www.iospress.gr

IOSPRESS

24/12/09

  Τελικά τη Δευτέρα ξεκίνησε η κατεδάφιση και των τελευταίων κτιρίων του αρχαιολογικού χώρου όπου βρισκόταν ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος, στο Μετς. Η κατεδάφιση πραγματοποιείται από το ΥΠΠΟ, με άδεια η οποία έχει εκδοθεί στο όνομα της εταιρείας «Αρσινόη – Ανώνυμη Τεχνική Εταιρεία Κατασκευών και Επενδύσεων Α.Ε.». Ο χώρος αυτός έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός από το 1960, με την υπουργική απόφαση 17558/973/1960, μετά από σχετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ (7/1/1960), αλλά το 2006 ένα μέρος του χώρου αυτού αγοράστηκε από την Αρσινόη. Για τους όρους και το παρασκήνιο αυτής της αγοραπωλησίας βλ. Ιός, "Ο ανεπιθύμητος ναός", 26/4/08 και www.artemisagrotera.org.
 

  Στις 9/9/09 ο Συνήγορος του Πολίτη είχε ζητήσει από το ΥΠΠΟ να πληροφορηθεί σχετικά με τη διαδικασία απαλλοτρίωσης στο Οικοδομικό Τετράγωνο, όπου βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος. Από την ενημέρωση διαπιστώθηκε ότι ο γ.γ. του υπουργείου κ. Δραβίλλας είχε εγκρίνει στις 28/8/09 την πίστωση για τις κατεδαφίσεις.

  Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, στις 9/10/09, η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων προχώρησε σε διενέργεια μειοδοτικού διαγωνισμού για την κατεδάφιση των κτισμάτων και τον καθαρισμό των οικοπέδων. Την επομένη εγκρίθηκε ο διαγωνισμός και κηρύχθηκε ο ανάδοχος του έργου.

  Στις 11/12/09, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φώτη Κουβέλη, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος επαναλαμβάνει τις απόψεις για το ζήτημα της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου και καταλήγει λέγοντας: "Το υπουργείο Πολιτισμού δεν είχε ούτε έχει την κυριότητα ή την ιδιοκτησία επί των ακινήτων, στο οικοδομικό τετράγωνο Αρδηττού, Θωμοπούλου, Κούτουλα και Κεφάλου στο Μετς, παρά μόνο την αρμοδιότητα ως προς τον έλεγχο των οιωνδήποτε εργασιών γίνονται εντός αυτών, λόγω της ύπαρξης του αρχαιολογικού χώρου αρμοδιότητας Γ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (Γ' ΕΠΚΑ). Κατά συνέπεια άδεια κατεδάφισης χορηγείται από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Αθηναίων, κατόπιν αίτησης των ιδιοκτητών".

  Αναφερόμενος στο ιστορικό της υπόθεσης, ο κ. Γερουλάνος υποστηρίζει ότι "μετά την ατελέσφορη επί δεκαετίες διαδικασίας απαλλοτρίωσης (του χώρου) για αρχαιολογικούς σκοπούς, έχει ξεκινήσει από το 2006 η διαδικασία κατεδάφισης των παλαιών ιδιωτικών οικιών, προκειμένου να ελευθερωθεί ολόκληρος ο χώρος και να διενεργηθεί ανασκαφική έρευνα από την Γ' ΕΠΚΑ, σε όποιες επιχώσεις υπάρχουν στο τετράγωνο και στη συνέχεια να επανυποβληθεί ο φάκελος στο ΚΑΣ για την οριστική γνωμοδότηση επί της τύχης του οικοδομικού τετραγώνου, λόγω της σημασίας του χώρου, όπου ίστατο ένας σημαντικός αρχαίος ναός".

  Ομως με τη μέθοδο που ακολουθείται, για μια ακόμα φορά διαπιστώνεται έλλειψη πολιτικής βούλησης από την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού να προχωρήσει στην απαλλοτρίωση του χώρου, την περαιτέρω ανασκαφή, την ανάδειξη και απόδοσή του στους πολίτες των Αθηνών. Ενώ το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει γνωμοδοτήσει 7 φορές σε διάρκεια 40 χρόνων για την άμεση απαλλοτρίωση, προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου, ο υπουργός Πολιτισμού αναπέμπει και πάλι το θέμα στο Συμβούλιο αποδεχόμενος στην πράξη την οικοδόμηση και εμπορική εκμετάλλευση του χώρου.

 

19/12/09

  Μια πολύ σοβαρή καταγγελία μάς έστειλαν οι Δημήτρης Κυριακόπουλος και Θοδωρής Γιαγκούλης: "Τον τελευταίο καιρό γίνεται προσπάθεια για την επαναφορά έως ένα βαθμό του κλίματος τρομοϋστερίας που ζήσαμε σε προηγούμενες περιόδους. Μια από τις μεθοδεύσεις που ακολουθούνται από την πλευρά του κράτους, είναι η τακτική της "φωτογράφησης" προσώπων που είναι δήθεν ύποπτα για "συμμετοχή" ή για "στήριξη" ή ακόμα και "γνώση" σχετικά με ένοπλες οργανώσεις. Oπως και τότε σημαντικό τμήμα της παραπληροφόρησης έχουν αναλάβει επιφανείς δημοσιογράφοι οι οποίοι μεταφέρουν απόψεις των αρχών αναπαράγοντας "έγκυρες πληροφορίες" από "καλά ενημερωμένες πηγές". Ενώ δηλαδή οι επίσημες αρχές σιωπούν, οι ψίθυροι αναπαράγονται από τα μέσα..."
 

  "Είμαστε δύο οικοδόμοι που για εργασιακούς λόγους βρεθήκαμε στα Κύθηρα εδώ και αρκετά χρόνια. Στην Αθήνα είχαμε αριστερή πολιτική και συνδικαλιστική δράση σε διάφορα εργοτάξια (Σπάτα, Ολυμπιακό Στάδιο). Πριν από δύο περίπου χρόνια μια σειρά από δημοσιεύματα "φωτογράφιζαν" γνωστό αναρχικό, άγνωστο γιατί, ως εμπνευστή, εκτελεστικό βραχίονα, ιδεολογικό υπεύθυνο κ.λπ, όλου του φάσματος του αντάρτικου πόλης. Σε κάποια δημοσιεύματα αναγνωρίσαμε με έκπληξη και τους εαυτούς μας! Η δική μας "συμμετοχή" αφορούσε τη φιλοξενεία του "υπόπτου", αφήνοντας όμως και υπόνοιες ότι είμαστε οι σύνδεσμοί του στο νησί και πιθανόν τον βοηθήσαμε σε κλοπή εκρηκτικών! Ο γνωστός αυτός αναρχικός ήταν και είναι φίλος και σύντροφος μας. Το γεγονός ότι τον έχουμε φιλοξενήσει είναι ποινικά μεμπτό μόνο για τους οπαδούς του γκεμπελισμού".

  "Για την υποτιθέμενη κλοπή εκρηκτικών έγινε επιχείρηση της Κρατικής Ασφάλειας όπου ανακρίθηκαν οι ιδιοκτήτες του λατομείου του νησιού. Ομως άνθρακες ο θησαυρός... Ωστόσο, η ανακύκλωση δημοσιευμάτων που μας "φωτογραφίζουν" σαν "ενδιάμεσους" με πιθανή πρόσβαση στα εκρηκτικά, συνεχίζεται. Δεν θα ασχολιόμασταν με τους εμπνευστές αυτών των σεναρίων που σερβίρουν ξανά το ίδιο παραμύθι. Το κάνουμε όμως τώρα διότι δύο πρόσφατα δημοσιεύματα μάς εξοργίζουν".

  "Το πρώτο δημοσίευμα στην Καθημερινή (1/11/09) υπογεγραμμένο από τον Γ. Σουλιώτη, επανέρχεται μιλώντας για "δεσμούς" του "γνωστού αναρχικού" με τα Κύθηρα, παρότι αναγνωρίζει ότι οι έρευνες της Αντιτρομοκρατικής ήταν άκαρπες. Το άλλο δημοσίευμα στο ΒΗΜΑ (29/11/09), που το υπογράφει ο Β. Λαμπρόπουλος είναι πιο εξοργιστικό, αφού ο δημοσιογράφος καταφέρνει να έχει πρόσβαση στους "απόρρητους φακέλους της Αντιτρομοκρατικής". Πέρα απ' όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω, αυτή τη φορά, "αποκαλύπτει" ότι ο ένας από εμάς, συμμετέχει στη διοίκηση νεοϊδρυθέντα σκοπευτικού ομίλου, με πιθανό σκοπό την εκπαίδευση ανταρτών πόλης!"

  "Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να σχολιάσουμε την πρόσβαση ή υποτιθέμενη πρόσβαση οποιουδήποτε σε απόρρητους αστυνομικούς φακέλους. Οφείλουμε όμως να εκφράσουμε την έκπληξή μας όχι τόσο για τη δίκη προθέσεων που γίνεται, όσο για το ευφάνταστο, κινηματογραφικό σχεδόν σενάριο που υιοθετείται με μοναδικό στοιχείο ένα κοινό χόμπι. Δεν ξέρουμε για ποιό λόγο οι ιθύνοντες της Αντιτρομοκρατικής πιστεύουν ότι στο νησί μας οργανώνεται κάτι σαν στρατόπεδο εκπαίδευσης ανταρτών πόλης, νιώθουμε όμως τυχεροί γιατί αν αντί για σκοποβολή είχαμε σαν χόμπι την αεροπλοΐα, τότε η αερολέσχη που θα θέλαμε να ιδρύσουμε θα έπρεπε αναλογικά να τραβήξει το ενδιαφέρον της CIA. Αν νομίζουν ότι με τέτοια σενάρια που ποινικοποιούν τις πολιτικές/προσωπικές σχέσεις θα μας τρομοκρατήσουν, είναι γελασμένοι".

 

12/12/09

  Δεν τους έφτανε η θεαματική αστυνομική επιχείρηση στο στέκι τους στο Κερατσίνι. Δεν τους έφτανε η διαπόμπευση από τα κανάλια και η στοχοποίησή τους ως τρομοκρατών -που βέβαια κατέρρευσε μέσα σε λίγες ώρες. Οι θαμώνες του στεκιού Ρεσάλτο είχαν να αντιμετωπίσουν και την άγρια επίθεση από τον ιστότοπο ενός εθνοπατριωτικού περιοδικού που φέρει το ίδιο όνομα. Μάλιστα ο διαχειριστής του ιστότοπου υιοθετεί πλήρως το αρχικό σενάριο της αστυνομίας περί μολότοφ και εμπρηστικών εργαλείων, διανθίζοντάς το με αναφορές σε "τρομοκράτες" και "προβοκάτσιες".

  Ως απόδειξη των ισχυρισμών του, ο ανώνυμος διαχειριστής του ιστότοπου επικαλείται το γεγονός ότι το αντιεξουσιαστικό Ρεσάλτο του Κερατσινίου κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά το Ρεσάλτο του εθνοπατριωτικού χώρου, και απειλεί ότι θα ζητήσει "την κατάργηση του τίτλου τους". Οπως, όμως, φαίνεται από τα εξώφυλλα που δημοσιεύουμε, το Ρεσάλτο στο Κερατσίνι πρωτοεκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2000, πέντε ολόκληρα χρόνια πριν από το περιοδικό του διαμαρτυρόμενου. Αν, λοιπόν, κάποιος πρέπει ν' αλλάξει το όνομά του, αυτός δεν είναι η "έκδοση δρόμου" (όπως αυτοχαρακτηρίζεται) του Κερατσινίου.

  Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες της αστυνομικής επιχείρησης στο Κερατσίνι, αλλού πρέπει να αναζητηθεί η προβοκάτσια. Την ώρα που συγκροτήθηκε αυθόρμητη διαδήλωση στην πλατεία Λαού και βάδισε προς το στέκι το απόγευμα του Σαββάτου, για να διαμαρτυρηθεί μετά την αυθαίρετη εισβολή των αστυνομικών, κάποιος έδωσε εντολή στις δυνάμεις των ΜΑΤ να αποχωρήσουν, ενώ παρέμειναν μέσα στο στέκι αστυνομικοί της Σήμανσης. Χάρη στην ψύχραιμη παρέμβαση ορισμένων, οι διαδηλωτές απέφυγαν να μπουν μέσα και στράφηκαν στο Δημαρχείο. Αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιός αστυνομικός ή πολιτικός εγκέφαλος επιδίωξε να έρθουν σε αντιπαράθεση μέσα στον κλειστό αυτό χώρο καμιά δεκαριά αστυνομικοί με δεκαπλάσιους πολίτες;

  Για «παραμέληση εποπτείας ανηλίκου» διώκονται οι γονείς δεκατριών από τους συλληφθέντες μαθητές του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου της 7ης Δεκεμβρίου. Προφανώς όφειλαν να εμποδίσουν τα παιδιά τους να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις, σε πείσμα των μεγαλόσχημων διακηρύξεων της πολιτικής και πολιτειακής μας ηγεσίας περί του αντιθέτου.

  «Το γεγονός ότι υπάρχουν 2 τραυματίες πολίτες και 16 αστυνομικοί» επικαλέστηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο κ. Χρυσοχοϊδης, ως επιχείρημα για να «κατακεραυνώσει» τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρόμοια (πλασματική) αριθμητική ανισορροπία αποτελεί ωστόσο τον κανόνα στις συγκρούσεις αστυνομίας-διαδηλωτών, για προφανείς λόγους: η μεν αστυνομία καταμετρά σαν τραύματα ακόμη και απλές εκδορές υπαλλήλων της, ενώ οι ελαφρά τραυματισμένοι διαδηλωτές κατά κανόνα αποφεύγουν την καταγραφή τους. Η επίσημη ανακοίνωση για το όργιο αστυνομικής βίας της 20ης Απριλίου 1962, στο αποκορύφωμα του 1-1-4, αναφέρει π.χ. 71 ιδιώτες και 81 αστυνομικούς τραυματίες (εκ των οποίων «νοσηλεύθηκαν» αντίστοιχα 7 και 17). Το ίδιο συνέβη και την περασμένη Κυριακή. Το ανοιγμένο κεφάλι ενός από τους συλληφθέντες -παρόλο που αποτυπώθηκε φωτογραφικά- απουσιάζει από τη «στατιστική» του υπουργού, όπως απουσιάζει και ο δεύτερος διαδηλωτής που παρασύρθηκε από μοτοσικλετιστή της ομάδας «Δέλτα».

05/12/09

  Δυο από τα ζητήματα που αποκάλυψε πρόσφατα η στήλη έρχονται για συζήτηση στη βουλή μετά από ερωτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε τη Δευτέρα ερώτηση για τη σκανδαλώδη μεταφορά του χωριού Αγία Σοφία της Εύβοιας (βλ. Ιός, 21/11/09) που είχε καταγγείλει ο Βαγγέλης Αποστόλου (στη φωτό μαζί με τον πρόεδρο του ΣΥΝ). Την ερώτηση για το θέμα του πεδίου βολής στις κοινότητας Μελίτη, Λόφοι, Βεύη και Κέλλη του νομού Φλώρινας (βλ. Ιός, 7 και 21/11/09), κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, ο Θοδωρής Δρίτσας και ο Τάσος Κουράκης. Το πλήρες κείμενο των ερωτήσεων θα αναρτηθεί στον ιστότοπο του Ιού.

  Μέσα στα άλλα προτερήματα του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας προσθέτουμε ότι δεν είναι αχάριστος. Την πρώτη του συνέντευξη την έδωσε -κυριολεκτικά "στο πόδι"- στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, αναγνωρίζοντας έτσι τις υπηρεσίες του κατά την προεκλογική περίοδο και ειδικά το λιβελογράφημα που φιλοξένησε ο εκδότης-τηλεπαρουσιαστής κατά της Ντόρας Μπακογιάννη στη νέα του εφημερίδα. Βέβαια γελοιοποιήθηκαν και οι δύο, όταν επιχείρησαν να εμφανίσουν τη συνέντευξη ως τυχαία και αποτέλεσμα της επιμονής των "δαιμόνιων ρεπόρτερ" του κ. Μάκη. Τους είχε εκθέσει ο Νίκος Χατζηνικολάου από τη δική του εκπομπή μια ώρα νωρίτερα, όπου προανήγγειλε μια "ενδιαφέρουσα έκπληξη" στην εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου.

  Μπορεί αυτή η "αποκλειστικότητα" να κακοφάνηκε σε άλλους θερμούς υποστηρικτές του Σαμαρά σε εφημερίδες και κανάλια, αλλά ταιριάζει απολύτως με το πνεύμα του νέου αρχηγού. Γεγονός είναι ότι ενώ η πλειοψηφία των αναλυτών μιλούσαν για "μηχανισμό" της Μπακογιάννη και "λαϊκό έρεισμα" του Σαμαρά, τουλάχιστον στο χώρο των μέσων ενημέρωσης ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Μάλιστα το ρεύμα Σαμαρά επικράτησε και στους αναλυτές των μέσων ενημέρωσης πέραν της κεντροδεξιάς. Το αστείο είναι ότι οι ίδιοι ακριβώς σχολιαστές που είχαν ανοιχτά στρατευθεί στο πλευρό του Σαμαρά, πιστοί στη γραμμή της εθνικής κινδυνολογίας που συνέχει την "πατριωτική γραμμή" φώναζαν ταυτόχρονα για όσους υποστήριζαν την Μπακογιάννη, ενώ κάποιοι άφηναν ερωτηματικά και για τη σκοπιμότητα της υποψηφιότητας Ψωμιάδη.

  Οι στενές σχέσεις του Αντώνη Σαμαρά με μερίδα του Τύπου χρονολογούνται από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, όταν διαχειριζόταν ως υπουργός τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών. Η θεαματική αύξηση των κονδυλίων αυτών επί της υπουργίας του και η αποκάλυψη ότι μέρος απ' αυτά τα χρήματα διοχετευόταν στο εσωτερικό, αποτέλεσε αντικείμενο σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στην υπόθεση αυτή αναμείχθηκε τότε και το όνομα του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος ανέλαβε τη διαχείριση των κονδυλίων μετά την αποχώρηση Σαμαρά.

  Εντύπωση προκάλεσε σε ορισμένους η θερμή συγχαρητήρια επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη προς τον Αντώνη Σαμαρά. Αλλά δεν ήταν υπουργοί κι οι δύο στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, τον Απρίλιο του 1990; Είναι βέβαιο ότι κι η Ντόρα Μπακογιάννη αν επικρατούσε στην κούρσα της διαδοχής θα δεχόταν από τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη ανάλογο θερμό χαιρετισμό.