Στα χνάρια του Γιώργου Καρατζαφέρη οι αποκαλύψεις του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου

Διαβολικές συμπτώσεις

"Δείτε αυτό το σκίτσο γιατί έχει μεγάλη σημασία"
        (Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, «Alter», 17/10/04)
 

Εξέπληξε και πάλι το πανελλήνιο ο τηλεσόουμαν Τριανταφυλλόπουλος. Αυτή τη φορά δεν αρκέστηκε στα εύκαμπτα κουταλάκια και την τηλεπάθεια των ηλεκτρικών συσκευών ούτε περιορίστηκε στα εξώγαμα δημοτικών αρχόντων της επαρχίας. Η έρευνά του την περασμένη Κυριακή πήγε ακόμα πιο βαθιά. «Αποκάλυψε» δυο γραφικά σκίτσα από το "Εψιλον" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (26/8/2001 και 9/9/2001), τα οποία εμφάνισε ως «προφητικά» για την επίθεση στους δίδυμους πύργους το 2001.

Το κακό είναι ότι την ίδια έμπνευση με τον Μάκη την είχε εγκαίρως, δηλαδή πριν από τρία χρόνια, ο άνθρωπος που έχει αναγάγει τη συνωμοτική θεωρία σε πολιτική πράξη, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης. Βέβαια και εκείνος δεν είχε κάνει καμιά ανακάλυψη. Είχε απλώς εκμεταλλευτεί ένα χιουμοριστικό πικρό σχόλιο του Χρήστου Μιχαηλίδη, ο οποίος πρόβαλε από τη στήλη του στην «Ε» (14/9/01) το σκίτσο του "Εψιλον" της 9/9/01 με το ερώτημα πώς δεν έχουν ακόμα επέμβει οι αμερικανικές υπηρεσίες μέσα στο κλίμα υστερίας εκείνων των πρώτων ημερών μετά το χτύπημα. «Αλίμονό μας», έγραφε ο Μιχαηλίδης, «εάν πέσει στα χέρια των Αμερικανών το προηγούμενο τεύχος του 'Εψιλον'». Και περιέγραφε τη γραφιστική σύνθεση: «(βλέπετε) τους δίδυμους πύργους του Μανχάταν και δύο αεροπλάνα, το ένα από αριστερά και το άλλο από δεξιά, να περνούν ξυστά ή και να κατευθύνονται πάνω τους. Με τη σχιζοφρένεια που επικρατεί ανάμεσα σε εκείνους στην Αμερική που ζητούν εκδίκηση εδώ και τώρα, άντε να εξηγήσεις στον οργισμένο πράκτορα που ενδέχεται να καταπλεύσει στα γραφεία μας, ότι 'ξέρετε, κύριε, αυτό το γράφημα το έφτιαξε ένα δικό μας παιδί (ο Κώστας Αγγελετάκης) που το όνειρό του είναι να επισκεφτεί το Μανχάταν και, εκεί γύρω, να κάνει τζόκινγκ'».

Και το μεν FBI, και η CIA ευτυχώς δεν ενδιαφέρθηκαν, τσίμπησε όμως ο κ. Καρατζαφέρης, ο οποίος δεν έχασε την ευκαιρία να τσαλαβουτήσει στον πανικό και την ακατάσχετη φημολογία εκείνων των ημερών. Για την υπόθεση έχουμε γράψει στις 28/10/01 («Ειδήσεις στην ομίχλη»), όπου συγκεντρώναμε όλες τις «εμπιστευτικές» πληροφορίες, τις φήμες και τις εξωφρενικές υποθέσεις που διαδίδονταν τότε ανά την υφήλιο. Ο κ. Καρατζαφέρης επικέντρωσε την προσοχή του σε δύο υποθέσεις. Η πρώτη είναι τα σκίτσα του «Ε» και η δεύτερη η γνωστή τερατολογία ότι οι «εβραίοι της Νέας Υόρκης είχαν ειδοποιηθεί για το χτύπημα και γι' αυτό δεν πήγαν στους πύργους». Για τα σκίτσα έκανε ο Λαάρχης ειδική εκπομπή (20/9/01), αλλά τα φιλοξένησε και πρωτοσέλιδα στην εφημερίδα του (22-23/9/01). Με τίτλο «Προ-κήρυξη στην Ελευθεροτυπία» και υπέρτιτλο «Στην αγαπημένη εφημερίδα των τρομοκρατών η μεγάλη πρωτιά», ο Καρατζαφέρης αναφέρει ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ερευνούν δήθεν την υπόθεση και ότι «η ερμηνεία των σχεδιαγραμμάτων απομακρύνεται από τη θεωρία της 'συμπτώσεως' λόγω της ιδιόμορφης ιδεολογικοπολιτικής γραμμής ορισμένων συντακτών της 'Ε'».

Και τώρα (17/10/04) την ίδια ξαναζεσταμένη ιστορία μας τη σερβίρει η εκπομπή του Alter «Κίτρινος Τύπος», με τη σφραγίδα του κορυφαίου Ελληνα ρεπόρτερ. Εκεί να δεις συμπτώσεις.

- Οπως ο Γιώργος, έτσι κι ο Μάκης περιορίζεται να δείξει το σκίτσο και αφήνει τον τηλεθεατή με την απορία. Δεν κάνει τον κόπο να δείξει όλη τη σειρά των ανάλογων σκίτσων σε περασμένα τεύχη του «Ε» που έχουν ως μόνιμο στοιχείο στο φόντο τους δυο αεροπλάνα και τον ήλιο.

- Οπως ο Γιώργος, έτσι και ο Μάκης αναφέρει ότι το σκίτσο δείχνει τα αεροπλάνα να πέφτουν στους πύργους. Δεν διανοείται ότι πρόκειται για απλή εναέρια κυκλοφορία.

- Οπως ο Γιώργος έτσι και ο Μάκης επισημαίνει τη θέση του ήλιου στο σκίτσο, αναφέροντας ότι είναι πρωί, όπως το πραγματικό γεγονός.

- Οπως ο Γιώργος, έτσι και ο Μάκης μιλά για «συμπτώσεις». Αφήνει όμως ένα μεγάλο υπονοούμενο, το οποίο συμπληρώνουν οι καλεσμένοι του, παρασυρμένοι από την σπουδαία «αποκάλυψη».

Αυτές οι συμπτώσεις έχουν πολλά να πουν για την ποιότητα της δημοσιογραφικής έρευνας των δύο έμπειρων δημοσιογράφων (και τηλεοπτικών σταρ), αλλά ο Μάκης ξεπερνά το δάσκαλό του. Ο ήλιος, κατά τον Μάκη, μπορεί να συμβολίζει και την έκρηξη: «Δείτε έναν ήλιο εκτυφλωτικό, γιατί μπορεί να παραπέμπει σε μια έκρηξη, ένα μπαμ». Και παρακάτω: «τα αεροπλάνα πέφτουν στους δίδυμους πύργους και δίπλα ένας ήλιος εκτυφλωτικός, ένα μπαμ, μια έκρηξη». Για να μη μείνει καμιά αμφιβολία ότι το σκίτσο συνδέεται με την επίθεση, επιδίδεται και σε μια σειρά αριθμητικών συλλογισμών. Μετράει τις τρύπες στο παράθυρο του σκίτσου και διαπιστώνει ότι είναι τόσες όσες και οι ημέρες που χωρίζουν τη δημοσίευση από το συμβάν. Και συνεχίζει: «Στο δεύτερο σκίτσο, αν κρύψουμε αυτά τα δύο σημεία, φαίνεται ένας ωροδείκτης που δείχνει 8:30, την ώρα που έπεσαν τα αεροπλάνα». Αλλά οι αριθμητικές παρατηρήσεις δεν στερεύουν: «Είναι δημοσιευμένο στη σελίδα 65 του περιοδικού, δηλαδή 6+5=11. Το τεύχος του 'Εψιλον' είναι το 542 (5+4+2=11), η δε ημερομηνία του τεύχους 26 Αυγούστου 2001, δηλαδή 2+6+2+1=11». Μ' άλλα λόγια, στο «κόλπο» δεν είναι μόνο ο δημιουργός, αλλά και οι υπεύθυνοι του «Ε» και της Ελευθεροτυπίας που το τοποθέτησαν στο κατάλληλο τεύχος!

Επιφωνήματα θαυμασμού από το πάνελ συνοδεύουν τις αριθμητικές αυτές «αποκαλύψεις». Βέβαια ο κ. Τριανταφυλλόπουλος έχει την ευστροφία να αποδίδει σε άλλους την μπουρδολογία. Ο ίδιος δεν υιοθετεί αυτά τα συμπεράσματα! «Αναζήτησα φίλους Αραβες, οι οποίοι δίνουν σημασία στο συμβολισμό των εικόνων και αυτοί μου τα είπαν».

Ολα αυτά θα ήταν απλώς για γέλια, αν στην παρέα του Μάκη δεν παραβρίσκονταν δυο πολιτικοί, της Νέας Δημοκρατίας ο ένας (Παναγιώτης Μελάς), του ΠΑΣΟΚ ο άλλος (Θεόδωρος Κολιοπάνος). Και οι δύο εντυπωσιάστηκαν από την αποκάλυψη και συναγωνίστηκαν σε διατυπώσεις βαθιού προβληματισμού για το πραγματικό περιεχόμενο, το συμβολισμό και το μυστήριο που κρύβει η προφητεία:

«Είναι πολλές οι συμπτώσεις», θα παρατηρήσει με βαθυστόχαστο ύφος ο βουλευτής Πειραιά της Νέας Δημοκρατίας. «Πραγματικά προβληματίζομαι». Δεν του περνάει καν από το μυαλό ότι παρόμοιες υποτιθέμενες συμπτώσεις είναι άπειρες. Ας πάρουμε για παράδειγμα και το δικό του επώνυμο. ΜΕΛΑΣ=12+5+11+1+18=47. Αλλά 4+7=11... Να λοιπόν κι αυτός μπερδεμένος στη συνωμοσία! Συνεπαρμένος, μάλιστα από το κλίμα της εκπομπής έσπευσε να πάρει κι αυτός λίγη δόξα, αποκαλύπτοντας («για πρώτη φορά») ότι όπως του είπε ένας Ελληνοαμερικανός σε ένα φλάιν ντόλφιν, αν διπλώσεις το εικοσαδόλαρο με έναν ειδικό τρόπο, τότε βγαίνουν οι δίδυμοι πύργοι να καίγονται!

Μάταια προσπαθούσε η κυρία Ρας-Παρασκευοπούλου να προσγειώσει την ομήγυρη: «Το τραβάμε, το τραβάμε. Θα γίνουμε παρανοϊκοί». Κάτι περισσότερο ήξερε αυτή. Είναι βλέπετε κλινική ψυχολόγος. Μάταια προσπαθούσε κι ο Βασίλης Καββαθάς να φανταστεί τον γραφίστα στον καναπέ του διπλωμένο στα γέλια για όσα του απέδιδε το πάνελ. Μάταια εξήγησε και ο Αριστείδης Καρατζάς, εκπρόσωπος της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης ότι το εικαστικό αυτό θέμα (δηλαδή οι πύργοι και το air traffic) είναι τόσο συνηθισμένο και τυπικό για τη Νέα Υόρκη και το Μανχάταν, ώστε αποτελούσε το συνηθέστερο μοτίβο μιας έκθεσης παιδικής ζωγραφικής που είχε επισκεφτεί προ ετών.

Τον τόνο έδιναν οι δύο εκστασιασμένοι πολιτικοί και οι λοιποί καλεσμένοι: «Είναι μια τεράστια δημοσιογραφικής σας επιτυχία», θα πει προς τον Μάκη μια νεαρή πτυχιούχος Νομικής. Κι εκείνος, σεμνός, θα εξάρει τη «γυναικεία της διαίσθηση».

Αυτή η εκπομπή είχε λοιπόν πολύ ενδιαφέρον, γιατί αποκάλυπτε τον τρόπο που δημιουργούνται τα τηλεοπτικά "ντοκουμέντα", όταν το ζητούμενο δεν είναι η είδηση ή η αποκάλυψη, αλλά ο εντυπωσιασμός και η τερατολογία. Με το δίκιο του ο Γιώργος Καρατζαφέρης ειρωνευόταν την επομένη: «Εάν όλες οι έρευνές σου Μάκη Τριανταφυλλόπουλε είναι τέτοιες...». Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αποδείχτηκε την περασμένη Κυριακή πόσο εύκολο είναι να χρησιμοποιηθεί ένα ολόκληρο πάνελ για να περάσει στους τηλεθεατές μια παραδοξολογία χωρίς να τη χρεωθεί ο ίδιος ο παρουσιαστής. Με αντίστοιχο τρόπο παρουσιάζονται από το ίδιο κανάλι (Χαρδαβέλλας, Ευαγγελάτος, αλλά και μιμητές σε άλλα κανάλια) υποθέσεις όπως του Γκέλερ («υπερφυσικές δυνάμεις ή ταχυδακτυλουργία;») ή του "μαύρου σκορπιού" («φάρμακο ή απάτη;»).

Με την προβολή αυτών των διλημμάτων, ο παρουσιαστής μένει υποτίθεται ουδέτερος και αμόλυντος. Τη βρομοδουλειά την κάνουν οι αφελείς καλεσμένοι, πρόθυμοι πάντα να εκφράσουν δημόσια την άγνοια και την ευκολοπιστία τους. Και μένει το κοινό, εθισμένο ήδη στην αναζήτηση των πιο συνωμοτικών εκδοχών της εικονικής πραγματικότητας που του προσφέρεται.

 

(Ελευθεροτυπία, 23/10/2004)