Ναζιστική προπαγάνδα από το κανάλι του ΛΑΟΣ και το ν. 2 του κόμματος
Το κρυφτούλι του κ. Καρατζαφέρη
Λίγο έλειψε να μας πείσει και μας. Είπαμε ότι για
να βγάζει ο άνθρωπος τόσες αντιρατσιστικές ανακοινώσεις, για να ψηφίζει στην
Ευρωβουλή όλες τις αποφάσεις κατά του αντισημιτισμού και του ρατσισμού και για
να ψάχνει κάθε μέρα το εβραϊκό εορτολόγιο για να τιμήσει τους ετερόθρησκους
συμπατριώτες μας, δεν μπορεί, θα το εννοεί. Κάτι θα άλλαξε μέσα του.
Τουλάχιστον, μετά την αρχική κρυάδα που πήρε στην Ευρωβουλή, κατάλαβε ότι δεν
μπορεί να πολιτευτεί στην Ευρώπη με μοναδικό εφόδιο την αγάπη του χουντικού
Παττακού και τη συμμαχία του χρυσαυγίτη Μιχαλολιάκου.
Για τη μεταστροφή αυτή του κ. Καρατζαφέρη έχουμε αναφερθεί σε εκτενή
δημοσιεύματα («Οι νέοι
φίλοι του Ισραήλ» 20/2/05,
«Το τριώδιο της ακροδεξιάς»
26/2/06, «Ο φαιός δούρειος
ίππος» 25/3/06). Διαπιστώνουμε, όμως, σήμερα την επάνοδο του ΛΑΟΣ στα παλιά
καλά ακροδεξιά στερεότυπα, για να αποδειχτεί μια ακόμα φορά ότι όλα τα θαύματα
κρατούν μόνο τρεις μέρες.
Εδώ και ένα μήνα, βασικά στελέχη του κόμματός του επιδίδονται συστηματικά στην
πιο ύπουλη αντισημιτική και ρατσιστική προπαγάνδα, ακυρώνοντας όσα είχε
προσπαθήσει ο ίδιος να μας πείσει ότι ανήκουν στην προϊστορία του πολιτικού του
διαβήματος. Οχημα αυτής της προπαγάνδας είναι το νέο πολυσέλιδο «πόνημα» του
παλιού γνώριμου της στήλης, του Κώστα Πλεύρη, στενού συνεργάτη και μέντορα του
Καρατζαφέρη. Ο τίτλος «Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια» προϊδεάζει τον αναγνώστη για
το περιεχόμενο.
Κήρυγμα μίσους
Με τον όγκο του βιβλίου (1400 σελίδες!) και το πλήθος των παραθεμάτων ο κ.
Πλεύρης φιλοδοξεί να εντυπωσιάσει τους ανυποψίαστους αναγνώστες. Αλλά, βέβαια,
το βιβλίο είναι απλή συρραφή δικών του κειμένων, αποσπασμάτων από γνωστά
φασιστικά κείμενα και άρθρων από νεοναζιστικές φυλλάδες. Ξεκόλλησε από το
αντισημιτικό του λεύκωμα ο καημένος ο κ. Πλεύρης ό,τι μπορούσε και το έβγαλε
στην αγορά. Δεν λείπουν και τα περιβόητα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», τα
οποία παρατίθενται αυτούσια, στη μορφή που τα είχε εκδώσει πριν από χρόνια ο
ίδιος ο συγγραφέας επί χούντας στο φυλλάδιο της φασιστικής οργάνωσης «4η
Αυγούστου». Καμώνεται, μάλιστα, ότι δεν έχει ποτέ αποδειχθεί η πλαστότητά τους,
κάτι που έχει συμβεί από το 1921 (βλ.
«Το όνομα της τσουκνίδας»,
Ιός, 17/9/95).
Για προφανείς λόγους ο κ. Πλεύρης διαπράττει και ένα σοβαρό ατόπημα. Εχει
περιλάβει στο βιβλίο του αυτούσια πρόσφατα δημοσιεύματα Ελλήνων και ξένων
δημοσιογράφων που επικρίνουν τη σημερινή πολιτική του Ισραήλ, έτσι ώστε να
δικαιολογήσει τη θέση του ότι καλύτερα θα ήταν να είχαν εξοντωθεί εγκαίρως όλοι
οι Εβραίοι. Εκθέτει έτσι γνωστούς συγγραφείς και σχολιαστές ως ομοϊδεάτες του.
Κλασική μέθοδος προπαγάνδας, απ’ αυτές που δίδασκε ο ίδιος επί χούντας.
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται όλα τα αντισημιτικά στερεότυπα («η εγκληματική
παραφροσύνη των ραβίνων» (σ. 142), «το φονικόν μίσος των Εβραίων κατά των
Χριστιανών» (σ. 142), ενώ «εάν δεν είχαν σταυρώσει τον Χριστόν ουδείς θα τους
εγνώριζε» (σ. 775).
Ο πραγματικός στόχος του βιβλίου είναι να υμνήσει για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά
τον Χίτλερ και τους συνεργάτες του: o υπουργός προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς ήταν
«ένα από τα φωτεινότερα πνεύματα του αιώνος» (σ. 885), ο Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγός
των Ες Ες, «είχε υψηλόν ήθος» (σ. 871), ο οργανωτής της Νύχτας των Κρυστάλλων
και εισηγητής του Ολοκαυτώματος Ράινχαρντ Χάιντριχ υπήρξε «έξοχος άνδρας» (σ.
842), ενώ «οι μεραρχίες των Ες Ες μάχονται με απαράμιλλον ηρωισμόν» (σ. 853). Με
δυο λόγια, «τα Ες Ες και μάλιστα τα μάχιμα (τα Βάφεν Ες Ες) υπήρξαν οι ιππόται
της σύγχρονης εποχής, ακατάβλητοι πολεμισταί εξ όλων των χωρών της Ευρώπης, οι
οποίοι εθυσίασαν την ζωήν στο ιδανικόν μιας Νέας Τάξεως, διά τους πολιτισμένους
Λαούς. Στις τάξεις των Ες Ες συγκαταλέγεται το εκλεκτότερον μέρος της Αρίας
Φυλής» (σ. 871).
Το μόνο που βρίσκει να τους προσάψει είναι ότι υπήρξαν πολύ φιλάνθρωποι, πολύ
ευαίσθητοι και δεν κατάφεραν να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους:
- «Ο Αδόλφος Χίτλερ κι ο εθνικοσοσιαλισμός στο θέμα των Εβραίων ετοποθετήθησαν
με ειλικρίνεια, ευθύτητα και θαρραλέως. Αλλ’ ουδέποτε επρογραμμάτισαν -καλώς ή
κακώς- την φυσικήν εξόντωσιν αυτού του εξωευρωπαϊκού λαού» (σ. 503).
- «Κρίμα. (Οι ναζί) έπρεπε να είχαν απαλλάξει την Ευρώπην από την
εβραιοσιωνιστικήν παρουσίαν» (σ. 1204).
- «Ο Μουσολίνι στα πολλά του λάθη προσέθεσε και το ότι δεν είχε σκοπό να
εξοντώσει Εβραίους» (σ. 496)
- «Ο Γκέμπελς επεσήμανε τον ρόλον των Εβραίων στους βομβαρδισμούς πόλεων. Αλλο
όπλο των Εβραίων, διά την εξαφάνισιν των Ευρωπαίων υπήρξε η παράτασις του
πολέμου, ώστε να επαυξάνη συνεχώς η ολοκληρωτική καταστροφή της Ευρώπης» (σ.
511).
- «Οι Γερμανοί εσέβοντο την πολιτικοστρατιωτικήν ηγεσίαν των ηττηθέντων και
ουδέποτε εδολοφόνησαν μαζικώς λαούς με βομβαρδισμούς αμάχων» (σ. 806)
- «Ο Χίτλερ απέναντι της Αγγλίας δυστυχώς ετήρησε ιπποτικήν στάσιν» (σ. 826).
- «Ο Χίτλερ υπήρξε εξαιρετικώς ευαίσθητος και εκ χαρακτήρος ηρνείτο να θυσιάση
αμάχους, έστω και με αντάλλαγμα τη νίκη. Η ιστορία της ανθρωπότητος θα
καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής:
1. Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο, την Ευρώπη, από τους Εβραίους.
2. Δεν εχρησιμοποίησε τα ειδικά χημικά όπλα, που μόνο η Γερμανία διέθετε, διά να
νικήση» (σ. 882).
Χαρακτηριστικός για τη διαλεκτική του κ. Πλεύρη είναι ο συλλογισμός με τον οποίο
συνάγει τη σχέση μαρξισμού και μασονίας: «ο μαρξισμός εχθρεύεται τον
εθνικοσοσιαλισμόν, φασισμόν, κτλ και ο μασονισμός δεν δέχεται ως μέλη φασίστας ή
εθνικοσοσιαλιστάς» (σ. 623).
Ευτυχώς, το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη τους καλοδέχεται.
Ο τηλε-διαφημιστής
Γνωρίζουμε τη δικαιολογία που θα προβάλει ο κ. Καρατζαφέρης. Εχει φροντίσει να
απομακρύνει τον φασίστα Πλεύρη από τα ηγετικά πόστα του κόμματός του,
περιλαμβάνοντας «αντ’ αυτού» τον γιο του στο κεντρικό καθοδηγητικό όργανο του
ΛΑΟΣ. Αλλά τον προδίδει ο άλλος στενός του συνεργάτης, ο κατά τεκμήριο εξ
απορρήτων κάθε πολιτικού αρχηγού, ο εκπρόσωπος Τύπου. Ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης
-που είναι και υποψήφιος νομάρχης Αθήνας του ΛΑΟΣ- στην καθημερινή εκπομπή του
«Ελλήνων Εγερσις», όπου πλασάρει με τηλεπωλήσεις βιβλία εθνωφελούς περιεχομένου,
προβάλλει συνεχώς το βιβλίο του Πλεύρη, χαρακτηρίζοντάς το «περίφημο», «βιβλίο
βόμβα», «πολύ επίκαιρο». Λέει στους τηλεθεατές ότι περιέχει «συγκλονιστικές
αποκαλύψεις» και μας πληροφορεί ότι «μ’ αυτό το βιβλίο γίνεται θύελλα, γίνεται ο
κακός χαμός».
Το αστείο είναι ότι όλη αυτή η προπαγάνδα του ΛΑΟΣ για το νέο ναζιστικό πόνημα
του κ. Πλεύρη γίνεται (υποτίθεται) χωρίς να φαίνεται στα τηλεοπτικά πλάνα το
εξώφυλλο του βιβλίου, για να προστατευθεί δήθεν το κόμμα από άδικες επιθέσεις.
Φυσικά πρόκειται για ένα φτηνό διαφημιστικό τρικ, που μόνο στόχο έχει να εξάψει
τη φαντασία των θεατών-οπαδών-πελατών, που άλλωστε ήδη είναι προετοιμασμένοι.
Από την ίδια και άλλες παρόμοιες εκπομπές των τηλε-πλασιέ του εθνικισμού
πλασάρονται και τα άλλα βιβλία του συνταξιούχου «φίρερ» αλλά και κάθε λογής
θεωρίες συνωμοσίας και (αντί)επιστημονικής φαντασίας, αρκεί να καταδεικνύουν την
υπεροχή της «φυλής».
Δικαιοσύνη και ναζισμός
Το εξωφρενικό αυτής της ιστορίας είναι ότι την ίδια ώρα που προπαγανδίζει
ανοιχτά τον ναζισμό, ο κ. Πλεύρης επιδιώκει να στερήσει το δικαίωμα του λόγου
και της κριτικής σε άλλους. Αισθάνεται τόσο άνετα ως πολίτης της ελληνικής
δημοκρατίας (που τόσο απεχθάνεται) ώστε καταφεύγει στη δικαιοσύνη εναντίον όσων
τολμούν να ασχοληθούν με την ιστορία του ελληνικού νεοφασισμού! Πρόσφατο
παράδειγμα η αγωγή που κατέθεσε εναντίον του ερευνητή συγγραφέα Νίκου Κλειτσίκα
για το βιβλίο «Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην
Ιταλία» (Αθήνα 2000). Για την υπόθεση έχουμε γράψει («Ολίγον ακροδεξιοί;», Ιός,
16/1/05) και έχουμε ήδη σημειώσει ότι η απόφαση απέβη μπούμεραγκ για τον κ.
Καρατζαφέρη, διότι το δικαστήριο δέχτηκε μια σειρά στοιχεία εις βάρος του κ.
Πλεύρη (τη σχέση του με τη χούντα, με τους φασίστες στην Ιταλία και την Ελλάδα,
με τη Μαύρη Διεθνή, με τη χουντική ΚΥΠ, κλπ).
Το εφετείο επικύρωσε αυτά τα ιστορικά στοιχεία, αλλά έκανε δεκτό ένα σημείο της
αγωγής. Το δικαστήριο δέχτηκε δηλαδή ότι δεν τεκμηριώθηκε η σχέση του Πλεύρη με
τη CIA και η σχέση του με φασιστικές βομβιστικές ενέργειες. Τα στοιχεία αυτά δεν
τα είχε βγάλει από το κεφάλι του ο κ. Κλειτσίκας. Απλώς μετέφερε στο βιβλίο του
απόσπασμα από το «πρακτικό αποχουντοποίησης» που εξέδωσε το 1976 ο Σύλλογος
Ελλήνων Σπουδαστών Νάπολης (ΣΕΣΝ).
Εχουν περάσει 32 χρόνια από τη μεταπολίτευση και κανείς δεν θυμάται το σημαντικό
ρόλο που έπαιξαν οι φοιτητικές συνελεύσεις εκείνης της περιόδου για την
αποκάλυψη των ανθρώπων της χούντας. Το εφετείο θεωρεί τόσο αναξιόπιστο αυτό το
έγγραφο, ώστε δεν κάνει καν τον κόπο να το αναφέρει (για να το αντικρούσει).
Αλλά αυτά που έγραφαν τότε οι φοιτητές της Νάπολης ήταν κοινός τόπος για τις
εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής. Ο κ. Κλειτσίκας έχει συγκεντρώσει σε
νεότερο βιβλίο του («Φαινόμενα τρομοκρατίας», Αθήνα 2003) σημαντικά ντοκουμέντα
για τη δράση του ελληνικού νεοφασισμού και τη διαδρομή του Πλεύρη. Ούτε αυτά
πάρθηκαν υπόψη.
Το αστείο είναι ότι το μόνο πρόβλημα του Πλεύρη με τη CIA (σύμφωνα με το βιβλίο
του) είναι ότι έχει πολλούς Εβραίους, οι οποίοι πρέπει να διωχτούν. Οσο για το
χαρακτηρισμό «βομβιστής», έχει μιλήσει ο σημερινός αρχηγός του κ. Πλεύρη, ο
Γιώργος Καρατζαφέρης και μάλιστα στο συνέδριο του κόμματος. Για να δείξει την
ευρύτητα του κόμματός του αναφέρθηκε στη δράση του συνεργάτη του Σπύρου
Σταθόπουλου στη Νάπολη της Ιταλίας επί χούντας και αποκάλυψε ότι ήταν στο
«ακραίο φασιστικό κόμμα» και «έριχνε βόμβες». Τι σχέση έχει ο Σταθόπουλος με τον
Πλεύρη; Μα ήταν ο υπαρχηγός του Πλεύρη στο φασιστικό κόμμα της 4ης Αυγούστου και
επίσης στενός συνεργάτης του στις ελληνοϊταλικές φασιστικές διασυνδέσεις επί
χούντας! Φυσικά ούτε ο Σταθόπουλος ούτε ο Πλεύρης διανοήθηκαν ποτέ να υποβάλουν
αγωγή στον σημερινό αρχηγό τους.
Αποσπάσματα από την εκπομπή "Ελλήνων Εγερσις"
(Ελευθεροτυπία, 15/7/2006)