Προδότες οι λιμενεργάτες, Συνοδοιπόροι της Cosco τα ΜΜΕ και οι εκπρόσωποί τους

Το Coscico ζήτημα


Στα όρια εθνικού θέματος αντιμετωπίζουν την επιχειρηματική υπόθεση ΟΛΠ-Cosco οι εφημερίδες και τα κανάλια που ανήκουν στα μεγάλα εφοπλιστικά ονόματα. Από κοντά βέβαια και οι πολιτικοί που διαθέτουν σήμερα τη στήριξη εφοπλιστών, ανάγουν το θέμα σε εθνικά κρίσιμο. Μαζί με το Κυπριακό και το Μακεδονικό έχουμε λοιπόν τώρα και την Cosco: Πρέπει να τιμηθεί η υπογραφή της Ελλάδας!

Το βαρυσήμαντο σχόλιο του Βήματος με τίτλο ‘Το Συμφέρον’ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, σε ποιούς άραγε; «Η Κίνα, ίσως η μεγαλύτερη δύναμη εμπορίου στον κόσμο, νιώθει σχεδόν ανεπιθύμητη και σίγουρα προσβεβλημένη. Υπέγραψε συμφωνία, αυτή κυρώθηκε από τη Βουλή και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί. Η απεργία των εργαζομένων του ΟΛΠ έχει προ πολλού ξεφύγει […] Τείνει να εξελιχθεί σε μείζον θέμα εξωτερικής πολιτικής. Οφείλουν πρώτοι οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν ότι το εθνικό συμφέρον υπερισχύει των όποιων διεκδικήσεών τους» (15.10.09). Από κοντά και η Καθημερινή με το άρθρο «Το λιμάνι του Πειραιά, μονοπώλιο μιας αριστοκρατίας» (15.10.09) επισημαίνει την ανάγκη να σεβαστεί η νέα κυβέρνηση την υπογραφή της προηγούμενης, ενώ χρησιμοποιεί άκρως εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς για τους εργαζόμενους. Κανάλια και εφημερίδες δημοσίευσαν επιλεκτικά μισθούς ορισμένων υπαλλήλων του ΟΛΠ για να πείσουν τους τηλεθεατές και τους αναγνώστες τους.

Όταν όμως ακόμα και η ίδια η κινεζική εταιρεία εμφανίζεται πρόθυμη να συζητήσει κάποιες ρυθμίσεις, γιατί τα ΜΜΕ εμφανίζονται βασιλικότερα του βασιλέως και ωρύονται στο όνομα της υπεράσπισης της "εθνικής μας υπογραφής"

Από πότε μια σύμβαση με μια «ημικρατική εταιρεία» αποτελεί εθνικό ζήτημα; Πόσες και πόσες υπογραφές του ελληνικού κράτους, όχι με μια πολυεθνική αλλά με διεθνείς οργανισμούς, έχουν αθετηθεί πλήρως; Πόσες φορές η Ελλάδα καταδικάστηκε ακόμα και σε βαριά πρόστιμα επειδή δεν τίμησε την υπογραφή της (π.χ. ρύπανση θαλασσών από τα εφοπλιστικά τάνκερ); Γιατί λοιπόν τώρα ξαφνικά τέτοιος πόνος των έγκυρων και αδέσμευτων ΜΜΕ;

Η Κίνα προστατεύει -και καλά κάνει- τις κινεζικές εταιρείες έναντι των εταίρων τους. Φυσικά και θα δυσαρεστηθεί αν χαλάσει η συμφωνία, αφού μια ντουζίνα έλληνες εφοπλιστές που χτίζουν εκεί φτηνά τα καράβια τους της έταξαν -με την καθοριστική συμβολή της τότε κυβέρνησης- το λιμάνι του Πειραιά με καθεστώς ανεξέλεγκτου φορολογικού παράδεισου.

Κι αν είναι "συντεχνία" οι συνδικαλιστές του λιμανιού, τότε τι ακριβώς είναι οι συγκεκριμένοι εφοπλιστές που, αφού διαθέτουν (παράλληλα) και όλα σχεδόν τα ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά, έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου σκόπιμης σύγχυσης περί εθνικού συμφέροντος και εθνικής γελοιοποίησης; Ακόμα και στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος όμως υπάρχουν όρια στα μνημόσυνα με τα ξένα κόλλυβα!

Η εξέλιξη στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά με τη γερμανική εταιρεία (που κι αυτή προστατεύεται φυσικά από το γερμανικό κράτος) η οποία, αφού ξεκοκάλισε τα δις, τώρα φεύγει αφήνοντας πίσω της συντρίμμια και 1.500 ανέργους, πείθει πολύ πιο αποτελεσματικά όλους τους πολίτες για τη σημασία και το βάρος που έχουν αυτές οι "εθνικές υπογραφές".

 

(Ελευθεροτυπία, 24/10/2009)