ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΤΟΥ
 

Ακριβό μου "ντοκτορά"!

 

Ο φίλος του πρωθυπουργού που είχε αναλάβει κρίσιμο πόστο στο υπουργείο Παιδείας προβάλλει από την ιστοσελίδα του πτυχία-μαϊμού, απ’ αυτά που πουλιούνται στο διαδίκτυο.
 

Τους τελευταίους μήνες ο υπουργός Παιδείας με εντολή του πρωθυπουργού ψάχνει τρόπους να παρακάμψει το Σύνταγμα και να επιβάλει τα ιδιωτικά ΑΕΙ στην Ελλάδα. Ως πρώτο βήμα σχεδιάζεται άμεσα η νομιμοποίηση των κολεγίων και των παραρτημάτων τους, μέσα στο καλοκαίρι. Το κυβερνητικό επιχείρημα είναι ότι μέσω αυτής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και του ανταγωνισμού θα αναβαθμιστούν τα πτυχία και των δημόσιων ιδρυμάτων.

Παρουσιάζουμε σήμερα πώς ακριβώς εννοεί η κυβέρνηση αυτή την «αναβάθμιση» και πού οδηγεί η «ελεύθερη αγορά» στο χώρο της παιδείας. Όπως αποκαλύπτεται, ο επί σειρά ετών (2004-2007) καθ’ ύλην αρμόδιος του υπουργείου Παιδείας για τα ζητήματα ιδιωτικής παιδείας, αντιπρόεδρος του ΟΕΕΚ (Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης) και σημερινός αναπληρωτής διοικητής του Δρομοκαϊτειου Ψυχιατρείου κ. Κωνσταντίνος Μαργαρίτης φέρεται να έχει μαϊμού μεταπτυχιακό, από εκείνα που πωλούνται μέσω διαδικτύου.

Την πλαστότητα αυτών των πτυχίων είναι αδύνατο να μη γνωρίζουν οι κάτοχοί τους. Με εικονικές εξετάσεις, καθόλου διάβασμα και ένα σοβαρό αντίτιμο μπορούν να προμηθευτούν οι ενδιαφερόμενοι τέτοια πτυχία και να ανελιχθούν έτσι επαγγελματικά, κοινωνικά και κυρίως οικονομικά. Τέλειο κάλυμμα στη διαδικασία αυτή προσφέρει η γενίκευση της ιδιωτικής παιδείας. Κι αν με ένα σκονάκι που κουκουλώνεται περνάει ένα ελληνόπουλο τις εξετάσεις, με ολόκληρο μεταπτυχιακό άλλος σκαρφαλώνει στα υψηλά πολιτικά και μισθολογικά κλιμάκια.

Τα διαπιστευτήρια

Μια εντυπωσιακή ιστοσελίδα με φωτογραφία του κ. Μαργαρίτη, υποψήφιου βουλευτή της ΝΔ στην Α΄ Θεσσαλονίκης, με φόντο τον Παρθενώνα και το Λευκό Πύργο μας εισάγει στο βιογραφικό του και στις κομματικές κατά κύριο λόγο δραστηριότητές του. Απαραίτητη επίσης η απεικόνιση της θερμής χειραψίας με το ισχυρό χαρτί της ΝΔ δηλαδή τον πρωθυπουργό. Ο ίδιος ο Κ.Μ. δηλώνει στις 21/5/2008: «Ο μεταρρυθμιστής πρωθυπουργός μας έκανε τη μεγάλη ανατροπή. Εμπιστεύθηκε σε νέους ανθρώπους με σύγχρονο τεχνοκρατικό προφίλ τη διοίκηση μεγάλων κρατικών οργανισμών. Πιστεύω, ότι ως ένα βαθμό τον δικαιώσαμε. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα, γιατί είχα την τιμή να μου αναθέσει η τ. Υπουργός Παιδείας, κυρία Μαριέττα Γιαννάκου και να εγκρίνει ο Πρωθυπουργός μας, το διορισμό μου στο μεγαλύτερο οργανισμό του Υπουργείου Παιδείας, τον ΟΕΕΚ, που εποπτεύει τα δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ της χώρας. Καταλαβαίνετε τα συναισθήματα και την αγωνία ενός 36χρόνου τεχνοκράτη-επιστήμονα, που άφηνε τη Θεσσαλονίκη, για να διοικήσει τον ΟΕΕΚ σύγχρονα, αξιόπιστα, ανθρώπινα, έντιμα και κυρίως αποτελεσματικά. Τα λόγια του κ. Κώστα Καραμανλή, ηχούσαν στα αυτιά μου σε κάθε κρίσιμη απόφαση που έπαιρνα: ‘Να κοιτάζεις το μέλλον, να πορεύεσαι με σιγουριά και αυτοπεποίθηση και να μη λογαριάζεις το πολιτικό κόστος’».

Το έργο

Πλούσιο είναι το βιογραφικό του Κ.Μ., όπως το καταγράφει ο ίδιος, στον τομέα της παροχής συμβουλευτικού έργου: Σύμβουλος Δημάρχου Θεσσαλονίκης σε θέματα Δημοσίων και Διεθνών Σχέσεων (Βαλκάνια, Ευρωπαϊκή Ενωση, Απόδημος Ελληνισμός, 1999 - Μάιος 2004). Σύμβουλος Προέδρου Ο.Τ.Α Μείζονος Θεσσαλονίκης σε θέματα Επιμόρφωσης Προσωπικού, Δημοσίων Σχέσεων και Ενημέρωσης του Κοινού σε θέματα Περιβάλλοντος & Ανακύκλωσης (2002 έως και σήμερα). Διευθυντής Γραφείου Τύπου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1994 - 1997). Υπήρξε ακόμα εισηγητής σε Επιδοτούμενα Προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Θεματικό Πεδίο της Επαγγελματικής Κατάρτισης και του Επαγγελματικού Προσανατολισμού, που υλοποιήθηκαν από Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ).

Τέλος παραθέτει και μια σειρά από έντυπα και ΜΜΕ, στα οποία εργάστηκε ως δημοσιογράφος, συντάκτης και παραγωγός, όπως το ραδιόφωνο του δήμου Αθηναίων 9,84 (1995-2002), το σταθμό της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, το περιοδικό Βιοτεχνικός Κόσμος, την ΕΡΤ Βορείου Ελλάδας, το ομογενειακό κανάλι της Αστόρια, την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και την Metrosport.

Η κοινωνική δράση

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ο Κ.Μ. είναι:

- Μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Είναι αλήθεια βέβαια ότι δεν ανήκει στα τακτικά μέλη της Ένωσης που προϋποθέτουν διαπιστευμένη δημοσιογραφική δραστηριότητα, αλλά στα εταιρικά. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται σύμφωνα με το καταστατικό της Ένωσης «εργαζόμενοι στο Διπλωματικό Σώμα, Ακόλουθοι Τύπου, σύμβουλοι Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων, όπως και προσωπικότητες της ελληνικής δημόσιας ζωής που ενδιαφέρονται να παρακολουθούν συστηματικά τις εξελίξεις της ΕΑΞΤ και να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις της». Για να γίνει δε κάποιος εταιρικό μέλος χρειάζεται δύο υπογραφές από τακτικά μέλη, δύο φωτογραφίες και μία αίτηση.

- Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων. Η Ελληνική Εταιρία Δημοσίων Σχέσεων (ΕΕΔΣ) ιδρύθηκε το 1961 και είναι ο μοναδικός φορέας στον τομέα των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα. Στεγάζει τη συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματιών του χώρου, επιδιώκοντας τόσο τη βελτίωση του επιπέδου τους, όσο και τη σωστή επαγγελματική κατάρτιση των μελλοντικών στελεχών του κλάδου. Η εγγραφή γίνεται με κάποιο χρηματικό ποσό.

- Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταφραστών. Μέλη της Ένωσης μπορούν να γίνουν φυσικά πρόσωπα που ασκούν νόμιμα το επάγγελμα του μεταφραστή και που πληρούν τουλάχιστον μία από τις εξής προϋποθέσεις: Eίναι κάτοχοι πανεπιστημιακού τίτλου στον κλάδο της μετάφρασης ή συναφούς κλάδου (π.χ. τμήματα ξένων γλωσσών και λογοτεχνίας, γλωσσολογίας, επικοινωνιολογίας) ή τεκμηριωμένη σχετική προϋπηρεσία 3 ετών. Έχουν μεταφραστική προϋπηρεσία σε όργανο της Ε.Ε. ή άλλου διεθνούς οργανισμού. Είναι κάτοχοι άλλου πανεπιστημιακού τίτλου και έχουν ειδίκευση στη μετάφραση ή προϋπηρεσία 4 ετών. Είναι αλήθεια ότι δεν βρήκαμε το όνομα του κυρίου Μαργαρίτη ανάμεσα στους μεταφραστές-μέλη της ένωσης.

- Μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τη συμμετοχή του Κ.Μ. στην εταιρεία του κ. Μέρτζου (βλ. «Ιός» 30/9/07).

- Μέλος του Σωματείου «Φίλοι του Τεχνικού Μουσείου Θεσσαλονίκης».

- Ιδρυτικό μέλος της ΜΚΟ «Ελληνική Πολιτιστική Δράση» στη Θεσσαλονίκη, που έχει χρηματοδοτηθεί πρόσφατα με 25.000 ευρώ.

- Επίτιμο Μέλος Προτύπου Κέντρου Πολιτιστικής & Αθλητικής Ανάπτυξης της Ελληνικής Περιφέρειας.

Εμφανίζεται επίσης ως μέλος όλων των επιτροπών που συστήνει ο ΟΕΕΚ, πράγμα που ήταν φυσικό εφόσον ήταν διορισμένος αντιπρόεδρος του οργανισμού.

Τέλος, όπως ο ίδιος δηλώνει στο εξώφυλλο του βιβλίου του (βλ. διπλανή στήλη), το 2007 ήταν εκπρόσωπος του Yπουργείου Παιδείας στην ΕΕ.

Ολες οι επαγγελματικές και κοινωνικές ιδιότητες του κ. Μαργαρίτη είναι απολύτως σεβαστές και κανείς δεν εκπλήσσεται από το γεγονός ότι η κομματική του ταυτότητα ήταν -από ό,τι φαίνεται- το δυνατό του χαρτί. Αποτελεί πάγια ελληνική τακτική Πρυτάνεις, Δήμαρχοι, Υπουργοί κλπ. να επιλέγουν συμβούλους και συνεργάτες από τον κομματικό τους χώρο.

Οι πλούσιες σπουδές

Το κρίσιμο σημείο στο βιογραφικό του κ. Κ.Μ. είναι οι τίτλοι σπουδών που επικαλείται ο ίδιος. Είναι αυτοί οι τίτλοι που θαύμασε ο Γιώργος Αυτιάς στην Espresso, μιλώντας για το «πλούσιο βιογραφικό σπουδών» του κυβερνητικού στελέχους (13/6/06). Σύμφωνα, λοιπόν με την ιστοσελίδα του, ο Κ.Μ. είναι απόφοιτος 17ου Γενικού Λυκείου Θεσσαλονίκης, έχει πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας από το College of Staten Island και μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Shelburne University.

Το Shelbourne (ή Shelburne, όπως το γράφει) University που επικαλείται ως ακαδημαϊκό του τίτλο ο κ. Μαργαρίτης είναι ανύπαρκτο! Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά «πανεπιστήμια-μαϊμούδες» που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και πουλούν σε αφελείς και επιτήδειους ψεύτικα διπλώματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μεταπτυχιακά και διδακτορικές διατριβές!

Αντιγράφουμε από άρθρο έγκυρου ειδικευμένου περιοδικού: «Το Shelbourne δεν υπάρχει. Ουδέποτε υπήρξε. Υποστήριζε ότι έχει έδρα την Ιρλανδία, αλλά στην πραγματικότητα –όπως αποκάλυψε έρευνα που πραγματοποιήθηκε πέρυσι από την FTC (Federal Trade Commission, Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου στις ΗΠΑ)- πρόκειται για το ένα από τα πολλά –πάνω από ντουζίνα- ονόματα που χρησιμοποιούσε μια διεθνής εταιρεία πλαστών διπλωμάτων, η οποία πουλούσε πτυχία από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 προς 500 έως 2.500 δολάρια. Η εταιρεία με βάση τη Ρουμανία έστελνε εκατομμύρια e-mail σ’ όλο τον κόσμο, και υποσχόταν στους αποδέκτες ότι μπορούν να αποκτήσουν πανεπιστημιακούς τίτλους χωρίς καμιά ακαδημαϊκή εργασία. Εκτός από τα διπλώματα, η εταιρεία προμήθευε και πλαστούς ελέγχους προόδου και ψεύτικες συστατικές επιστολές» (The Chronicle of Higher Education, 25/6/04).

Ενας από τους πιο ειδικευμένους ερευνητές της απάτης με τα διαδικτυακά πανεπιστήμια-μαϊμούδες, ο Τζον Μπέαρ έχει προειδοποιήσει ήδη από το 2001: «Το Shelbourne University είναι το έκτο νέο όνομα αυτής της μεγαλύτερης απάτης με διπλώματα που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια. Καθώς φαίνεται αλλάζουν το όνομά τους κάθε λίγους μήνες ή όταν η πιο πρόσφατη απάτη αρχίζει να αποκτά αρνητική δημοσιότητα. Στην αρχή ονομαζόταν San Moritz, στη συνέχεια Palmers Green, μετά Harrington, μετά Brentwick, μετά Devonshire και τώρα Shelbourne. Πρόκειται για μια διεθνή απάτη πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, με πλοκάμια στις ΗΠΑ, τη Ρουμανία, το Ισραήλ και την Κύπρο».

Το Shelbourne University αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα του University Degree Program (UDP), μιας εταιρείας που ίδρυσαν οι Αμερικανοί Τζέισον και Καρολάιν Αμπρααμ στο Μπρούκλιν στις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Το UDP θεωρείται σήμερα ο «παππούς» των πάμπολλων παρόμοιων «επιχειρήσεων» που εξαπλώνονται στο διαδίκτυο. Το UDP, την εποχή της άνθησής του, προσέφερε πτυχία κάθε επιθυμητής ειδικότητας με το αζημίωτο. Ο πελάτης δεν γνώριζε εκ των προτέρων ποιό «πανεπιστήμιο» θα του χορηγήσει το πτυχίο, για λόγους «προστασίας από κακόβουλους που θα θελήσουν να αμφισβητήσουν το εύρος των σπουδών του αλλά και την κακή δημοσιότητα», σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της εταιρείας. Πάνω από 30.000 πτυχία πουλήθηκαν με τον τρόπο αυτό και οι εισπράξεις ξεπέρασαν τα 100 εκ. δολάρια.

Με τον καιρό και επειδή άρχισε να γίνεται γνωστή η απάτη, οι εταιρείες αυτές επινόησαν και ψεύτικους «οργανισμούς πιστοποίησης», οι οποίοι υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν την εγκυρότητα των πλαστών πτυχίων. Όμως κι αυτοί οι οργανισμοί ήταν φαντάσματα. Άλλη μέθοδος που ακολουθήθηκε ήταν να εμφανίζουν τα ανύπαρκτα «εκπαιδευτικά ιδρύματα» ως παραρτήματα ή σχετιζόμενα με κάποια γνωστά και αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια.

Από τις αρχές του 2003 η FTC στις ΗΠΑ και οι βρετανικές αρχές ξεκίνησαν συστηματικές έρευνες και άσκησαν διώξεις στους ιδιοκτήτες του UDP, με αποτέλεσμα να κλείσουν τα τηλεφωνικά κέντρα και να κατέβουν οι ιστοσελίδες των ψεύτικων Πανεπιστημίων, ενώ το ζεύγος Αμπρααμ συμφώνησε να επιστρέψει 100.000 δολάρια από τα κέρδη. Ειδικά το Shelbourne University εμφανιζόταν με έδρα την Ιρλανδία, ενώ ο διαδικτυακός τόπος που το φιλοξενούσε ανήκε σε κάποιον Χένρι Χέστον από το Λος Αντζελες. Η ιστοσελίδα αυτή (www.henryheston.com.cnchost.com) έκλεισε με εντολή του FTC, αλλά μέχρι πριν από λίγους μήνες η απάτη συνεχιζόταν μέσω άλλων ονομάτων και άλλων δικτυακών τόπων.

Υποτίθεται ότι το Shelbourne University ήταν ένα απολύτως αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο στην Ιρλανδία. Ηδη, όμως, από το 2001 η κυβέρνηση της Ιρλανδίας είχε υποσχεθεί ότι θα κλείσει αυτές τις εταιρείες που εμφανίζονταν ως Πανεπιστήμια. Ο υπουργός Παιδείας της Ιρλανδίας Γουίλι Ο’Ντι είχε δηλώσει δημόσια ότι «πρέπει να γίνει γνωστό ότι αυτά τα διπλώματα είναι ψεύτικα και ότι δεν υπάρχει ούτε Shelbourne University ούτε Glencullen University». Ο υπουργός Παιδείας συμπλήρωσε ότι «αυτές οι εταιρείες δεν έχουν καμιά σχέση με την εκπαίδευση στην Ιρλανδία και δεν είναι καταχωρημένες ούτε αναγνωρίζονται από το κράτος σύμφωνα με το νόμο του 1997».

Η απάντηση των εταιρειών ήταν να προσπαθήσουν να κερδίσουν χρόνο, επικαλούμενες το γεγονός ότι είναι απολύτως αναγνωρισμένες από την κυβέρνηση της Μαλαισίας… Το σίγουρο είναι ότι σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης το Shelbourne University είναι συνώνυμο με την απάτη.

Ο κ. Μαργαρίτης δεν είναι βέβαια ο μόνος αξιωματούχος κάποιας χώρας που κάνει χρήση των υπηρεσιών αυτών των ψευτο-πανεπιστημίων. Για την ακρίβεια, ο λόγος που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο αυτών των πτυχίων είναι το γεγονός ότι πολλοί αξιωματούχοι, σε πολλές χώρες επιχείρησαν να ξεγελάσουν το δημόσιο με τέτοια χαρτιά, διεκδικώντας μεγαλύτερες θέσεις και μισθούς. Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος του πορίσματος που κατέθεσε στο αμερικανικό Κογκρέσο η ερευνητική επιτροπή για το ζήτημα: «Ομοσπονδιακοί υπάλληλοι απέκτησαν πτυχία από πλαστά ιδρύματα και άλλα μη αναγνωρισμένα σχολεία, ορισμένοι μάλιστα με έξοδα του δημοσίου» (GAO, 11/5/04).

Η ελληνική πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι ο κ. Μαργαρίτης που κραδαίνει το πτυχίο του Shelbourne University ήταν ταυτόχρονα και πολιτικός υπεύθυνος στο χώρο ακριβώς της αξιολόγησης των Πανεπιστημίων και της αναγνώρισης των πτυχίων.

Μπάρμπας στην Κορώνη

Εκείνο λοιπόν που δεν γίνεται αντιληπτό είναι πώς ένας απόφοιτος λυκείου με δίπλωμα ιδιωτικού κολεγίου που δεν αναγνωρίζεται ούτε σαν ανώτερη (πολλώ μάλλον σαν ανώτατη) σχολή στην Ελλάδα, τοποθετήθηκε μετά τις εκλογές του 2004 αντιπρόεδρος στον τομέα του υπουργείου Παιδείας που ασχολείται ακριβώς με αυτό το αντικείμενο. Τα δημόσια και τα ιδιωτικά ΙΕΚ, πέρα από την προσοδοφόρα για το κράτος οικονομική συνεισφορά τους και τη γενναία κοινοτική στήριξη, υποτίθεται ότι τελούν και κάτω από κάποιον επιστημονικό έλεγχο. Φαίνεται όμως ότι ο αντιπρόεδρος του οργανισμού και νυν αναπληρωτής διοικητής του Δρομοκαϊτειου είχε λύσει μαγικά αυτό το μικρό τεχνικό πρόβλημα με την «απόκτηση» του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. Διαφορετικά πώς θα ήταν δυνατό να προΐσταται οργανισμού (ΟΕΕΚ), έργο του οποίου είναι «η υποβολή προτάσεων στον Υπουργό Παιδείας για τη χάραξη κατευθύνσεων, το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό της πολιτικής για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, η οργάνωση και λειτουργία των ΙΕΚ, ο καθορισμός του περιεχομένου σπουδών των δημοσίων και ιδιωτικών ΙΕΚ, η εποπτεία και ο έλεγχος των ιδιωτικών ΙΕΚ και η παρακολούθηση των διεθνών τάσεων και προοπτικών στον τομέα της απασχόλησης»;

Στις αρμοδιότητές του μάλιστα ανήκε «η αναγνώριση και κατοχύρωση επαγγελμάτων, αντίστοιχων προς την εκπαίδευση και κατάρτιση, που παρέχουν τα ΙΕΚ, σύμφωνα με τα δεδομένα και τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς, αλλά και όσα ισχύουν στην Ε.Ε., ο καθορισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων όλων των επιπέδων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης του Ν. 2009/92, σε συνεργασία με τα, κατά περίπτωση, αρμόδια υπουργεία και τους κοινωνικούς εταίρους», και τέλος το σημαντικότερο: «Η αναγνώριση των τίτλων, που απονέμονται από άλλους ελληνικούς φορείς επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, η ισοτιμία αντίστοιχων τίτλων της αλλοδαπής και η παροχή των αναγκαίων πληροφοριών, σχετικά με την αναγνώριση των δικαιωμάτων και πιστοποιητικών, καθώς και με τους άλλους όρους πρόσβασης στα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα».

Το τελευταίο αυτό εδάφιο της λειτουργίας του ΟΕΕΚ έχει προκαλέσει κατά καιρούς πολλά δράματα στο υπουργείο Παιδείας με αποφοίτους ξένων πανεπιστημίων που δεν κατάφερναν να πάρουν την πολυπόθητη ισοτιμία. Επιτροπές, εξετάσεις και άπειρα χαρτιά ζητούσε το ΔΙΚΑΤΣΑ για να πιστοποιήσει τις σπουδές και να δώσει την έγκριση. Κινητοποιήσεις πάσης φύσεως, ακόμα και μάχες δόθηκαν κατά καιρούς από φοιτητές και γονείς για να πετύχουν τις ισοτιμίες. Πολλές φορές μάλιστα δεν δικαιώθηκαν. Πτυχία ιδιωτικών (ή ακόμη και επίσημων κρατικών) πανεπιστημίων δεν αναγνωρίστηκαν σαν ισότιμα με αυτά των ΑΕΙ ή των ΤΕΙ. Ομως ο επί τριετία αντιπρόεδρος του οργανισμού είχε βρει, όπως είδαμε, την ιδανική λύση στο (δικό του) πρόβλημα. Ενας κομματικός διορισμός σε κρατικό φορέα είναι ο κανόνας στις ελληνικές κυβερνήσεις. Λίγο ενδιαφέρει πόσο και τι έχει σπουδάσει ο συγκεκριμένος.

- Ενδιαφέρει όμως ότι διορίστηκε στην θέση αυτή του αντιπροέδρου του ΟΕΕΚ χωρίς αναγνωρισμένο τίτλο σπουδών, για να το πούμε όσο κομψότερα γίνεται. Στον τομέα που ακριβώς αυτό οφείλει να ελέγχει για να μην αναγνωρίζονται πτυχία μαϊμούδες σαν αυτό του Shelbourne.

- Και βέβαια ενδιαφέρει ότι μετά την υπουργό Παιδείας και με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού, ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος τον διόρισε αναπληρωματικό διοικητή σε ένα μεγάλο νοσοκομείο με ψεύτικους τίτλους σπουδών. Εκτός και αν λόγω της φύσης του συγκεκριμένου νοσοκομείου, όπου ο καθένας μπορεί να δηλώνει ότι είναι ο Μέγας Ναπολέων, ο αναπληρωτής διοικητής του μπορεί εξίσου να επικαλείται μεταπτυχιακές σπουδές σε ανύπαρκτο πανεπιστήμιο.


 

Τα «μαϊμού» πτυχία στην Ελλάδα

Το επίμαχο διάστημα της διοίκησης του ΟΕΕΚ από τον κ. Μαργαρίτη η ελληνική παραγωγή πτυχίων είχε την ακόλουθη εικόνα, σύμφωνα με το κρατικό ραδιόφωνο: «Νέες καταγγελίες έρχονται στο φως, για παράνομους τίτλους σπουδών που χορηγούν, έναντι αμοιβής, ιδιωτικά ΤΕΕ. Δύο χιλιάδες πτυχία της περιόδου 2004 -2008 έχει ήδη ανακαλέσει το υπουργείο Παιδείας, ενώ αποκαλύπτονται διαρκώς όλο και περισσότερες περιπτώσεις. Τα ιδιωτικά ΤΕΕ που τα χορήγησαν έχουν υποστεί κυρώσεις η έχουν κλείσει, ωστόσο η βιομηχανία άκυρων η ψευδών πτυχίων καλά κρατεί. Τα πτυχία, στην πλειονότητά τους δεύτεροι τίτλοι σπουδών με βαθμό άριστα, έδιναν στους κατόχους τους έως και 1.000 μόρια για πρόσληψη στο δημόσιο, μέσω ΑΣΕΠ, χωρίς οι υποψήφιοι καν να παρακολουθήσουν μαθήματα και φυσικά με το αζημίωτο. Η χρήση των πτυχίων αυτών ποικίλει».

Όλα αυτά από τη ΝΕΤ (14/4/08) σε μια είδηση που έφερε τον τίτλο «’Μαϊμού’ πτυχία από ιδιωτικά ΤΕΕ».




Το know how του κ. Μαργαρίτη

«Αν αγχώνεσαι για το επαγγελματικό σου μέλλον, ο Κ. Μαργαρίτης, αντιπρόεδρος του ΟΕΕΚ και υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ έχει όλο το know how για να επιλέξεις» έλεγε στο εισαγωγικό μιας συνέντευξης με τον Κ.Μ. το περιοδικό Lipstick (8-8-2007). Την ίδια χρονιά ο Αγγελιοφόρος της Κυριακής έγραφε «ο Κ. Μ. δουλεύει σκληρά για να πετύχει την υψηλή ποιότητα στην εκπαίδευση».

Ο πρώην αντιπρόεδρος του ΟΕΕΚ πέρα από τις προσπάθειες για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και τις ‘μεταπτυχιακές’ σπουδές του έχει να επιδείξει και συγγραφικό έργο. Οι εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ εξέδωσαν το 2007 το βιβλίο του «Mε άλλη ματιά». Το βιβλίο παρουσίασαν στην αίθουσα του Εμπορικού και Βιομηχανικού επιμελητηρίου Αθηνών, οι Αντώνης Ρέμος, Βασίλης Τσιάρτας (τ. διεθνής ποδοσφαιριστής) και Μιμή Ντενίση. Την παρουσίαση συντόνισε η ηθοποιός Μελίνα Κυριακοπούλου. Tην εκδήλωση χαιρέτησαν ο βουλευτής Πέτρος Τατούλης, ο Πρόεδρος του ΟΕΕΚ Χαράλαμπος Μπότσαρης, η Ηθοποιός Ηρώ Μουκίου και η δημοσιογράφος (και πλέον βουλευτής) Νατάσσα Ράγιου. Αν μη τι άλλο λοιπόν –κρίνοντας και από το πάνελ- αυτό που μπορεί κανείς να θαυμάσει στον Κ.Μ. είναι ο απίστευτος τρόπος που ο ίδιος πλασάρει τον εαυτό του σαν ένα ακριβό εμπόρευμα.

Στον πρόλογο που γράφει ο ίδιος μαθαίνουμε όσα τον αφορούν από τότε που εκλέχτηκε στο 15μελές συμβούλιο του σχολείου του. Όπως λέει, «στόχο είχα την άμεση επίλυση των προβλημάτων των συμμαθητών μου και την ανάληψη πρωτοβουλιών που χαρακτηρίστηκαν καινοτόμες για την ηλικία μου και την εποχή μου». Περισσότερο διαφωτιστικός λίγο παρακάτω : «Οι σπουδές μου στις ΗΠΑ και η ενεργός συμμετοχή μου στον προεκλογικό αγώνα του πρώτου αφροαμερικανού δημάρχου της Ν. Υόρκης συνέβαλαν καθοριστικά στη γνωριμία μου με κορυφαίες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής των ΗΠΑ». Γνωρίζοντας ότι ο David Dinkins υπήρξε δήμαρχος της Νέας Υόρκης από το 1990 έως το 1993 προκύπτει περίπου το πότε ο συγγραφέας σπούδαζε στις ΗΠΑ. Ακριβώς την εποχή που το ζήτημα των πλαστών πτυχίων πήρε στις ΗΠΑ μεγάλη δημοσιότητα.

Ο πρόλογος συνεχίζεται: «σαν μέλος της διοίκησης του ΟΕΕΚ με όραμα τον πρωταγωνιστικό ρόλο της νέας γενιάς δημιουργήσαμε 15 νέα ΙΕΚ σε συνεργασία με τους Δήμους και χωρίς επιβάρυνση του έλληνα φορολογούμενου». Την ίδια εποχή θυμίζουμε ότι οι συμβασιούχοι των ΙΕΚ παρέμεναν πάνω από δέκα μήνες απλήρωτοι, ενώ τα ΙΕΚ, ακόμα και τα δημόσια, εισέπρατταν και εισπράττουν δίδακτρα από τους φοιτητές, μαζί με τις γενναίες κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Η νομιμοποίηση των κολεγίων και των πάσης φύσεως σχολών δημιούργησε απίστευτες νομοθετικές ρυθμίσεις στις χώρες που κατεξοχήν υιοθέτησαν τέτοια μοντέλα. Επιστήμονες, ερευνητές και νομικοί προσπαθούν ακόμα να βρουν και να ανακόψουν την δαιδαλώδη πορεία της παράνομης διακίνησης «ιδιωτικής εκπαίδευσης». Κι αν στις ΗΠΑ και στην ΕΕ ακόμα παλεύουν με τα πλαστά πτυχία σκεφτείτε τι έχει να γίνει εδώ τώρα που όλα αυτά τα κέντρα θα νομιμοποιηθούν, σύμφωνα με το κοινό όραμα Στυλιανίδη-Καραμανλή. Ποιός εχέφρων ευκατάστατος νέος θα αφήνει καλοκαιριάτικα την πισίνα του για να δώσει πανελλήνιες, όταν γρήγορα (και μερικές φορές πολύ εύκολα) θα μπορεί να κρατήσει στα χέρια του ένα πτυχίο ισότιμο; Άσε μετά τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ να σφάζονται στην ποδιά του υπουργείου για τους τετραετείς προϋπολογισμούς, τα συγγράμματα και το άσυλο.

Οσο για τον κύριο Μαργαρίτη, τελειώνει τον πρόλογο λέγοντας: «Η συμμετοχή μου σε διεθνείς συναντήσεις για την κατάρτιση και η πολιτική μου θεώρηση για την Ελλάδα της Ευρώπης, για πολίτες με σύγχρονο ύφος και πλουραλισμό[ …] με οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας. Η έκδοση συνέπεσε με τα 50 χρόνια ζωής της ΕΕ. Η ενότητα βασίζεται σε κοινές αξίες: την ελευθερία, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ισότητα. Είμαι της άποψης ότι ένας πολιτικός πρέπει να είναι τεχνοκράτης, να έχει ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις και να πορεύεται πάνω σε αξίες και ιδανικά».

Εμείς τι να πούμε; Αν μη τι άλλο έχει το θάρρος της γνώμης του.
 

 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ

George Gollin
«Unconventional University Diplomas from Online Vendors: Buying a PhD from a University that doesn’t exist»

(University of Illinois, September 2003)
Παρουσίαση μελέτης για τα ανύπαρκτα Πανεπιστήμια που πουλάνε πτυχία μέσω διαδικτύου. Ξεχωρίζει η αναφορά στο διαβόητο Shelbourne University.

United States General Accounting Office
“Diploma Mills: Federal employees have obtained degrees from diploma mills and other unaccredited schools, some at government expense”

(GAO, 11 May 2004)
Η κατάθεση του Ρόμπερτ Κράμερ, διευθυντή ειδικών ερευνών του GAO ενώπιον της επιτροπής κυβερνητικών υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ. Παρατίθεται πίνακας των αμερικανών αξιωματούχων που έκαναν χρήση πλαστού πτυχίου, αγορασμένου από το διαδίκτυο, προκειμένου να καταλάβουν κάποια υπέυθυνη θέση. Ενδιαφέρον έχει ότι ενώ στο υπουργείο Παιδείας καταγράφηκαν μόνο 2 περιπτώσεις, στο υπουργείο Αμυνας τα κρούσματα ήταν 257.

John Bear, Allen Ezell
“Degree Mills: the billion dollar industry that has sold more than a million fake degrees”

(Prometheus Books, 2005)
Η βιομηχανία των πλαστών πτυχίων σε ανάλυση δύο ειδικών ερευνητών. Υπολογίζεται ότι έχουν πουληθεί ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο ψεύτικα πτυχία σ’ όλο τον κόσμο.

Κωνσταντίνος Σ. Μαργαρίτης
«Με άλλη ματιά...»

(Εξάντας, Αθήνα 2007)
Το βιβλίο του κ. Μαργαρίτη συνοδεύεται από επαίνους του Πρύτανη του ΑΠΘ Αναστάσιου Μάνθου και του Προέδρου της Εταίρείας Μακεδονικών Σπουδών Νικόλαου Μέρτζου. Στο βιογραφικό του ο συγγραφέας δεν κατονομάζει το Shelbourne, αλλά αναφέρει ότι έκανε μεταπτυχιακό σε «Πανεπιστήμια [sic] των ΗΠΑ».



ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ

www.kmargaritis.gr
Η προσωπική ιστοσελίδα του Κωνσταντίνου Μαργαρίτη με το λογότυπο της Νέας Δημοκρατίας και τη φωτογραφία με τον πρωθυπουργό προβάλλει τους τίτλους του ανύπαρκτου Πανεπιστήμιου.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

"Παραιτήθηκε ο "πτυχιούχος" του Δρομοκαϊτειου"

(29/06/2008)

"Το 'ντοκτορά' από το Shelbourne"

(13/07/2008)

 

 

 

 


 

Ελευθεροτυπία, 22/6/2008

 

www.iospress.gr