Τα μυστήρια της Κασσανδρείας

"Τέσσερις ιεχωβάδες ξυλοκόπησαν ιερέα στη Χαλκιδική"
        ("Απογευματινή", 24/6/1999)

Αν αφήναμε την "ενημέρωσή" μας στα ψιλά των εντύπων και στη διαρκώς αυξανόμενη τερατολογία των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, θα είχαμε μείνει με την εντύπωση ότι στη Χαλκιδική βρίσκεται σε εξέλιξη "πραξικόπημα μισελλήνων ιεχωβάδων". Ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτό το καλοκαίρι η κοινή γνώμη ένιωσε την "θανάσιμη απειλή" των "αιρετικών", είδε την ορθοδοξία "να προπηλακίζεται" και θαύμασε την "αντίσταση" των "γνησίων Ελλήνων" της Κασσάνδρειας. Στην πραγματικότητα τα γεγονότα κινήθηκαν ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση, ελάχιστοι όμως τελικά θα το πληροφορηθούν -όπως, άλλωστε, και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, το σύνολο των ΜΜΕ, βομβάρδισε το πανελλήνιο με τις εικόνες του τραυματισμένου ιερέα Νεκταρίου Χατζηιωαννίδη από "ιεχωβάδες" επειδή "πρωτοστάτησε μαζί με τον δήμαρχο Κασσανδρείας Κ. Παπαγιάννη στις αντιδράσεις για να μη γίνει το κέντρο των Χιλιαστών" (πανομοιότηπο ρεπορτάζ σε όλα τα μέσα, 23, 24 και 25.6.1999).
Λίγες μέρες αργότερα το θέμα ξανάρθε στην επικαιρότητα: "Την αντίδραση κατοίκων της Κασσάνδρειας Χαλκιδικής προκάλεσε η πρόθεση μαρτύρων του Ιεχωβά να δημιουργήσουν στην περιοχή, πλησίον της εθνικής οδού, κέντρο στο οποίο θα συγκεντρώνονται μάρτυρες του Ιεχωβά από τη Χαλκιδική και άλλες περιοχές. Κάτοικοι της Κασσάνδρειας, με επικεφάλης ιερείς, πήγαν χθές τα ξημερώματα στον ιδιόκτητο χώρο και έσκαψαν χαντάκι με σκοπό να εμποδίσουν την προσέγγιση φορτηγού για το στήσιμο της λυόμενης κατασκευής. Ο δήμαρχος σε δηλώσεις του θεωρεί παράτυπη την έκδοση σχετικής άδειας για τη συγκεκριμένη κατασκευή" ("Καθημερινή", 9.7.1999).
Η υπόθεση, σύμφωνα με άρθρο του "Αγγελιοφόρου", πήρε σοβαρές διαστάσεις. "Λίγο έλειψε να σημειωθούν επεισόδια χτες τα ξημερώματα όταν 15 μάρτυρες του Ιεχωβά ήρθαν αντιμέτωποι με περίπου 500 κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι αντιδρούν στην εγκατάσταση χιλιαστικού κέντρου. Οι κάτοικοι που αντιδρούν, κατάφεραν να ματαιώσουν την εγκατάσταση χρησιμοποιώντας ένα γρέιντερ του Δήμου (...) Ο δήμαρχος Κώστας Παπαγιάννης ανέβασε τους τόνους μιλώντας "για ένα κέντρο που προκαλεί το κοινό αίσθημα με εμπρηστικές δηλώσεις των εκπροσώπων του, οι οποίοι με διάφορα τερτίπια προσπαθούν να προσηλυτίσουν τους ορθόδοξους"". "Τρείς βραδιές φυλάμε το σημείο, για να μην κατασκευάσουν οι χιλιαστές το κέντρο. Είμαστε ορθόδοξοι και δεν τους θέλουμε", δηλώνει και στη "Βραδυνή", ο ίδιος "αγωνιστής" δήμαρχος. Κι όλα αυτά τα φοβερά συμβαίνουν -σύμφωνα με τον "Ελεύθερο Τύπο"- "μετά το αιματηρό επεισόδιο του ξυλοδαρμού ιερέα από μάρτυρες του Ιεχωβά"!

Η αντιστροφή της εικόνας

Κάτι δεν μας πήγαινε καλά. Από τα δημοσιευμένα στοιχεία, ήδη αχνοφαινόταν ότι: 1. Οι "κακοί Ιεχωβάδες" είχαν στα χέρια τους την έγκριση των αρχών για το χτίσιμο του ευκτηρίου οίκου τους, και 2. Αυτοί που τελικά βιαιοπραγούσαν και παρανομούσαν έμοιαζε να είναι οι θρησκευτικές, δημοτικές και λοιπές "λαϊκές δυνάμεις" της περιοχής. Για την διακρίβωση της πραγματικότητας οφείλαμε να πραγματοποιήσουμε το δικό μας ρεπορτάζ.
Χωρίς ιδιαίτερο κόπο μάθαμε ότι από το 1995 έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια σε ιδιόκτητο νόμιμο οικόπεδο του "Σωματείου των Μαρτύρων του Ιεχωβά Μακεδονίας Θράκης" (406/1995). Επίσης από τον περασμένο Φεβρουάριο υπάρχει άδεια λειτουργίας ευκτηρίου οίκου στο συγκεκριμένο χώρο. Αδεια που, σύμφωνα με το νόμο, οφείλει να δίδει το υπουργείο Παιδείας (Δ/νση Ετεροδόξων). Ωστόσο οι "δυνάμεις της Ορθοδοξίας" δεν πείθονται. Βλέπετε, "τους πάνε" τα media...
Επικεφαλής της "αντίστασης" (ενάντια στην Ελληνική Δημοκρατία, σε τελευταία ανάλυση), βρίσκονται η Εκκλησία και ο Δήμος. Στην προσπάθειά τους αυτή, θα έχουν την αμέριστη συμπαράσταση των διαμορφωτών της "κοινής γνώμης", που συντάχθηκαν κι αυτοί με την προσπάθεια πάταξης του "εσωτερικού εχθρού". Με δυο λόγια, το περίφημο "αιματηρό επεισόδιο" της 23ης Ιουνίου κατά του "αγωνιστή ιερέα", εξελίχθηκε στην πραγματικότητα αρκετά διαφορετικά απ' ό,τι μπορεί κανείς να υποθέσει με βάση τις ιαχές περί "βάρβαρης επίθεσης" εναντίον ενός απροστάτευτου λειτουργού του Υψίστου. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνουμε από την μήνυση που ο υποτιθέμενος "θύτης", Λευτέρης Καλογήρου, έχει καταθέσει κατά του ιερέα Νεκτάριου Χατζηιωαννίδη και των οπαδών του: "Βρισκόμουν μαζί με άλλους δύο ομόθρησκούς μου στο χωριό Καλάνδρα Χαλκιδικής. Περιμέναμε τον κ. Σκοτίδα με τον εγγονό του για να αναχωρήσουμε από το χωριό, όταν εμφανίστηκε ο μηνυόμενος (ιερέας) ο οποίος μόλις μας είδε σταμάτησε το αυτοκίνητό του και κατέβηκε τρέχοντας προς το μέρος μας με απειλητικές διαθέσεις. Μας πλησίασε εξυβρίζοντάς μας με επαίσχυντους χαρακτηρισμούς: 'σατανάδες, καθίκια, τομάρια, πουλημένοι'. Ορμησε με μίσος εναντίον μου και αφού μου είπε 'δεν σου είπα ρε σατανά να μην ξανάρθεις στο χωριό μου;' σήκωσε το χέρι του να με χτυπήσει (...) Ο κληρικός άρχισε να με χτυπάει στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Προσπάθησε να βάλει τα δάχτυλα του στα μάτια μου απειλώντας 'θα σου βγάλω τα μάτια ρε σατανά'". Στη συνέχεια, ο "ηρωϊκός παπάς" κάλεσε ενισχύσεις και ενώ τα πνεύματα φαίνονταν να έχουν ηρεμήσει "καθώς περιμέναμε καθιστοί σε ένα παγκάκι μας πλησίασε και πάλι (ο ιερέας) και μας έσπρωχνε να φύγουμε. Του είπαμε ότι περιμέναμε τον αδελφό μου να μας πάρει και του ζητήσαμε να μην μας πειράξει, αντί γι' αυτό όμως με χτύπησε με πολλή δύναμη δύο φορές στο πρόσωπο και έβαλε με δύναμη το δάχτυλό του στο μάτι μου. Αργότερα έφτασε ο αδελφός μου, Οδυσσέας, και μετά από αρκετή προσπάθεια καταφέραμε να ξεφύγουμε".
Αν κάτι ενισχύει την αξιοπιστία της παραπάνω περιγραφής, είναι το απλό γεγονός ότι ο (κατά τα ΜΜΕ) θύτης υπέστη πολύ περισσότερα απ΄ ό,τι το "θύμα" του. Ο κ. Καλογήρου πήγε στο νοσοκομείο όπου παρέμεινε δυο μέρες με "εγκεφαλική διάσειση και θλάση προσώπου" (όπως βεβαιώνει ο διευθυντής της κλινικής), ενώ ο ζωηρός ιερέας έδινε συνεντεύξεις σε όλα τα κανάλια από το κρεβάτι του πόνου. Αλλά και τα προηγούμενα χρόνια ο πάπα-Νεκτάριος είχε "αγωνιστεί" με ανάλογο τρόπο εναντίον των αλλοθρήσκων. Στα χέρια μας υπάρχουν στοιχεία άλλων βιαιοπραγιών και εξυβρίσεων, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, όπως έχουν καταχωριστεί στο βιβλίο συμβάντων του τοπικού αστυνομικού τμήματος.

Η λύση από τον Συνήγορο

Τα γεγονότα συνεχίζουν να τρέχουν και, όπως τα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, οι Ορθόδοξοι κατάγουν τη μια νίκη μετά την άλλη. Την Κυριακή 11.7 πραγματοποιείται εθνικό συλλαλητήριο με τη συμμετοχή του Μητροπολίτη Συνέσιου, πολλών ιερέων, του δημάρχου Παπαγιάννη, αλλά και του γνωστού βουλευτή της Ν.Δ. Ψωμιάδη. Μετά απ' αυτά η Πολεοδομία Ν. Μουδανιών, πιεζόμενη από αναφορές τοπικών παραγόντων, διατάζει προσωρινή διακοπή των οικοδομικών εργασιών του ευκτηρίου οίκου -επινοώντας απίθανες δικαιολογίες.
Αν δεν υπήρχε ο "Συνήγορος του Πολίτη", στον οποίο κατέφυγαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, στη Χαλκιδική ακόμα θα επικρατούσε το δίκιο του ισχυροτέρου. Με αυστηρό (και πλήρως τεκμηριωμένο) έγγραφό του προς τις αρμόδιες υπουργικές και νομαρχιακές αρχές, ο Βοηθός Συνήγορος, επικ. καθηγητής της Νομικής Αθηνών, Γιώργος Καμίνης, επεμβαίνει στα μυστήρια και τις μηχανορραφίες της Χαλκιδικής: "Επειδή είμαι βέβαιος -γράφει- ότι δεν επιθυμείτε ούτε εσείς προσωπικά, ούτε τα στελέχη της υπηρεσίας σας να βαρύνεσθε με την υποψία ότι με τις προαναφερθείσες ενέργειές σας συμβάλλετε, έστω και ακουσίως, στην καταπάτηση θεμελιωδών ελευθεριών συμπολιτών μας, παρακαλώ να μεριμνήσετε άμεσα ώστε το Τμήμα Πολεδομικών Εφαρμογών να άρει την παράνομη προσωρινή διακοπή των οικοδομικών εργασιών" (εγγρ. 70001/99/2.4, 25.8.1999).
Στις 16.9.1999, επιτέλους, οι πολεοδομικές υπηρεσίες "επιτρέπουν τη συνέχιση των εργασιών, λαμβάνοντας υπόψη το έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ καθώς και το έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη". Ομως, όταν τη Δευτέρα 27.9, ξεκινούν οι οικοδομικές εργασίες, μια ακόμα "αυθόρμητη" συγκέντρωση του παπαδαριού και της τοπικής αυτοδιοίκησης καταφέρνει να διακόψει τα έργα του "σατανά". Ενας εισαγγελέας μάλιστα, ανακάλυψε προβλήματα -αυτή τη φορά- στην άδεια εκσκαφής!
Τέσσερα χρόνια μετά τα πρώτα μισαλλόδοξα συλλαλητήρια υπό το σλόγκαν "Η Κασσάνδρα δεν ανέχεται τους θεομπαίχτες Ιαχωβάδες" ("Ο Κόσμος της Χαλκιδικής", 31.8.1995), το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας ακόμα να εφαρμοστεί στη χερσόνησο. Το γεγονός αυτό, φυσικά, συνεχίζει να μην αποτελεί "είδηση" για τα -εθνικώς και θρησκευτικώς σκεπτόμενα και πωλούντα- κυρίαρχα ΜΜΕ.

(Ελευθεροτυπία, 2/10/1999)