ΤΑ "ΗΠΙΑ" ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ

Το Απόρρητο Εγκλημα του ΝΑΤΟ

1.   2.   3.

Ο ραδιενεργός αγριόχοιρος στα Βαλκάνια

Την Κυριακή 28 Μαρτίου, στις 14.34 το μεσημέρι, τα διεθνή πρακτορεία μετέδιδαν ότι μεταξύ των άλλων συμμαχικών αεροσκαφών που απογειώθηκαν από τη βάση του Αβιάνο με προορισμό τη Σερβία ήταν και τέσσερα Α-10. Το επόμενο πρωί, ένα ακόμη Α-10 απογειωνόταν από το Αβιάνο. Η συμμετοχή των Α-10 στη νατοϊκή επίθεση σηματοδοτεί το πέρασμα στη δεύτερη φάση της επιχείρησης. Την επομένη, οι εφημερίδες όλης της Δύσης (ανάμεσά τους και αρκετές ελληνικές) δημοσίευαν ολοσέλιδα σχεδιαγράμματα και φωτογραφίες του πολεμικού αεροσκάφους με εκτενείς περιγραφές για τις επιχειρησιακές δυνατότητες και τις αρετές αυτού του υπερσύγχρονου όπλου. Με μια μοναδική εξαίρεση: δεν υπήρχε λέξη για το γεγονός ότι τα βλήματα του βασικού πυροβόλου του Α-10 είναι κατασκευασμένα από εξασθενημένο ουράνιο, και η χρήση τους έχει αποδειχθεί ότι ισοδυναμεί με μια ήπια αλλά ύπουλη και θανατηφόρα πυρηνική προσβολή. Η χρήση του ουρανίου στο πεδίο της μάχης κρύβει θανάσιμους κινδύνους ακόμα και για τους επιτιθέμενους. Και το χειρότερο: οι συνέπειές της είναι τόσο καταστρεπτικές για το περιβάλλον, ώστε μπορεί να σημάνουν την απονέκρωση ολόκληρων περιοχών, για πολλά χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου. 
Το βομβαρδιστικό με την επίσημη Α-10 Thunderbolt II (Αστροπελέκι) είναι γνωστό ως "εξολοθρευτής αρμάτων" (Tankbuster), αλλά οι πιλότοι προτιμούν να το αποκαλούν "αγριόχοιρο" (Warthog), εξαιτίας της μορφής που του δίνει το επτάκαννο πυροβόλο (GAU-8), το οποίο βρίσκεται στo ρύγχος του. Η ισχύς του Α- 10 βρίσκεται ακριβώς σ' αυτό το πυροβόλο, το οποίο μπορεί να ρίξει 3.900 βλήματα 30 χιλιοστών το λεπτό.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία χρήση εξασθενημένου ουράνιου σε πυρομαχικά και θωράκιση αρμάτων μάχης. Ηταν τα αμερικανικά αεροπλάνα Α-10 με τα βλήματα ουρανίου που κατέστρεψαν τα ιρακινά τανκς στην έρημο. Και τα αμερικανικά άρματα μάχης διέθεταν θωράκιση από ουράνιο για να αντέξουν τα εχθρικά πυρά. Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση της αμερικανικής AEPI (U.S. AEPI Report 1994), "κατά τις επιχειρήσεις Καταιγίδα της Ερήμου και Ασπίδα της Ερήμου καταναλώθηκαν πάνω από 940.000 βλήματα εξασθενημένου ουρανίου των 30 mm και 14.000 βλήματα μεγάλου διαμετρήματος". Αυτά τα πυρομαχικά και τα όπλα χρησιμοποιήθηκαν αδιακρίτως εναντίον κάθε λογής στόχου, κατά τη διάρκεια της επίθεσης κατά του Ιράκ. Οι πιο μετριοπαθείς μελετητές υπολογίζουν σε 300.000 τόνους τις σφαίρες ουρανίου που βρίσκονται αυτή τη στιγμή θαμμένες στο έδαφος του Ιράκ και του Κουβέιτ.
Η χρήση του εξασθενημένου ουρανίου θεωρείται σήμερα υπεύθυνη για τη μυστηριώδη ασθένεια που εμφανίστηκε σε ένα μεγάλο ποσοστό των βετεράνων του πολέμου και πήρε το όνομα "σύνδρομο του πολέμου του Κόλπου". Φυσικά οι επίσημες πηγές αρνούνται πεισματικά αυτή τη σύνδεση, αλλά τα στοιχεία που τους διαψεύδουν αρχίζουν να γίνονται συντριπτικά.
Η "επιτυχία" των όπλων ουρανίου στον Κόλπο ενθάρρυνε τους Αμερικάνους να τα χρησιμοποιήσουν και στους βομβαρδισμούς της Βοσνίας το 1995. Και τώρα, με την επίθεση στη Σερβία, η χρήση τους κορυφώνεται. Μόνο που τώρα πια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η άγνοια που κυριαρχούσε τις αρχές του '90 γύρω από τις συνέπειες της χρήσης του ουρανίου, έχει δώσει τη θέση της σε μια παγκόσμια εκστρατεία αποκάλυψης των φρικτών συνεπειών της και σε ένα διεθνές κίνημα για την απαγόρευση αυτών των όπλων.
Το Διεθνές Κέντρο Δράσης (IAC), μια μη κυβερνητική οργάνωση που έχει ειδικευτεί στον αγώνα για την απαγόρευση των όπλων ουρανίου, σε δήλωσή του, επισημαίνει ότι "η απόφαση του ΝΑΤΟ να χρησιμοποιήσει τα Α-10 εναντίον στόχων στο Κόσοβο αποτελεί κίνδυνο για τον πληθυσμό και το περιβάλλον σε όλα τα Βαλκάνια" (1.4.1999). Ο εκπρόσωπος του IAC Τζον Καταλινότο υποστηρίζει ότι η χρήση όπλων εξασθενημένου ουρανίου στη Γιουγκοσλαβία "προσθέτει μια νέα διάσταση στο έγκλημα που συνεχίζει να διαπράττει το ΝΑΤΟ εναντίον του γιουγκοσλαβικού λαού, συμπεριλαμβανομένου του λαού του Κοσόβου".
Η καμπάνια κατά των όπλων ουρανίου έχει φτάσει και στον ΟΗΕ. Η υποεπιτροπή για την Πρόληψη των Διακρίσεων και την Προστασία των Μειονοτήτων ασχολήθηκε τον Αύγουστο του 1996 με την υπόθεση και αποφάσισε να ζητήσει από τα κράτη μέλη "να σταματήσουν την παραγωγή και τη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής και ιδίως των πυρηνικών όπλων, των χημικών όπλων, των εμπρηστικών βομβών, των ναπάλμ, των βιολογικών όπλων και των όπλων εξασθενημένου ουρανίου". Η απόφαση αυτή (1996/16) πάρθηκε με 15 θετικές ψήφους και 8 αποχές. Η μόνη χώρα που ψήφισε αρνητικά ήταν οι ΗΠΑ. Την επόμενη χρονιά η ίδια επιτροπή ήταν πολύ σαφέστερη: "Η χρήση των όπλων που αναφέρονται στην απόφαση 1996/16 παραβιάζει τους κανόνες του ανθρωπισμού. Τα πυρηνικά όπλα, τα χημικά όπλα, τα βιολογικά όπλα και τα όπλα εξασθενημένου ουρανίου είναι όλα τους όπλα με σοβαρές βλαπτικές συνέπειες στους ανθρώπους και το περιβάλλον. Επιπλέον, αυτές οι συνέπειες διατηρούνται πολύ μετά το τέλος του πολέμου. Για παράδειγμα, το εξασθενημένο ουράνιο μπορεί να προκαλέσει θανάτους και σοβαρές ασθένειες, αναπηρίες και γενετικές ανωμαλίες, πολλά χρόνια μετά τη χρήση του στον πόλεμο. Διατηρείται στο έδαφος, στα υπόγεια ύδατα και στην ατμόσφαιρα για πολλές γενεές, καθιστώντας ακατάλληλο για πόση το νερό και άχρηστη για καλλιέργειες τη γη. Σύμφωνα με επίσημα ντοκουμέντα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, οι βραχυπρόθεσμες συνέπειες υψηλών δόσεων εξασθενημένου ουρανίου μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο, ενώ η μακροπρόθεσμη κατάληξη μικρών δόσεων είναι ο καρκίνος" (E/CN.4/Sub. 2/1997/27). Το ίδιο ντοκουμέντο του ΟΗΕ αναφέρει μια εφιαλτική λεπτομέρεια για τις γεωργικές περιοχές που θα προσβληθούν: "Οταν γίνει χρήση όπλων που περιέχουν εξασθενημένο ουράνιο, η γη δεν θα μπορέσει ποτέ πια να χρησιμοποιηθεί για καλλιέργειες. Η ημιζωή του εξασθενημένου ουρανίου είναι 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια". Μ' αυτή τη λογική "η χρήση ή ακόμα και η απειλή χρήσης αυτών των όπλων συνιστά παραβίαση των ανθρωπιστικών νόμων και μπορεί να θεωρείται ως βασανιστήριο, σύμφωνα με τον διεθνή ορισμό που διατυπώνεται στο άρθρο 1 της Σύμβασης κατά των βασανιστηρίων".
Οι αποφάσεις αυτές του ΟΗΕ οφείλουν πολλά σε μια ελληνική παρουσία. Επικεφαλής της ομάδας των μη κυβερνητικών οργανώσεων που επισκέφθηκαν τον Αύγουστο του 1996 τα Ηνωμένα Εθνη και ζήτησαν να ερευνηθούν οι καταγγελίες των Ιρακινών για τις συνέπειες του εξασθενημένου ουράνιου στον άμαχο πληθυσμό, ήταν η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου, εκπρόσωπος της οργάνωσης Γυναίκες για Αμοιβαία Ασφάλεια. Η κυρία Παπανδρέου έχει προλογίσει και το βιβλίο "Σφαίρες ουρανίου: ανάπηροι στρατιώτες, παραμορφωμένα νεογέννητα, παιδιά που πεθαίνουν", του καθηγητή Ζίγκβαρτ-Χορστ Γκίντερ, ενός επιστήμονα που έχει όσο κανείς άλλος ασχοληθεί με την αποκάλυψη των συνεπειών της χρήσης του ουρανίου.
Ειρωνεία της τύχης. Η κυβέρνηση του τέως συζύγου της κυρίας Παπανδρέου είχε προλάβει να συμπεριλάβει στο οπλοστάσιο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων όπλα με εξασθενημένο ουράνιο. Οπως αποκαλύφθηκε από έγγραφα του Πενταγώνου, τα οποία δημοσιεύθηκαν, με βάση το νόμο περί Ελευθερίας της Πληροφόρησης, η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ ορισμένων μικρών κρατών, στα οποία πούλησαν οι ΗΠΑ αυτά τα όπλα (The Nation, 21.10.96). Μπορούμε, λοιπόν, να είμαστε ήσυχοι. Εχουμε κι εμείς αυτά τα απαγορευμένα και απάνθρωπα όπλα, δίπλα στην Τουρκία, το Κουβέιτ, την Ταϊλάνδη, την Ταϊβάν, το Μπαχρέιν, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, την Κορέα, και ορισμένες άλλες χώρες, που δεν αποκαλύπτονται για λόγους εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ. Φυσικά η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία έχουν πολύ μεγάλο απόθεμα πυρομαχικών ουρανίου και η Ρωσία έχει αναπτύξει το ανάλογο δικό της εξοπλιστικό πρόγραμμα. (Αρχή σελίδας)

(Ελευθεροτυπία, 18/4/1999)