Η γιάφκα της αστυνομίας

"Πολλά ψέματα λέγονται σ' αυτή τη δίκη"
              (Σοφία Κυριακίδου, βασική μάρτυρας κατηγορίας,7/3/2005)

Αυτό που κατήγγειλαν ήδη από την πρώτη δίκη τους οι κατηγορούμενοι ως μέλη του ΕΛΑ, ότι δηλαδή το αόρατο χέρι της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας έχει «συνδιαμορφώσει» τα στοιχεία και τις μαρτυρίες εις βάρος τους, αποδείχτηκε αυτές τις μέρες αληθινό και πέρα από κάθε αμφιβολία.

Την περασμένη Δευτέρα, μετά από αίτημα του κ. Αγαπίου, κατέθεσε στο δικαστήριο του Κορυδαλλού ο εκπρόσωπος του ιδιοκτήτη ενός από τα διαμερίσματα τα οποία χρησιμοποιούσε κατά το κατηγορητήριο ως γιάφκες η οργάνωση. Σ' αυτό το διαμέρισμα της οδού Πολέμωνος διαδραματίζονται -πάλι σύμφωνα με το κατηγορητήριο- όλα τα περιστατικά που ενοχοποιούν την κυρία Αθανασάκη. Στο ίδιο σπίτι υποτίθεται ότι έπιασε στα πράσα τους τρεις (Αθανασάκη, Κανά, Αγαπίου) να κατασκευάζουν βόμβα η βασική μάρτυρας κατηγορίας. Η ίδια μάρτυρας (Σοφία Κυριακίδου) υπέδειξε το πρόσωπο του ανθρώπου από τον οποίο νοίκιασε το διαμέρισμα εκ μέρους υποτίθεται της οργάνωσης και περιέγραψε μάλιστα το σπίτι του στις Τρεις Γέφυρες.

Και τώρα που ήρθε να καταθέσει ο άνθρωπος αυτός, μάθαμε ότι ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο, ότι ουδέποτε συνάντησε τον Κανά ή την Κυριακίδου και ούτε έχει ξανακούσει το όνομα «Σκουτουδάκη», με το οποίο υποτίθεται ότι έγινε η ενοικίαση. Είχε προηγηθεί -πάλι μετά από αίτημα του κ. Αγαπίου- η επίσημη βεβαίωση των αρχών ασφαλείας ότι ποτέ δεν έχει εκδοθεί ταυτότητα στο όνομα αυτό.

Αλλά, τότε, πώς γνώριζε η κυρία Κυριακίδου το σπίτι του μάρτυρα αυτού; Την απάντηση έδωσε ο ίδιος, αποκαλύπτοντας ότι πριν από τρία περίπου χρόνια τον είχε επισκεθεί η Ασφάλεια και τον ρωτούσε για το διαμέρισμα της Πολέμωνος. Φυσικά και τότε τους είπε τα ίδια, διαψεύδοντας την Κυριακίδου, οπότε αποκλείσθηκε από μάρτυρας!

Οι συνέπειες της κατάθεσης αυτής είναι τεράστιες για όλη την υπόθεση. Σημασία δεν έχει η αποκάλυψη μιας ακόμα αντίφασης (ή «ανακολουθίας» κατά την εισαγγελική έκφραση). Αυτή άλλωστε η δίκη (όπως και η προηγούμενη) είναι γεμάτη από αντιφάσεις. Σημασία έχει ότι αποδεικνύεται περίτρανα ότι στο δικαστήριο φτάνουν όσα στοιχεία επέλεξαν οι σεναριογράφοι της υπόθεσης και ότι έχουν αποκρυβεί εκείνα τα στοιχεία και οι μαρτυρίες που ανατρέπουν τους συλλογισμούς του κατηγορητηρίου υπέρ των κατηγορουμένων.

Ο κ. Κώστας Αγαπίου, στην επιμονή του οποίου οφείλεται η κλήση του μάρτυρα και η επίσημη διάψευση της ταυτότητας «Σκουτουδάκη», είχε υποβάλει τα ίδια αιτήματα και στο προηγούμενο δικαστήριο, το οποίο όμως τα απέρριψε και καταδίκασε στις βαριές ποινές τον ίδιο και τους συγκατηγορούμενούς του. Το παρόν δικαστήριο βρίσκεται τώρα μπροστά στο δίλημμα να κλείσει τα μάτια ή να αναγνωρίσει τη δικαστική πλάνη του ομόβαθμού του που προηγήθηκε. Γιατί χωρίς «γιάφκα Πολέμωνος» δεν υπάρχει τίποτα εις βάρος της Ειρήνης Αθανασάκη, και εξαφανίζεται η «σκηνή κλειδί» που απαιτήθηκε για να καταδικαστούν και οι Αγαπίου-Κανάς.

Μάλλον βιάστηκε, λοιπόν, ο κ. Βουλγαράκης να βραβεύσει με το Αστυνομικό Μετάλλιο τον προκάτοχό του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη, και μάλιστα για την «ιδιαίτερη προσοχή και την εξαιρετική προανακριτική μεθοδικότητα» που επέδειξαν.

Είναι γνωστό ότι η διασημότερη «αντιτρομοκρατική» σκευωρία της εποχής μας κατέρρευσε στη Βρετανία για έναν και μόνο λόγο. Οταν αποδείχτηκε (μετά από πολλά χρόνια) ότι η αστυνομία είχε αποκρύψει ένα στοιχείο που ενίσχυε τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων (και καταδικασμένων).

Δεν υποτιμούμε καθόλου τη φαντασία των διωκτικών αρχών. Μπορεί με ένα νέο ψέμα να κουκουλώσουν το παλιό και με κάποιο νέο μάρτυρα να αποδυναμώσουν τον προηγούμενο. Αλλά η αποσιώπηση ουσιωδών στοιχείων δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Σε ένα «κράτος δικαίου» η επέμβαση των εισαγγελικών αρχών εναντίον όσων μαγείρεψαν την υπόθεση θα ήταν αυτονόητη. Και η απαλλαγή όσων έπεσαν θύματα του μαγειρέματος, μονόδρομος. Ασφαλώς δεν αρκεί η γενναία παραδοχή της αναξιοπιστίας των μαρτύρων κατηγορίας από τα προεδρικά χείλη.
 

(Ελευθεροτυπία, 9/4/2005)