Η στρατηγική της έντασης

"Οι μουσουλμάνοι βουλευτές Δούρειος Ιππος για τη Θράκη"
           
("Ακρόπολις", 4/6/98)

Μύρισαν εκλογές και η Θράκη ζει ήδη στο ρυθμό τους. Τα μεγάλα μαχαίρια έχουν βγει. Κι αν στην υπόλοιπη χώρα οι συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, οι ομάδες συμφερόντων και τα τοπικά τζάκια δημαγωγούν, άλλοτε κυνηγώντας λεξικά και άλλοτε τα άφαντα διαπλεκόμενα, στη Θράκη η συνταγή είναι σταθερή: Σκορπίζουν εθνικές ανησυχίες. Κινδυνολογούν, επινοούν εχθρούς, κάθε τι που περιορίζει την εκλογική τους επιρροή χαρακτηρίζεται "σχέδιο των Τούρκων". Ετσι συνήθισαν τόσα χρόνια, χέρι χέρι με το κράτος, το παρακράτος, με τα επιδοτούμενα εθνικά σωματεία (και τις μεγάλες επιχειρήσεις), με τις δυνάμεις του μητροπολίτη Δαμασκηνού, μάζευαν σταυρούς και προνόμια. Το τρικ είναι απλό. Και ένα παιδάκι μπορεί να το σκεφτεί. Κλαιγόμαστε ότι όπου να 'ναι θα μας πάρουν οι Τούρκοι τα σπίτια, στρεφόμαστε κατά των μειονοτικών (οι οποίοι θεωρούνται συλλήβδην πεμπτοφαλαγγίτες), χτυπάμε αδυσώπητα όσους συνεργάζονται με τα στελέχη της μειονότητας ή με όποιον τολμά να υπενθυμίζει τα δικαιώματά της, και στο τέλος κάτι θα αρπάξουμε. Λεφτά, προνόμια, ψήφους, αξιώματα, κάτι τέλος πάντων.
Στην Κομοτηνή, π.χ, το λόμπι των επαγγελματιών της εθνικιστικής κινδυνολογίας δεν ανέχεται τις προνομιακές σχέσεις που διατηρεί η σημερινή πλειοψηφία του Δήμου, με την τουρκομουσουλμανική μειονότητα, και προσπαθεί να θολώσει τα νερά. Με πηγή τα ίδια πάντοτε κέντρα (ακροδεξιές εφημερίδες, παλιότερα και μοντέρνα δίκτυα διανομής "εθνικών" πληροφοριών) διοχετεύουν και στις αθηναϊκές εφημερίδες απίθανα σενάρια. Με αφορμή την εκλογή του βουλευτή Ξάνθης του ΠΑΣΟΚ Γκαλίπ Γκαλίπ στην προεδρία της Συμβουλευτικής Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, τον περασμένο Φεβρουάριο, αρχίζει ένα μπαράζ ψευτοπληροφοριών και σχολίων. Από τις 19.2.1998 έως σήμερα μετρήσαμε κάπου πενήντα δημοσιεύματα -μόνο στις αθηναϊκές εφημερίδες- με το ίδιο πάνω κάτω περιεχόμενο. "Η Ανώτατη Συμβουλευτική Επιτροπή των Τούρκων της Δυτ. Θράκης, θεωρείται όργανο του προξενείου. Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη παρουσία της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου πήγαν μέλη της να κατηγορήσουν την Ελλάδα για δήθεν παραβίαση των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Θράκης (...) Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι πως 'εγκλώβισαν' δύο βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου σε αυτή την Επιτροπή.", γράφουν τα ΝΕΑ (19.2). Και μετά γαία πυρί μιχθήτω: "Είμαστε Τούρκοι, λένε οι μουσουλμάνοι βουλευτές" (Βραδυνή). "Περίεργος ο ρόλος των μουσουλμάνων βουλευτών σε φιλοτουρκική 'επιτροπή'" (Αθηναϊκή). "Μουσουλμάνοι βουλευτές σε οργάνωση 'Τούρκων' της Θράκης" (Απογευματινή). "Προσβλέποντας ίσως στην αύξηση της εκλογικής πελατείας, ο βουλευτής του ΣΥΝ (Μουσταφά) δηλώνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί ότι είναι Τούρκος" (Εθνος).

Γιατί "άτυπη"

Ποια είναι η πραγματική εικόνα; Η περίφημη Επιτροπή, η οποία χαρακτηρίζεται μειωτικά ως άτυπη και εξωθεσμική, είναι άτυπη επειδή εδώ και 8 χρόνια οι δικαστικές αρχές έχουν θέσει εκτός νόμου τον όρο Τούρκος ή τουρκικό. Οπως όμως είναι γνωστό, από το 1990 έως τις μέρες μας οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν προσχωρήσει σε όλες τις ευρωπαϊκές και τις διεθνείς συμβάσεις που αναγνωρίζουν τα μειονοτικά δικαιώματα, με πρώτο το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Οι δε σχέσεις της Επιτροπής με το τουρκικό προξενείο, το πολύ πολύ να είναι ανάλογες με τις σχέσεις που έχει το κόμμα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία (ΕΑΔ) με τις ελληνικές διπλωματικές αρχές. Μόλις στις 31.5.98, π.χ, η Καθημερινή δημοσιεύει ανάλυση του Στ. Λυγερού που σημειώνει ότι ο επικεφαλής της ΕΑΔ "κ. Μέλλος επιβίωσε αποκλειστικά και μόνο λόγω της εύνοιας του πρεσβευτή της Ελλάδας στα Τίρανα κ. Κώστα Πρεβεδουράκη", και ότι "η δύναμή του στηρίζεται στη δυνατότητά του να μοιράζει βίζες, οι οποίες στην Αλβανία λειτουργούν σαν σκληρό νόμισμα"!
Τα πιο πάνω, προφανώς δεν επηρεάζουν τους "ανησυχούντες". Απτόητοι συνεχίζουν τον πόλεμο και κατά του βουλευτή Μουσταφά, ο οποίος παρότι δεν συμφωνεί με τις πολιτικές επιλογές της Επιτροπής και δεν συμμετέχει, βρίσκεται στο στόχαστρο, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορεί να αρνηθεί την εθνική του ταυτότητα. Στις 22.2 τη σκυτάλη αναλαμβάνει ο Τύπος της Κυριακής, όπου και "αποκαλύπτεται" το "διακομματικό προσκύνημα στον Τούρκο πρόξενο" και "πέφτουν οι μάσκες των τριών βουλευτών της μειονότητας". Ξέρετε πώς; Μα επειδή "στις 29 Ιανουαρίου '98, ο νομάρχης Ροδόπης, ο δήμαρχος Κομοτηνής και ο υποψήφιος για τη νομαρχία της Ν.Δ θεώρησαν σκόπιμο να υποβάλουν τα σέβη τους στον Τούρκο πρόξενο". Και η 29η Ιανουαρίου είναι εθνικώς ύποπτη ημέρα, διότι πρώτον άρχιζε το Μπαϊράμι και δεύτερον συνέπιπτε με την επέτειο της μεγάλης κινητοποίησης των μουσουλμάνων το 1990. Η εφημερίδα ζητά να πέσουν κεφάλια στα κόμματα και διερωτάται μήπως τους έχει δοθεί το πράσινο φως από το ΥΠΕΞ.
Την επομένη μπαίνει πιο σκληρά στο παιχνίδι η ευφάνταστη Βραδυνή: "Υποπτα παιχνίδια της Αγκυρας με αιχμή του δόρατος τους τρεις μουσουλμάνους βουλευτές". Ο Π. Σγουρίδης, με δηλώσεις του στα κανάλια επιβεβαιώνει τους φόβους του κ. Τράγκα: "Η πορεία των μουσουλμάνων βουλευτών στο ελληνικό Κοινοβούλιο είναι ένα φαινόμενο πολιτικής κλωνοποίησης των αλήστου μνήμης βουλευτών Φαϊκογλου και Σαδίκ". Στις 4.3 ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου, Γ. Κύρτσος, αποφαίνεται: "Οι μουσουλμάνοι βουλευτές της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ εντάχθηκαν πλήρως στη στρατηγική της Αγκυρας. Αυτοαποκαλούνται Τούρκοι".

"Νέα πρόκληση"

Ακολουθούν τα σήματα του νεόδμητου Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων, ενός ιδιωτικού φορέα, συμφερόντων του φιλόδοξου εκδότη της Ξάνθης, Παν. Πεντζουρίδη, που όπως γράφει και σε θεωρητικό του άρθρο στο περιοδικό Αρδην, φοβάται ότι "το επόμενο Κόσσοβο θα λέγεται Κομοτηνή"! Ο Αδέσμευτος τα αναδημοσιεύει σεβόμενος την κλασική συνταγή "νέα πρόκληση". Κι ας είναι κάτι ημερολόγια που εκδίδουν κάποιοι εθνικιστές δυτικοθρακιώτες μετανάστες στη Γερμανία, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν χάσει άδικα την ιθαγένειά τους με βάση το αλήστου μνήμης άρθρο 19 ΚΕΙ. Η πρακτορολογία καλά κρατεί.
Μόλις η Επιτροπή της μειονότητας εκδίδει ανακοίνωση με την οποία ζητά να έχει αναδρομική ισχύ η κατάργηση του άρθρου 19, ο Ελεύθερος Τύπος διαπιστώνει ότι η Θράκη έγινε προτεκτοράτο της Αγκυρας! (11.3). Ο Αδέσμευτος της Κυριακής θεωρεί ότι η σύγκριση Κόσσοβο-Θράκης είναι μοιραία (15.3). Η Αυριανή (23.3) αντιγράφει "εμπεριστατωμένη έρευνα του Θρακικού Πρακτορείου" και μιλά για "σκιώδη κυβέρνηση από τους Τούρκους στη Θράκη". Πρόκειται για τη δημοσιοποίση του οργανογράμματος της Επιτροπής. Τα ίδια διαβάζουμε σε άλλα "εμπεριστατωμένα" ρεπορτάζ της Αθηναϊκής (που τουλάχιστον γράφει ότι τα αναπαράγει από τις τοπικές πηγές), του Ελεύθερου Τύπου, του Στόχου, του Αδέσμευτου κ.λπ. Στο Α' συνέδριο του ΣΑΕ για την Απόδημη Νεολαία (13.4) ο Π. Σγουρίδης καταγγέλλει ότι "καταβάλλεται προσπάθεια να μετεξελιχθεί η θρησκευτική μειονότητα σε εθνική και εκείθεν σε κοινότητα". Ολοι πιάνουν το υπονοούμενο ότι επίκειται "Κυπροποίηση ή Ιμβροποίηση της Θράκης"!
Και φτάνουμε στο νέο καμάρι του συγκροτήματος Τράγκα. Η Ακρόπολις αντλεί τα πρωτοσέλιδά της από την "εθνικά ευαίσθητη περιοχή". Αν την παρακολουθήσει κανείς θα νομίσει ότι από ώρα σε ώρα τα σύνορα θα φτάσουν στο Νέστο. "Ο Γκαλίπ θέλει να γίνει η Θράκη Κόσσοβο", γράφει στις 15.5.98. Ο τίτλος προκύπτει από μία αναφορά του κλιμακίου της ΕΥΠ στη Β. Ελλάδα, στην οποία καταγράφονται οι κινήσεις του κυβερνητικού βουλευτή στις ΗΠΑ. Οτι δηλαδή πήγε στους αρμοδίους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και επέδωσε έγγραφο με τα προβλήματα της μειονότητας. Αλλά αυτό το έλεγε και ο ίδιος ο "πράκτορας", δεν ήταν κρυφό. Εκείνο που εντοπίζει η εφημερίδα, αντιγράφοντας την ανάλυση της ΕΥΠ, είναι το γεγονός ότι ένα ανάλογο έγγραφο είχε καταθέσει την ίδια περίοδο στον ΟΗΕ και η Τουρκία. Σιγά τον πολυέλαιο!

Δεοντολογία

Το τελευταίο διάστημα οι τόνοι ανεβαίνουν. Η πρωϊνή του Τράγκα σέρνει και τις υπόλοιπες του χώρου του δεξιού μηδενισμού και της νεοεθνικοφροσύνης. Βάζει στο χορό τους Καμμένους και τους Ανδρεουλάκους. Ο Γκαλίπ αναφέρεται πλέον απ' όλο το συνάφι ως πράκτορας αμέσως, ενώ οι υπόλοιποι βουλευτές εμμέσως. Πάντως κάθε μουσουλμάνος στη Θράκη είναι πεμπτοφαλαγγίτης! Οταν ο Μουσταφά Μουσταφά διαφωνεί με τις ελληνορθόδοξες δηλώσεις του νέου Αρχιεπισκόπου, ο Τύπος της Κυριακής (31.5) εξοργίζεται: "Το εντυπωσιακό στοιχείο -γράφει- δεν έχει σχέση τόσο με τις δηλώσεις του Μουσταφά, όσο με την προβολή τους από την Ελευθεροτυπία".
Και να σκεφτείτε ότι έχουμε Σύνταγμα, συμβάσεις για τα μειονοτικά δικαιώματα, και -προσφάτως- αποκτήσαμε και κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Διότι σύμφωνα με τον Ελέυθερο Τύπο "η ευαισθησία των ΜΜΕ της Ελλάδας δεν πρέπει να εξαντλείται στην προβολή των αντιρρήσεων του Μουσταφά Μουσταφά στις απόψεις του Αρχιεπισκόπου, αλλά να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της αποσταθεροποίησης που οργανώνει η Αγκυρα".
 

Μουχαμπέρι να γίνεται

Πράκτορες, μίσθανα όργανα, αργυρώνητοι, πέμπτη φάλαγγα κ.λπ, κ.λπ. Προσφιλείς λέξεις μερίδας του Τύπου και του πολιτικού κόσμου με διαχρονική πέραση και αξία.
Παλιά για τους αριστερούς και τους κομμουνιστές, σήμερα για τους μειονοτικούς και "αντιφρονούντες" στις κυρίαρχες αντιλήψεις. Ιδίως τώρα που στα ΜΜΕ, με την ισχύ που έχουν αποκτήσει, με την ικανότητά τους να διαμορφώνουν κλίμα, με τα "άγχη" μας τα εθνικά, πουλάει το πράγμα και αποφέρει κέρδη.
Ο χωριάτης είχε μείνει χωρίς καπνό και δεν ήξερε τι να κάνει. Βλέπει τον αγά του χωριού κάτω από το δένδρο να καπνίζει με κέφι. Πάει αμέσως κοντά του και λέει: Αγά μου, τί κάνει το ωραίο σου άλογο που ψόφησε πέρσι; Γυρνάει ο αγάς και θυμωμένα του λέει: Τί ερώτηση είναι αυτή βρε ξετσίπωτε; Τι να κάνει το άλογο που ψόφησε πέρυσι; Στρογγυλοκάθεται ο χωριάτης δίπλα στον αγά και του λέει γλυκά: Το ξέρω αγά μου, αλλά να, μουχαμπέρι (κουβέντα) να γίνεται! Δώσε μου την ταμπακέρα να στρίψω κι εγώ ένα τσιγάρο και μετά βλέπουμε!
Η πραγματική διάσταση των προβλημάτων, κοινά αποδεκτές λύσεις, σύγχρονες αντιλήψεις περί δικαιωμάτων, περί μειονοτήτων, τρόποι συμβίωσης και συνύπαρξης, αναζήτηση λύσεων, κοινή γλώσσα κ.λπ. Ουφ αμάν! Δύσκολα πράγματα.
Αμολάς μια κοτσάνα, λες κάτι παρατραβηγμένο, το παίρνει μερίδα του Τύπου και το κάνει μπαϊράκι, απάντηση - κόντρα απάντηση, τζερτζελές να γίνεται. Ολοι είναι κερδισμένοι. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το μοιρογνωμόνιο χαράσσει ισορροπημένες γραμμές, υπόγεια νούφαρα ανθίζουν στην επιφάνεια, συμπτύσσονται πολιτικές συμμαχίες δεξιάς, σοσιαλδεξιάς και ακροδεξιάς, τοπικοί παράγοντες ενόψει νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών παριστάνουν την κλώσα που προστατεύει αυγά και πουλάκια με σηκωμένα φτερά, θιγόμενοι δρέπουν καρπούς της αναπάντεχης δημοσιότητας και προβολής τους, αλαφροΐσκιωτοι σεληνιάζονται.
Μέσα στο κουρνιαχτό, μέσα στη σκόνη, μέσα στην αναμπουμπούλα γνωστό ποιος χαίρεται! Ο λαός, η λογική, η πρόοδος δεν χαίρονται, ασφαλώς, και ταλαιπωρούνται.

Μουσταφά Μουσταφά
(Γιατρός, βουλευτής Ροδόπης ΣΥΝ)

(Ελευθεροτυπία, 6/6/1998)

www.iospress.gr