Το όραμα ενός φυλετικού ΕΣΥ
"Καταγγέλθηκε ότι ασθενής με βιβλιάριο απορίας ήρθε στο νοσοκομείο με πολυτελές αυτοκίνητο"
(Οι εφημερίδες, 18/7/2000)
Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς καταγγέλθηκε στον κύριο Παπαδόπουλο, εκείνο ωστόσο που είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε είναι πως η πολυδιαφημισμένη εκστρατεία του υπουργού κατά των παράνομων κυκλωμάτων που "λυμαίνονται το ΕΣΥ" και "στοιχίζουν 50 δισεκατομμύρια το χρόνο στο δημόσιο" μετρά ήδη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Πρόκειται για τους ξένους εργαζόμενους που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα χωρίς πράσινη κάρτα, δηλαδή για τη μεγάλη πλειονότητα των μεταναστών, οι οποίοι στο εξής δεν θα έχουν δικαίωμα ούτε στην αρρώστια. Σύμφωνα με την εξωφρενική εγκύκλιο του υπουργού Υγείας που ακολούθησε τις εξαγγελίες του περί πάταξης της διαφθοράς στο ΕΣΥ, οι γιατροί καλούνται όχι μόνο να μην προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους άρρωστους μετανάστες, αλλά και να ειδοποιούν αμέσως "τις κατά τόπους υπεύθυνες Αστυνομικές Υπηρεσίες για τις περαιτέρω νόμιμες ενέργειες".
Με άλλα λόγια, οι μετανάστες θα πληρώσουν για τη διαφθορά κάποιων στελεχών του ΕΣΥ και της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης που εξέδιδαν πλαστά βιβλιάρια απορίας και χρησιμοποιούσαν τις δωρεάν υπηρεσίες του ΕΣΥ για να εκμεταλλευτούν ασθενείς από γειτονικές χώρες. Η πρώτη αυτή κίνηση του υπουργού Υγείας δίνει μια πρόγευση για την επικείμενη "αναβάθμιση" και τον υπεσχημένο "εξορθολογισμό" του ΕΣΥ: γιατροί σε ρόλο μπάτσου, άνθρωποι που χρειάζονται νοσοκομειακή φροντίδα να σέρνονται με χειροπέδες στα κρατητήρια και ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της χώρας στο έλεος της αρρώστιας. Γιατί αυτά ακριβώς προβλέπει η εγκύκλιος του κ. Παπαδόπουλου. Συγκεκριμένα: Καθώς βιβλιάρια οικονομικής αδυναμίας δεν χορηγούνται στους αλλοδαπούς, αν κάποιος ξένος εμφανιστεί με ένα τέτοιο χαρτί, το νοσοκομείο οφείλει να καλέσει αμέσως την αστυνομία. Στους "νόμιμα ευρισκόμενους μόνιμα στην Ελλάδα" αλλοδαπούς, νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη προσφέρεται μόνον όταν διαθέτουν βιβλιάριο υγείας του ΙΚΑ ή άλλου ασφαλιστικού φορέα. Αν οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας δεν διαθέτουν βιβλιάριο υγείας, τότε η περίπτωσή τους θα αντιμετωπίζεται μόνον όταν πρόκειται για επείγοντα περιστατικά "και πάντοτε μέχρι τη σταθεροποίηση της υγείας τους". Για να γίνουν δεκτά τα τακτικά περιστατικά αυτής της κατηγορίας, ο ασθενής πρέπει να προκαταβάλει για την εισαγωγή του στο νοσοκομείο το 50% του εκτιμώμενου κόστους νοσηλείας. Τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσχερέστερα για τους "μη νόμιμα ευρισκόμενους στην Ελλάδα" αλλοδαπούς. Οι άνθρωποι αυτοί θα νοσηλεύονται μόνο σε περίπτωση επείγοντος περιστατικού "και πάντοτε μέχρι τη σταθεροποίηση της κατάστασης της υγείας τους", οπότε ακολουθεί και η εντεταλμένη παράδοσή τους στις "υπεύθυνες Αστυνομικές Υπηρεσίες" για τα περαιτέρω (βλ. "Αυγή" 18/7).
Είναι γνωστές οι απίστευτες δυσκολίες που συναντούν οι μετανάστες όταν επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους στη χώρα, με αποτέλεσμα ελάχιστοι να διαθέτουν το απαραίτητο κατά τον κ. υπουργό βιβλιάριο υγείας. Γιατί ακόμη κι εκείνοι που ξεπερνούν το σκόπελο της εργοδοτικής άρνησης και αρχίζουν να μαζεύουν τα ένσημά τους, γρήγορα βρίσκονται μπροστά στην καλοστημένη παγίδα: για να αποκτήσουν καρτέλα ενσήμων δεν τους ζητείται απόδειξη νόμιμης παραμονής στη χώρα. Πληρώνουν, δηλαδή, χωρίς πρόβλημα. Οταν, όμως, ζητήσουν το βιβλιάριο ασθενείας, τότε οι αρμόδιες αρχές θυμούνται να απαιτήσουν την άδεια παραμονής του ενδιαφερόμενου. Αν δεν υπάρχει, τόσο το χειρότερο γι' αυτόν.
Στο κλίμα αυτό, αξίζουν συγχαρητήρια στους γιατρούς και τα νοσοκομεία που δέχονταν να περιθάλψουν μετανάστες, έστω και κάνοντας τα στραβά μάτια. Κάπως έτσι θα έπρεπε να λειτουργεί το ΕΣΥ και όχι ως προθάλαμος αστυνομικών επιχειρήσεων "επαναπροώθησης" μεταναστών, όπως το ονειρεύεται ο κ. Παπαδόπουλος. Ο ίδιος, που, ως υπουργός Δημόσιας Διοίκησης, έστειλε κάποτε μια άλλη -ανάλογου ήθους- εγκύκλιο, σύμφωνα με τα οποία οι κρατικές υπηρεσίες όφειλαν να απορρίπτουν κάθε αίτημα προερχόμενο από "μη νομιμοποιημένο" αλλοδαπό...
(Ελευθεροτυπία, 22/7/2000)