Το φάντασμα της Θράκης
 

"Μαρωνείας εναντίον Πάγκαλου για το άρθρο της ιθαγενείας"
                   ("ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", 1.11.1997)

Μια απίθανη διάταξη του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας (ΚΕΙ) -που επιβιώνει από το 1927 και επαναδιατυπώθηκε στο Ν.Δ.3370/1955- δεν λέει να καταργηθεί, παρ' όλες τις κατά καιρούς δεσμεύσεις των τελευταίων κυβερνήσεων. Δεν είναι άλλη από την πασίγνωστη δυνατότητα του κράτους να αφαιρεί την ελληνική ιθαγένεια ορισμένων "κακών" "αλλογενών", όπως περιγράφεται στο άρθρο 19 του Κώδικα: "Αλλογενής, εγκαταλιπών το ελληνικόν έδαφος άνευ προθέσεως παλιννοστήσεως, δύναται να κηρυχθεί απωλέσας την ελληνικήν ιθαγένειαν". Το σκάνδαλο συντηρείται και με συνταγματική υποστήριξη -άρθρο 111 παρ 6 του Συντάγματος- και εφαρμόζεται με απόρρητη διαδικασία.
Οι αφαιρέσεις ιθαγενείας "αλλογενών" από το 1965, οπότε και άρχισαν να πραγματοποιούνται κατά χιλιάδες, αφορούν αποκλειστικά πολίτες που ανήκουν στη μειονότητα της Θράκης. Τους άλλους "εθνικώς υπόπτους", πολιτικούς πρόσφυγες ιδίως της Μακεδονίας, τους περιλαμβάνει το επόμενο άρθρο του Κώδικα. Το άρθρο 20 αφαιρεί την ιθαγένεια σε όποιον "εν αλλοδαπή διαμένων ενήργησε προς όφελος αλλοδαπής πολιτείας πράξεις ασυμβιβάστους προς την ιδιότητα του Ελληνος και αντιθέτους προς τα συμφέροντα της Ελλάδος". Με τις διατάξεις, άλλωστε, του ίδιου ΚΕΙ αποβλήθηκαν από τον "εθνικό κορμό", επί Χούντας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μελίνα Μερκούρη, η Ελένη Βλάχου κ.α.
Ανθρωποι συνεχίζουν να χάνουν την "ταυτότητά" τους μια ωραία μέρα, χωρίς προηγουμένως να έχουν πληροφορηθεί ο,τιδήποτε για την επικείμενη εναντίον τους απόφαση! Κάπου μεταξύ των κλιμακίων της ΕΥΠ (Γραφεία Πολιτιστικών Σχέσεων Ξάνθης και Κομοτηνής και του κλιμακίου του ΥΠΕΞ Καβάλας), του υπουργείου Εσωτερικών και λοιπών υπηρεσιών ιθαγενείας, κρίνεται, με απόρρητο μάλιστα τρόπο, αν ένας "αλλογενής" (κατά τα άλλα, Ελληνας πολίτης, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα) Τούρκος, Πομάκος ή Ρομ στην καταγωγή, "προτίθεται" να επιστρέψει στον τόπο του. Προφανώς τα κριτήρια ήταν και παραμένουν "εθνικού περιεχομένου", σε σημείο να χάνει την ιθαγένεια πολίτης ενώ εκπλήρωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ή ένας άλλος να βρίσκεται 27 χρόνια χωρίς ιθαγένεια, επειδή το 1969 "εγκατέλειψε" για 5 μήνες τη χώρα (περίπτωση Πομάκου Αχμετσίκ Μεχμέτ). Οσο για τον "ανιθαγενή" Γιακούμπ Κούρτ, ο οποίος "διεγράφη" από τον μακαρίτη τον Καλαμίδα, στις 22.11.1984, επειδή "κατεβλήθη προσπάθεια να τον προσεταιριστούμε χωρίς επιτυχία", κατάφερε δέκα χρόνια μετά, να αποκατασταθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Υποσχέσεις

Μετά τη συνυπογραφή του υπομνήματος για την κατάσταση στη Θράκη (31.1. 1990) από τον πρωθυπουργό της Οικουμενικής, Ξ. Ζολώτα, και τους τρεις αρχηγούς (Μητσοτάκη, Παπανδρέου, Φλωράκη), οι υποσχέσεις για την κατάργηση του απαράδεκτου, σύμφωνα με όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις, άρθρου 19, έπεφταν βροχή. Ο πρωθυπουργός, τότε, Κ. Μητσοτάκης δεσμεύθηκε δύο φορές: στην Κομοτηνή (15.5.1991) και στο Παρίσι (13.9.1991). Ακολούθησαν δημόσιες δηλώσεις και από την επόμενη κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ. Πρόσφατα, μετά τον αναπληρωτή ΥΠΕΞ Γ.Παπανδρέου, ο οποίος έχει πολλές φορές ζητήσει την κατάργηση του αρθρ. 19, ανάλογες απόψεις εξέφρασαν και οι κύριοι Πάγκαλος και Κρανιδιώτης. Απαντώντας, πριν μερικές βδομάδες, σε σχετική "κινδυνολογική" ερώτηση του συναδέλφου του Στ. Παπαθεμελή, ο Θ. Πάγκαλος παραδέχτηκε ότι με το άρθρο 19 όντως παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η τύχη της διάταξης "επιδεινώθηκε" περαιτέρω μετά την υπογραφή από τη χώρα μας της "Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Ιθαγένεια", στις αρχές του μηνός, αλλά και με την "Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων" (27.9.1997).
Και όμως το "19" εξακολουθεί να υπάρχει. Τμήμα του "πατριωτικού ΠΑΣΟΚ", με επικεφαλής (σε αυτή την "εθνική μάχη") τον υπουργό Εσωτερικών Αλέκο Παπαδόπουλο, βιώνουν την επικείμενη κατάργηση της διάταξης ως μια πίεση του διεθνούς παράγοντα, κάτι σαν μια κερκόπορτα κατά του έθνους. Αυτή ωστόσο η στάση, φαινομενικά παράλογη και μειοψηφική, υπαγορεύται από τα "εθνικά ανακλαστικά" του θρακιώτικου λόμπι και των πάσης φύσεως τουρκοφάγων συμμάχων του. Το πολιτικό κόστος μοιάζει να είναι μεγάλο. Πώς να συγκρουστείς με τη θεσμοποιημένη τοπική ρητορεία; Πώς να εξηγήσεις, στους σκοπίμως "τρομοκρατημένους" ειδήμονες και απλούς ψηφοφόρους, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν γνωρίζουν σύνορα, θρησκευτικές ή εθνικές καταγωγές και συνειδήσεις;

Οι τερατολόγοι

Ας δούμε τον τρόπο που πλέκεται ο εθνικόφρων ιστός, μέσα από την παρουσίαση χαρακτηριστικών επιχειρημάτων της τελευταίας περιόδου. Πρώτο θέμα του "Αδέσμευτου" (4.11.1995) ήταν η αποκάλυψη του "σχεδίου διχοτόμησης της Θράκης". "Γεράκι των Αμερικανών αλωνίζει στη Θράκη (...) με σκοπό την κατασυκοφάντηση της Ελλάδας", γράφει η εφημερίδα, μιλώντας για την επίσκεψη του προξένου των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη Ντ. Σούλερ. Και τι έκανε ο κ. Σούλερ; Ερευνούσε, μεταξύ άλλων διοικητικών παραλείψεων, και τις "φήμες για την έκπτωση χιλίων μουσουλμάνων από την ελληνική ιθαγένεια με το άρθρο 19". Σύμφωνα με τους ευφάνταστους "αντιιμπεριαλιστές" του "Αδέσμευτου", το μέτρο εφαρμόζεται μόνο κατά των "πρακτόρων της Τουρκίας".
Μήνες αργότερα, σταχυολογούμε άλλο πρωτοσέλιδο, της "Απογευματινής" (29.1. 1997) αυτή τη φορά: "Σύμμαχοι και Τουρκία πιέζουν για τον Κώδικα Ιθαγενείας. Σύνορα 'ανοικτά' σε 250.000 φανατικούς". Η κατάργηση του άρθρου 19, κατά την εφημερίδα, "σημαίνει επαναπατρισμό περισσοτέρων από 250.000 μουσουλμάνων με τούρκικη συνείδηση, 'Μακεδόνων' και Σλαβομακεδόνων, αλλά και Τσάμηδων". Αν καταλάβαμε καλά, οι "υπερπατριώτες" ομολογούν ότι η κοιτίδα του πολιτισμού, η Ελλάδα, έρχεται πρώτη στην εθνοκάθαρση, πολύ πριν το σφαγείο της Βοσνίας.
"Γιουρούσι στη Θράκη", ξαναβλέπει ο "Αδέσμευτος", στις 9.2.1997, εννοώντας ότι με την "κατάργηση ή την τροποποίηση του άρθρου 19 γίνεται το πρώτο βήμα για την επιστροφή των δεδηλωμένων πρακτόρων της Αγκυρας, οι οποίοι ισχυρίζονται (σ.σ. οι "κύκλοι") ότι ανέρχονται σε 450.000". Η σειρά του "Αδέσμευτου" στις 15. 6.1997 να καταγγείλει τις "πονηριές του Μουσταφά", όταν ο βουλευτής του ΣΥΝ κατέθεσε σχετική ερώτηση: "Σε μια προσπάθεια να αλώσουν το Δήμο της Κομοτηνής και να αλλοιώσουν τα δημογραφικά δεδομένα της Θράκης, θέλουν να καταργηθεί το άρθρο 19 (...) Και μην ξεχνάτε ότι εκτός από μίσθαρνους Μουσουλμάνους υπάρχουν και κάτι μίσθαρνοι Σκοπιανοί".
Το λόμπι παίρνει φωτιά στο τέλος Ιουλίου, προαναγγέλλοντας την "αυτονόμηση" της Θράκης: "Στη Ροδόπη, όπως αναφέρει με ανακοίνωσή της η Αδελφότητα Κομοτηναίων Θεσσαλονίκης, έχει συσταθεί ομάδα κατά της αλλαγής του υφιστάμενου Κώδικα, διότι θα γεμίσουμε Τούρκους στη Θράκη (...) Θα τους επιτρέψουμε να έρχονται, να ψηφίζουν, να αγοράζουν με την οικονομική βοήθεια της Αγκυρας -ό,τι θέλουν στην περιοχή, ώστε σε λίγα χρόνια η ακριτική αυτή περιοχή να αλλάξει, προς όφελος των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας, που είναι η αυτονόμηση της Θράκης" ("Ελ. Τύπος", 29.7.1997).
Το άγχος για την "φυλετική καθαρότητα" της χώρας εμφανίζεται εντονότερο στις αρχές Σεπτεμβρίου. "Μετά τη μαζική νομιμοποίηση χιλιάδων Αλβανών λαθρομεταναστών, η κυβέρνηση Σημίτη φαίνεται έτοιμη να προχωρήσει σε νέο εγχείρημα υπονόμευσης της άλλοτε αδιαμφισβήτητης πληθυσμιακής και θρησκευτικής ομοιογένειας, με σοβαρές συνέπειες και για την ίδια την εθνική υπόσταση του ελληνικού κράτους", γράφει ο Γ. Χαρβαλιάς ("Ε.Τ", 7.9.97) κατακεραυνώνοντας, από αμιγείς λεπενικές θέσεις, τον Γ. Παπανδρέου για την πρόθεση του να καταργήσει το επίμαχο άρθρο.
Επειτα ήρθαν οι επιστολές των μητροπολιτών Ξάνθης και Κομοτηνής και τα πύρινα άρθρα (πότε στην "Ελεύθερη Ωρα", πότε στο "Νέμεσις") της Αιμιλίας Λαδοπούλου, επιτίμου προέδρου της Ενώσεως Κομοτηναίων, για να αποτελειώσουν τα ευρωπαϊκά και εκσυγχρονιστικά φιλομειονοτικά ανοίγματα: "Η Βουλή των Ελλήνων δεν πρέπει να προβεί στην κατάργηση του άρθρου 19. Εάν συμβεί το απευκτέον, θα είναι η πλέον ανθελληνική πράξη", γνωμοδότησε το λόμπι. Για να αποφύγουμε επομένως "εθνικές περιπέτειες", μια λύση υπάρχει: Απλώς να παραμείνουμε ρατσιστές!     

(Ελευθεροτυπία, 29/11/1997)