Η αποδόμηση (και) του ΤΣΠΕΑΘ


"Δεν δίνουν στοιχεία των ομολόγων στον κ. Ζορμπά"
        («ΤΟ ΒΗΜΑ», 17/4/2007)

Οπως όλα τα μεγάλα "κόλπα", έτσι και η λεηλασία των ασφαλιστικών Ταμείων -που έχει ήδη αποκαλυφθεί σε μεγάλο βαθμό- βασίζεται σε μια απλούστατη ιδέα, και απαιτεί "ομερτά": η κυβέρνηση για να εξωραΐσει το δημόσιο έλλειμμα βάζει χέρι στα "λιμνάζοντα" αποθεματικά των Ταμείων (δανεισμό ονομάζει τα "δομημένα" πολυετή ομόλογα υψηλού ρίσκου που πουλάει στα Ταμεία) και μεταθέτει όλη την ευθύνη για την εξαΰλωση των χρημάτων των ασφαλισμένων α) στις "αυτοτελείς" και, εσχάτως "ανίδεες", διορισμένες από την κυβέρνηση, διοικήσεις των Ταμείων τους και β) στους "άπληστους" χρηματιστές και στις "κακές" τράπεζες.

Προηγουμένως, η κυβέρνηση είχε φροντίσει με αλλεπάλληλες "νεοφιλελεύθερες" παρεμβάσεις της να παραδώσει στο έλεος της αγοράς (χρηματιστές και τράπεζες, εγχώριες και διεθνείς) όλες τις εξουσίες για το σχεδιασμό και τις κερδοσκοπικές μεταβιβάσεις των κατά τα άλλα "εγγυημένων" από το ελληνικό δημόσιο "δομημένων ομολόγων". Παράλληλα είχε καταργήσει ή έστω εξουδετερώσει -επίσης "θεσμικά"- τους όποιους σχετικούς με τη χρηστή διαχείριση και τη διαφάνεια εποπτεύοντες μηχανισμούς του κράτους. Τώρα που το σκάνδαλο είναι δεδομένο, έχει έτοιμη τη συνταγή απόσεισης των κυβερνητικών ευθυνών: "Ευθύνονται οι χρηματιστηριακοί σύμβουλοι και οι Τράπεζες για οποιαδήποτε ζημιά". Κι αν "παραπλανήθηκε ένα Ταμείο, μπορεί κάλλιστα να στραφεί και να κάνει και προσφυγή στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς", συνιστούν με δηλώσεις τους οι Αλογοσκούφης, Δούκας και λοιποί γκουρού της νέας οικονομίας.

Ολη τη "μηχανή" που έστησε ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης, και τη συντόνισε με το υπουργείο του κ. Τσιτουρίδη, τη θεωρεί "πολύ επωφελή για το δημόσιο" («Καθημερινή», 15/4), συσκοτίζοντας ωστόσο τις ήδη μαθηματικά αποδεδειγμένες επώδυνες επιπτώσεις επί των "ανίδεων" Ταμείων, στα οποία έσπρωξε τα "δομημένα" του.

Το παράδειγμα του ταμείου συντάξεων του προσωπικού των ΜΜΕ, δημοσιογράφων και διοικητικών (ΤΣΠΕΑΘ), είναι χαρακτηριστικό της μεθοδολογίας που ακολουθήθηκε και σε πολλά άλλα ταμεία το ίδιο χρονικό διάστημα:

1. Διορίζεται ένας δικός τους άνθρωπος, ο πολυτάλαντος Δ. Καπράνος, στη θέση του προέδρου του Ταμείου, ενώ μεθοδεύεται ο αποκλεισμός από το Δ.Σ. του ΤΣΠΕΑΘ του εκπροσώπου των δημοσιογράφων σε συνεργασία με κολλητούς "συνδικαλιστές" του κλάδου και εκπροσώπους της εργοδοσίας.

2. Διαμορφώνεται στο Ταμείο ένα καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας για όλες του τις δραστηριότητες, αλλά και πελατειακών εξυπηρετήσεων.

3. Οταν ο γ.γ. της ΕΣΗΕΑ και ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ (σωματείο των διοικητικών υπαλλήλων του Τύπου) πέρσι τον Ιούλιο υποχρεώνουν τον πρόεδρο του ΤΣΠΕΑΘ -μέσω του Συνηγόρου του Πολίτη- να δώσει έστω κάποια "πρόχειρα οικονομικά στοιχεία", όχι όμως τους ανύπαρκτους ισολογισμούς πολλών ετών ούτε φυσικά οτιδήποτε σχετίζεται με τη συγκεκριμένη, κρυφή και άγνωστη τότε "επένδυση" των 130 εκατομμυρίων ευρώ στο "δομημένο" των κυρίων Αλογοσκούφη και Δούκα, ενορχηστρώνεται ένας πόλεμος λάσπης από εργοδοτικές και κυβερνητικές πλευρές της συντεχνίας του Τύπου, εναντίον αυτών που τολμούν να αμφισβητήσουν το καλοφυλαγμένο "άβατο" του ΤΣΠΕΑΘ.

4. Με αδιαφανή μεθόδευση επιλέγεται μια κυπριακή χρηματιστηριακή εταιρεία, η "ΤΡΩΙΛΟΣ" (με ...μπλε και πράσινους κόκκους) και με μυστικές και επείγουσες(!) διαδικασίες τρεις άνθρωποι (ο πρόεδρος, ο εκπρόσωπος της Ενωσης των Εκδοτών -ΕΙΗΕΑ- και μια κυρία του υπουργείου Απασχόλησης), στις 28/6/2006, την ίδια εποχή, δηλαδή, που εφάρμοζαν το ίδιο "κόλπο" της κυβέρνησης και σε δεκάδες άλλα Ταμεία, αποφασίζουν να δώσουν το 20% των αποθεματικών του ΤΣΠΕΑΘ -χωρίς, όπως λέει εκ των υστέρων ο κ. Καπράνος, να ενημερώσουν κανένα σωματείο, κανέναν υπουργό, κανένα κυβερνητικό στέλεχος!

5. Μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο (29/3), ο κ. Καπράνος κάνει ότι δεν ξέρει καν σε ποιον έδωσε τα 130.000.000 ευρώ! Υπόσχεται στις 3/4 ενώπιον του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ ότι θα γνωστοποιήσει (κάποτε) τη σύμβαση του "δομημένου" και περηφανεύεται ότι το αγόρασε "στο άρτιο", όταν όλη η πιάτσα γνωρίζει ότι ουδείς αποκτά ένα 20ετές "δομημένο" υψηλού ρίσκου στην ονομαστική του τιμή.

Τα υπόλοιπα θα τα βρει ο εισαγγελέας και θα τα δείξει η ...νεκροψία.

(Ελευθεροτυπία, 21/4/2007)