Ξαναξεβρακώσου ρε, τι σου ζητάνε;

«Διαβατήρια από την ΕΛ.ΑΣ από τις 29 Ιουλίου»

("ΤΑ ΝΕΑ", 21/1/2004)

 
Σε τραγελαφικές καταστάσεις οδηγείται ο "νομικός μας πολιτισμός" ακολουθώντας -πάντοτε για λόγους "ασφαλείας"- τα ευρωαμερικάνικα δόγματα της ολοκληρωτικής παρακολούθησης των πολιτών και της ανεξέλεγκτης αστυνόμευσης των πάντων. Από το καλοκαίρι τη διαδικασία έκδοσης των ελληνικών διαβατηρίων αναλαμβάνει η Ελληνική Αστυνομία, όπως ανακοίνωσε με υπερηφάνεια το Υπουργείο Δημόσια Τάξης, ως ο μόνος μηχανισμός που έχει προσαρμοστεί από καιρό στις νέες τεχνολογίες φακελώματος και ανταλλαγής των προσωπικών μας δεδομένων με τις αδελφές υπηρεσίες του εξωτερικού.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε μια ειδική ζώνη των διαβατηρίων των ελλήνων πολιτών θα αποτυπώνονται με ψηφιακό πλέον τρόπο τα βιομετρικά μας χαρακτηριστικά (δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφία κ.λπ) και όποιο άλλο προσωπικό μας δεδομένο κρίνεται χρήσιμο για τη διαπίστωση της "επικινδυνότητάς μας".

Μετά τους αναμενόμενους εξονυχιστικούς ελέγχους που θα υποστεί η εφαρμογή στα καθ' ημάς αυτής της ...πρωτοποριακής μεθόδου φακελώματος και εφόσον αποδειχθεί η αξιοπιστία και η συμβατότητά της με τις βάσεις δεδομένων του Mεγάλου, αμερικανού, Αδελφού (CAPPS, TIA, US-VISIT, VWP κ.ά) και των ευρωπαίων συγγενών του (Schengen-SIS, Europol κ.λπ), τότε θα πάψουν οι αμερικανικές αρχές να μας εξευτελίζουν στα αεροδρόμιά τους. Τότε, οι πολίτες της υπερήφανης χώρας μας δεν θα αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Δεν θα φωτογραφίζονται, ούτε θα δακτυλοσκοπούνται σαν εγκληματίες, μπροστά στα μάτια των συνταξιδιωτών τους, ούτε θα ζητιανεύουν βίζα, όπως συμβαίνει αυτή την εποχή, για τον απλούστατο λόγο ότι θα έχουν ήδη αυτοεξευτελιστεί στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους -που θα μοιάζει όλο και περισσότερο με τμήμα του FBI. Θα παραδίδουν στον "αντιτρομοκράτη" υποδοχής μόνοι τους τον ατομικό τους φάκελο, τα λεπτομερή στοιχεία του οποίου θα αγνοούν, όπως πράττουν ήδη (από τις 5/1/2004) οι κατά τ' άλλα αξιοζήλευτοι συμπολίτες μας από τα κράτη της Ε.Ε, την Ιαπωνία, την Ελβετία, την Ωκεανία, ή από ορισμένα μικροσκοπικά προτεκτοράτα του πλούτου (Ανδόρα, Λιχτενστάιν, Σαν Μαρίνο, Μονακό, Σιγκαπούρη).

Τον Μάιο του 2000, τότε με το γνωστό σίριαλ για τις ταυτότητες, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κατέληξε σε μια σημαντική απόφαση: "Εφεξής κατά την έκδοση των νέων δελτίων αστυνομικής ταυτότητας ή τυχόν αντικατάστασης των παλαιών οι οικείες υπηρεσίες και αρχές να μην συλλέγουν -δηλαδή να μην ερωτούν, ούτε να επιτρέπουν την αναγραφή- και να μην επεξεργάζονται τα ακόλουθα στοιχεία: δακτυλικό αποτύπωμα, όνομα και επώνυμο συζύγου, γένος, επάγγελμα, διεύθυνση κατοικίας, υπηκοότητα και θρήσκευμα. Η Αρχή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης θα επανέλθει...".

Αργότερα, την άνοιξη του 2002, όταν ο τότε πολιτικός προϊστάμενος της Αστυνομίας Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ανακοίνωνε ότι οι εκσυγχρονισμένες εγκληματολογικές του υπηρεσίες δημιουργούν μια ψηφιακή βάση δεδομένων δακτυλικών αποτυπωμάτων και άλλων προσωπικών στοιχείων που αναφέρονται, σε πρώτη φάση, σε 400.000 "προσεσημασμένους" πολίτες, η Αρχή Προστασίας δεν αντέδρασε, επικαλούμενη "την περαιτέρω μελέτη του θέματος". Ηταν η περίοδος κατά την οποία άρχισαν να πυκνώνουν οι (παράνομες) προσαγωγές αθώων και ανύποπτων πολιτών στα τμήματα ασφαλείας όλης της χώρας με σκοπό τη συστηματική επισήμανση "ανήσυχων" μερίδων των υπηκόων και τη διαμόρφωση των νέων ηλεκτρονικών φακέλων.

Τον περασμένο Οκτώβριο και με αφορμή τη μεταβίβαση προς τις τελωνειακές αρχές των ΗΠΑ προσωπικών δεδομένων (και βιομετρικών χαρακτηριστικών) ελλήνων πολιτών, από το αεροδρόμιο των Αθηνών μέσω αεροπορικών εταιρειών, η Αρχή Προστασίας επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί με ενιαίο τρόπο, μαζί με τις αντίστοιχες αρχές της Ε.Ε. Και λίγο μετά ήρθε η απόφαση της Κομισιόν και του Συμβουλίου της Ε.Ε για την πλήρη ευθυγράμμιση με την ολοκληρωτική παρακολούθηση και αστυνόμευση που επιβάλλει και καθοδηγεί η αυτοκρατορία.

Εκτοτε, αγνοείται η τύχη της πάλαι ποτέ ελπιδοφόρας Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων...

(Ελευθεροτυπία, 24/1/2004)