Η προαιρετική εφαρμογή του νόμου
"Αντιδράσεις Βενιζέλου - Παπαθεμελή: Υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα"
("Απογευματινή", 17/5/2000)
Αν κάτι έμεινε από την αντιπαράθεση για το θρήσκευμα και τις ταυτότητες, είναι η απαισιόδοξη διαπίστωση ότι στο δημόσιο λόγο πλέον κυριαρχεί για τα καλά ο καιροσκοπισμός και το ψέμα. Οι συντηρητικοί πολιτικοί, όλοι περίπου οι ιεράρχες, αλλά και πλήθος διαμορφωτών της λεγόμενης κοινής γνώμης, έδωσαν απίστευτες παραστάσεις δημαγωγικής τερατολογίας στα ΜΜΕ. Να εξηγηθούμε:
Όταν οι κύριοι Σταθόπουλος και Δαφέρμος, όπως και η κ. Βάσω Παπανδρέου, δηλώνουν καθαρά ότι με βάση το νόμο 2472/97 το θρήσκευμα θα φύγει από τις ταυτότητες και ότι ο νόμος είναι δεσμευτικός, αυτό σημαίνει πως στο εξής -αν δεν ανατραπεί ο νόμος (μέσω ΣτΕ ή Κοινοβουλίου)- οι ταυτότητες δεν θα περιέχουν το λήμμα θρήσκευμα. Συνεπώς η φιλολογία για την "προαιρετική αναγραφή" (που ως γνωστόν ισχύει, ήδη από την δεκαετία του '80), στην οποία συναντώνται όλες οι συντηρητικές δυνάμεις (Εκκλησία, Ν.Δ και μέρος του ΠΑΣΟΚ), είναι υποκριτική. Οι νόμοι δεν μπορεί να εφαρμόζονται προαιρετικά.
Το επαναλαμβανόμενο επιχείρημα ότι "το θέμα των ταυτοτήτων μάς αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου", όπως λέει και ο κ. Σπηλιωτόπουλος, ανήκει επίσης στην κλασική συνταγή του λαϊκισμού. Στην ίδια συχνότητα κινούνται και οι υπόλοιποι συνοδοιπόροι του κ. Χριστόδουλου. "Περιττή και άκαιρη", θεωρεί την ανακίνηση του ζητήματος, ο Κ. Μητσοτάκης, όπως ακριβώς και ο Στ. Παπαθεμελής, ο Β. Βενιζέλος, ο Α. Λοβέρδος, όλοι οι μητροπολίτες (πλην του Ιωαννίνων) και πλήθος παραγόντων, από τη Βάνα Μπάρμπα ως το Λάκη Λαζόπουλο. Αλλά και ο "Ριζοσπάστης", ακολουθώντας μάλλον την ευκαιρία για ένα ευρύ "αντιεκσυγχρονιστικό μέτωπο", δεν διστάζει να σημειώσει ότι με τις "ευρωπαϊκές ταυτότητες" "γίνεται μια σαφής προσπάθεια για να διαχωριστεί ο λαός με βάση τις θρησκευτικές ή μη αντιλήψεις του, με προφανή στόχο τον αποπροσανατολισμό του από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει" (18/5).
Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να καταλάβουμε την αντίφαση που περιέχουν τα προηγούμενα επιχειρήματα. Οι ίδιοι ακριβώς που υποστηρίζουν ότι το θέμα είναι δευτερεύον, άκαιρο και αποπροσανατολιστικό, είναι αυτοί που την επόμενη στιγμή προαναγγέλλουν ότι με την ενδεχόμενη αλλαγή των ταυτοτήτων θα έρθει η καταστροφή και ο εθνικός διχασμός. Τόσο "δευτερεύον" είναι το θέμα!
Ένας απ' όλους τους Σεβασμιότατους των βραδινών δελτίων -στο Μέγκα (17/5)- σε μια του φράση κατάφερε να κατεδαφίσει κάθε
έννοια ορθού λόγου. "Είτε αναγράφεται", έλεγε, "το θρήσκευμά μας στα αστυνομικά δελτία ταυτότητας, είτε όχι, η πίστη μας δεν αλλάζει. Δεν μας ενοχλεί η απάλειψη του θρησκεύματος, όμως, η παγκοσμιοποίηση επιχειρεί τον θρησκευτικό αποχρωματισμό της πατρίδας και του λαού μας. Γι' αυτό έστω και προαιρετικά πρέπει να γράφεται το θρήσκευμα".
Δεν τους ενοχλεί, λοιπόν, αλλά είναι έτοιμοι να κατεβάσουν το λαό στο πεζοδρόμιο, είναι έτοιμοι να χύσουν το αίμα τους για του Χριστού την πίστη την Αγία κ.λπ. Και αν αυτού του είδους οι πολιτικοί και οι ηγέτες της Ορθοδοξίας δεν
πολυπιστεύουν ό,τι λένε -χρησιμοποιώντας τη μεγαλοστομία ως μέρος τους διαρκούς παιχνιδιού (εκβιασμών, παροχών και αντιπαροχών) με το κράτος και την κοινωνία- δεν συμβαίνει το ίδιο με τους οπαδούς τους. Αυτοί, δυστυχώς, το τρώνε το κουτόχορτο. Αισθάνονται να φτάνει το τέλος του κόσμου. Μισούν τους ετερόδοξους συμπολίτες τους, τους "προδότες πολιτικούς" (όπως τους διδάσκουν οι ιερείς) και είναι πράγματι με το όπλο παρά πόδα. Στο μυαλό της κ. Βίκης Μοσχολιού, λόγου χάρη, έχει καρφωθεί η ιδέα ότι "με τις νέες ταυτότητες έρχονται μεγάλα δεινά για την πατρίδα" και ότι είναι σίγουρη πως "θα έχουμε ολοκαύτωμα μόλις περάσει ο 666 στις ταυτότητές μας". Προφανώς οι πληροφορίες για τις "σατανικές" διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης, τις "ανθελληνικές" ντιρεκτίβες της Ευρώπης, την τεχνολογία γενικά και το σύστημα bar code (το "666" δηλαδή) ειδικότερα, δεν έρχονται στην κ. Μοσχολιού απευθείας από τον Ιωάννη και την Αποκάλυψή του.
(Ελευθεροτυπία, 20/5/2000)