Τα ποντιακά σωματεία και τα επεισόδια
 

Το γεγονός ότι ορισμένα στελέχη των οργανωμένων Ποντίων βρέθηκαν ανάμεσα στους θλιβερούς ακροδεξιούς στη Θεσσαλονίκη, υποχρεώνει τις ηγεσίες των δύο αντιμαχόμενων ομοσπονδιών να δώσουν εξηγήσεις:

 

Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων:

Θεσσαλονίκη 10.11.1997,

Σας στέλνω αυτή μου την επιστολή με την ευκαιρία δημοσιεύματος στο φύλλο της εφημερίδας σας της 8ης Νοεμβρίου, με τίτλο "Προβοκάτορες με ονοματεπώνυμο", στο οποίο μου αποδίδονται ορισμένες δηλώσεις, για την ενημέρωση της εφημερίδας σας, αλλά και των αναγνωστών σας, για τις ακριβείς θέσεις μου, σε όσα ρωτήθηκα.
Είναι γνωστό ότι από την ημέρα που πληροφορήθηκα την πραγματοποίηση της Ημερίδας στη Θεσ/νίκη με θέμα, "Ατατούρκ-Βενιζέλος", κατέθεσα δημόσια στα Μ.Μ. Ε τις θέσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων, που περιληπτικά ήταν:
"Οτι δεν διαφωνούμε με πρωτοβουλίες που μπορούν να προωθήσουν την σύγκλιση των δύο λαών και την ειρηνική συνύπαρξή τους, αρκεί αυτές να οικοδομούνται πάνω στον δημοκρατικό διάλογο, την ιστορική γνώση των γεγονότων που συνέβησαν μέσα στους αιώνες ανάμεσά τους, και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι συνεχείς προκλήσεις από τη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας δεν επιτρέπουν άκαιρες και πρόχειρες προσεγγίσεις, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν εκρήξεις, και μάλιστα ανεξέλεγκτες, από τον κόσμο που έζησε στο πετσί του τον Τουρκικό ρατσισμό και την Γενοκτονία.
Η ΠΟΠΣ παρά τις όποιες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις, με την επιστημονική της ομάδα θα παραβρεθεί στην ημερίδα για να καταθέσει τις δικές της τεκμηριωμένες απόψεις, για το ρόλο του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, απέναντι στους Ελληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας"
Παρ' όλα αυτά, στο δημοσίευμά σας με εμφανίζετε, εντελώς άδικα, "ότι κατόπιν εορτής αναγνώρισα ότι η κατάσταση, (με αφορμή την συγκέντρωση στο Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Θεσ/νίκης), είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο".
Φαντάζομαι ότι εκ των υστέρων και κατόπιν εορτής θα πρέπει να το συνειδητοποίησαν, όσοι επέμεναν να διοργανώσουν την ημερίδα, χωρίς να λάβουν, έστω, υπ' όψη τους και τις δικές μας επισημάνσεις.
Φέρομαι επίσης να αναφέρομαι στον κ. Χαραλαμπίδη, με την διαπίστωση ότι "συνυπάρχει με φασιστικές και θρησκευτικές οργανώσεις". Η απάντησή μου στην ερώτησή σας τι σχέση έχει ο κ. Χαραλαμπίδης με την Ομοσπονδία Ποντίων, που δημιουργήθηκε στη Θεσ/νίκη το τελευταίο διάστημα, ήταν η εξής:
"Είναι γεγονός ότι η ηγετική ομάδα που εκπροσωπεί την ΟΠΣΒΕ έχει σχέση με τον κ. Χαραλαμπίδη, μια που συχνά τον επικαλούνται, ενώ διαχέεται μέσα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο η άποψη ότι η Ομοσπονδία αυτή, έγινε και λειτουργεί με την σύμφωνη γνώμη του.
Δυστυχώς, όμως, σε σειρά εκδηλώσεων (και αντεκδηλώσεων απέναντι στην ΠΟΠΣ) που έχουν πραγματοποιήσει κατά καιρούς, υπήρξαν καταγγελίες ότι σ' αυτές εμφανίστηκαν και στοιχεία που δεν έχουν ουσιαστικά σχέση με τον ποντιακό χώρο, αλλά με ακραίες πολιτικές ομάδες.
Ετσι και στη συγκέντρωση της Θεσ/νίκης, βρέθηκαν να συνυπάρχουν η ηγετική ομάδα της ΟΠΣΒΕ, ομάδα ακροδεξιών, καθώς και μεμονωμένοι πολίτες.
Οσο για το ποιοί δημιούργησαν τα επεισόδια, πιστεύω ότι αυτό ήταν δουλειά των αρμοδίων αστυνομικών οργάνων να το διαπιστώσουν και όχι δική μας".
Τέλος, όσο για τους τίτλους που μου αποδίδονται στο δημοσίευμα, ως αδελφού πολιτευτή, Δημοτικού Συμβούλου, ή συμβούλου του κ. Γιώργου Παπανδρέου, όπως θα θυμάστε σε ανάλογη ερώτησή σας δεν σας έκανα καμία αναφορά, μια που η λειτουργία μου ως Προέδρου της ΠΟΠΣ με αυτή του αδελφού μου, Δημοτικού συμβούλου, είναι εντελώς ανεξάρτητη, και σύμβουλος του Υφυπουργού Εξωτερικών υπήρξα, στο παρελθόν.
Αντίθετα, σας τόνισα πως θα θεωρούσα εξαιρετικά ενδιαφέρον αν η Τουρκική Κυβέρνηση συνεργαζόταν με τον φορέα μας, που έχει στη δύναμή του 162 Ποντιακούς συλλόγους σε όλη την Ελλάδα, με τους Ελληνες και Τούρκους επιχειρηματίες, που έδειξαν "ευαισθησία" με το θέμα που επέλεξαν για την Ημερίδα του "Ατατουρκ-Βενιζέλος", και από κοινού να υιοθετήσουν την πρότασή μας για πραγματοποίηση διημερίδας στην Σαμψούντα, με θέματα "Κεμάλ Μουσταφά Πασάς, ο ρόλος του στη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού (1914-1916)" και "Τα
μνημεία και η πολιτιστική κληρονομιά του Ελληνισμού στον Πόντο και τη Μικρά Ασία και η τύχη τους σήμερα". Ενώ σας ενημέρωσα, ακόμη, για τις προτάσεις μας, σε μετονομασία της οδού Απ. Παύλου, δρόμου που περνάει μπροστά από το Τουρκικό Προξενείο της Θεσ/νίκης σε "19ης Μαϊου" και την εγκατάσταση στο νέο πεζόδρομο της Αριστοτέλους "Μνημείου Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού".
Παρ' όλο που πιστεύω ότι η ανταλλαγή επιστολών επιβεβαίωσης ή διάψευσης μιας συνέντευξης δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την απόδοση των όσων δηλώνει ο συνεντευξιαζόμενος, θα σας παρακαλούσα, εάν πιστεύετε και εσείς ότι η επεξηγηματική μου επιστολή συμβάλλει στην αποκατάσταση της αλήθειας και της ακρίβειας των όσων σας κατέθεσα και ότι θα πρέπει να φέρω την ευθύνη των όσων λέγω και όχι όσων μου αποδίδονται, να την δημοσιεύσετε στην έγκριτη εφημερίδα σας.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία

Στέφανος Π. Τανιμανίδης
Πρόεδρος Π.Ο.Π.Σ
 

Ομοσπονδία ποντιακών Σωματείων Β. Ελλάδας:

Με αφορμή τα δημοσιεύματα της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" και την ταύτιση των Ποντίων με τον "Στόχο" και άλλες παρόμοιες ομάδες, έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Πριν από μήνες αναγγέλθηκε η διοργάνωση, στην Θεσ/νίκη, συμποσίου Ελλήνων και Τούρκων επιχειρηματιών με θέμα τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Κεμάλ Ατατούρκ. Στις επιμέρους προθέσεις και στόχους των διοργανωτών, παρόλο που εκ των υστέρων το αρνούνται, ήταν η ονομασία ενός δρόμου της πόλης μας με αυτό του Κεμάλ Ατατούρκ. Οι πράξεις αυτές αποτελούσαν μεγάλη προσβολή προς την ιστορική μνήμη, την αξιοπρέπεια των Ελλήνων αλλά ιδιαίτερα των Ποντίων, που πριν από 78 χρόνια υπέστησαν την Γενοκτόνα βία του Κεμάλ. Θα περιμέναμε από την "Ελευθεροτυπία" να καταδικάσει αυτήν την μεγάλη προσβολή και πράξη βίας.
Πριν από ορισμένους μήνες όμως, τον Μάϊο του 1997, είδαμε την ίδια εφημερίδα να υπερασπίζεται τις εκδηλώσεις Κεμάλ Κουρτ - Ρουβά στην βάρβαρη γραμμή του Αττίλα στην Κύπρο, την ημέρα του θανάτου αλλά και της ιστορικής μας μνήμης, την 19η Μαϊου.
Η διοργάνωση της Θεσ/νίκης για τον Κεμάλ έπρεπε να έχει την πολιτική απάντηση των επιζησάντων της Γενοκτονίας και των απογόνων τους. Αυτό ήταν το καθήκον μας απέναντι στους νεκρούς μας. Η εκδήλωση της αντίθεσης και της διαμαρτυρίας μας ήταν μια πράξη πολιτισμού.
Η ταύτισή μας με ακροδεξιές σοβινιστικές "Εθνικόφρονες" ομάδες που κατά την γνώμη μας χειραγωγούνται από κύκλους εντός και εκτός Ελλάδας, αποτελεί συνέχεια της προσβολής στη βαθιά ανθρωπιστική δημοκρατική και διεθνιστική ποντιακή ταυτότητα. Αυτός ο βαθύς διεθνισμός μας εξηγεί την αλληλεγγύη μας προς τον μαρτυρικό Κουρδικό λαό.
Θέλουμε να σημειώσουμε, όμως, ότι οι κύκλοι που χειραγωγούν αυτές τις ομάδες είναι οι ίδιοι που θέλουν να συκοφαντήσουν τους ευγενείς αγώνες μας για την ιστορική αλήθεια, τον άνθρωπο και τη ζωή, ενάντια στον ρατσισμό και τη βία, να μας παρουσιάσουν δηλαδή ως σοβινιστές, ακροδεξιούς, εθνικιστές και τρομοκράτες, όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα της "Ελευθεροτυπίας".

Το γραφείο Τύπου της ΟΠΣΒΕ
(Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Βόρειας Ελλάδας)     

(Ελευθεροτυπία, 15/11/1997)