Διδάγματα από την κρίση

 

ΗΠΑ + Σκόπια = Ελλάδα;


Η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες επικρίνει σε υψηλούς τόνους αφενός μεν την αλαζονική και αυταρχική συμπεριφορά της υπερδύναμης και αφετέρου τα σημάδια ακραίου εθνικιστικού παροξυσμού ορισμένων φορέων ή πολιτών στην ΠΓΔΜ.

Αλλά μας είναι άραγε τόσο ξένες αυτές οι πολιτικές συμπεριφορές; Αν ανατρέξουμε στην κρίση μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, θα βρεθούμε μπροστά σ' ένα αναπάντεχο συμπέρασμα: η Ελλάδα συμπεριφέρεται προς την ΠΓΔΜ με τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι ΗΠΑ προς την Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή η χώρα μας συμπεριφέρεται προς τις ΗΠΑ με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζει η ΠΓΔΜ!

Απέναντι στο «κρατίδιο» η Ελλάδα παρουσιάζεται αλαζονική, αυταρχική, υποτιμητική. Και ανά πάσα στιγμή κραδαίνει τον εκβιασμό του οικονομικού αποκλεισμού, που άλλωστε τον έχει εφαρμόσει στο παρελθόν με το γνωστό εμπάργκο. Κάτι σαν την αντιμετώπιση που μας επιφυλάσσει η αμερικανική κυβέρνηση στα σπάνια ζητήματα που προκύπτει κάποια απόκλιση απόψεων με τη μεγάλη σύμμαχο.

Απέναντι στις ΗΠΑ, αντίθετα, η Ελλάδα συμπεριφέρεται με τη νευρικότητα του «ποντικιού που βρυχάται». Μια συμπεριφορά, δηλαδή, πολύ παρόμοια με τα ακραία φαινόμενα που εκδηλώθηκαν αυτές τις μέρες στην ΠΓΔΜ. Πριν δούμε τον Καραμανλή με γερμανική στολή σε περιοδικό της ΠΓΔΜ, έχουμε θαυμάσει δεκάδες ή εκατοντάδες σκίτσα και φωτομοντάζ του Αμερικανού προέδρου με στολή Ες Ες σε ελληνικά έντυπα. Και προτού αισθανθούμε ιερή φρίκη με την παραποίηση της ελληνικής σημαίας, έχουμε δει δεκάδες αμερικανικές σημαίες με αγκυλωτούς σταυρούς να παρελαύνουν στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας.

Το φαινόμενο είναι ευεξήγητο. Η Ελλάδα είναι η «βαλκανική υπερδύναμη», το περιφερειακό ιμπεριαλιστικό κράτος που έχει κατακτήσει μεγάλο μέρος της αγοράς της ΠΓΔΜ, ενώ το ελληνικό κεφάλαιο ελέγχει τους σημαντικότερους στρατηγικούς τομείς της γειτονικής χώρας (πετρέλαια, τηλεπικοινωνίες, τράπεζες). Απ' αυτή την άποψη είναι φυσικό να μας αντιμετωπίζουν οι πολίτες της ΠΓΔΜ, όπως εμείς αντιμετωπίζαμε πριν από λίγες δεκαετίες τις ΗΠΑ.

Ανεξάρτητα από την έκβαση των εξελίξεων που δρομολογήθηκαν αυτή τη βδομάδα στο Βουκουρέστι, είναι λοιπόν χρήσιμο να διδαχτούμε από τις ομοιότητες αυτές. Κι αν δεν μπορούμε να τροποποιήσουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις ΗΠΑ, ας αναθεωρήσουμε τουλάχιστον τη βαλκανική μας υπεροψία. Γιατί το χειρότερο που θα μπορούσαμε να «πετύχουμε» με την εθνικιστική μας αναδίπλωση θα ήταν να εμπεδώσουμε στους πολίτες της ΠΓΔΜ παρόμοια αισθήματα προς την Ελλάδα μ' εκείνα που τρέφει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού προς τις ΗΠΑ. Ενα μίγμα φθόνου και απόρριψης, που καταλήγει στην πεποίθηση ότι «για όλα φταίνε αυτοί οι ξένοι». Αν δεν το κατορθώσουμε, θα βρεθούμε σε ακόμα χειρότερη κατάσταση από εκείνη της περιόδου 1991-1992, την οποία υποτίθεται ότι όλοι σήμερα αποδοκιμάζουν.

 

(Ελευθεροτυπία, 5/4/2008)

 

 

www.iospress.gr