Οι 30.000 μέτοχοι-επενδυτές του SOE επιχειρούν να σώσουν τα λεφτά τους

Ποιος θυμάται τον κ. Τροχανά;

Εχουν περάσει περισσότερα από δέκα χρόνια από τις αποκαλύψεις της στήλης για τον περιβόητο όμιλο SOE, ο οποίος συγκέντρωνε χρήματα από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους με πυραμιδωτό σύστημα ανάπτυξης. Από τότε μεσολάβησαν πολλά. Ο ιδρυτής του ομίλου Μιχάλης Τροχανάς πρόλαβε να περάσει ως διάττων αστέρας από την πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, να αγοράσει και να πουλήσει την ΑΕΚ, να ανακοινώσει την ίδρυση πολιτικού κόμματος, να εξελιχθεί σε μια από τις δημοφιλέστερες cult φυσιογνωμίες της ελληνικής τηλεόρασης. Φυσικά μεσολάβησαν και δεκάδες αγωγές από τον κ. Τροχανά και τους συνεργάτες του εναντίον του «Ιού» και της «Ε». Απορρίφθηκαν όλες, αλλά οι μικροεπενδυτές έμειναν με την εντύπωση ότι κάποιοι φθονεροί σκοτεινοί κύκλοι είχαν ζηλέψει την επιτυχία του σχεδίου τους.

Από την άλλη πλευρά, οι έλεγχοι (οικονομικοί και ποινικοί) που διατάχθηκαν από κρατικές και δικαστικές αρχές δεν οδήγησαν πουθενά. Η υπόθεση ξεφούσκωσε και ξεχάστηκε.

Δαίδαλος εταιρειών

Οι μόνοι που δεν μπορούν να την ξεχάσουν είναι οι ίδιοι οι χιλιάδες μικροεπενδυτές που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση, εκείνοι δηλαδή που πίστεψαν στο «concept Τροχανά» και εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους στον όμιλο, αγοράζοντας οι ίδιοι μετοχές και φροντίζοντας να εγγραφούν και άλλοι (σύστημα πυραμίδας). Στο διάστημα αυτό άλλαξαν πολλά στον όμιλο. Ο κ. Τροχανάς επέλεξε να μείνει στο παρασκήνιο, μαζί με το δεξί του χέρι, τον κ. Γιώργο Σταματάκη. Ο SOE άλλαξε το κακόφημο όνομά του σε «New Concept Α.Ε.», ενώ ιδρύθηκαν και άλλες πολυμετοχικές εταιρείες συλλογής χρημάτων, ανάμεσά τους και χρηματιστηριακή. Τη μερίδα του λέοντος μεταξύ των εταιρειών είχαν βέβαια οι διάφορες holding, δηλαδή εταιρείες συλλογής χρημάτων, με ονόματα προσδιορισμένα αριθμητικά («Business Laboratory Number One Α.Ε.», «Business Laboratory Number Two Α.Ε.» ) ή γεωγραφικά («Business Labo-ratory Θεσσαλίας Α.Ε.», «Business Labo-ratory Κρήτης Α.Ε.», «Business Laboratory Δυτικής Ελλάδας Α.Ε.», «Business Labo-ratory Αττικής Α.Ε.», «Business Labo-ratory Αν. Μακεδονίας ΑΕ», «Business Laboratory Κεντροδυτικής Μακεδονίας Α.Ε.» κ.λπ.).

Η είσοδος στο Χρηματιστήριο ήταν το μεγάλο όραμα των μελών-μετόχων, αλλά κατέρρευσε μαζί με το γενικευμένο κραχ της Σοφοκλέους. Πρόλαβαν βέβαια να ιδρυθούν οι χρηματιστηριακές «Standard Securities ΑΧΕΠΕΥ» και «Standard ΑΕΕΧ». Υπήρχαν όμως και οι παλιές «Εργκο Πλαν Ανώνυμη Οικοδομική Βιομηχανική, Εμπορική και Τεχνική Εταιρεία», «Θεμέλιο Ανώνυμη Εμπορική και Τεχνική Εταιρεία Κατασκευών και Τουρισμού», «Εξπρές Χιλιετίας Ανώνυμη Εταιρεία Παροχής Υπηρεσιών Διοίκησης Επιχειρήσεων», «Μέγκα Ιντερμπάλκαν Μπίζνες Σέντερ Ανώνυμη Κτηματική Εμπορική και Βιομηχανική Εταιρεία» κ.λπ.

Η «ανάπτυξη» του ομίλου στηριζόταν όλα αυτά τα χρόνια σε συνεχείς υποσχέσεις. Αντιγράφουμε, για παράδειγμα, από την ανακοίνωση για την Πρωτοχρονιά του 2002 του τότε προέδρου της «New Concept Α.Ε.» προς τους μετόχους: «Σας πληροφορούμε ευχαρίστως ότι αυτή η ταχύρρυθμη ανάπτυξη της ΑΚΕΤΕ άρχισε ήδη σε όλους τους τομείς και στα πλαίσιά της εγκαινιάστηκε την 10η Ιανουαρίου 2002 η ανέγερση του δεύτερου οικισμού, γνωστού με το όνομα Μαρία Ρέουσα, που περιλαμβάνει 307 σπίτια, συνολικού εμβαδού 16.232 τ.μ. Η ανέγερση του οικισμού θα περατωθεί με ακρίβεια τον Ιούνιο του 2003. Συμπληρωματικά σας ενημερώνουμε ότι κατά τη διετία 2003-2004 θα ανεγερθούν επίσης α) τρίτος οικισμός 4.000 τ.μ., β) ένα σπάνιας ομορφιάς συνεδριακό κέντρο 10.000 τ.μ. [...] Παράλληλα θα ανεγερθούν ένας ακόμα οικισμός με όνομα Κρητικό χωριό 14.000 τ.μ., 60 βίλες πολυτελείας, ξενοδοχείο 10.000 τ.μ.» κ.λπ., κ.λπ.

Τίποτα από όλα αυτά, βέβαια, δεν υλοποιήθηκε. Οσοι από τους μικροεπενδυτές -που υπολογίζονται σε 30.000- συνεχίζουν να ενδιαφέρονται για την υπόθεση, καταλαβαίνουν σήμερα ότι οι όλο και μεγαλύτερες υποσχέσεις ήταν η μέθοδος που είχε εφευρεθεί από τους ιθύνοντες για να πείθονται οι μέτοχοι-μέλη να μη ζητούν τις υπεσχημένες αποδόσεις και να επενδύουν όλο και μεγαλύτερα ποσά στην επιχείρηση.

Στα σκαλοπάτια σου

Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε εμφανίζονται μέτοχοι των εταιρειών «Νέο Περιβάλλον ΑΚΕΤ», «Νιού Κόνσεπτ Α.Ε.», «Εξπρές Χιλιετίας Α.Ε.», «Θεμέλιο Α.Ε.», «Μέγκα Μπίζνες Τάιμ Α.Ε.» έξω από τη μονοκατοικία, όπου είχε οριστεί να γίνουν οι γενικές συνελεύσεις αυτών των εταιρειών, την ίδια μέρα (30/6/2007) και με διαφορά μισής ώρας η μία από την άλλη (από τις 8 ώς τις 10 το πρωί). Η μονοκατοικία βρέθηκε κλειστή. Τα μέλη του Δ.Σ. των εταιρειών του «ομίλου» δεν εμφανίστηκαν και οι περίπου 40 μικρομέτοχοι που ήρθαν από διάφορα μέρη της χώρας (Θεσσαλονίκη, Βόλο, Σέρρες κ.λπ.) αναγκάστηκαν να περιμένουν στα σκαλιά και το πεζοδρόμιο.

Το ίδιο συνέβη και στα νέα γραφεία, στα οποία έχει μετακομίσει η εταιρεία, μετά την έξωσή της από τα παλιά γραφεία, εξαιτίας της μη καταβολής μισθωμάτων. Είχαν οριστεί και σ' αυτά τα νέα γραφεία οι γενικές συνελεύσεις ορισμένων εταιρειών του ομίλου την ίδια μέρα, αλλά και πάλι οι μικρομέτοχοι που είχαν την κακή έμπνευση να θέλουν να μετάσχουν στη γενική συνέλευση κάποιας εταιρείας τα βρήκαν κλειστά. Τα μέλη των Δ.Σ. των εταιρειών ήταν άφαντα. Ορισμένα στελέχη ήταν βέβαια δικαιολογημένα. Οπως ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Νέο Περιβάλλον ΑΚΕΤΕ», ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή του Κορυδαλλού μετά από εφετειακή απόφαση, ενώ ταυτόχρονα άλλα 4 άτομα, μέλη των διοικήσεων των εταιρειών του ομίλου, φυγοδικούν.

Οι μέτοχοι που προσπάθησαν μάταια να μετάσχουν στις γενικές συνελεύσεις των εταιρειών τους έχουν ήδη προσφύγει στη Νομαρχία Αθηνών, που είναι αρμόδια για τον έλεγχο των Ανωνύμων Εταιρειών, ενώ ειδικά οι μέτοχοι της εταιρείας «Μαρία Ρέουσα Α.Ε.», που είχαν κι αυτοί κληθεί την ίδια μέρα (Σάββατο, 30/6) στα νέα γραφεία της εταιρείας και τα βρήκαν κλειστά, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τη συνέλευση στο πλατύσκαλο της εισόδου των γραφείων!

Ποιος θα πουλήσει τι;

Ο φόβος των μικροεπενδυτών είναι ότι επίκειται η οριστική εκποίηση όλων των περιουσιακών στοιχείων του ομίλου και κυρίως των δύο κτημάτων που συνορεύουν με τον οικισμό που έχει χτίσει ο όμιλος με τη μορφή τουριστικού χωριού στην περιοχή Ανάλουκα της Σητείας. Στα δύο αυτά οικόπεδα υποτίθεται ότι θα χτίζονταν και άλλοι οικισμοί, ξενοδοχεία και συνεδριακά κέντρα. Ο οικισμός «Διόνυσος», ο μόνος που έχει χτιστεί, αποτελούσε επί χρόνια τη βιτρίνα του ομίλου και το δέλεαρ για την άντληση κεφαλαίων από τα μέλη-μετόχους. Με τον τρόπο που έχει διαχειριστεί την υπόθεση η διευθυντική ομάδα του ομίλου, ο οικισμός αυτός παραμένει σήμερα σε μαρασμό. Για ένα διάστημα δόθηκε η εκμετάλλευση στο πρακτορείο «Μάνος» με τη γνωστή κατάληξη.

Το 2006 έγιναν από τη «Νέο Περιβάλλον ΑΚΕΤΕ» μαζικές πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, δηλαδή ακινήτων (κατοικίες και καταστήματα) ιδιοκτησίας της στον οικισμό «Διόνυσος» σε «συμβολαιογραφικές τιμές» κάτω των 750 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Δεδομένου ότι η εταιρία προ τριετίας είχε απορρίψει προσφορά για μαζική πώληση ακινήτων σε τιμή ανώτερη των 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, οι μικρομέτοχοι διατυπώνουν ερωτήματα μήπως αυτή η μεγάλη διαφορά μεταξύ συμβατικών και πραγματικών τιμών πώλησης υποκρύπτει ότι κάποιοι έχουν καρπωθεί για προσωπικούς λόγους τη διαφορά σε βάρος των μετόχων της εταιρείας. Οι πωλήσεις αυτές σταμάτησαν πολύ πρόσφατα, μετά τη δέσμευση από την Εφορία όλων των ακινήτων τής «Νέο Περιβάλλον ΑΚΕΤΕ» για χρέη της εταιρείας προς το Δημόσιο και προς ιδιώτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως διαπίστωσαν ορισμένοι μέτοχοι, η εταιρεία αυτή («Νέο Περιβάλλον ΑΚΕΤΕ») δεν δίστασε να πουλήσει ορισμένα περιουσιακά της στοιχεία, παρά το γεγονός ότι υπάρχει δικαστική απαγόρευση. Οι ενδιαφερόμενοι κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά όλων των εμπλεκομένων και σταμάτησε η πώληση.

Εχουν πλέον συσσωρευτεί εις βάρος των εταιρειών του ομίλου πολλά εξώδικα, αγωγές και δικαστικές αποφάσεις (ακόμα και σε δεύτερο βαθμό) από προσφυγές προμηθευτών ή ακόμα και μετόχων, με αποτέλεσμα να βγαίνουν σε πλειστηριασμό ακόμα και τα ακίνητα του οικισμού και μάλιστα σε τιμές που δεν ξεπερνούν τα 350 ευρώ το τετραγωνικό.

Το πρόβλημα όσων μικρομετόχων εξακολουθούν να αναζητούν όχι βέβαια τις υπεσχημένες υπεραποδόσεις, αλλά τουλάχιστον τα χαμένα τους χρήματα, είναι το πώς θα ελέγξουν τη διαδικασία της εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας. Υπάρχει ο φόβος ότι η «ομάδα διαχείρισης» επιχειρεί μέσω της πώλησης αυτής να καλύψει κάποιες άλλες «ανάγκες». Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι μικρομέτοχοι που πληροφορούνται ότι κατά τις διαπραγματεύσεις με ενδιαφερόμενους αγοραστές, από πλευράς του ομίλου υπάρχει πίεση για να αποδοθεί ένα μέρος του τιμήματος που θα συμφωνηθεί, χωρίς παραστατικά, μ' άλλα λόγια «μαύρα».

Η επίσημη δικαιολογία γι' αυτό το αίτημα είναι ότι μ' αυτούς τους «άδηλους πόρους» θα καλυφθούν κάποιες υποχρεώσεις από τον τοκογλυφικό δανεισμό των εταιρειών. Από την πλευρά τους οι μέτοχοι φοβούνται ότι αυτά τα «μαύρα χρήματα» θα καταλήξουν στις τσέπες του στενού διευθυντικού πυρήνα και έτσι δεν θα μείνουν χρήματα για να αποζημιωθούν οι ίδιοι.

Σε κάθε περίπτωση, αν ισχύουν τα καταγγελλόμενα, πρόκειται για μια εντελώς παράτυπη και αδιαφανή διαδικασία, στην οποία λύση μπορούν να δώσουν μόνο οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της πολιτείας. Αν υπάρχουν, βέβαια.

(Ελευθεροτυπία, 14/7/2007)