Σε γνωρίζω απ' την κουκούλα
 
 

"Φορούσαν στο πρόσωπο μαντίλια κι άλλοι κουκούλες. Ομως εγώ αναγνώρισα μερικούς. Πρόσωπα που τα έχω δει στην Αθήνα"
     (Πάνος Καμμένος, Θεσσαλονίκη, 7.3.1996)

Κλήθηκαν χθες να απολογηθούν στην Εισαγγελία της Θεσσαλονίκης 8 νέοι της πόλης, εναντίον των οποίων έχει σχηματιστεί δικογραφία με τις κατηγορίες της εξύβρισης, απειλής, απρόκλητης σωματικής βλάβης, βλασφημίας θείων, προσβολής συμβόλων, παράνομης οπλοκατοχής, οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Ολοι αρνούνται τις κατηγορίες. Η υπόθεση αφορά το επεισόδιο που συνέβη το μεσημέρι της 7ης Μαρτίου 1996 στο χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου. Ομάδες φοιτητών είχαν τότε εκδιώξει βίαια το βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παναγιώτη Καμμένο, ο οποίος επρόκειτο να μιλήσει σε συγκέντρωση της εθνικιστικής κυπριακής οργάνωσης ΠΕΟΦ. Ο βουλευτής και ο αστυνομικός της προσωπικής του ασφάλειας κατέφυγαν με περιπολικό στο νοσοκομείο "Ιπποκράτειο" για εξετάσεις. Διαπιστώθηκε εξάρθρωση της ωμοπλάτης του βουλευτή και απλή διάσειση του αστυνομικού.
Περιγράφοντας, λίγη ώρα αργότερα, το επεισόδιο σε κατάθεσή του στην αστυνομία, ο κ. Καμμένος αναφέρεται σε "15 άτομα του αναρχικού χώρου που άρχισαν να βρίζουν εμένα και τον συνοδό μου και να απειλούν λέγοντας 'αλήτες, ρουφιάνοι, κυπατζήδες, δεν θα βγείτε από δω μέσα, θα σας φάμε' και κινήθηκαν εναντίον μας, προκειμένου να μας οδηγήσουν κυνηγώντας σε μια αίθουσα όπου ανέμεναν περίπου άλλοι τριάντα αναρχικοί, φτύνοντάς μας, συγχρόνως κλοτσώντας μας, επίσης έβριζαν τα θεία και τη σημαία, με τις φράσεις 'γαμώ τη σημαία σας', 'γαμώ την Παναγία σας' κλπ. Δέκα απ' αυτούς, όταν μπήκαμε στην αίθουσα, φόρεσαν μαύρες κουκούλες και άλλοι ανέβασαν τα κασκόλ στα πρόσωπά τους, με σκοπό να μην αναγνωρισθούν. (...) Παράλληλα κτυπούσαν και δύο φοιτητές οι οποίοι προσπαθούσαν να μας προστατεύσουν και να μας φυγαδεύσουν." Αυτό που κάνει από την πρώτη στιγμή εντύπωση είναι το γεγονός ότι ο βουλευτής, παρά τις κουκούλες, δηλώνει έτοιμος να αναγνωρίσει αυτούς που τον έδιωξαν: "Εάν μου επιδειχθούν φωτογραφίες υπόπτων προσώπων θα μπορέσω κάλλιστα να τους αναγνωρίσω".

Η όψιμη αναγνώριση

Η υπόθεση δεν θα είχε συνέχεια, αν δεν επανερχόταν ο βουλευτής, στις 27 Μαρτίου, με συμπληρωματική κατάθεση στην αστυνομία. Είκοσι μέρες μετά το επεισόδιο, ο κ. Καμμένος δηλώνει ενόρκως ότι αναγνωρίζει τρεις φοιτητές στις φωτογραφίες που του επιδείχθηκαν, και προσθέτει άλλα πέντε ονόματα "αναρχικών, από μαρτυρίες φοιτητών που ήταν αυτόπτες μάρτυρες του επεισοδίου, οι οποίοι όμως φοβούνται να καταθέσουν στην Ασφάλεια".
Κανείς άλλος από τους μάρτυρες που κλήθηκαν στην Ασφάλεια δεν αναγνωρίζει στις φωτογραφίες που του επιδεικνύονται τα πρόσωπα των δραστών του επεισοδίου. Πρώτα πρώτα ο αστυνομικός που συνόδευε το βουλευτή και είναι μέλος της προσωπικής φρουράς του: "Δεν μπορώ να σας διευκολύνω στον εντοπισμό των αγνώστων δραστών, γιατί αφενός μεν δεχθήκαμε αιφνιδιαστική επίθεση και εγώ κάλυπτα με τα χέρια μου το βουλευτή και αυτοί φορούσαν κουκούλες." Το ίδιο και ένας αυτόπτης υπάλληλος του Πανεπιστημίου: "Αν μου επιδείξετε φωτογραφίες δεν θα καταφέρω να τα αναγνωρίσω, διότι κατά τη στιγμή του επεισοδίου επικράτησε φασαρία, αιφνιδιασμός, και λόγω του ότι υπήρχε πάρα πολύς κόσμος, κανείς δεν γνώριζε με ποιον είναι ώστε να μπορέσει κανείς να ξεχωρίσει τους δράστες."
Εξίσου αρνητικοί είναι και όλοι οι εκπρόσωποι της κυπριακής φοιτητικής οργάνωσης: "Πίστευα ότι από τις φωτογραφίες στο άλμπουμ που μου δείξατε θα αναγνώριζα τουλάχιστον τον παρακινητή των υπολοίπων, αλλά τελικώς δεν αναγνώρισα κανέναν", καταθέτει ένα μέλος του ΔΣ της ΠΕΟΦ στις 11 Μαρτίου. Στις 12 Νοεμβρίου συμπληρώνει ότι "εγώ δεν είδα να κτυπούν τον βουλευτή Καμμένο. Τον κυνηγούσαν με άγριες διαθέσεις, βρίζοντας και απειλώντας τον με τις εκφράσεις 'τρέχα μαλάκα, φασίστα, μη σε δείρουμε κι άλλο'." Ενα άλλο μέλος της ΠΕΟΦ καταθέτει ότι στο βίντεο και τις φωτογραφίες που του υποδείχθηκαν "δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω κανένα που να έμοιαζε με τους δράστες". Ενας τρίτος παρατηρεί ότι "αρκετοί από αυτούς ήταν μακρυμάλληδες. Αν μου υποδείξετε κάποιους από φωτογραφίες ή και τους ίδιους μπροστά μου δεν θα αναγνωρίσω κανέναν". Το επιβεβαιώνει κι ένας φοιτητής Θεολογίας ("από τις φωτογραφίες που μου έδειξαν δεν αναγνώρισα κανένα"), ένα τέταρτο μέλος της ΠΕΟΦ ("από τις φωτογραφίες δεν αναγνώρισα κανένα δράστη, όλοι μου φάνηκαν ίδιοι, με σχεδόν ίδια αμφίεση"), και δυο φοιτήτριες ("δεν αναγνωρίζω κανέναν", "από το βίντεο και τις φωτογραφίες δεν γνωρίζω κανέναν").
Ο μόνος, λοιπόν, που αναγνωρίζει θετικά τους δράστες είναι ο ίδιος ο κ. Καμμένος. Ολοι οι υπόλοιποι μάρτυρες ουσιαστικά ανατρέπουν τη δική του μαρτυρία. Το γεγονός επισημαίνεται και στο ενημερωτικό σημείωμα της Ασφάλειας προς τον Εισαγγελέα: "Ολα τα μέλη της ΠΕΟΦ που κλήθηκαν και κατέθεσαν δεν αναγνώρισαν από τις επιδειχθείσες φωτογραφίες κανένα ως δράστη της επίθεσης" (28.3.96). Δεν γνωρίζουμε τη μέθοδο που ακολούθησε ο ακροδεξιός βουλευτής για να εντοπίσει αυτούς που καταγγέλλει ως δράστες. Και οπωσδήποτε μας ξενίζει η υβριστική συμπεριφορά του προς τους ομοϊδεάτες του Κυπρίους ("φοβούνται, γι' αυτό το λένε σ' εμένα και όχι στην αστυνομία"). Αλλά εκείνο που κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι αυτό το περίφημο "άλμπουμ" της αστυνομίας με τις φωτογραφίες "υπόπτων" φοιτητών. Ποιοι περιλαμβάνονται σ' αυτό το άλμπουμ, και ποιοι έχουν αναλάβει να φακελώσουν τους νέους της Θεσσαλονίκης; Μήπως συντάσσεται και αυτό από τους ανώνυμους πληροφοριοδότες του κ. Καμμένου;

Οι "αποκαλύψεις" του κ. Καμμένου

Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που ξεδιπλώνει ο κ. Καμμένος τις αρετές του ως ντετέκτιβ. Το καλοκαίρι του 1992 κυκλοφόρησε το βιβλίο "Τρομοκρατία: από τη θεωρία στην πράξη" με τις απόψεις του πολιτευτή -τότε- της Νέας Δημοκρατίας και πρόλογο του γνωστού στρατηγού Γρυλλάκη. Η θεωρία του κ. Καμμένου περί τρομοκρατίας στην Ελλάδα δεν είναι πρωτότυπη. Ισχυρίζεται και αυτός ότι έχει ανακαλύψει τον συνδετικό ιστό μεταξύ ΠΑΣΟΚ και τρομοκρατών. Οι συγκεκριμένοι όμως ισχυρισμοί του συγγραφέα θεωρήθηκαν εντελώς εξοργιστικοί από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, όπου επισημαίνεται ότι "πρόκειται για συνήθεις και βλακώδεις συκοφαντικές αθλιότητες, που αναμασούν κύκλοι της Ν.Δ. κατά καιρούς χωρίς ντροπή." Η έκρηξη του ΠΑΣΟΚ οφείλεται και στο γεγονός ότι το βιβλίο αυτό κυκλοφορούσε επισήμως στα αστυνομικά τμήματα της χώρας.
Εντονότερη ήταν η αντίδραση στελεχών που κατονομάζονται στο βιβλίο, όπως ο Κώστας Λαλιώτης: "Δυστυχώς, διάφοροι καμμένοι και 'χαμένοι' συγγραφείς και διάφοροι βαμμένοι και 'βλαμμένοι' στρατηγοί, μαζί με κάποιους μικρονοϊκούς πολιτικούς, υφαίνουν έναν ιστό αράχνης, ένα παρακράτος." Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Βασίλης Μαγγίνας υποχρεώθηκε να "αδειάσει" τον Καμμένο και τον Γρυλλάκη: "Δεν είναι στελέχη της κυβερνήσεως, ούτε ένας πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού ούτε ένας πολιτευτής. Εχουν και οι δύο την ευθύνη των γραφομένων τους."
Στις 11 Ιανουαρίου 1993 με το θέμα ασχολήθηκε και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος κατήγγειλε ότι το βιβλίο του Καμμένου υπονομεύει τη δημοκρατία: "Είναι απίστευτο, και είμαι βέβαιος ότι δεν αφορά ολόκληρο το κόμμμα της Ν.Δ. Ας τελειώνουν οι αθλιότητες αυτές, οι οποίες στο βωμό της εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων της κυβέρνησης της Ν.Δ., του κόμματος της Ν.Δ., δυναμιτίζουν τα θεμέλια των δημοκρατικών θεσμών, την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Τέρμα στις αθλιότητες. Φτάνει πια.      

(Ελευθεροτυπία, 1/2/1997)