Μαθήματα συκοφαντίας μιας κοινωνικής διαμαρτυρίας από την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ

Στρατευμένη (σε ποιους;) δημοσιογραφία
 

Η 5ήμερη (10 με 16/1/2009) συμβολική κατάληψη του κτιρίου της Ενωσης Συντακτών Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), από ομάδα πρωτοβουλίας νέων επισφαλώς εργαζομένων στα ΜΜΕ και φοιτητών των αντίστοιχων πανεπιστημιακών Τμημάτων, έφερε με τον δικό της τρόπο στην επιφάνεια το μείζον θέμα της αξιοπιστίας του Τύπου και των δημοσιογράφων. Ενα ειρηνικό και διαφανές (για όποιον ήθελε να το καταγράψει) πολιτικό γεγονός, με φανερό πρόσωπο και προσβάσιμες στον καθένα ιδέες και αιτήματα, που εξελίχθηκε στην «έδρα» του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, αποσιωπήθηκε από τους ίδιους τους δημοσιογράφους. Στις λιγοστές δε φορές που κάτι γράφτηκε γι' αυτό, κυριάρχησαν η ιδεολογική προκατάληψη, η μικροπολιτική σκοπιμότητα, η ρουφιανιά και τα ψέματα. Ας αφήσουμε όμως το «ιδεολογικοπολιτικό» μέρος της χειραγώγησης κι ας μείνουμε αυστηρά στη διαστροφή αυτών καθεαυτών των γεγονότων:

ΨΕΜΑ 1ο: Τα ρολά του κτιρίου της ΕΣΗΕΑ στις 16.00 του Σαββάτου 10/1 ήταν κατεβασμένα και τα ανέβασαν δύο εκλεγμένοι συνδικαλιστές (στα Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ, οι οποίοι και κατονομάζονται) ώστε μετά από λίγη ώρα να «εισβάλουν οι 25 άγνωστοι». «Μεταξύ αυτών ήταν και συνάδελφοι συγκεκριμένου συνδικαλιστικού και πολιτικού χώρου», διαπιστώνουν από τα σπίτια τους οι συγγραφείς της ανακοίνωσης της παράταξης του αστυνομικού συντάκτη (και προέδρου της ΕΣΗΕΑ) Πάνου Σόμπολου. Τα ίδια επαναλαμβάνει και η παράταξη του φίλου του, αντιπροέδρου της ΕΣΗΕΑ Δ. Τσαλαπάτη (βλ. ανακοινώσεις των δύο που συγκυβερνούν στην ΕΣΗΕΑ,12/1/09).

Η πραγματικότητα ωστόσο είναι άλλη: η είσοδος του κτιρίου ήταν ανοιχτή -υπήρχε όπως πάντοτε εκεί ο θυρωρός- και οι δύο δημοσιογράφοι συνδικαλιστές ήταν στο κτίριο πολύ πριν από την εμφάνιση της ομάδας πρωτοβουλίας των καταληψιών. Βρίσκονταν στον 4ο όροφο, στα γραφεία της Ομοσπονδίας (ΠΟΕΣΥ), περιμένοντας συναδέλφους τους από την Ενωση Φωτορεπόρτερ και την Ενωση Τεχνικών Τηλεόρασης με σκοπό να διοργανώσουν τις ερχόμενες μέρες κοινή συνέντευξη Τύπου καταγγελίας των εκτεταμένων ξυλοδαρμών από τα ΜΑΤ (και) αρκετών ανθρώπων της Ενημέρωσης (γεγονότα γνωστά, που προβλήθηκαν απ' όλα τα κανάλια την Παρασκευή, 9/1).

ΨΕΜΑ 2ο: Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ επικοινώνησε -αμέσως μόλις πληροφορήθηκε το «γεγονός που συγκλονίζει το δημοσιογραφικό κόσμο» (όπως σημειώνει στην ίδια ανακοίνωσή του)- με ένα από τα παρόντα εκείνη τη στιγμή μέλη του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και σύστησε ψυχραιμία.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Π. Σόμπολος αποσιώπησε ότι μίλησε, επίσης τηλεφωνικά, και με τον πρόεδρο της ΠΟΕΣΥΒασ. Μουλόπουλο, ο οποίος έφτασε στο υπό κατάληψη κτίριο. Ο κ. Σόμπολος όμως απέκρυψε το πιο ουσιαστικό θέμα εκείνων των συνδιαλέξεων: ότι ανέθεσε στον κ. Μουλόπουλο και στα άλλα 4 παρευρισκόμενα μέλη των διοικήσεων της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ να χειριστούν την υπόθεση, υιοθετώντας κι εκείνος ρητά (αλλά όχι δημόσια) το αίτημα των «καταληψιών» να τους παραχωρηθούν τόσο οι υπολογιστές της γραμματείας της ΠΟΕΣΥ (που συστεγάζεται στον 4ο όροφο), όσο και η αίθουσα συνελεύσεων και το κυλικείο του 1ου ορόφου του κτιρίου της οδού Ακαδημίας 20. Αυτή η «μικρή» αλλοίωση των γεγονότων υποβοήθησε στη διατύπωση των επόμενων ψεμάτων.

ΨΕΜΑ 3ο: Οι καταληψίες «χρησιμοποιώντας τα γραφεία της ΠΟΕΣΥ και τους υπολογιστές της, "ανέβασαν" στην ιστοσελίδα "Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ" ανακοίνωση», διαβάζουμε στο κείμενο του κ. Σόμπολου. «Το πρόγραμμα της κατάληψης κρεμάστηκε στο Social Forum.gr», υπογραμμίζει και ο κ. Τσαλαπάτης. «Η κατάληψη της ομάδας των αγνώστων βρήκε πρόσφορο έδαφος στους χώρους της ΠΟΕΣΥ», υποστηρίζει ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ (19/1). Η σκοπιμότητα αυτών των φαινομενικά αθώων φράσεων ήταν: α) Να ενοχοποιηθεί η ηγεσία της Ομοσπονδίας (ΠΟΕΣΥ), ότι εκείνη διευκόλυνε τους «κακούς καταληψίες», ενώ προφανώς η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ (που έχει, ως ιδιοκτήτης, και την τυπική ευθύνη της διαχείρισης ολόκληρου του 7ώροφου κτιρίου) καλώς είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης, και β) Να εμφανιστεί ότι πίσω από το «βάναυσο πλήγμα στην ενημέρωση και τη Δημοκρατίας» (που λέει κι ο κ. Σόμπολος), «κρύβεται» το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ (και ο «προστάτης των κουκουλοφόρων» ΣΥΡΙΖΑ). Αποκρύπτεται βέβαιως ότι στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα του Κοινωνικού Φόρουμ ο καθένας από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη μπορεί να αναρτά ελεύθερα ό,τι επιθυμεί ανά πάσα στιγμή.

Την αλήθεια μάς την εξηγεί με ανοιχτή επιστολή του προς τον Π. Σόμπολο (13/1/2009) ένας δημοσιογράφος, απολυμένος πρόσφατα, καταχρηστικά και άδικα, από τον «Ριζοσπάστη», τον οποίο δεν στήριξαν (ως όφειλαν) οι κύριοι Σόμπολος και Τσαλαπάτης. Γράφει ο δημοσιογράφος:

«Αγαπητέ πρόεδρε. Από σένα τουλάχιστον περίμενα περισσότερη ακρίβεια στην καταγραφή των γεγονότων. Στην ανακοίνωση της παράταξης "Δημοσιογράφοι για τη Δημοσιογραφία" λες ότι οι καταληψίες των γραφείων της ΕΣΗΕΑ, "χρησιμοποιώντας τα γραφεία της ΠΟΕΣΥ και τους υπολογιστές της, «ανέβασαν» στην ιστοσελίδα «Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ» ανακοίνωση...". Ανακριβέστατο. Την ανακοίνωση των καταληψιών στην ιστοσελίδα «Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ» την ανέβασα εγώ. Αν δε ρωτάς πώς την ήξερα ή από πού την βρήκα, σου απαντώ πολύ απλά ότι την αντέγραψα από το Indymedia, σημειώνοντας ότι οικογενειακοί λόγοι με κρατούν μακριά από την Αθήνα (...), προσθέτοντας πως είμαι "ψυχικά στο πλευρό των αγωνιζόμενων για μια ΕΣΗΕΑ στα χέρια των δημοσιογράφων και όχι των αφεντικών". Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ».

ΨΕΜΑ 4ο: Πρωτοσέλιδο δημοσίευμα στον «Αδέσμευτο Τύπο» του Δ. Ρίζου (15/1) σημειώνει ότι η κατάληψη της ΕΣΗΕΑ συνεχίζεται «από άσχετους με τη δημοσιογραφία καταληψίες», «με εμψυχωτή τώρα τον Ψαριανό», «...που επισκέφθηκε για στήριξη τους καταληψίες». Τα ίδια επανέλαβε και η «Παρασκευή+13» (16/1) του Αιμίλου Λιάτσου. Το κόλπο με την εμπλοκή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ψαριανού στην «καθοδήγηση» της κατάληψης φιλοτεχνήθηκε από τον υπάλληλο του υπουργείου Τύπου και του Blue Sky TV Σπύρο Χατζάρα, ο οποίος έγραψε σε αμφιλεγόμενα blogs (14/1) ότι «έχει παραγίνει η κατάσταση με τον (βουλευτή του SYRIZA) Ψαριανό, ο οποίος αυτοπαρουσιάζεται ως "δημοσιογράφος", αλλά ΔΕΝ είναι, όπως και δεν είναι καν μέλος της Ενωσης Συντακτών παρά τις προσπάθειες Τρίμη-Νταβανέλλου. Τις τελευταίες ημέρες εμφανίζεται να πατρονάρει (ηθικά) την κατάληψη στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Ο έτερος "βουλευτής επισκέπτης" της "κατάληψης", ο κ. Κοροβέσης είναι "επί τιμή" μέλος της ΕΣΗΕΑ, λόγω των βασανιστηρίων που είχε υποστεί ως ΠΑΜ, άλλοτε».
Η αλήθεια είναι ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ούτε καν πέρασε από το κατειλημμένο κτίριο!

ΨΕΜΑ 5ο: Οι καταληψίες απαγόρευσαν την είσοδο σε όλους πλην των συνδικαλιστών της «Συσπείρωσης Δημοσιογράφων -Δούρειος Τύπος» και «φυγάδευσαν τα κλειδιά όλων των ορόφων» («Παρασκευή+13»). Το τερατώδες αυτό ψέμα «επιτρέπει» στον κάθε καλοθελητή να παπαγαλίζει ότι οι μετέχοντες στην κατάληψη ήταν «άγνωστοι», «βίαιοι» και είχαν συνοδοιπόρους ορισμένους «ακραίους» συνδικαλιστές.

Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα πρωτοβουλίας της κατάληψης καθημερινά καλούσε δημόσια τα σωματεία, όλους τους εργαζομένους, τους φοιτητές και τους ανέργους του κλάδου των ΜΜΕ σε ανοιχτές συνελεύσεις, δίχως να εμποδίζει κανένα. Οσοι δε δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, τεχνικοί, διοικητικοί μετείχαν ή απλώς πέρασαν (και ήταν πολλές δεκάδες) απ' αυτές τις συνελεύσεις, είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τους καταληψίες και στο πρόσωπό τους να δουν αληθινούς νέους συναδέλφους τους και φοιτητές που έθεταν τα πραγματικά και εκρηκτικά πλέον προβλήματα όλων μας (ιδίως των εκτός αντιδραστικής και βολεμένης συντεχνίας εργαζομένων στα ΜΜΕ) και κυρίως να μιλούν για τους μηχανισμούς χειραγώγησης της κοινωνίας από τα ΜΜΕ. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους γραφειοκράτες της παρέας Σόμπολου και Τσαλαπάτη.

Το εύλογο ζήτημα που προκύπτει απ' όλα τα παραπάνω δεν είναι βέβαια η σφοδρότητα της συνδικαλιστικής ή της πολιτικής σύγκρουσης σε μια δύσκολη έτσι κι αλλιώς περιόδο, είναι κυρίως ποια σχολή δημοσιογραφίας έχει επικρατήσει στην ΕΣΗΕΑ και στην πλειονότητα του Τύπου και των ΜΜΕ.

Οταν οι ρεπόρτερ «συνδικαλιστές» και οι πρόθυμοι φίλοι τους στον Τύπο «από την κοιλιά τους» διαστρέφουν την αλήθεια για ό,τι έγινε στο «σπίτι τους», την ΕΣΗΕΑ, μπορείτε να υποθέσετε πόσο αξιόπιστοι είναι όταν καταπιάνονται με τα μεγάλα, εθνικά, διεθνή, οικονομικά, κοινωνικά και άλλα θέματα που μας σερβίρουν.

 

(Ελευθεροτυπία, 24/1/2009)