IOSPRESS
26/09/09
Ενδιαφέρουσες μεταγραφές παρατηρούνται στο εσωτερικό του «πατριωτικού χώρου».
Στο τελευταίο τεύχος του «Αρδην» εμφανίζονται π.χ. δυο νέοι επώνυμοι συνεργάτες,
ειδικευμένοι στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», η ταυτότητα των οποίων
μας λέει πολλά για τον τρέχοντα πολιτικό προσανατολισμό του περιοδικού. Τα
κείμενά τους εξυμνούνται μάλιστα από τη συντακτική επιτροπή, ως «συμβολή» στο
έργο της καταπολέμησης «της Νέας Τάξης και των ποικίλων υποστηρικτών και
πρακτόρων της» που «αναμοχλεύουν ανύπαρκτες μειονοτικές ταυτότητες»
υπονομεύοντας την «εθνική συνοχή».
Ο πρώτος από τους νέους συνεργάτες του «Αρδην» είναι ο Νικόλαος Μέρτζος, νυν
πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών κι επί χούντας αντιπρόεδρος της
διορισμένης «Συμβουλευτικής» ψευδο-Βουλής του Παπαδόπουλου (βλ. αναλυτικά
στον «Ιό» της 30.9.2007).
Προφανώς, η θητεία του στα ανώτερα κλιμάκια του χουντικού καθεστώτος θεωρήθηκε
από το Γιώργο Καραμπελιά και τους συνεργάτες του σαν χρήσιμη προϋπηρεσία στον
τομέα της πάταξης των κάθε λογής «εθνομηδενιστών».
Ο δεύτερος νέος συνεργάτης του «Αρδην» είναι η Νίνα Γκατζούλη, πρόεδρος της
υπερατλαντικής εταιρείας «Παμμακεδονική Ενωση Α.Ε.» (Pan-Macedonian Association
Inc.). Πρόεδρος και Α.Ε. είναι γνωστές στους αναγνώστες μας, όχι μόνο για τη
δράση τους ως ένα λόμπι που πιέζει τις ελληνικές κυβερνήσεις για την υιοθέτηση
των πιο ακραίων θέσεων στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» κι επιδίδεται σε κυνήγι
κεφαλών όσων αποκλίνουν από αυτές τις θέσεις, αλλά και για τις δημόσιες
πανηγυρικές τοποθετήσεις τους υπέρ των ιμπεριαλιστικών πολέμων της κυβέρνησης
Μπους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Χαρακτηριστικές οι επίσημες διακηρύξεις που
υιοθετήθηκαν στα ετήσια συνέδρια του 2004 («υποστηρίζουμε τις ένοπλες δυνάμεις
της Αμερικής που βρίσκονται σε πολεμικά θέατρα στο εξωτερικό») και του 2005
(«καταδικάζουμε την τρομοκρατία σε όλες τις μορφές της και υποστηρίζουμε τις
προσπάθειες των Αμερικανών ανδρών-γυναικών των ενόπλων δυνάμεων οι οποίοι
υπηρετούν στην πρώτη γραμμή διεθνώς»). Σε μια εποχή, θυμίζουμε, που οι
αποκαλύψεις για τη φρίκη του Αμπού Γκράιμπ και των «αντιτρομοκρατικών»
επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού ξεσήκωναν τη δημοκρατική κοινή γνώμη στο
εσωτερικό των ίδιων των ΗΠΑ.
Ακόμη πιο εύγλωττη υπήρξε η αντίδραση της συνεργάτιδας του κ. Καραμπελιά, όταν
η στήλη μας αποκάλυψε αυτή τη συστράτευση στις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις των
Μπους-Ράμσφελντ («Κ.Ε.» 4.7.04).
Διεκδικώντας για τους εαυτούς τους «το μοναδικό προνόμιο και την ύψιστη τιμή» να
αποτελούν «τα παιδιά των δυο λαμπρότερων πατρίδων που γνώρισε ποτέ η οικουμένη»,
η κυρία Γκατζούλη και το υπόλοιπο ΔΣ της «Παμμακεδονικής» μας απάντησαν με το
σύνθημα: «Ζήτω το όραμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Ηνωμένες Πολιτείες της
Αμερικής!» («Ε» 31.7.04).
Ενώ σε ένα άλλο κείμενο, που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα της «Παμμακεδονικής»,
ως αιτία των όποιων προβλημάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής καταγγέλλεται
ο «άκρατος αντιαμερικανισμός» του ελληνικού Τύπου (με παράδειγμα -ξανά- τον
«Ιό») και των ...κυβερνήσεων Σημίτη. Λες και το επιτελείο του αγώνα ενάντια στη
«Νέα Τάξη και τους πράκτορές της» εδρεύει στο γνωστό κτίριο της Βασιλίσσης
Σοφίας!
Γιώργος Σουφλιάς |
19/09/09
Οπου φυτεύεται ένα δάσος κλείνει μια φυλακή», θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν
μιας νέας αντίληψης για το τι μπορεί να σημαίνει μια πράσινη ανάπτυξη. Είναι
γνωστό ότι στα πλαίσια της διασφάλισης της «ασφάλειας και της τάξης των πολιτών»
οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες και μετανάστες κρατούνται στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα
και φυλακές κάτω από άθλιες συνθήκες μέχρι να εξεταστεί η αίτησή τους για άσυλο
ή μέχρι να διωχτούν κακήν κακώς πίσω στις φτωχές και εμπόλεμες χώρες τους.
Τα χρήματα που (υποτίθεται ότι) ξοδεύει το ελληνικό κράτος για να τους δώσει τα
απαραίτητα (τροφή και νερό) ή για να λειτουργήσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης
(όσο κι αν τα τσεπώνουν στην πορεία κάποιοι εργολάβοι, φύλακες, κλπ) είναι πολλά
και τα «ανταποδοτικά οφέλη» μηδενικά. Από την άλλη μεριά, η ΕΕ, έχοντας
αντιληφθεί τις άθλιες συνθήκες κράτησής τους είναι αναγκασμένη να κωφεύει στις
κραυγές των ελληνικών κυβερνήσεων για οικονομική βοήθεια, ενώ όλες οι εκθέσεις
διεθνών οργανισμών για τα στρατόπεδα είναι καταδικαστικές για την Ελλάδα.
Ο εθελοντισμός λίγων πολιτών δεν αρκεί για την αποκατάσταση των δασών. Με ένα
μεροκάματο, λοιπόν, σε άνεργους μετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα θα
μπορούσε η ελληνική πολιτεία να επέμβει σε καμένες δασικές περιοχές με
δεντροφυτεύσεις και καθαρισμούς, αλλά και επιτήρηση και φροντίδα. Οι άνεργοι
μετανάστες θα έβρισκαν απασχόληση, ενώ το ελληνικό κράτος θα εξοικονομούσε
μεγάλα ποσά από τα έξοδα κατασκευής στρατοπέδων-φυλακών και κράτησης των
μεταναστών. Ενα τρίμηνο λόγου χάρη πιλοτικό πρόγραμμα για μετανάστες χωρίς ή με
χαρτιά που στόχο έχει να αποκαταστήσει το περιβάλλον είναι σίγουρο ότι θα
εξασφάλιζε και ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και τη συναίνεση του φοβισμένου έλληνα
«νοικοκύρη».
Με την καθοδήγηση ειδικών για τα δάση και τους καθαρισμούς των περιοχών που
χαρακτηρίζονται Natura και με μια προσωρινή απασχόληση αυτών που συνωστίζονται
στο κέντρο της Αθήνας και ενοχλούν τους φιλήσυχους πολίτες θα μπορούσε ένας
μη-Σουφλιάς υπουργός ή ένας μη-Κακλαμάνης δήμαρχος να έχει σοβαρά αποτελέσματα.
Αρκεί φυσικά να μην αναλάβει κάποιο golden boy ή μια διορισμένη επιτροπή
εργολάβων την εκπόνηση και υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος, αλλά άνθρωποι
που γνωρίζουν και που με τη βοήθεια των οικολογικών οργανώσεων και τα δίκτυα
μεταναστών θα οργανώνουν τις ομάδες που θα χρειάζεται η κάθε καμένη περιοχή και
μετά θα τις διοχετεύουν εκεί με τα φτυάρια και τις τσάπες και με ένα μεροκάματο
που θα εξασφαλίζει την αξιοπρεπή παραμονή των μεταναστών για όσο διάστημα
εξετάζονται οι αιτήσεις τους.
Κι αν δεν πείθεται κάποιο από τα οικονομικά στελέχη του κράτους για το πόσο
συμφέρουσα είναι μια τέτοια λύση, αρκεί και μία πρωτοβουλία ενός δημάρχου σε μια
καμένη περιοχή για να το αποδείξει. Μήπως ζητάμε πολλά από ένα κράτος που
προκάλεσε τον εμπρησμό του καταυλισμού των μεταναστών στην Πάτρα πριν από λίγους
μήνες;
Κώστας Καραμανλής |
12/09/09
Αγωγή κατά των δημοσιογράφων του "Ιού" κατέθεσε ο Ισίδωρος Κούβελος, με αφορμή
το δημοσίευμά μας "Μετά τα Χρυσόβουλα τα Ταπιά" (12.7.09) που αφορούσε τις
αγοραπωλησίες εκτάσεων του δημοσίου στις Νηές Μαγνησίας. Αφού πρώτα ακολούθησε
το δύσκολο αλλά δημοκρατικό δρόμο της επιστολής στην εφημερίδα με τις δικές του
απόψεις (δημοσιεύτηκε, παρότι μακροσκελής, μαζί με την απάντηση του "Ιού" στις
17.7.09) κατέφυγε καλού κακού και στον εύκολο δρόμο του μπαμπούλα της
οικονομικής εξόντωσης. Το ενδιαφέρον είναι ότι η αγωγή του κ. Κούβελου στρέφεται
αποκλειστικά εναντίον των δημοσιογράφων και όχι και της εφημερίδας όπως
συμβαίνει συνήθως. Η είδηση, ωστόσο, βρίσκεται στο ποσό που ο σύζυγος της κυρίας
Μπακογιάννη ζητά από τους τέσσερις δημοσιογράφους του "Ιού": ενάμισι εκατομμύριο
ευρώ, ποσό το οποίο θεωρεί μάλιστα "δίκαιο και εύλογο" ενόψει "της περιουσιακής
κατάστασής" μας!
Δεν συνηθίζεται οι βουλευτές να επιδίδονται σε ύβρεις και συκοφαντίες κατά
δημοσιογράφων, ιδίως όταν αυτοί δεν έχουν καν μπει στον κόπο ν' ασχοληθούν μαζί
τους. Το διέπραξε ο βουλευτής Φλώρινας της ΝΔ, Ευστάθιος Κωνσταντινίδης,
εκδίδοντας μάλιστα ειδικό δελτίο Τύπου εναντίον του δημοσιογράφου του "Ιού",
Τάσου Κωστόπουλου, και της εισήγησής του στην ημερίδα "Η αναδρομική επικαιρότητα
της δεκαετίας του '40". Η τελευταία πραγματοποιήθηκε στις 22 Αυγούστου στη
Φλώρινα στο πλαίσιο των φετινών "Πρεσπείων", με επίσημους ομιλητές (εκτός από το
συντάκτη του "Ιού") τους πανεπιστημιακούς Κωνσταντίνο Τσουκαλά, Ηλία
Νικολακόπουλο, Μίμη Σουλιώτη κι Ανδρέα Ανδρέου. Την εκδήλωση, που
πραγματοποιήθηκε στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο της πόλης, συντόνισε ο
βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Λιάνης και παρακολούθησαν περίπου 250-300 άτομα.
Ας σημειωθεί ότι ο βουλευτής της ΝΔ ήταν παρών στην ημερίδα αλλά απέφυγε να
παρέμβει στην (εξαιρετικά πολιτισμένη) συζήτηση που ακολούθησε τις εισηγήσεις
των ομιλητών. Κατόπιν εορτής μοίρασε όμως στα τοπικά ΜΜΕ ένα κείμενο γεμάτο
υβριστικούς χαρακτηρισμούς, συκοφαντικούς ισχυρισμούς και φαιδρά υπονοούμενα, με
αποκορύφωμα τη δημοκρατικότατη διακήρυξη ότι "ελευθερία λόγου δε σημαίνει ότι
μπορείς να προκαλείς το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα"(!). Καθόλου περίεργο που η
ανακοίνωσή του αυτή έγινε δεκτή με πανηγυρισμούς από διάφορα ανυπόληπτα
φασιστομπλόγκ του "πατριωτικού χώρου".
Πέτρα του σκανδάλου για το βουλευτή της ΝΔ (και μέτρο της -κατ' αυτόν-
"προσβολής του λαϊκού αισθήματος") υπήρξε κυρίως η αναφορά του συντάκτη μας στη
στάση της τοπικής "εθνικοφροσύνης" (νομάρχης, μητροπολίτης, σύλλογος
"Αριστοτέλης" κ.ά.) κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Ιδιαίτερα ενόχλησε
η υπενθύμιση ότι η παρθενική εμφάνιση του "Αριστοτέλη", το 1941, έγινε με μια
συναυλία για την ψυχαγωγία του γερμανικού στρατού κατοχής, προκειμένου να
πειστούν οι ναζί για "την πνευματικήν και πολιτιστικήν ανωτερότητα των Ελλήνων".
Τη δήλωση του κ. Κωνσταντινίδη μπορεί κανείς να διαβάσει στην προσωπική του
ιστοσελίδα (http://www.stathiskonstantinidis.gr).
Η απάντηση του Τάσου Κωστόπουλου
θα αναρτηθεί στην
ιστοσελίδα του "Ιού".
Γιάννης Λούλης |