Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΙΣ ΙΡΑΚΙΝΕΣ

Ο εφιάλτης της «απελευθέρωσης»

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

1. / 2.   
 

Τρόμος στην «ελεύθερη» Βαγδάτη

Οι γυναίκες στη Βαγδάτη ζουν κάτω από ένα πρωτόγνωρο καθεστώς τρόμου. Οι απαγωγές και οι βιασμοί αποτελούν πια μέρος της καθημερινότητας στην «απελευθερωμένη» ιρακινή πρωτεύουσα, όπου η ασφάλεια έχει καταντήσει μια λέξη δίχως νόημα για ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού. Στο κλίμα αυτό, οι γυναίκες σιωπούν και, στις ελάχιστες περιπτώσεις που θα βρουν το κουράγιο να καταγγείλουν το βιασμό ή την κακοποίησή τους, βρίσκονται αντιμέτωπες με την αδιαφορία των αρχών, την ανυπαρξία ή την υπολειτουργία των απαραίτητων υπηρεσιών, καθώς και με νόμους, γραπτούς και άγραφους, που στιγματίζουν τις ίδιες και αφήνουν ατιμώρητους τους δράστες. 

Τη φορά αυτή δεν μιλά κάποια ιρακινή γυναικεία οργάνωση. Οι παραπάνω διαπιστώσεις προέρχονται από έρευνα που υπογράφει η μη κυβερνητική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και πραγματοποιήθηκε από το τέλος Μαϊου ως το τέλος Ιουνίου 2003 στη Βαγδάτη. Αποσπασματική η έρευνα λόγω των ειδικών δυσκολιών που παρουσιάζει η συλλογή πληροφοριών, δίνει ωστόσο μια εικόνα για το πώς είναι αναγκασμένες να ζουν οι γυναίκες της ιρακινής πρωτεύουσας. «Οι εγκληματικές ενέργειες είναι τόσο πολλές που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτές», ήταν η εύγλωττη απάντηση ενός μη κατονομαζόμενου αξιωματούχου της ιρακινής αστυνομίας σε σχετική ερώτηση των ανθρώπων της οργάνωσης. «Υπάρχουν συμμορίες που ειδικεύονται στην απαγωγή κοριτσιών. Τα πουλούν στις χώρες του Κόλπου. Είναι κάτι που συνέβαινε και πριν από τον πόλεμο, μόνο που τώρα είναι πιο εύκολο να βγάλουν τα κορίτσια από τη χώρα χωρίς διαβατήριο».

Παρά το πέπλο σιωπής που καλύπτει τις υποθέσεις αυτού του είδους, οι ερευνητές του Παρατηρητηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων κατόρθωσαν να τεκμηριώσουν είκοσι πέντε περιπτώσεις απαγωγής και βιασμού, και μάλιστα για τέσσερις από αυτές να εξασφαλίσουν και τη μαρτυρία των ίδιων των θυμάτων: Η πρώτη αφορά τη Σαμπά Α., ένα εννιάχρονο κοριτσάκι που έπεσε θύμα απαγωγής ένα απόγευμα του περασμένου Μαϊου, την ώρα που καθόταν στα σκαλιά του σπιτιού της. Οι απαγωγείς τη μετέφεραν σε ένα γειτονικό εγκαταλελειμμένο κτίριο, όπου τη βίασαν και την άφησαν στη συνέχεια να γυρίσει στο σπίτι της. «Επέστρεψε δεκαπέντε λεπτά αργότερα και αιμορραγούσε», αφηγήθηκε φίλος της οικογένειας που έτυχε να είναι παρών τη στιγμή που το παιδί γύρισε στο σπίτι του. «Συνέχιζε να αιμορραγεί δύο μέρες αργότερα, έτσι τη μεταφέραμε στο νοσοκομείο». 

Η Σαλμά Μ., 49 ετών, έπεσε θύμα απαγωγής έξω από το σπίτι της στις αρχές Μαϊου, επειδή είχε κάποιες μακρινές διασυνδέσεις με το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεϊν. Οι απαγωγείς της ήταν τέσσερις ένοπλοι άντρες που την έσυραν με τη βία μέσα σε ένα αυτοκίνητο βαμμένο σαν ταξί. Την ανάγκασαν να βάλει το κεφάλι ανάμεσα στα πόδια, τη χτυπούσαν και την απειλούσαν ότι θα τη σκοτώσουν. Ετσι δε μπόρεσε να δει πού την πήγαν. Τη μετέφεραν σε κάποιο άδειο κτίριο όπου τους περίμεναν και άλλοι έξι. Τη βασάνισαν σβήνοντας πάνω της αναμμένα τσιγάρα και ρίχνοντάς της βραστό νερό στο κεφάλι. Τη βίασαν όλοι. 

Η Μιούνα Μπ., δεκαπέντε ετών, αφηγήθηκε στο Παρατηρητήριο ότι μαζί με τις δύο αδελφές της, τη μία έντεκα ετών και την άλλη δεκαέξι, περπατούσαν στο δρόμο, όταν έπεσαν πάνω τους ένοπλοι άντρες και τις έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο, με το οποίο τις μετέφεραν σε κάποιο προάστιο της Βαγδάτης. Εκεί τις κράτησαν κλεισμένες μαζί με άλλα επτά παιδιά. Τις έδειραν και βίασαν τη μεγάλη της αδελφή. Κάθε τόσο επισκέπτονταν τα παιδιά κάποιοι υποψήφιοι αγοραστές τους. Η μικρή Μιούνα κατάφερε να το σκάσει τέσσερις βδομάδες μετά την απαγωγή της. Από τότε δεν έχει μάθει τίποτα για τις δύο της αδελφές.

Η Νταλάλ Σ., 23 ετών, είχε πάει με τη μητέρα της για ψώνια στο κέντρο της Βαγδάτης, όταν έξι ένοπλοι την άρπαξαν, την έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο και την οδήγησαν κάπου έξω από την πόλη. Την άφησαν ελεύθερη την επομένη. Το κορίτσι αρνήθηκε να μιλήσει για το τι της συνέβη στο διάστημα αυτό, ωστόσο η μητέρα της εκμυστηρεύτηκε σε δημοσιογράφο ότι η κόρη της έπεσε θύμα βιασμού από τους απαγωγείς της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Human Rights Watch
«Climate of Fear: Sexual Violence and Abduction of Women and Girls in Baghdad»
(http://www.hrw.org)
Εκθεση της μη κυβερνητικής οργάνωσης Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων με τίτλο «Κλίμα φόβου: σεξουαλική βία και απαγωγές γυναικών και κοριτσιών στη Βαγδάτη» που παρουσιάζει τα ευρήματα επιτόπιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε από 27 Μαϊου έως 20 Ιουνίου 2003. 

U.S. Department of State
«Trafficking in Persons Report»
(11 Ιουνίου 2003)
(http://www.state.gov/g/tip/rls/tiprpt/2003/21262pf.htm)
Η γνωστή Εκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων. Περιλαμβάνει ειδική μνεία στους κινδύνους που διατρέχουν σήμερα οι γυναίκες και τα παιδιά του Ιράκ.


ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

http://www.equalityiniraq.com
Ο δικτυακός τόπος των ιρακινών γυναικείων οργανώσεων τις οποίες παρουσιάζουμε σήμερα. Ενδιαφέροντα στοιχεία για τις θέσεις τους, τις δραστηριότητές τους και τις προσπάθειες για τη δημιουργία ενός διεθνούς δικτύου αλληλεγγύης για τις γυναίκες του Ιράκ.

http://www.ipetitions.com/campaigns/Women_in_Iraq
Συλλογή υπογραφών υποστήριξης της εκστρατείας με τίτλο «Διεθνής καμπάνια για να σταματήσουν οι βιασμοί, οι απαγωγές και οι δολοφονίες των γυναικών στο Ιράκ».


ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ

Συνασπισμός για τα Δικαιώματα των Γυναικών στο Ιράκ: iraqwrc@hotmail.com

Νάντια Μαχμούντ (Nadia Mahmood): nadia64uk@yahoo.com

Χουζάν Μαχμούντ (Huzan Mahmood): houzan73@yahoo.co.uk

(Ελευθεροτυπία, 12/10/2003)