Η ιερή επιδότηση του ρατσισμού

"Στυλοβάτες του έθνους οι πολύτεκνοι"
        (Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, 7/3/99)

Αυτή τη φορά, το απαραίτητο ανέκδοτο, μόνιμο καρύκευμα των αρχιεπισκοπικών παραινέσεων, ήταν μια πραγματική ιστορία: Ο μητροπολίτης Ξάνθης, αφηγήθηκε ο μακαριότατος, επισκέφθηκε τα περασμένα Χριστούγεννα το νοσοκομείο της πόλης και κάποια στιγμή έφθασε και στη μαιευτική κλινική. Ρώτησε εκεί το διευθυντή πόσα παιδιά γεννήθηκαν εκείνη την ημέρα και πήρε την απάντηση πως δέκα μωρά είχαν δει το φως το τελευταίο εικοσιτετράωρο. Πήγε να χαρεί ο ιεράρχης, αλλά η διευκρίνιση του διευθυντή τον προσγείωσε απότομα: τα εφτά στα δέκα παιδάκια ήταν μουσουλμανάκια και μόλις τρία τα χριστιανόπουλα.
Η διδακτική αξία της ιστορίας ήταν προφανής, τόσο στον ίδιο τον ομιλητή όσο και στο πυκνό ακροατήριό του. Ο κύριος Χριστόδουλος μιλούσε σε εκδήλωση της Ενωσης Πολυτέκνων και, ως γνωστόν, οι οργανωμένοι πολύτεκνοι της χώρας διατυπώνουν από καιρό απόψεις που σχετίζονται περισσότερο με γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς και λιγότερο με την κοινωνική πολιτική και τις όποιες ελλείψεις της. Στο λόγο των συνδικαλισμένων πολυτέκνων, η άφθονη τεκνογονία εμφανίζεται ως αδήριτη εθνική ανάγκη, πατριωτική υποχρέωση των πολιτών να εξασφαλίζουν στη χώρα τους το απαραίτητο υλικό για την υπεράσπισή της από τις επιβουλές των γειτόνων. Λές και δεν εκφέρεται από χείλη γονέων, ο λόγος αυτός αντιμετωπίζει τα παιδιά (ίσον τα αγόρια) ως "κρέας για τα κανόνια", επιχειρώντας να εξασφαλίσει προνόμια μέσα από τη μελλοντική θυσία των παιδιών αυτών στα πεδία των μαχών. Το πρόβλημα είναι ασφαλώς ότι η επικίνδυνη -όσο και αυθαίρετη- σύνδεση του λεγόμενου δημογραφικού ζητήματος με τις πολεμόχαρες ιαχές των οργανώσεων των πολυτέκνων γίνεται αποδεκτή από την πολιτεία. Εξηγήσαμε άλλοτε ότι η κοινωνική πολιτική για τους πολυτέκνους περνά μέσα από τα σωματεία αυτά, στα οποία υποχρεώνονται να εγγράφονται και γονείς που δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να υποστούν την εθνικιστική, ακροδεξιά και μισογυνική προπαγάνδα τους.
Εξίσου γνωστός είναι και ο ρόλος εκκλησιαστικών παραγόντων στην ενίσχυση και διάχυση του πολυτεκνικού σαλπίσματος. Τη στάση αυτή επικρότησε με τον πιο επίσημο τρόπο ο κύριος Χριστόδουλος στην ίδια εκδήλωση. Οι πολύτεκνοι είναι οι στυλοβάτες του έθνους, ξεκαθάρισε ο αρχιεπίσκοπος. Και όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν το αναγνωρίζει και δεν το διακηρύττει είναι εχθρός του έθνους. Η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη: Ο αρχιεπίσκοπος εξήγγειλε με περηφάνια πως η εκκλησία θα επιδοτήσει στο άμεσο μέλλον τις οικογένειες που αποκτούν τρίτο παιδί, ξεκινώντας -προφανώς- από τους ακρίτες της Θράκης. Οτι το επίδομα θα παρασχεθεί μόνο στις χριστιανικές οικογένειες διευκρινίστηκε τις επόμενες ημέρες. Ηταν περιττό. Το "ανέκδοτο" με τον μητροπολίτη που ενοχλήθηκε με τα νεογέννητα μουσουλμανάκια υπήρξε διαφωτιστικό για τις προθέσεις του αρχιεπισκόπου: οι σκοταδιστικές, ξενόφοβες και φιλοπόλεμες διακηρύξεις των πολυτέκνων υιοθετούνται ως επίσημη πολιτική μιας Εκκλησίας που δεν διστάζει να χωρίσει τα μωρά συμπολιτών μας σε "καλοδεχούμενα" και "επικίνδυνα".
Από εκεί και πέρα, ας το σκεφθούν κάπως καλύτερα εκείνοι που έσπευσαν να χαιρετίσουν τη νέα πρωτοβουλία του προκαθημένου της Ιεράς Συνόδου. Και ακόμη περισσότερο η πολιτεία, η οποία, όπως διαβάσαμε, καλείται να μειώσει τη φορολογία των μητροπόλεων προκειμένου να εξοικονομηθούν τα χρήματα για το πολυδιαφημισμένο επίδομα. Με το αζημίωτο, λοιπόν, η βοήθεια στους καρπερούς ομοθρήσκους. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Σοβαρότερη είναι η συμβολική σημασία της κίνησης, η οποία επικροτήθηκε ως μία ακόμη εκσυγχρονιστική καινοτομία του πληθωρικού αρχιεπισκόπου.
Εξάλλου, η ιδέα δεν είναι πρωτότυπη: τη διατύπωσε πριν από ένα χρόνο η Κατρίν Μεγκρέ, εκλεκτή της γαλλικής ρατσιστικής ακροδεξιάς, μόλις ανέλαβε τη Δημαρχία της πόλης Βιτρόλ. Ενοχλημένη, ως άλλος εθνικώς ευαίσθητος ιεράρχης, η Γαλλίδα ρατσίστρια υποσχέθηκε επίδομα για κάθε παιδί που θα γεννιέται στην πόλη της από ευρωπαίους γονείς. Για την έμπνευσή της, η Κ. Μεγκρέ μηνύθηκε αμέσως από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις της περιοχής.

(Ελευθεροτυπία, 13/3/1999)