Αντιτρομοκρατική κουβέντα να γίνεται


"Οι αρχιτρομοκράτες του πλανήτη κατηγορούν εμάς για τρομοκρατία!"
                    ("Ποντίκι", 4/5/2000)


Όχι μόνο το ΚΚΕ και ο "Ριζοσπάστης" (που είδε την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία και ως τίτλο τιμής για την ... αντιιμπεριαλιστική χώρα μας), αλλά και όλοι οι άλλοι πολιτικοί χώροι και οι ειδικοί σχολιαστές εξέφρασαν την αγανάκτησή τους εναντίον της υπερδύναμης. Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντούμε μια τέτοια θορυβώδη ομοφωνία. Το ίδιο είχε συμβεί και λίγο πριν την άφιξη Κλίντον στην Ελλάδα, όταν η εφημερίδα "Ουάσιγκτον Ποστ" (3/11/1999) είχε κατηγορήσει τις ελληνικές κυβερνήσεις για συστηματική ανεπάρκεια ως προς την εξάρθρωση της "τρομοκρατίας" και άφηνε έμμεσες αλλά σαφείς αιχμές για πιθανή διασύνδεση της "17 Νοέμβρη" με στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ (ΠΑΚ κ.λπ.). Και τότε είχαν υψωθεί ελληνικές φωνές (όλου του φάσματος) κατά των προκλήσεων των ΗΠΑ. Λίγοι συμπατριώτες μας σε αυτές τις στιγμές εθνικού μεγαλείου, δήθεν αντίστασης και ομοψυχίας, υπενθυμίζουν ότι τα περισσότερα απ' όσα (ανόητα, κακεντρεχή ή σοβαρά) λέγονται από αμερικανούς επισήμους για την "αντιαμερικάνικη τρομοκρατία" στην Ελλάδα, δεν είναι παρά κοινοτοπίες που αντιγράφονται από τον εγχώριο δημόσιο διάλογο. Το συγκεκριμένο ανθελληνικό άρθρο της αμερικάνικης εφημερίδας βασίστηκε μεταξύ άλλων και σε απόψεις της κ. Ντόρας Μπακογιάννη και της πρώην συμβούλου του κ. Παπαθεμελή σε θέματα τρομοκρατίας, κ. Μαίρης Μπόση. Ωστόσο, μπρος στον "διεθνή διασυρμό" (στην πιθανότητα, δηλαδή, απώλειας τουριστικού συναλλάγματος) φαίνεται να ξεχνιούνται οι μόνιμες καταγγελίες του μισού πολιτικού κόσμου εναντίον του άλλου μισού για την "ασυλία" ή και την "υπόθαλψη που παρέχουν στους τρομοκράτες". Διαγράφονται διά μιας τα χιλιάδες οκτάστηλα του Τύπου για την "ανικανότητα" της "πράσινης αστυνομίας", για το διώξιμο των "γαλάζιων λαγωνικών", για τους "προοδευτικούς ηθικούς αυτουργούς των τρομοκρατών" και για την απροθυμία όλων των υπουργών Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης να "θωρακίσουν τη χώρα με σκληρά και σύγχρονα αντιτρομοκρατικά μέτρα". 

Στο ίδιο αντιφατικό πεδίο, ασφαλώς, κινείται και η "άποψή μας" για την περίφημη "αντιτρομοκρατική συνεργασία" με τις ΗΠΑ. Κανείς ειδήμων δεν είναι σε θέση να εξηγήσει αν τελικά είναι καλή ή κακή και για τι. Αν είναι εθνικώς συμφέρουσα ή πηγή δεινών. Όποιοι κατέχουν τα πόστα πάντοτε βρίσκουν φυσικό να εμπιστεύονται το FBI και τη CIA. Όταν αποτυγχάνουν όμως, τότε μάλλον φταίει ο "ξένος παράγων" και οι άνθρωποί του στις σκοτεινές υπηρεσίες. Αυτοί τους βάζουν τρικλοποδιές, αυτοί στήνουν προβοκάτσιες κ.λπ. Τα σχετικά τηλεοπτικά πάνελ, σε κάλτ ιδίως κανάλια, είναι διαφωτιστικά ...της σύγχυσης που καλλιεργούν οι ίδιοι οι "αντιτρομοκράτες". Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τους "αντιιμπεριαλιστές" από τους "πουλημένους". Οι ρόλοι μπερδεύονται διαρκώς. Το "Προφίλ" του Πάνου Παναγιωτόπουλου, π.χ, την επομένη του δημοσιεύματος της "Ουάσιγκτον Ποστ" (4/11/1999), υπήρξε αποκαλυπτικό. Ήταν τότε που η αγαπημένη και των ντόπιων ΜΜΕ κ. Μπόση είχε δηλώσει στην αμερικάνικη εφημερίδα ότι, αν θέλει, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να εξαρθρώσει την τρομοκρατία: 

-"Η κ. Μπόση δικαιολογεί όσα λέει η Ουάσιγκτον Ποστ", σχολιάζει χαιρέκακα ο δημοσιογράφος Παναγιωτόπουλος. 

-"Σωστά το λέτε. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Τόχει ξανακάνει", συμφωνεί ο τότε γραμματέας του υπ. Δημόσιας Τάξης Δ. Ευσταθιάδης. 

-"Η κ. Μπόση ήταν σύμβουλος και επί Σκουλαρίκη", προσθέτει ο κ. Αντ. Φούσας της Ν.Δ.

- "Ο κ. Σκουλαρίκης είπε σήμερα στον κ. Τράγκα ότι οι Αμερικάνοι τον έδιωξαν από τη θέση του", ενημερώνει τους συνομιλητές του ο κ. Καραμπελιάς. 

-"Λυπάμαι πάρα πολύ, διότι η συγκεκριμένη κυρία πολλές φορές έχει δημιουργήσει θέματα και έχει συνταχτεί με τις απόψεις των Αμερικάνων. Δεν ξέρω αν είναι μισθοδοτούμενη των Αμερικάνικων υπηρεσιών. Σημασία έχει ότι η συγκεκριμένη γυναίκα είχε τοποθετηθεί επικεφαλής της ΤASK FORCE, της ομάδας κρούσης δηλαδή που είχαν δημιουργήσει οι Αμερικανοί στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία για να βρουν τη '17 Νοέμβρη'", λέει ο πρώην αρχηγός της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και της Ασφάλειας Αττικής Ιωάννης Παπαδάκης.

Αναυδοι -υποτίθεται- οι συνομιλητές του στρατηγού ζητούν να μάθουν κι άλλα για την κ. Μπόση.

-"Τι προσόντα έχει;"

-"Είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου και έχει εκπαιδευθεί έξι μήνες στις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες".

Ουδέν σχόλιον...

(Ελευθεροτυπία, 6/5/2000)