ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΟΝ "ΙΟ" ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γιατί έγινε όλη αυτή η ιστορία
Απάντηση του κ. Κώστα Χαρδαβέλλα στον "Ιό" για την Πολύ κρυφή κάμερα του κ. Μ..
Αγαπητέ Ιέ,
Αναρωτιέμαι τι περισσότερο κάνουν οι «τηλεκανίβαλοι» και «τηλεδικαστές» που
καταγγέλλετε, από αυτό το δημοσιογραφικό ατόπημα (ας το πούμε έτσι κομψά) που
κάνετε εσείς στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 18ης Δεκέμβρη 2005. Κρεμάσατε
πρωτοσέλιδο το όνομα ενός συναδέλφου σας κυριακάτικα στο περίπτερο, όπου κρυφές
κάμερες σε ξενοδοχείο της Γλυφάδας τον είχαν βάλει κάτω από το μάτι του κ. Μ.
Και καλά αυτοί που διαβάζουν την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Οι άλλοι που
ρίχνουν απλά μια ματιά στο περίπτερο, στους τίτλους της πρώτης σελίδας, χωρίς να
διαβάζουν λεπτομέρειες, γιατί πρέπει να έχουν για μένα την εικόνα ενός
στερημένου παντρεμένου που συνελήφθη από τον κύριο Μάκη να κλέπτει οπώρας σε
ξενοδοχείο της Γλυφάδας; Τελικά βέβαια, ο θησαυρός ήταν άνθραξ. Με τη γυναίκα
μου και το παιδάκι μου ήμουν ο άνθρωπος στο ξενοδοχείο και ο κύριος Μ. δεν μπήκε
με καμία κρυφή κάμερα, αλλά με μια μεγάλη, από εκείνες τις παλιές (μιλάμε για το
1995) που θέλανε δύο άτομα για τον χειρισμό τους - κάμεραμαν και ηχολήπτη.
Τώρα, γιατί έγινε όλη αυτή η ιστορία με τον κύριο Μ. να εμφανίζεται στο
ξενοδοχείο που έμενα οικογενειακώς, υπάρχουν δύο εξηγήσεις: Ισως γιατί εκείνη
την εποχή που είχε αρχίσει το κυνήγι των Μαγισσών ο κύριος Μ., εγώ τον
προκαλούσα και τον βεβαίωνα, αστειευόμενος, ότι εμένα, ό,τι και αν κάνει, δεν
μπορεί να με βρει και να με πιάσει. Προφανώς, ο κύριος Μ. ήθελε να αποδείξει τις
ικανότητές του. Ολα αυτά στη βάση ενός αστεϊσμού μεταξύ φίλων.
Ισως γιατί ήταν Ιούνιος μήνας, τέλος της τηλεοπτικής σεζόν, τότε που όλοι
κάνουμε πιο χαλαρές εκπομπές, και ο κύριος Μ. ήθελε να μου κάνει πλάκα, όπως
γίνεται μεταξύ φίλων, και να δείξει το βίντεο στην εκπομπή του, όπως έγινε το
ίδιο βράδυ. Ενα είναι το σίγουρο: ούτε κρυφή κάμερα υπήρχε, ούτε παγιδευμένο
ξενοδοχείο, ούτε υπό την παρακολούθηση του κυρίου Μ. ήμουν. Τουλάχιστον, ας με
παίρνατε ένα τηλέφωνο να σας ενημερώσω για όλη αυτή την αστεία ιστορία και να
προστατεύσουμε έτσι, όλοι μαζί, την αγαπημένη μας «Ελευθεροτυπία».
Και αυτός είναι ο δικός μου καημός. Δεν ήθελα ποτέ να αναγκαστώ να αντιπαρατεθώ
δημόσια με μια εφημερίδα που ένα μικρό κομμάτι της είναι και δικό μου παιδί.
Γιατί ήμουν από τους 40 πιονέρους της δημοσιογραφίας, που, εγκαταλείποντας την
επαγγελματική τους ασφάλεια σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες το 1975, ξεκίνησαν
το μεγάλο ταξίδι για τη δημιουργία της «Ελευθεροτυπίας», της πρώτης εφημερίδας
των συντακτών, της εφημερίδας που εσείς εργάζεστε τώρα και στα θεμέλιά της
υπάρχουν τα σημάδια της αγωνίας μας, του μόχθου μας και των ονείρων μας όταν
χτίζαμε την «Ελευθεροτυπία».
Παράκληση: Ρε παιδιά, προστατέψετε την «Ελευθεροτυπία». Είναι κρίμα να την
πληγώνετε συνεχώς.
Κώστας Χαρδαβέλλας
(Ελευθεροτυπία, 20/12/2005)