Χειμερινοί κολυμβητές αντιμέτωποι με μια χωματερή στα Βοτσαλάκια του Πειραιά

Στου γιαλού τα σαλονάκια!
 

Το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη στο MEGA καλεσμένος ήταν ο νέος δήμαρχος του Πειραιά. Στην πλαζ Βοτσαλάκια της Καστέλας, η "Αράχνη", καθισμένη στον πάγκο του γηπέδου μπάσκετ μίλησε για πολλή ώρα για πολλά ζητήματα, ακόμα και προσωπικά. Οι συντελεστές της εκπομπής αλλά και ο δήμαρχος κάθισαν στον άβολο πάγκο του γηπέδου, ενώ, αν πήγαιναν λίγα μόνο μέτρα πιο πέρα, θα μπορούσαν να συνομιλήσουν άνετα καθισμένοι στο σαλονάκι της παραλίας.

Το σαλονάκι αυτό που απεικονίζεται στις φωτογραφίες δεν ανήκει σε σκηνικό ταινίας, όπως μπορεί βιαστικά κάποιος να υποθέσει, ούτε και τα έπιπλα τοποθετήθηκαν εκεί για την υποδοχή του δημάρχου. Μαζί με πλήθος άλλα αντικείμενα αποτελούν τον παλαιό διάκοσμο της παρακείμενης βίλας. Ο κατά τεκμήριο εξαιρετικά ευκατάστατος ιδιοκτήτης αυτής της βίλας, κατά την πρόσφατη ανανέωση της οικοσκευής του θεώρησε σκόπιμο να μετατρέψει τη μικρή παραλία σε μια ατομική χωματερή.

Η ιστορία αυτής της χωματερής αρχίζει λίγο πριν την εκλογή του νέου δημάρχου στον Πειραιά. Βρίσκεται στη μικρή παραλία στα αριστερά της πλαζ Βοτσαλάκια της Καστέλας, αμέσως μετά τα υπαίθρια γήπεδα του μπάσκετ και του τένις. Στο παραλιάκι αυτό τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα κολυμπούν οι κάτοικοι και κάνουν τη βόλτα τους όλες τις ώρες της ημέρας. Απέναντι έχει ένα πανέμορφο νησάκι και είναι αλήθεια ότι, πριν γίνει χωματερή, αποτελούσε μία από τις ομορφιές της περιοχής. Η θάλασσα ξεβράζει βέβαια εκεί κατά καιρούς σκουπίδια, και πολλές φορές κλήθηκε ο δήμος να τα καθαρίσει. Επειδή όμως το αυτοκίνητο δεν φτάνει μέχρι την άκρη, δεν είναι "βολικό" και γι' αυτό δεν έρχεται κανένας. Οι κολυμβητές, και κυρίως οι χειμερινοί, κατά καιρούς προσπαθούν να καθαρίσουν με φωτιές την περιοχή, χωρίς θεαματικά αποτελέσματα.

Γύρω στα τέλη Νοέμβρη, ένα πρωί, εργάτες άνοιξαν την κάτω πόρτα της βίλας και άρχισαν να κουβαλάνε σκουπίδια, σάπια χαλιά, παλιά έπιπλα και, το κυριότερο, πανιά γεμάτα με σπασμένες τζαμαρίες πάνω στην άμμο αριστερά από τη βίλα (μη χαλάσει και η θέα!) και να τα παρατάνε εκεί. Αμέσως οι λιγοστοί λουόμενοι άρχισαν τις διαμαρτυρίες. Υπήρξαμε κι εμείς αυτόπτες μάρτυρες. «Το αφεντικό μάς είπε να τα βάλουμε εδώ», απάντησαν οι εργάτες. Μείναμε όλοι άφωνοι και ανήμποροι να κατανοήσουμε την αιτία αυτής της απίθανης πράξης. Εξάλλου είναι γνωστό ότι στο μέρος αυτό δεν υπάρχει πρόσβαση σε απορριμματοφόρα. Πήραμε το 100. Μας απάντησαν ότι είναι αρμοδιότητα του Λιμενικού. Πήραμε το Λιμενικό Ζέας. Η καταγγελία μας έγινε επώνυμα και τους καλέσαμε να έρθουν επί τόπου να σταματήσουν αυτή την παράνομη διαδικασία. Οι λιμενικοί ήρθαν και είδαν τα χάλια, οπότε κατευθύνθηκαν προς τη βίλα για να μιλήσουν με τον ιδιοκτήτη. Πέρασαν λίγες μέρες και τα σκουπίδια πολλαπλασιάστηκαν. Ξανά τηλέφωνο στο Λιμενικό, αλλά αυτή τη φορά και δική μας επίσκεψη στον ιδιοκτήτη της βίλας. Ευγενικός, νέος άνθρωπος, αφού παραπονέθηκε για την κλήση στο Λιμενικό, μας δήλωσε ότι ήταν θέμα ημερών η αποκομιδή των σκουπιδιών του από την παραλία. Τον ρωτήσαμε γιατί δεν νοίκιασε έναν, κάδο, όπως όλος ο κόσμος που έχει μπάζα ή σκουπίδια. Δεν πήραμε σαφή απάντηση.

Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτά (ενάμιση μήνα αργότερα) δεν έχουν φύγει τα σκουπίδια από την παραλία. Οι επώνυμες κλήσεις στο Λιμενικό και η συζήτηση με τον επικεφαλής δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Οπως μας αποκάλυψαν χειμερινοί κολυμβητές, ξαναήρθε το Λιμενικό και λοιδορήθηκε ελαφρώς από τον ιδιοκτήτη που εκτόξευσε και απειλές λέγοντας ότι «όποιον έκανε την καταγγελία θα τον κανονίσω!».

Οι Πειραιώτες που πεισματικά εξακολουθούν να κολυμπούν στην παραλία προσπάθησαν με φωτιές να καθαρίσουν κάπως, αλλά δυστυχώς είναι πολλά και δεν καίγονται. Αλλοι πάλι, με φαντασία και χιούμορ, έστησαν τα έπιπλα γύρω γύρω και έκαναν πικνίκ πίνοντας στην υγεία των γειτόνων που επίπλωσαν την άμμο! Με πρόχειρες κατασκευές επισκεύασαν και τις φθορές των επίπλων ώστε να είναι και πάλι χρηστικά.

Το κακό είναι ότι δεν διαμαρτυρήθηκαν ως φαίνεται ούτε τα μέλη του τέως Βασιλικού Ομίλου που είναι μεσοτοιχία με τη συγκεκριμένη βίλα. Μια μεσοτοιχία που, όπως καθαρά φαίνεται και στη φωτογραφία, συνεχίζεται και μέσα στη θάλασσα (!), ίσα ίσα για να εμποδίζει τους περιπατητές να ολοκληρώσουν τη βόλτα τους στο μονοπάτι του Κονώνειου Τείχους. Ισως όμως έτσι είναι καλύτερα, γιατί αποφεύγουν να βλέπουν και τα σκουπίδια. Χώρια που αυτό είναι αποκλειστικά θέμα του ΚΑΣ και των αρχαιολόγων.

Πέρα όμως από τα αστεία, το θέμα είναι ότι ακόμα και τα λιγοστά σημεία που έχει στη διάθεσή του ο πολίτης για να κάνει περίπατο και να απολαύσει τη φύση ρυπαίνονται με το έτσι θέλω. Ακόμα κι αν αυτή η συγκεκριμένη επίπλωση της παραλίας δεν είναι από το χειρότερο είδος ρυπάνσεων, δεν παύει να αποτελεί όμως ένα κακό προηγούμενο και για τον επόμενο που ίσως θελήσει να πετάξει εκεί κάτι άλλο περισσότερο ζημιογόνο - και συνειδητά αποφεύγουμε εδώ τα παραδείγματα...

Οσο για τους τολμηρούς χειμερινούς κολυμβητές, είναι βέβαιο πως θα συνεχίσουν να κάνουν εκεί το μπάνιο τους αψηφώντας τα σκουπίδια, όπως αψηφούν και το κρύο. Για μας τους υπόλοιπους όμως μήπως το Λιμενικό, ο δήμος ή και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης σε μια κίνηση καλής θέλησης -έστω και δυο μήνες μετά- μπορούν να μαζέψουν το σκουπιδαριό και τα τζάμια από την άμμο;

Διότι, αν ένα από τα παιδάκια του παρακείμενου παιδικού σταθμού κοπεί στα πεταμένα τζάμια, όταν η δασκάλα τα φέρει βόλτα στην παραλία (πράγμα που γίνεται συχνά), δεν θα φτάνουν ολόκληρα τα δελτία στα κανάλια για να καλύψουν το θέμα όλων των παρανομιών της περιοχής.

 

(Ελευθεροτυπία, 20/1/2007)