Το πάρτι με τις μίζες εκατομμυρίων ευρώ στο ΤΣΠΕΑΘ προϋπέθετε αδιαφάνεια και «ομερτά»

"Δομημένοι", "ανίδεοι" και "άπληστοι"

"Μου πήρε τρία χρόνια για να καταλάβω ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο επιλογής των διοικήσεων των Ταμείων"
     (Κ. Καραμανλής, 6/9/2007)

Τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο δεν αφήνουν πλέον καμιά αμφιβολία για τη μεγάλη απάτη που στήθηκε πριν από μερικούς μήνες με τα κρυφά «δομημένα» Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου σε βάρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Η ευθύνη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης του κ. Καραμανλή είναι δεδομένη. Ειδικά για το ταμείο των δημοσιογράφων (ΤΣΠΕΑΘ), η δημοσίευση των κινήσεων των τραπεζικών λογαριασμών με τις μίζες εκατομμυρίων ευρώ των off shore εταιρειών και των φυσικών προσώπων που σχετίζονται με όλους τους κρίκους της διακίνησης του «δομημένου» ομολόγου των 130.000.000 ευρώ, οδηγεί, στο αμέσως επόμενο διάστημα, στον καταλογισμό ποινικών ευθυνών.

Ωστόσο, ένα βασικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Γιατί δεν κατάλαβε εγκαίρως κανείς από τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς αλλά και τις συνδικαλιστικές Ενώσεις των δημοσιογράφων, και πολύ περισσότερο οι τόσοι «δαιμόνιοι» ρεπόρτερ των ΜΜΕ, την απάτη; Η απάντηση που έδωσε στην "Καθημερινή", ήδη από τις 15/4/2007, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης ότι πρόκειται για «πολύ επωφελή για το ελληνικό Δημόσιο» οικονομική πρακτική και ότι όποιος έχει αμφιβολίες για τις μίζες ας προσφύγει στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς κατά των «άπληστων» χρηματιστών, των τραπεζών και κατά των «ανίδεων» διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων, προφανώς συσκοτίζει και αποπροσανατολίζει την υπόθεση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η "δόμηση" του ομολόγου

1) Κάποια μέρα, στις αρχές του 2006, οι ειδικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών (δηλαδή ο, υπό την επίβλεψη Αλογοσκούφη, Δούκα και Κουρή, ΟΔΔΗΧ - Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρήματος) εκδίδουν με τη «βοήθεια» της «αναδόχου» Credit Agricole-Calyon-Εμπορικής Τράπεζας ένα «δομημένο» 20ετές ομόλογο 130.000.000 ευρώ υψηλού ρίσκου με έναρξη ισχύος την 10η Ιουλίου 2006. Ολα δείχνουν ότι ο αγοραστής είχε εκ των προτέρων βρεθεί, γι' αυτό άλλωστε ουδείς σκέφθηκε να εκθέσει το «δομημένο», ως είθισται, στη διεθνή χρηματιστηριακή πιάτσα, όπου ως γνωστόν: πρώτον, το μαθαίνουν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές (εντός και εκτός συνόρων) και δεύτερον, πραγματοποιείται -με βάση φυσικά το περιεχόμενο της σύμβασης του «δομημένου»- η αποτίμηση της αγοραίας τιμής του. Η αγοραία τιμή κατά κανόνα είναι μικρότερη από την ονομαστική. Συγκεκριμένα, εκ των υστέρων βεβαίως (γιατί κανείς δεν γνώριζε έως το τέλος Μαρτίου 2007 την ύπαρξη του «δομημένου» του ΤΣΠΕΑΘ), οι ειδικοί επιστήμονες εκτιμούν ότι η πραγματική τιμή του στις 10/7/2006 ήταν 113,75 εκατομμύρια ευρώ και όχι 130.

Συνεπώς, η πρώτη φάση της απάτης βασίστηκε στην παραβίαση ακόμα και των κανόνων και των θεσμών του ίδιου του «ανεπτυγμένου» χρηματιστικού συστήματος. Ολα έγιναν κρυφά.

2) Στις 23/6/2006 μια μικρή κυπριακή χρηματιστηριακή εταιρεία, η "TROILOS Securities Ltd", στέλνει στον (διορισμένο από την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή) πρόεδρο του ΤΣΠΕΑΘ κ. Δ. Καπράνο την «πρόταση» αγοράς στο άρτιο -δηλαδή να δώσει το Ταμείο 130.000.000 ευρώ, το 20% των αποθεματικών του- για την αγορά του εν λόγω κρυφού «δομημένου» ομολόγου, 20ετούς διάρκειας.

Στις 28/6/2006, «λόγω του επείγοντος» (!), το Δ.Σ. του ΤΣΠΕΑΘ συνεδριάζει (υποτίθεται) με τρεις ανθρώπους (τον κ. Καπράνο, τον κ. Γ. Αϊδίνη -εκπρόσωπο των εργοδοτών των ΜΜΕ στο Δ.Σ. του ΤΣΠΕΑΘ επί 40 χρόνια-- και την κ. Αρτ. Θεολογή, διορισμένη από τον κ. Τσιτουρίδη, υπάλληλο του υπουργείου του). Εισηγητής εμφανίζεται ο κ. Ι. Παπαδάκης, διευθυντής του Ταμείου, αλλά εισήγηση δεν υπάρχει πουθενά - αν και ο νόμος ορίζει ότι για να πραγματοποιηθεί η οποιαδήποτε επένδυση απαιτείται αναλογιστική μελέτη, καθώς και αποτίμηση της αγοραίας αξίας του κάθε «δομημένου» ή άλλου ανάλογου χρηματιστικού «προϊόντος» πρόκειται να αγοράσει το κάθε ασφαλιστικό ταμείο. Προφανώς, η απόφαση των τριών μελών του Δ.Σ. του ΤΣΠΕΑΘ κρατιέται μυστική!

Οι "ανίδεοι" του ΤΣΠΕΑΘ

3) Στο τέλος του Μαρτίου 2007 ο Τύπος αποκαλύπτει την ύπαρξη και τη μυστηριώδη διαδρομή του «δομημένου» του ΤΣΠΕΑΘ. Ο πρόεδρος του Ταμείου καλείται από το συνδικάτο των δημοσιογράφων της Αθήνας στις 3/4/2007 και -όπως προκύπτει και από τα πρακτικά της συγκεκριμένης συνεδρίασης της ΕΣΗΕΑ- εμφανίζεται να μην ξέρει τίποτα για το «φόνο»! Ούτε καν πού και σε ποίου το λογαριασμό κατέθεσε τα 130.000.000 ευρώ των ασφαλισμένων. Ισχυρίζεται ότι δεν ρώτησε πριν το αγοράσει κανέναν, ούτε καν τους λιγότερο «ανίδεους» φίλους του (Αλογοσκούφη, Δούκα, Τσιτουρίδη και άλλους παράγοντες της Ν.Δ. και του χρηματοπιστωτικού συστήματος...). Του αρκούσε το χαρτί της κυρίας Ζωής Μπασπανέλου, γενικής διευθύντριας της TROILOS. Ελεγε μάλιστα με υπερηφάνεια ότι το αγόρασε στην ονομαστική του τιμή, όταν όλη η πιάτσα, ήδη εκείνη την εποχή, το αποτιμούσε 22 με 33 εκατομμύρια ευρώ φτηνότερο.

4) Φεύγοντας από τη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, ο κ. Καπράνος «δεσμεύτηκε» να στείλει αμέσως ολόκληρο τον σχετικό φάκελο και ό,τι άλλο στοιχείο διαθέτει το ΤΣΠΕΑθ για τη σκοπιμότητα της αγοράς του «δομημένου». Ακόμα περιμένει η ΕΣΗΕΑ τα στοιχεία.

5) Η κυβέρνηση, 9 μήνες μετά την έκδοση και την κυκλοφορία του «δομημένου» του ΤΣΠΕΑΘ, αποφασίζει (μια μέρα πριν από την εμφάνιση του κ. Καπράνου στην ΕΣΗΕΑ) να δημοσιοποιήσει και να το καταγράψει στο Bloomberg ως «ομόλογο άνευ τιμής» - εννοείται, εφόσον το διακρατεί κρυφά το ΤΣΠΕΑΘ και δεν το διαπραγματεύεται προφανώς με κανέναν.

6) Στις 24/4/2007 η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Κύπρου βάζει λουκέτο στην TROILOS.

7) Εν τω μεταξύ, ο διευθυντής του ΤΣΠΕΑΘ κ. Ι. Παπαδάκης συνταξιοδοτείται και η νέα διευθύντρια (και όχι ο «δεσμευθείς» κ. Καπράνος) αποστέλλει, στις 17/5/2007 στην ΕΣΗΕΑ το, από 5 Ιουλίου 2006, έγγραφο του ΤΣΠΕΑΘ με την υπογραφή των κυρίων Καπράνου και Παπαδάκη, όπου προκύπτει η εντολή μεταφοράς των 130.000.000 ευρώ από τα διαθέσιμα κεφάλαια του Ταμείου που είναι κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος, στον λογαριασμό 0098 υπέρ της Bayerische Hypo-und Vereinsbank. Συνεπώς η Τράπεζα της Ελλάδος γνώριζε, από τότε, ότι έφυγαν 130.000.000 ευρώ του ΤΣΠΕΑΘ προς συγκεκριμένη ξένη τράπεζα για την αγορά (στο άρτιο) από την TROILOS του κρυφού «δομημένου» ομολόγου του ελληνικού Δημοσίου με τα στοιχεία XSO260349492. Γιατί η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έκανε τη δουλειά της; Γιατί δεν ενημέρωσε την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τα αρμόδια υπουργεία; Τι εμπόδιζε τον κ. Καπράνο να πει πότε και πού κατέθεσε τα χρήματα των ασφαλισμένων στη γερμανική Τράπεζα;

Οι "άπληστοι" της "νέας οικονομίας"

8) Την ίδια εποχή αποκαλύπτεται η επαγγελματική σχέση του πρώην προέδρου του ΤΣΠΕΑΘ (έως το 2005 που ανέλαβε στη θέση του, ο κ. Καπράνος), κ. Γ. Κατσανεβάκη με την TROILOS, καθώς επίσης σχέσεις και άλλων στελεχών της TROILOS με το πρωθυπουργικό περιβάλλον (κουμπαριές κ.ά.).

9) Ολοι πια μιλούν για μέγα σκάνδαλο, και ο επικεφαλής της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες κ. Γ. Ζορμπάς ζητά στοιχεία, που δύσκολα φτάνουν στα χέρια του. Εχει ήδη γίνει γνωστή η διαδρομή του «δομημένου»: ΟΔΔΗΧ, Credit Agricole - Εμπορική Τράπεζα, TROILOS, PROTON ΒΑΝΚ, Bayerische Hypo-und Vereins-bank, ΤΣΠΕΑΘ. Ομως κανείς στην κυβέρνηση (και κυρίως οι αρμόδιοι από τα εποπτεύοντα υπουργεία Οικονομίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τράπεζα της Ελλάδος) καθώς και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν εξηγεί -ως θα όφειλε- πώς πέρασε κάτω από τη μύτη του ένα τέτοιο «άγριο» προϊόν που παραδόξως αγοράστηκε στο άρτιο -δίχως να αποτιμηθεί από κανέναν εγχώριο ή διεθνή χρηματιστηριακό οίκο, όπως προβλέπουν οι νόμοι- και το οποίο γεννούσε σε κάθε βήμα του μίζες εκατομμυρίων.

10) Ακόμα και ένας πρωτοετής σπουδαστής της «νέας οικονομί-ας» γνωρίζει ότι στα «δομημένα» ομόλογα υπάρχει και μια πονηρή σύμβαση μεταξύ του εκδότη (ελληνικό Δημόσιο, εν προκειμένω) και κάποιου άλλου (του «αναδόχου», ας πούμε) που ονομάζεται «σύμβαση SWAP». Εκεί περιγράφεται η προκαταβολή (η προεξόφληση στην πραγματικότητα) των τόκων του «δομημένου», και εκεί, αν διαβάσει κανείς, αντιλαμβάνεται την απάτη. Δηλαδή, πέρα από την έρευνα για τις «νόμιμες» προμήθειες των μεσαζόντων που ταλαιπωρεί τις ανακριτικές αρχές και τον κ. Ζορμπά, η γνώση του περιεχομένου της σύμβασης SWAP θα αποδείξει ότι το λογικοφανές σχήμα που προβάλλεται (130.000.000 έδωσε ο κ. Καπράνος, 130.000.000 εισέπραξε το υπουργείο Οικονομίας, στις 10/7/2006) είναι πέρα για πέρα παραπλανητικό. Αλλά τη σύμβαση SWAP του «δομημένου» του ΤΣΠΕΑΘ, όπως και την επίσημη, ο κ. Αλογοσκούφης την κρατά μυστική, έως και σήμερα - προς δόξαν της διαφάνειας και της σεμνής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση της Ν.Δ.

11) Ετσι φτάσαμε, στις 24/5/2007, έντεκα μήνες μετά την έκδοση του «δομημένου», στην πρόταση -πρωτοφανή για τα διεθνή δεδομένα μαζί με την ανάλογη κίνηση της J.P. Morgan για την άλλη απάτη με το κρυφό «δομημένο» των 280.000.000 ευρώ- της PROTON ΒΑΝΚ προς το ΤΣΠΕΑΘ να αγοράσει εκείνη (που το κατείχε κάποιες ώρες το καλοκαίρι του 2006!) το υπερτιμημένο «δομημένο» υψηλού ρίσκου του ΤΣΠΕΑΘ, προς 133,1 εκατομμύρια ευρώ.

Η προσπάθεια «αποκατάστασης της ζημιάς» είναι φανερό ότι συνιστά πράξη συγκάλυψης του σκανδάλου και ομολογία ενοχής της κυβέρνησης, των «ανίδεων» και των «άπληστων».

Ενα από τα κωμικοτραγικά της υπόθεσης, που αξίζει να σημειώσουμε, είναι ότι την εποχή που οι «ανίδεοι» στο ΤΣΠΕΑΘ κράταγαν επτασφράγιστο το μυστικό της αγοράς του «δομημένου», ο Συνήγορος του Πολίτη είχε επέμβει κατά της σκανδαλώδους αδιαφάνειας στο Ταμείο, υπέρ του αιτήματος του γ.γ. της ΕΣΗΕΑ να μάθει γιατί δεν καταρτίζονται ισολογισμοί από το 1996 στο ΤΣΠΕΑΘ, τι γίνεται με τη διαχείριση των αποθεματικών και ποια είναι τα ακριβή στοιχεία της εισφοροκλοπής και της εισφοροδιαφυγής των εργοδοτών του Τύπου. Τότε, και συγκεκριμένα στις 27/7/2006, ο «ανίδεος» κ. Δ. Καπράνος έγραφε προς το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, μεταξύ άλλων, και το βαρύγδουπο: «Να είστε βέβαιοι, ότι το ΤΣΠΕΑΘ δεν έχει να κρύψει τίποτα»...

(Ελευθεροτυπία, 15/9/2007)