Παραγραφές και αθωώσεις



«Οργή για την αθώωση των μαστροπών»

(«Η Αυγή», 22/10/2003) 

ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ τους εξέφρασαν οι γυναίκες του Φεμινιστικού Κέντρου Αθήνας σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσαν την περασμένη Τρίτη με θέμα την αθώωση όλων ανεξαρτήτως των κατηγορουμένων, ένστολων και μη, στη γνωστή πλέον στους αναγνώστες και στις αναγνώστριες της στήλης δίκη της Σύρου. Σύμφωνα με όσα καταγγέλθηκαν, η συγκεκριμένη διαδικασία χαρακτηρίστηκε από κυνισμό, ορισμένες μάλιστα στιγμές θύμισαν τις πρακτικές του μακαρθισμού. Εκτός αυτού, βασικοί παράγοντες της δίκης επιχείρησαν να αποσυνδέσουν την υπόθεση από το γενικότερο πρόβλημα του δουλεμπόριου αλλοδαπών γυναικών και φάνηκαν να «αγνοούν» τους μηχανισμούς καταναγκασμού των γυναικών αυτών στην πορνεία.

ΣΤΗ ΣΥΡΟ, το Φεμινιστικό Κέντρο δήλωσε την πρόθεσή του να παραστεί ως πολιτική αγωγή, υποστηρίζοντας ότι η δίκη αφορά ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα με επιπτώσεις στη ζωή του συνόλου των γυναικών. Το αίτημα απορρίφθηκε. Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, οι δύο βασικοί μάρτυρες κατηγορίας, η Αθηνά Βήχου και ο Παναγιώτης Βήχος, ο οποίος με άρθρο του στην εφημερίδα «Νέα Προοπτική» αποκάλυψε την ύπαρξη κυκλώματος διακίνησης στη Σαντορίνη, επανέλαβαν τις καταγγελίες τους για όσα είχαν δει και ακούσει τον Αύγουστο του 1998 κατά την παραμονή τους στο τουριστικό νησί. Εξοργιστικό θεωρούν οι γυναίκες του Φεμινιστικού Κέντρου το γεγονός ότι οι μαρτυρίες αυτές δεν κρίθηκαν βαρύνουσας σημασίας, καθώς και ότι στους δικηγόρους της υπεράσπισης επιτράπηκε να διατυπώσουν σειρά υπαινιγμών για τα «ιδιοτελή κίνητρα» τα οποία υπαγόρευσαν τη στάση των μαρτύρων κατηγορίας. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσαν έτσι, με την ανοχή μάλιστα της έδρας, στην «αμαρτωλή» πολιτική στράτευση του Παναγιώτη και της Αθηνάς Βήχου, οι οποίοι είναι μέλη του Ε.Ε.Κ. «Στη συγκεκριμένη δίκη», τονίζουν οι γυναίκες του Φεμινιστικού Κέντρου, «οι μάρτυρες κατηγορίας όχι μόνο δεν τιμήθηκαν για το θάρρος τους να καταγγείλουν ένα έγκλημα, αλλά αντίθετα αφέθηκαν έκθετοι στη λοιδορία και την κατασυκοφάντηση. Ποιος πλέον θα τολμήσει στο μέλλον να καταθέσει εναντίον μαστροπών;».

ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ακόμη το Φεμινιστικό Κέντρο, στη Σύρο υπήρξε αναίρεση επιβαρυντικής ένορκης κατάθεσης αστυνομικού από τη Σαντορίνη και κανείς δεν προσπάθησε να διαλευκάνει τους λόγους που οδήγησαν στην αλλαγή στάσης του εν λόγω αστυνομικού. Εκπρόσωπος της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. κατέθεσε πόρισμα, σύμφωνα με το οποίο η υπηρεσία είχε ειδοποιηθεί ότι υπήρχε κύκλωμα μαστροπείας στη Σαντορίνη, αλλά η επιτόπια έρευνά της δεν είχε αποτελέσματα, καθώς είχε πέσει «σύρμα», με αποτέλεσμα να βρεθούν όλα τα στόματα κλειστά. Την ένορκη μαρτυρία του επιβεβαίωσε και ο δικαστικός επιμελητής που είχε καταθέσει ότι δύο φορές ο ένας από τους κατηγορουμένους του είχε πάρει 20.000 δρχ. προκειμένου να του «εξασφαλίσει» μια αλλοδαπή. 

ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ, συνεχίζει την καταγγελία του το Φεμινιστικό Κέντρο, ο εισαγγελέας εξέφρασε την απορία του για τα κίνητρα του Παναγιώτη Βήχου, «λησμονώντας» να αναφερθεί στο φαινόμενο της καταναγκαστικής πορνείας. Στις δικές τους τοποθετήσεις, οι συνήγοροι υπεράσπισης επέμειναν στα «ιδιοτελή» κίνητρα του βασικού μάρτυρα κατηγορίας. Οι συνήγοροι μάλιστα του κατηγορούμενου αστυνομικού διοικητή ισχυρίστηκαν ψευδώς ότι ο πελάτης τους δεν έχει καταθέσει αγωγή κατά του Π. Βήχου με την οποία ζητά από τον ίδιο και τον εκδότη της «Νέας Προοπτικής» Θ. Κουτσουμπό αποζημίωση 200 εκατομμυρίων δραχμών. Εκείνο, πάντως, που προξενεί κατάπληξη είναι ότι η έννοια της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών που οδηγούνται με τη βία στην πορνεία δεν απασχόλησε κανέναν από τους παράγοντες της δίκης - εκτός από τρεις μάρτυρες κατηγορίας.

ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΘΩΩΣΗ των κατηγορουμένων για το κύκλωμα μαστροπείας στη Σαντορίνη, οι γυναίκες του Φεμινιστικού Κέντρου δηλώνουν αποφασισμένες να παλέψουν με κάθε τρόπο ώστε να μην τελειώσει εδώ αυτή η ιστορία. Και καλούν τον υπουργό να παρέμβει. Με την ευκαιρία, θυμίζουμε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης είχε παρέμβει στην περίπτωση της Τζ. Μ., της ανήλικης Ρουμάνας, που πριν από χρόνια έπεσε θύμα απαγωγής, βιασμού και εξαναγκασμού σε πορνεία (βλ. «Ιός», 19/7/2003). Οι ανακρίσεις είχαν ολοκληρωθεί το 1999, η δικογραφία έκλεισε τον περασμένο Φεβρουάριο και βούλευμα δεν είχε ακόμη εκδοθεί στα μέσα του καλοκαιριού. «Ως προς τα πλημμελήματα», προειδοποιούσαμε τότε, «η υπόθεση παραγράφεται τον ερχόμενο Οκτώβριο». Στις 10 Οκτωβρίου τα πλημμελήματα παραγράφτηκαν.

(Ελευθεροτυπία, 25/10/2003)