράγματα, δεν ήταν -ούτως ή άλλως- επίφοβα, η κατάσταση θα μπορούσε να θεωρηθεί απλώς γελοία. Δεν μας παίρνει ο χώρος να θυμίσουμε τους πρόσφατους σκληρούς αγώνες που έδωσε το πιο πάνω εθνικιστικό λόμπι για να μην πέσει η μπάρα στα Πομακοχώρια, να μην εκλέγονται μουσουλμάνοι, να μην καταργηθεί το άρθρο 19, το οποίο στερούσε αυθαίρετα την ιθαγένεια στους "αλλογενείς" ντόπιους μόνο και μόνο επειδή δεν ήσαν χριστιανοί. Μπαίνουμε μόνο στον πειρασμό να αναφερθούμε σε ένα πολύ επίκαιρο "κατόρθωμα" της θρακιώτικης εθνικοφροσύνης:
Συνασπισμένοι "γραφικοί" -σαν το "Γεράκι", τον Γ. Σινανίδη, δηλαδή- μαζί με τριαντατόσα πολύ πατριωτικά σωματεία, από τη Θεσσαλία ως τον Εβρο, τον μητροπολίτη Μαρωνείας Δαμασκηνό, αλλά και 21 "ταπεινωμένους" βουλευτές, κατάφεραν να ματαιώσουν την ελληνοτουρκική συνάντηση δημοσιογράφων και διανοουμένων. Συνάντηση που θα γινόταν στο πανεπιστήμιο της Κομοτηνής, αν οι αρχές -και ο πρύτανης- δεν υπέκυπταν στις πιέσεις των σοβινιστών. Απειλώντας έναν έναν χωριστά και όλους μαζί τους οργανωτές, επικαλούμενοι ότι μόνο αυτοί έχουν "πατριωτικό" λόγο για την περιοχή τους, τίναξαν στον αέρα την προγραμματισμένη ετήσια (μετά τον παρ' ολίγο πόλεμο στα Ιμια) πρωτοβουλία για την ειρήνη.
Δεν είναι η δουλειά μας να βρούμε τους αυτουργούς των τρομοκρατικών επιθέσεων στο προξενείο, ή εκείνης εναντίον του αντεθνικιστή συναδέλφου Γιάννη Λασκαράκη στην Αλεξανδρούπολη. Ούτε όμως και να γεμίζουμε στήλες για αόρατους προβοκάτορες. Δυστυχώς οι "κύκλοι της ανωμαλίας" στη Θράκη έχουν από χρόνια ονοματεπώνυμο. Αυτοί έχουν πολύ σημαντικότερη ευθύνη στην "βοσνιοποίηση" της Θράκης (που όλοι υποτίθεται ότι απευχόμαστε), από την όποια στρακαστρούκα.

(Ελευθεροτυπία, 13/2/1999)