www.iospress.gr

 

 

IOSPRESS

 

 

30/05/09

 

  Μικρή συμβολή στη δημόσια συζήτηση για το σύνθημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν όντως εκείνη που το ανέδειξε ως πολιτικό δίλημμα στο έργο της «Η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας», το οποίο γράφτηκε τον Απρίλιο του 1915 και δημοσιεύτηκε στις αρχές του 1916 με το ψευδώνυμο Γιούνιους. Αλλά η ίδια η Λούξεμπουργκ στο επίμαχο χωρίο αποδίδει την πατρότητα της ρήσης στον Φρίντριχ Ενγκελς.

  Το κείμενο έχει ως εξής: «Ο Φρίντριχ Ενγκελς είπε κάποτε: Η αστική κοινωνία στέκει προ ενός διλήμματος, είτε να μεταβεί στο σοσιαλισμό είτε να κατρακυλήσει πίσω στη βαρβαρότητα. Τι σημαίνει μια ‘κατρακύλα στη βαρβαρότητα’ στο σημερινό ύψος του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Ολοι έχουμε διαβάσει μέχρι σήμερα αυτές τις λέξεις χωρίς να το πολυσκεφτούμε και τις επαναλάβαμε χωρίς να υποψιαζόμαστε τη φριχτή τους σοβαρότητα. Μια ματιά γύρω μας αυτή τη στιγμή δείχνει τι θα σήμαινε η κατρακύλα της αστικής κοινωνίας στη βαρβαρότητα. Αυτός ο παγκόσμιος πόλεμος είναι μια κατρακύλα στη βαρβαρότητα. Ο θρίαμβος του ιμπεριαλισμού οδηγεί στην εκμηδένιση του πολιτισμού – σποραδικά κατά τη διάρκεια ενός σύγχρονου πολέμου και οριστικά, όταν η περίοδος των παγκοσμίων πολέμων που ξεκίνησε τώρα ακολουθήσει την πορεία της μέχρι τις τελευταίες συνέπειες».

  Και η Λούξεμπουργκ συνεχίζει: «Στεκόμαστε λοιπόν σήμερα μπροστά στο ίδιο δίλημμα με εκείνο που διατύπωνε ο Ενγκελς πριν από μια γενιά, από σαράντα χρόνια: είτε θρίαμβος του ιμπεριαλισμού και παρακμή κάθε πολιτισμού, όπως συνέβη στην αρχαία Ρώμη, ερήμωση, παρακμή, ένα τεράστιο νεκροταφείο. Είτε νίκη του σοσιαλισμού, δηλαδή της ένοπλης αγωνιστικής δράσης του διεθνούς προλεταριάτου εναντίον του ιμπεριαλισμού και της μεθόδου του, δηλαδή του πολέμου» (Rosa Luxemburg, “Gesammelte Werke, Dietz Verlag, Berlin 1987, τ. 4, σ. 62).

  Αλλά ποιό είναι αυτό το επίμαχο χωρίο του Ενγκελς; Ούτε οι σχολιαστές των “Απάντων” της Λούξεμπουργκ, ούτε όσοι επαναλαμβάνουν σε διάφορα πολιτικά ή θεωρητικά κείμενα το δίλημμα αυτό δεν μας διαφωτίζουν. Με μια πρώτη ματιά στα κείμενα του Ενγκελς που τοποθετούνται στο χρονικό πλαίσιο των σαράντα χρόνων πριν από το 1915-6 (Marx Engels Werke, Dietz Verlag, Berlin 1987, τ. 18-19) δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε το αρχικό κείμενο.


  Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε πριν από 40 χρόνια (άντε πάλι οι τεσσαρακονταετίες) ο γνωστός μαρξιστής συγγραφέας Michael Loewy. Σε άρθρο του σε γαλλικό περιοδικό o Loewy παρατηρεί ότι ο Ενγκελς δεν έγραψε ακριβώς αυτή τη φράση, αλλά κάτι παρόμοιο στο «Αντί-Ντύρινγκ» (Partisans, n° 45, 1969). Το χωρίο έχει ως εξής: «τόσο οι παραγωγικές δυνάμεις που δημιουργήθηκαν από τον σύγχρονο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, όπως και το σύστημα της κατανομής των αγαθών που δημιούργησε ο τρόπος αυτός, έχουν έρθει σε οξύτατη αντίφαση με τον ίδιο αυτό τρόπο παραγωγής και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που κάνει αναπόφευχτη την ανατροπή αυτού του τρόπου παραγωγής και κατανομής, μια ανατροπή που θα έχει σαν αποτέλεσμα να καταργήσει όλες τις διαφορές των τάξεων, αν δεν θέλουμε να εξαφανιστεί ολόκληρη η σύγχρονη κοινωνία».

 

 


«Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στενοχωριόταν που δεν είχε παιδιά, όπως εγώ. Του έλεγα, έχεις ανίψια. Δεν είναι το ίδιο, μου έλεγε».

 

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
(«Μαρτυρίες», ΕΤ1, 22/5/09)

 

 

 

23/05/09

 

  Η Φεμινιστική Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα θα ήθελε να ευχαριστήσει όλες και όλους όσες / όσοι βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο και συμμετείχαν στη συναυλία που διοργάνωσε στις 29 Απριλίου 2009 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, και ιδιαίτερα τις καλλιτέχνιδες και τους μουσικούς. Στόχος της συναυλίας ήταν η οικονομική ενίσχυση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, αλλά και η ευρύτερη δυνατή γνωστοποποίηση του αγώνα της ίδιας και του σωματείου της, της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, καθώς και η έμπρακτη αλληλεγγύη στις διεκδικήσεις τους. Το καθαρό ποσό που συγκεντρώθηκε ανέρχεται σε 15.873 ευρώ. Από αυτό, 13.873 ευρώ κατατέθηκαν στον προσωπικό λογαριασμό της Κ. Κούνεβα στις 15 Μαΐου 2009 και 2.000 ευρώ δόθηκαν ως ενίσχυση στην ΠΕΚΟΠ.

  Από τον Δημήτρη Τσέκερη, μέλος της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής του Σωματείο Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα του ΟΤΕ «Κωνσταντίνα Κούνεβα» λάβαμε την παρακάτω καταγγελία: «Το Σάββατο 9/5, 3μελής αντιπροσωπεία του νεοσύστατου σωματείου νέων εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ στην Αθήνα επισκέφθηκε την Τέμενη Αιγίου, όπου διεξαγόταν το 3ήμερο συνέδριο της ΟΜΕ-ΟΤΕ. Δύο εβδομάδες νωρίτερα (29/4), είχε αποστείλει αίτημα εκπρόσωπός του σωματείου μας να γίνουμε δεκτοί στο συνέδριο, χωρίς όμως απάντηση. Παρόλα αυτά, εμείς ταξιδέψαμε ως την Τέμενη και ζητήσαμε εγγράφως από το προεδρείο να μας παραχωρηθεί ένα μόλις τρίλεπτο για μία και μόνη τοποθέτηση σχετικά με την κατάσταση των συμβασιούχων του ΟΤΕ. Έχοντας ήδη παραμείνει στο χώρο ένα δίωρο χωρίς απάντηση στο αίτημα που διατυπώσαμε επανειλημμένα, καταλαβαίνοντας ότι το προεδρείο μας εμπαίζει, μοιράσαμε στο σώμα το φυλλάδιο με τα αιτήματά μας και, στη συνέχεια, καταγγείλαμε από κάτω τον αδιανόητο αποκλεισμό μας (λίγο πριν είχε πάρει το λόγο μη σύνεδρος, εκτός προγράμματος, για μισή ώρα...)».

  «Πριν καλά-καλά ακουστούμε, σύνεδροι της ΔΑΚΕ σηκώθηκαν από τις θέσεις τους, μας κουβάλησαν σηκωτούς, χτύπησαν εμάς και αριστερούς συνδικαλιστές που μας υπερασπίστηκαν και, λίγα λεπτά αργότερα, όταν διαμαρτυρηθήκαμε εκ νέου για τη βία που υποστήκαμε, μας έβγαλαν κλωτσηδόν και με μανία έξω απ’το χώρο του συνεδρίου. Σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο, ο πρόεδρος της ΟΜΕ-ΟΤΕ και μέλος της ΠΑΣΚΕ Π. Κούτρας, κατήγγειλε τον 'ιδιότυπο τραμπουκισμό' ...των δαρμένων. Τα συμπεράσματα δικά σας».

  «Ανοίγει ο κόσμος την τηλεόραση και παρακολουθεί κάθε βράδυ αυτόν το σκυλοκαυγά, ενώ θα έπρεπε να συζητάμε όλοι για τα οικονομικά προβλήματα, την κρίση και το μέλλον της Ευρώπης», παρατηρούσε μονότονα ο κ. Πρετεντέρης, μαλώνοντας τους πολιτικούς καλεσμένους του βραδινού δελτίου στο Mega, ασχέτως αν είχαν προσκληθεί να μιλήσουν ακριβώς γι’ αυτά τα σκάνδαλα. Τον άκουσε και ο πρωθυπουργός και έκλεισε τη Βουλή, μήπως και επικρατήσει η πραγματική πολιτική. Κι ενώ όλοι πιά οι τηλεθεατές ετοιμάζονταν να ενημερωθούν απερίσπαστοι για τα πραγματικά προβλήματα της Ευρώπης, παρακολουθώντας τις έγκυρες εκπομπές λόγου, τι επιλέγει ο έγκριτος δημοσιογράφος σαν θέμα στη μία από τις τρεις «προεκλογικές» εκπομπές του; Τον Σάκη και την Eurovision!


 

 


«Μεταξύ όλων των επαγγελμάτων, εις όλον το Γένος, περνά εξόχως το επάγγελμα της θρησκείας, καθώς και του πατριωτισμού».

 

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
(«Ο Διδάχος», 1906)

 

 

 

16/05/09

 

  Στη φωτογραφία εικονίζονται δύο Πολωνοί αστυνομικοί, κατά τη διαδήλωση διαμαρτυρίας των σωμάτων ασφαλείας στην πόλη Πόζναν (7/3/09) κατά των περικοπών στις συντάξεις τους. Κουκουλοφόροι και ροπαλοφόροι υπερασπιστές της τάξεως.

  Σε σχόλιο που υπογράφεται με τα αρχικά Π.Κ. τα «Νέα» (5/5/09) καταγγέλλουν τις «ανιστόρητες απόψεις περί Μακεδονίας της γείτονος χώρας» και τους Τούρκους ξεναγούς που ονομάζουν τον Αγαμέμνονα «Αγά Μεμνών». Ολα αυτά με αφορμή την απόπειρα της Τουρκίας να εμφανίσει ως δικό της ιστορικό επίτευγμα τον αρχαίο αποικισμό της Μασσαλίας. Από το σχόλιο καταγγέλλεται η εφημερίδα Τζουμχουριέτ που αναφέρεται στο ιστορικό γεγονός παραλείποντας κάθε αναφορά σε Ελληνες και Ιωνες. Η παρατήρηση ορθή, μόνο που συνοδεύεται από τον ειρωνικό σχολιασμό, ότι «αν δεν απατώμαι ο τίτλος Τζουμχουριέτ σημαίνει αλήθεια». Βέβαια απατάται ο σχολιογράφος. Η λέξη σημαίνει «δημοκρατία». Φυσικά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει τούρκικα. Αλλά όποιος αναλαμβάνει να αποστομώσει τους ανιστόρητους γείτονες ας κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά σε κανένα λεξικό.

  Η εφέτης Ε. Καλού ανέλαβε την υπόθεση του σκανδάλου του Βατοπεδίου μετά την απόφαση Σανιδά να μη διαβιβαστεί ο φάκελος στη Βουλή. Το όνομα της κ. Καλού συναντήσαμε σε δικαστική απόφαση που αφορούσε την προσφυγή κατά του Δήμου Αθηναίων από τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης σχετικά με την ανάθεση στην εταιρεία Πειραιώς Leasing την προμήθεια του “μηχανολογικού εξοπλισμού” για τον Δήμο ("Ιός", 5/4/09). Οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης με προσφυγή τους ζητούσαν να μην υπογραφεί η σύμβαση των 55.000.000, μια και υπήρξε πλήθος παρατυπιών στο διαγωνισμό, αλλά κυρίως η απόλυτη απουσία δεύτερου κατασκευαστή.

  Η προσφυγή απορρίφθηκε από την κυρία Καλού χωρίς να εξεταστεί επί της ουσίας για δύο λόγους. Πρώτον διότι θεωρήθηκε εκπρόθεσμη κατά 4 ημέρες. Ο δεύτερος λόγος της απόρριψης, όπως απεφάνθη η εφέτης, σχετίζεται με την απόφαση ότι ένας δημοτικός σύμβουλος δεν “νοείται”να έχει έννομο συμφέρον σε μια απόφαση του Δήμου και επομένως δεν δικαιούται δια να ομιλεί. Ακριβέστερα δικαιούται να ομιλεί, αλλά δεν δικαιούται να προσφεύγει, ακόμα κι αν πρόκειται για καραμπινάτο σκάνδαλο πολλών εκατομμυρίων, όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση του Δήμου της Αθήνας. Στο ζήτημα έχει τοποθετηθεί και ο κ. Παυλόπουλος με απόφασή του που έχει κατηγορηθεί ότι προσκρούει στις συνταγματικές αρχές ως προς την ουσία της. Ενας πολίτης μπορεί να κάνει προσφυγές αλλά όχι ένας εκλεγμένος πολίτης που εκπροσωπεί και πολλούς άλλους. Απέρριψε λοιπόν ομόφωνα η Ειδική Επιτροπή (7/11/08) με πρόεδρο την κυρία Ε. Καλού την προσφυγή για τα 57 εκατομμύρια ευρώ για 4 ημέρες καθυστέρησης αλλά κυρίως για την 'αναρμοδιότητα' των προσφευγόντων. Ελπίζουμε στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου να μην υπάρξουν αντίστοιχες 'γραφειοκρατικές' αγκυλώσεις και να εξελιχτεί απρόσκοπτα η δικαστική διαδικασία, ακόμα κι αν με ευθύνη Σανιδά-Καραμανλή αυτό δεν κατέστη δυνατό να συνεχιστεί και στη Βουλή.


 

 


«Ημουν μιας μορφής Εφη Θώδη του παραταξιακού Τύπου».

 

Γιώργος Κύρτσος
(«Flash 96», 5/5/09)

 

 

 

09/05/09

 

  Αγαπητοί Ιοί.
Θάθελα καταρχήν να σας ευχαριστήσω (και νομίζω ότι εκφράζω σύσσωμη τη Συσπείρωση Πανεπιστημιακών) που το περασμένο Σάββατο, 25 Μαΐου, ανακινήσατε το «ξεχασμένο» θέμα της δικαστικής δίωξης του Τάκη Πολίτη, προέδρου του Συλλόγου ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας την εποχή του επίδικου, για συμμετοχή σε απεργία και μη αυτοκαταγγελία ως απεργού το 2006.

  Το γεγονός και μόνο ότι τρία χρόνια μετά η υπόθεση αυτή φτάνει στο ακροατήριο και δεν έχει παραπεμφθεί στο αρχείο είναι άκρως ανησυχητικό. Η σημασία του ξεπερνάει κατά πολύ τα συγκεκριμένα πρόσωπα και γεγονότα (τα οποία δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω – παραπέμπω στο δημοσίευμά σας για τους ανενημέρωτους). Πράγματι, ο υπερβάλλων ζήλος, τόσο της τότε Πρυτανείας να ζητήσει υπεύθυνες δηλώσεις – στην ουσία δηλώσεις νομιμοφροσύνης – από τους διδάσκοντες, όσο και του εισαγγελέα να ασκήσει δίωξη, και μάλιστα συνδυαζόμενα, μπορούν να θεωρηθούν μεμονωμένο περιστατικό. Και είναι όντως μεμονωμένο, αν αναλογιστεί κανείς πως πρόκειται για μια απεργία στην οποία μετείχαν όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, και η οποία, σε συνδυασμό με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, οδήγησε στην προσωρινή (εννεάμηνη) απόσυρση του νομοσχεδίου Γιαννάκου. Χιλιάδες απεργούσαν, γιατί μόνον ένας διώκεται;

  Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, η δίκη είναι άκρως πολιτική. Eχει το χαρακτήρα του κοινωνικού πειραματισμού. Αν δεν υπάρξει επαρκής συμπαράσταση, πόσο μάλλον αν υπάρξει καταδίκη χωρίς επακόλουθη κατακραυγή, κάποιοι θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Δηλαδή, μπορεί στο μέλλον να πληθήνουν οι «αυτονομημένοι» εισαγγελείς – διώκτες που θα ποινικοποιούν απεργίες για να εκδικαστούν οι υποθέσεις μετά από χρόνια, όταν θα έχει καταπέσει ο απεργιακός πυρετός: η εκδίκαση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.

  Η δίκη αναβλήθηκε λόγω μεγάλης σειράς στο πινάκιο, και θα γίνει τη Δευτέρα 11 Μαΐου, στο Βόλο πάλι. Την περασμένη Τετάρτη που αναβλήθηκε υπήρξε κάποια συμπαράσταση: αρκετοί φοιτητές, συνάδελφοι, και άλλοι εργαζόμενοι εμφανίστηκαν στο δικαστήριο, και κρεμάστηκε ένα πανώ στα κάγκελα του δικαστηρίου. Προσφέρθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης μέλη του προεδρείου του Συλλόγου ΔΕΠ του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέλη της τέως και της νυν Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ, ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου, και άλλοι. Δηλώσεις συμπαράστασης έγιναν από πάνω από δεκαπέντε φορείς (πολιτικές οργανώσεις, φοιτητικούς συλλόγους Θεσσαλίας, συνδικαλιστικές παρατάξεις, συλλόγους ΔΕΠ, εργατικό κέντρο Βόλου, καθώς και από την ΠΟΣΔΕΠ, της οποίας ο Τ.Π. υπήρξε μέλος του προεδρείου μέχρι πρόσφατα).

 

  Παρότι υπήρξε συμπαράσταση, θάθελα να ήταν μεγαλύτερη, ιδίως από χώρους που δεν ταυτίζονται πολιτικά με τον διωκόμενο. Ίσως βέβαια να ζητάω πολλά σε μια χώρα όπου τα ονόματα Κουμής, Κανελλοπούλου ή, πόσο μάλλον, Τσιρώνης (και πόσα άλλα...), αποτελούν άγνωστες λέξεις για κάποιους. Ομως η ποινικοποίηση της απεργίας αγνοεί τα σύνορα των παρατάξεων. Ελπίζω λοιπόν πως την ερχόμενη Δευτέρα η συμπαράσταση θα είναι μεγαλύτερη.
Βένιος Αγγελόπουλος
Εκπρόσωπος της «Συσπείρωσης» στην Ε.Γ. της ΠΟΣΔΕΠ


 

 


«Οι αστικοί πολιτικοί σχηματισμοί χρεοκοπούν, ο ένας μετά τον άλλο πέφτουν στην παγίδα της αμερικανικής πολιτικής που στήνει αλληλοδιάδοχες εφεδρικές λύσεις, στηριγμένες στο πνεύμα του αντικομμουνισμού».

 

Θόδωρος Πάγκαλος
(ομιλία του στη 12η Ολομέλεια του ΚΚΕ, 10.2.1968)

 

 

 

02/05/09

 

  Το περασμένο Σάββατο, ο κ. Καρατζαφέρης από το βήμα της συνδιάσκεψης της νεολαίας του κόμματός του στα Καμένα Βούρλα, επιτέθηκε στα ηγετικά στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων για τη συμμετοχή τους στις συσκέψεις της περιβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Αλλά δεν ήταν άραγε ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης εκείνος που μας πρότεινε ως ιδανικό πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο; Πώς του διέφυγε το γεγονός ότι και ο κ. Παπαδήμος είναι μεταξύ των εκλεκτών της Λέσχης; Κι αν δεν το ήξερε αυτός, πώς δεν τόλμησε να του το ψιθυρίσει κανένας απ' τους νεολαίους του που είχαν αναρτήσει τη σχετική λίστα φαρδιά πλατιά στην ιστοσελίδα τους. Φαίνεται ότι η τοποθεσία που επέλεξε για το συνέδριό της η ΝΕΟΣ δεν ήταν τυχαία.

  Ο Κώστας Γρίβας του Ιόνιου Πανεπιστημίου, στέλεχος μέχρι πρότινος του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του ΥΠΕΘΑ, είναι μάλλον ο πρώτος Ελληνας πανεπιστημιακός που έδωσε συνέντευξη στον «Στόχο» (23.4.09), ταυτιζόμενος -φυσικά- με τις θέσεις της ακροδεξιάς εφημερίδας: καταγγελία της «αποεθνοποίησης η οποία συντελείται στην Ευρώπη και ιδιαιτέρως στην Ελλάδα», «προειδοποίηση» πως «η είσοδος στη χώρα μας μεγάλων πληθυσμών και η άρνηση του Κράτους -κατά απαίτηση διαφόρων "ελίτ"- να τους ανακόψει» δημιουργούν «τρομακτικό κίνδυνο "ρουαντοποίησης" της Ελλάδος» (με «πλέον επικίνδυνη ομάδα αλλοδαπών, τώρα και στο μέλλον», τους Αλβανούς), εκτίμηση πως «τα Σκόπια πρέπει να εξαλειφθούν ως κρατίδιο και να απορροφηθούν από τα γειτονικά κράτη».

  Και η κατακλείδα: «Ο στείρος και αυτοκαταστροφικός αντιαμερικανισμός από το εσωτερικό της χώρας -εδώ και δεκαετίες- δεν θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί;», ρωτά ο «Στόχος». Ο κ. Γρίβας σπεύδει να υπερθεματίσει: «Ο στείρος αντιαμερικανισμός, είναι ένα από τα κεφαλαιώδη προβλήματα της Ελλάδος! Είναι μια από τις πληγές που ταλανίζουν τον Ελληνικό λαό... Δυστυχώς, ο αφελής αντιαμερικανισμός μας στερεί τη δυνατότητα να ασκήσουμε ανεξάρτητη πολιτική. [...] Οφείλεις να ανακαλύψεις τρόπους, με τους οποίους δύνασαι να ταυτίζεις τα συμφέροντά σου με αυτά των ΗΠΑ και να προωθείς τις δικές σου θέσεις».

  Απόσπασμα από άρθρο του Φειδία Κοντεμενιώτη στην εφημερίδα «Πατρίς» για την υπόθεση Τοπλού λίγο πριν από την οριστική απόφαση του ΣτΕ: «Για πολλά χρόνια οι πρωταγωνιστές του εγχειρήματος δήλωναν ότι είχαν την υποστήριξη της αγγλικής κυβέρνησης, διαδίδοντας μάλιστα ότι ο ίδιος ο Τόνυ Μπλερ είχε κάνει διάβημα στον Κώστα Καραμανλή. Μετά την ενημέρωση της βρετανικής πρεσβείας οι αναφορές στη δήθεν υποστήριξη της αγγλικής κυβέρνησης και της πρεσβείας εξαφανίστηκαν, τόσο από τις διαρροές και διαδόσεις όσο και από τις επίσημες ανακοινώσεις της εταιρείας. Και τώρα που μας τελείωσε ο βρετανικός παράγων ήλθε η σειρά του Αμερικανικού. Πρόσφατο δημοσίευμα αναφέρει ότι ένας από τους "μεγαλομετόχους" της Minoan Group είναι Αμερικανός, με ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις και λόγω αυτού η αμερικανική πρεσβεία επιδεικνύει τελευταία ενδιαφέρον για το εγχείρημα. Και ακόμη ότι στελέχη του Κογκρέσου έθεσαν το θέμα προς την Ντόρα Μπακογιάννη κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στις Ηνωμένες Πολιτείες».


 

 


«Ακόμη κι αν βάλεις κραγιόν σ' ένα γουρούνι, θα παραμείνει γουρούνι».

 

Μπαράκ Ομπάμα
(9.9.09)

 

 

 

 

 

 

www.iospress.gr