Η σιωπή των φιλελευθέρων
«Τους πήραμε τις σημαίες με τον Μάνο και τον
Ανδριανόπουλο»
(«ΑΥΡΙΑΝΗ», 24/2/2000)
Με τόσα «ανήσυχα πνεύματα» και τέτοιο συνωστισμό «φιλελεύθερων» πολιτικών στις
δύο μεγάλες παρατάξεις θα περιμέναμε τούτες τις μέρες έντονες διαμαρτυρίες και
διαξιφισμούς για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και δεν
αναφερόμαστε στην ούτως ή άλλως ανύπαρκτη συζήτηση για τα όσα τραγικά συμβαίνουν
καθημερινά στον εκτός συνόρων κόσμο μας, αλλά για τη σιωπή τους απέναντι στα
δικά μας ελλείμματα δημοκρατίας. Η επικαιρότητα είναι γεμάτη από τέτοια
φαινόμενα, που θα έπρεπε να ξεσηκώσουν ακόμη και τις πέτρες, αν όντως υπήρχε
τόσος κοινωνικός φιλελευθερισμός, όσος διαφημίζεται.
* Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης όχι μόνο αθωώνει τον παρ'
ολίγο νεκρό από απεργία πείνας στη φυλακή
Σάιμον Τσάπμαν (και άλλους 12
κατηγορούμενους για τα γεγονότα του Ιουνίου 2003 κατά τη σύνοδο της Ε.Ε), αλλά
αποκαλύπτει και την εις βάρος του αστυνομική σκευωρία. Αναφέρεται λεπτομερειακά
στη «διαδικασία προσθήκης ενοχοποιητικού στοιχείου» από τους Ματατζήδες που τον
ξυλοκόπησαν: Πρόκειται για το γνωστό στους αναγνώστες μας μαύρο σάκο με τις
μολότοφ και τα σφυριά που του φόρτωσαν. Ηταν τότε που η Αριστερά φώναζε για την
αθωότητα των διαδηλωτών και κάτι «ανήσυχα πνεύματα», σαν τον Α. Ανδριανόπουλο,
επέκριναν όσους εκδήλωναν τη συμπαράστασή τους «στα φρικιά», «στους καθ' όλα
νόμιμα προφυλακισμένους επτά απεργούς πείνας» (30/11/03).
* Η πρόεδρος του δικαστηρίου για την «υπόθεση του ΕΛΑ» υπογραμμίζει ότι ο
νομοθέτης μπορεί (ή μήπως οφείλει σε «αντιτρομοκρατικές» περιπτώσεις;) να
νομοθετεί πέραν των συνταγματικών ορίων...
* Οι τρεις αστυνομικοί που κατηγορούνται ότι εκτέλεσαν εν ψυχρώ στην Κρήτη τον
ανύποπτο 22χρονο Ηρ. Μαραγκάκη αφέθηκαν ελεύθεροι μετά δύο μόλις μηνών
προφυλάκιση, χωρίς καν χρηματική εγγύηση.
* Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (αυτο)καταργείται: Εγκρίνει τη
διαβίβαση των προσωπικών δεδομένων των επιβατών της Ολυμπιακής προς τις αρχές
φακελώματος των ΗΠΑ, ενώ πρόκειται να συνυπογράψει και τις αποφάσεις της Ε.Ε. με
τις οποίες η ...ανθρωπιστική Ευρώπη προσχωρεί ολοκληρωτικά στο αμερικανικό
«βιομετρικό» θηριώδες μοντέλο καταγραφής και παρακολούθησης των πολιτών, όπου
γης.
* Με διαταγή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ευβοίας απελαύνονται έντεκα Αφγανοί και
πέντε Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που επέζησαν του ναυαγίου (29/1/04) έξω από την
Κάρυστο. Τι κι αν είχαν υποβάλει αίτηση ασύλου; Τι κι αν έχει συνταχθεί
τεκμηριωμένη έκθεση του ελληνικού τμήματος της Αμνηστίας (Ιανουάριος 2004) για
τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των προσφύγων και τις άπειρες αυθαίρετες
απελάσεις τους;
* Την περασμένη βδομάδα παίχτηκε άλλο ένα δικαστικό επεισόδιο κατά του
αντιρρησία συνείδησης Λάζαρου Πετρομελίδη. Από τον Μάρτιο του 1992 έως σήμερα
έχει υποστεί όλους τους παραλογισμούς του «φιλελεύθερου» συστήματος
στρατολόγησης των πολιτών, έχει κρατηθεί σε αστυνομικά τμήματα, στρατιωτικές
φυλακές και έχει καταδικαστεί, το 1999, σε φυλάκιση τεσσάρων ετών επειδή δεν
δέχτηκε να προσφέρει κοινωνική υπηρεσία, ως αναγνωρισμένος αντιρρησίας
συνείδησης, επί τριάντα μήνες (!) 550 χλμ. μακριά από το σπίτι του. Αν είχε
επιλέξει να «υπηρετήσει ένοπλα», θα έληγε η περιπέτειά του σε τέσσερις μόλις
μήνες. Ομως επέμεινε στις αρχές του, και από τότε, αφού έμεινε στο κελί δυόμισι
μήνες, προσπαθεί να βρει το δίκιο του στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Δηλαδή η
εναλλακτική υπηρεσία να μην είναι χρονικά πολλαπλάσια από τη στρατιωτική θητεία.
«Δεν είναι δυνατόν, από τη μία τα δύο μεγάλα κόμματα, στο βωμό των προεκλογικών
παροχών, να μειώνουν τη θητεία στους έξι μήνες και από την άλλη να διατηρούνται
απαράδεκτοι εκδικητικοί νόμοι», δήλωσε ο Μιχ. Παπαγιαννάκης, σταθερός
υπερασπιστής των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Οι φωνές της Αριστεράς και των δημοκρατικών κινημάτων δεν είναι ευπρόσδεκτες στη
ραδιοτηλεόραση. Κι όποτε το ΕΣΡ τολμά να την κατακρίνει για άνιση μεταχείριση
των μικρότερων κομμάτων, έρχονται οι «φιλελεύθεροι» να την υπερασπιστούν δήθεν
εν ονόματι της ελευθερίας του Τύπου.
(Ελευθεροτυπία, 28/2/2004)